‹ئەل› ئۈچۈن ئۆزەمنى بىغىشلايمەن !!!! «110»

Asir

	كىچە-كۈندۈز ئۇخلىماي،                 ئىككى ئۇيغۇر ئۈچ خەنزۇ، بىر يۈز ئوندا ئىشلەيمەن.                 بىر يۇز ئوندا بەش ئادەم. ۋەزىيپەمنى ئورۇنداپ،                     ئىتپاقىمىز بەك ياىشى، ئەل غىمىنى ئاقلايمەن.                     ئۆز ئارا بۇلۇپ ھەمدەم. بىر يۈز ئون ئىشخانسى،                   تىلفۇن ئىلىپ شۇ ھامان، مۇنتىزىمدۇر ھەممىسى.                   ۋاقىت تىجەپ مىڭىپ تىز. تىلفۇن كىلىپ قالسىلا،                    لەپىلدىتىپ چىراقنى، تەييار تۇرار ماشىنسى.                    بەش مىنوتتا يىېتېمىز كىلىپ چىققان ۋەقەنى،                     قىلسام ئەلگە بىر ئىشنى، ئۆز جايىدا تۈگۈتۈپ.                       شاتلىقىمنى باسالماي. تەشۋىق قىلىپ قانۇننى،                   خەلقىم دىسە بىر چاكار، ئەلگە بىرىپ خۇشاللىق.                   مەن ئۆزەمنى بىغىشلاي. ئابدۇرىھىم ئىسمايىل 2012-يىلى5-ئاينىڭ4-كۈنى بۇرۇنقى :  يازغان  شېئىرلىرىم ئىدى

سوئال

	سىزنىڭ نېمە ئارزۇيىڭىز بار ؟ -ساقچى بولغۇم بار -نېمە ئۈچۈن ساقچى بولماقچى  بۇلۇپ قالدىڭىز ؟ -ساقچى بۇلۇپ ۋەتەننى قوغدايمەن ، يامان ئادەملەرنى يۇقىتىمەن (ئۇلۇغۋار ئارزۇ ھە )\ -ۋەتەن دېگەن نېمە؟ -جۇڭگۇ. -ئۇنداقتا بىز ياشاۋاتقان بۇ يۇرت ، بۇ مۇنبەر قەيەرگە تەۋە . -...(دەماللىقا ئاڭقىرالمىدى بۇلغاي ، جاۋاب بېرەلمىىدى) جۇڭگۇغا تەۋەمۇ ؟ -ھەئە -ئۇنداقتا مۇشۇ يۇرتنى ، مۇشۇ مۇنبەرنى قوغداش ۋەتەننى قوغدىغانلىق بولامدۇ؟ -ھەئە؟