ئىچكىرىدىكى بىر ئىستۇدېنتنىڭ يۈرەك سۆزلىرى

سۇلتان

  مەن بىر ئالىي مەكتەپ ئوقۇغۇچىسى، ئىچكىرىي ئۆلكىدىكى مەلۇم ئۇنىۋېرسىتىتتا ئوقۇيمەن. ئىلگىرى ئىجدىمائىي پەنگە، بولۇپمۇ ئەدەبىيات بەكلا قىزىقاتتىم، شائېر ياكى مۇخبىر بولۇشنى ئويلاتتىم. تولۇق 2-يىللىققا چىقىدىغاندا ئجدىمائىي پەن سىنىپىنى تاللىسام ، ئۆيدىكىلەر «دوختۇر بولغىن» دەپ قارشى چىققان، سىنىپ مەسئۇلىممۇ مېنى تەبىئىي پەننى تاللاشقا دەۋەت قىلغان.ئەينى چاغدا مېنىڭ تەبىئىي پەن نەتىجەممۇ ئىنتايىن ياخشى ئىدى، شۇڭا ئاتا-ئانامنىڭ كۈتكەن يېرىدىن چىقىش ئۈچۈن تەبىئىي پەندە ئوقۇدۇم. ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىدىن بىر ئاي ئىگىرى سالامەتلىك تەكشۈرۈشتە مېنى «رەڭ پەرقلەندۈرۈش ئىقتىدارى ئاجىز» دەپ نەتىجە چىقاردى، شۇ سەۋەپ بىلەن دوختۇرلۇق، بىئولوگىيە، خىمىيە...دىگەندەك كەسىپلەرنى يېزىش مەنئىي قىلىندى،. بۇ دەسلەپ ماڭا ئىنتايىن ئېغىر كەلدى، قايتا تەكشۇرۇش پۇرسىتىدىنمۇ ۋاز كەچتىم...ئاخىرقى بىر ئاينى ئويناپ دېگۈدەك ئۆتكۈدۈم، شۇنداقتىمۇ ئىمتىھاننى يەنىلا خېلى ياخشى  بەردىم. بىرىنجى قېتىملىق خاتا تاللاش ئىجدىمائىي پەندە ئوقۇمىغانلىقىم بولسا ئىككىنجى خاتالىقىم ئارزۇ تولدۇرۇشتا بولدى. دەسلەپ دوختۇرلۇقنى يېزىپ تەلىيىمنڭ سىناپ كۆرمەكچىمۇ بولدۇم، يەنە تۇرۇپ 1قوبۇل قىلىنمايدىغانلىقىم ئېنىق تۇرسا 1-ئارزۇيۇمغا بۇنداق چوڭ تەۋەككۇل قىلغۇم كەلمىدى. بۇ ۋاقىىتا مەركىرى مىللەتلەر ئۇنىۋېرسىتىتىغا ئۇيغۇر تىل-ئەدەبىياتى كەسپىگە تەبىئىي پەنەىمۇ  بىرقانچە سان بارلىقىنى كۆردۇم، ئائىلىدىكىلەرغۇ باشقىچە ئىپادە بىلدۈمىگەن، لېكىن ...كۆپ قىسىم ساۋاقداشلىرىم ۋە چوڭلار ھازىرقى جەمئىيەت ئەھۋالىنى تەھلىل قىلىپ، بۇ كەسىپنىڭ كەلگسى ئىستىقبا تازا كۆڭۈلدىكىدەك ئەمەس دەپ ماڭا بەكرەك ئويلىشىپ ئاندىن قارار چىقىرىشىمنى ئېيتتى. دېمىسىمۇ چىزىققانغا بىر ئىش ھەل بولمايدۇ-دە...كۆپ ئويلىنىپ ئاخىر بۇنىڭدىنمۇ ۋاز كەچتىم، خىزمەت   تېپىش ئەھۋالى خېلىلا ياخشى بولغان قۇرۇلۇش كەسپىنى يازدىم. گەرچە ئۆزۈم قىزىقمىساممۇ ئالىي مەكتەپتە تىرىشساملا چوقۇم ياخشى نەتىجىگە ئېرىشىدىغانلىقىمغا ئىشىنەتتىم، ئەدەبىياتنى بولسا ئىشتىن سىرتقى ھەۋەس ئورنىدا داۋاملاشتۇرۇپ ،تەڭ ئېلىپ ماڭىمەن دەپ ئويلىغان ئىدىم.
        مانا بۇيەرگە كەلگىلىمۇ ئىككى يېرىم يىلدىن ئاشتى، يەنە ئاز ۋاقىتتىن كېيىن ئالىي مەكتەپنىڭ 3- يىللىقىغا قەدەم باسىمەن، ئويلاپ باقسام مۇشۇ ئككى يېرىم يىل  ئىچىدە ئۆزۈم رازى بولغۇدەك بىرەر نەتىجىگە ئېرىشەلمەپتىمەن. كەسپىي دەرسلەر خىلىلا قىيىن، ئۇنىڭ ئۈستىگە ئۆزۈم تازاقىزىقىپ كېتەلمىگەچكىمىكىن زورلاپ ئۆگەنگەندەك قىلساممۇ ئىمتاھانلاردىن ئاران-ئاران ئۆتۇپلا...ئالىي مەكتەپ باشقىچە بىر دۇنيا . بۇيەرگە كېلىپمۇ شۇنى ھېس قىلدىم ، شۇغىنىسى خىيالىمدىكى ئالىي مەكتەپ ۋە ئالى مەكتەپتىكى مەن بۇنداق بولماسلىقى كېرەك ئىدى. مەن دەرستىن سىرتقى پائالىيەتلەرگە كۆپ قاتنىشىپ، ئۆزۈمنى ھەرقايسى جەھەتلەردىن ئەتراپلىق تەرەققىي قىلدۇرۇشنى، ئۆزۇۈمدە بار بولغان ئىقتىدارنى تولۇق جارى قىلدۇرۇشنى، قىزىقىشىمنى تېخمۇ كېڭەيتىشنى...ئويلايتتىم ھەم شۇنداق قىلالايدىغانلىقىمغا ئىشىنەتتىم. ئەمەلىيەت ئويلىغىنىمدەك بولمىدى، گەرچە دەرسىم ئوتتۇرا مەكتەپتىكىدەك جىق بولمىسىمۇ ئۆزەمنى ئاشۇ دەرسلىك كىتابتىن باش كۆتۈرەلمىگەندەك ھېس قىلىمەن، بۇنىڭ ھەممىسى پەقەتلا ئىمتىھاندىن قالماسلىق ئۈچۈن. تولۇق ئوتتۇرىدا ئالدىراشلىق ئىچىدىن ۋاقىت چىقىرىپ رومانلارنى ئوقۇيدىغان، شېئىر يادلايدىغان، ئانچە-مۇنچە بىر نېمىلەرنى يازىدىغان ئادەم ،ئالىي مەكتەپكە چىققاندىن بۇيان  مانا ھازىرغىچە بىرەرپارچە  كىتاب ئوقۇپ باقماپتىمەن. ئۆزۇم ئەڭ ئۆچ كۆرىدىغان فىزىكا دۇنياسى ئىچىدە ئەدەبىياتقا نىسبەتەن قىزىقىشمۇ بارغانسىرى سۇسلاپ كېتىپتۇ. مەندە كەم بولىۋاتقىنى ۋاقىتمۇ ياكى روھمۇ؟ ؟؟
         ئالىي مەكتەپ ھاياتىدا نۇرغۇن نەرسىلەرنى ئۆگىنىش كېرەك. مەن بۇ قۇرۇلۇش كەسپىگە زادىلا قىزىقالمىدىم، ئوقۇتقۇچىلىرىمىزمۇ ئوقۇش پۈتتۈرگەندىن كېيىن مۇتلەق كۆپ قىسمىمىزنىڭ ئوقۇغان كەسىپكە مۇناسىۋەتسىز خىزمەتلەرنى قىلىدىغانلىقىمىزنى، شۇ كەسىپنى قىلغان ھالەتتىمۇ ئۆگەنگەن نەرسىلەرنى ئاساسەن ئىشلەتمەيدىغانلىقىمىزنى كۆپ قېتىم سۆزلەپ ئۆتكەن. شۇنداق بولغاندىكىن مېنىڭ ۋاقتىمنىڭ ھەممىسىنىلا شۇ دەرسلەرگە، يەنە كېلىپ ئۆزۈم قىزىقمايدىغان  دەرسلەرەە سەرپ قىلغۇم يوق. بۇنداق بولغاندا ئالىي مەكتەپتە ئۆزەم مەمنۇن بولغۇدەك ھېچنىمە قالدۇرالمايمەن. ئالىي مەكتەپتىكى ۋاقتىم بارغانسىرى ئاز قالماقتا، تېڭىرقاش ئىچىدە ھېچبىر نەتىجىسىز ۋوە ئەھمىيەتسىز ئۆتۈپ كېتىۋاتقان كۈنلىرىمنى ئويلىسام تولىمۇ ئېچىنىمەن....ئالىي مەكتەپتە ئويناپ-كۈلۈپ ئكتىۋاتقانلارمۇ ئاز ئەمەس، ئۇلارمۇ ئوخشاش مەكتەپ پۈتتۈرىدۇ، مەن گەرچە ئۇلاردەك ئويناپ ئۆتمىسەممۇ ئۇلاردىن ھېچبىر ئارتۇقچىلىقىمنى بايقىيالمىدىم، مېنىڭ ئاشۇنداق قۇرۇق نامدىكى ئالىي مەكتەپ ئۇقۇغۇچىلىرىدىن پەرقلىنىپ تۇرىدىغان بولغۇم بار... جەمئىيەت ئالىي مەكتەپ ئوقۇغۇچىلىرىدىن نېمىلەرنى كۈتىدۇ؟ ئالىي مەكتەپتە دەرستىن سىرت يەنە قايسى جەھەتلەردە قانداق ئىقتىدارنى ھازىرلاش كېرەك؟ رىقابەت دەۋرىگە ماسلىشىش ئۈچۈن يەنە نېمىلەرنى ئۆگىنىش كېرەك؟ ...گەرچە كۆپ كىچىككەن بولساممۇ يەنىلا تىرىشىپ باققۇم بار ، داۋاملىق بىخۇتلىق ۋە تەشۋىش ئىچىدە ئۆتكۈم يوق. شۇندىلا كېيىنكى كنلەردە تېخىمۇ زور پۇشايمانغا قېلىشتىن ساقلىنالايمەن دەپ ئويلايمەن. شۇڭا چوڭلارنىڭ، دوست-بۇرادەرلەرنىڭ ماڭا قىممەتلىك تەكلىپ پىكىرلەرنى بېرىشىنى، مەسلىھەت ۋە يول كۆرسىتىشىنى ئۈمۈد قىلىمەن.

tashqin

  سىزدە ۋاقىت  كۆپ ئەمما  روھ كەمكەن.
ئەدەبىياتقا قىزىقىدىغان ئادەم 2 يىلدىن بېرى بىرەر پارچىمۇ كىتاپ كۆرمەپسىز. قارىغاندا خەنسۇ تىل سەۋىيەرىڭىز ياخشى ئوخشايدۇ شۇڭا بىرىنچى  ئىككىنچى يىلدىكى تىل ئۆگۈنىش ۋاقتى سىزگە ئۈگىنىش بېسىمى ئېلىپ كەلمەي ئاخىر ھورۇنلىشىپ كىتىپسىز.
  ئادەم مەكتەپتە ئۆگەنگىنىنىڭ ھەممىسىنى جەمىيەتتە تولۇق ئىشلىتىدىغان بولسا بۇ دۇنيا تەرەققى قىلىپ ئاللىقاچان چەككە يەتمەمتى ؟ سىز مەكتەپتە ئۆگەنگەن بىلىم سىز جەمىيەتكە چىققاندا كونىرىغان بولىدۇ، ئۇڭغىچە نۇرغۇن يېڭى نەزىرىيەلەر ( ھەممە پەندە ئەمەس ) ئوتتۇرغا قويىلىدۇ، ئۆزلۈكسىز يېڭىلىنىپ تۇرىدۇ، شۇڭا ئالى مەكتەپتە ئۆگەنگەننى ئەمەليەتتە ئىشلىتەلمەيسەن دىيىشىدۇ.
لېكىن ئالى مەكتەپ ھاياتقا ئاساس سالىدىغان باسقۇچ، سىز بۇ يەردە ئۆزىڭىزنى ھەر قايسى تەرەپلەردىن تولۇقلاپ بارىسىز.ئەڭ موھىمى سىز بۇ يەردە ئۆگۈنىش ئۇسۇلىنى، ئىشلارغا بولغان چىدامچانلىقنى يىتىلدۈرىسىز، شۇڭا كەلگۈسىدە كېرەككە كەلمىسىمۇ ئۆگۈنىشنى تاشلاپ قويۇشقا بولمايدۇ، سىزنىڭ ھازىرقى ۋەزىپىڭىز  ياخشى ئۆگۈنىش.
  ئېسىڭىزدە بولسۇن ،« باشقىلار ئوينايدىكەن مەنمۇ ئوينىسام نىمە بوپتۇ  » دەپ ئۆزىڭىزنى ئالدىماڭ. ئالى مەكتەپنى پۈتتۈرگەندىن كېيىن سىزلەر جەمىيەتكە يۈزلىنىسىلەر، خىزمەتنى ئۆزەڭلا تاپىسىلەر، تۈرلۈك ئىمتىھانلار ئارقىلىق مەلۇم ئىش ئورنىغا ئىرىشىسىلەر، شۇڭا بىلىم ئىگەللەشنى ھەرگىزمۇ تاشلاپ قويۇشقا بولمايدۇ.
سىزنىڭ كەسپىڭىز ھەقىقەتەنمۇ ئۈگۈنىش قىيىن كەسىپ، بەزىدە ھەرقانچە تىرىشسىڭىزمۇ ئۆزلەشتۈرەلمەسلىكىڭىز مۇمكىن، لېكىن بۇنداق چاغدا بەل قويىۋەتمەسلىك كېرەك. خۇددى يۈيگوڭنىڭ تاغ يۆتكىشىدەك ئىرادە بولىشى كېرەك. ئوغۇل بالىنىڭ ئىرادىسىنىڭ سۇنۇپ كىتىشى بەكمۇ ئېچىنىشلىق.ئىرادە بولمىسا چىدام بولمايدۇ، چىدام بولمىسا ئىلگىرلەش بولمايدۇ، ئىلگىرلەش بولمىسا ھاياتىڭىز تىنىچ سۇدەك تۇرغۇن بىلىنىپ ، كەيپىياتىڭىزنى سۇسلاشتۇرىۋېتىدۇ. ئادەم ئۆمرىدە نۇرغۇن قىيىنچىلىققا دۇچ كىلىدۇ، بەزىلەرنىڭ ھاياتى ئۇلۇغ سۇدا نابۇت بولۇش ئالدىدا تۇرغاندا سۇدا لەيلەپ كىلىۋاتقان بىرەر تال پاخال ئۇنىڭ نەزىرىدە ئۇنىڭ ھاياتىنى قۇتقۇزۇپ قالغۇچى نىجات يۇلتۇزى بولۇپ تۇيۇلىشى مۇمكىن. شۇلارغا سېلىشتۇرغاندا سىز دىگەن شۇنچە بەخىتلىك ئادەم بولۇپ ھىساپلىنىسىز، چۈنكى سىزنىڭ ھاياتىڭىزغا تەھدىد بولغۇدەك ھىچقانداق ئىش  بولغىنى يوق، سىز پەقەت روھى جەھەتتىنلا ئۆزىڭىزنى بىچارە ھىساپلايسىزكەن. جۇشقۇن كۆتىرەڭگۈ روھ بولۇش كېرەك.
مېنىڭ بىر ئىنىممۇ ۋۇخەن ئۇنىۋېرستىتىنىڭ  «قۇرۇلۇش» كەسپىنى پۈتتەرگەن، دەسلەپكى بىر يىل ئادەتتىكى ئورۇنلارنى ياراتماي يۈردى لېكىن بىر يىلدىن كېيىن رىئاللىقنى قۇبۇل قىلىىپ مىۇئاشى ئاز بولسىمۇ بەزى ئورۇنلاردا ئىشلىدى، ئېيىغا 800 يۇەندىن مۇئاش ئېلىپ ئىشلىگەن چاغلىرىمۇ بار، كەسىپنى ياخشى ئوقۇپتىكەن، بىر نەچچە چوڭ شىركەتلەرگە ئىمتىھان بىرىپ دەسلەپ پۇكاڭدىكى كۆمۈرلۈكتە  ئېيىغا 3000 يۇەندىن مۇئاش ئېلىپ ئىشلىدى، 2 يىلدىن كېيىن يەنە بىر شىركەتكە ئالمىشىپ 5000 يۇەندىن مۇئاش ئېلىپ ئىشلىدى، ھازىر ماناستىكى بىر شىركەتتە  ئېيىغا 12000 كويدىن مۇئاش ئېلىپ ئىشلەۋاتىدۇ، ناۋادا ئۇ ئىنژىنىرلىق ئۇنۋانى ئالسا مۇئاشى ئۇنىڭدىنمۇ يۇقۇرى ئالىدىكەن.
  ھايات دىگەن مانا شۇنداق، ھىچقانداق ئىشنىڭ تۇنجى قەدىمى راۋان بولمايدۇ، بىزنىڭمۇ ئايىقىمىز چىققان دەسلەپكى ۋاقىتتا تەمتىلەپ ماڭساق كىيىنچە كۈنلەرنىڭ ئۆتۈشى بىلەن يۈگۈرەيدىغان بولىمىز.
كېيىنكى ۋاقتىڭىزنى ئەھمىيەتلىك ئۆتكۈزىڭ، ئاتا ئانىڭىزنىڭ « بالام ئىچكىردىكى داڭلىق مەكتەپتە ئوقۇيدۇ » دەپ پەخىرلىنىپ يۈرىشىنى پايخان قىلغۇچى بولماڭ. باشقىلار قىلغاننى نىمىشقا سىز قىلالمايسىز.

سۇلتان

tashqin يوللىغان ۋاقتى  2012-3-3 22:06
سىزدە ۋاقىت  كۆپ ئەمما  روھ كەمكەن.
ئەدەبىياتقا قىزىق ...

تەنقىدى پىكىر بەرگىنىڭىزگە كۆپ رەھمەت...سۆزلىرىڭىزنى ئاڭلاپ ئويغانغاندەك بولدۇم، دېگىنىڭىز ھەقىقەتەن ئورۇنلۇق، بولۇپمۇ يازمىڭىز ئاستىدىكى ئەقلىيە سۆزى ماڭا ئىلھام بولدى...ئۆزەمدە نېمىنىڭ كەملىكىنى، نېمىنى قىلىشىم كېرەكلىكىنى تونۇپ يەتتىم...رەھمەت سىزگە

igilmes

          ھەقىقەت ئىشىكىنى داۋراڭ سېلىپ پو ئاتىدىغانلار ئەمەس، ئۈن -تۇنسىز  ئىشلەشنى ئادەت قىلغان تاماسىز كىشىلەر ئاسان تاپالايدۇ.


                   مەن مەكلا ياقتۇردۇم.ئاچقۇش قۇلۇڭىزدىكەن قالدىسى ئۆزۇڭىزدە...

ablatmuhammat

قەدىرلىك ئىنىم ، ۋاقتىڭىزنى قەدىرلەڭ، (دۇنيا سىلەرنىڭ شۇنداقلا بىزنىڭ،  داشۈ سىلەرنىڭ ، ئويۇنى بىزنىڭ )بولوپ قالغان ئوخشايدۇ، راست گەپنى دەڭ ، ئويۇنغا بېرىلىپ كەتكەن ئوخشايسىز ، مەنمۇ ئوقۇۋاتقان چاغلىرىمدا ، ۋاقىتنى بىكار ئىسراپ قىلىۋەتكىنىمگە ھازىرمۇ پۇشايمان قىلىمەن.

yawa

بۇلتۇر 11-ئاي مەزگىلى ئىدى، مەن بىيجىڭدا شىنجاڭ تولۇق سىنىپىنى پۇتتۇرۇپ  بادالىڭ تېغىغا يىقىن بىر يەردىكى بىر كەسپىي تېخنىكا ئىنىستىتۇتى (ئىسمىنى ئۇنتۇپ قاپتىمەن) نىڭ قانۇن كەسپىدە ئوقۇيدىغان ئۇيغۇر ئوقۇغۇچىلار بىلەن ئۇچرىشىپ قىلىپ پارڭلىشىپ قالدىم، ئۇلاردىن سوراپ بىلىشىمچە، ئۇلاردىمۇ مۇشۇنداق ئوقۇشتىن كۆڭلى سوۋۇش، روھى چۈشكۈنلۈك قاتارلىقلار بار ئىكەن. كەلگىلى بىر يىل بولغان بولسىمۇ موھىتقا كۆنەلمەپتۇ، مەكتەپ كۈتۈپخانىسىنىڭ داۋاملىق تاقاق تۇرىدىغىنى، دەرىسلەرنى ئوقۇتقۇچىلار ئورتاق تىلدا سۆزلىمىگەچكە ھىچنىمىنى چۈشىنەلمىگىنىنى، شۇنداق بولغاچقىمىكىن مەكتەپ ھەتتا مەۋسۇملۇق ئىمتاھان ۋاقتىدا سۇئالنىڭ جاۋابىنى ئالدىن تارقىتىپ بىرىپ ئوچۇق ئىمتاھان ئالىدىغانلىقىنى ئاڭلاپ ھەيران قالدىم، ئۇلارنىڭ ئارلىشىش دائىرسى مەكتەپتىكى نەچچە ئون ئۇيغۇر ئوقۇغۇچىلار ئىكەن، خەنزۇ ئوقۇغۇچىلار بۇلارغا ئارلاشمايدىكەن، ھەممىسىنىڭ يۇرتقا قايتىپ كەتكۈسى ، شىنجاڭ ئىچىدىكى ئالىي مەكتەپلەردە ئوقۇغۇسى بار ئىكەن، لىكىن ئاتا-ئانىسىنىڭ قوشۇلماسلىقىدىن ئەندىشە قىلىپ ئىككىلىنىش ھالىتىدە كۈن ئۆتكۈزىۋىتىپتۇ. قارىسام ئۇلارنىڭ ئالىي مەكتەپ توغرىسىدا ھىچقانداق چۈشەنچىسى يوقكەن. مەن تاماق ئارلىقىدا ئۇلارغا ئالىي مەكتەپ ۋە ئۈگۈنۈش ئۇسۇلى توغۇرلۇق، مەكتەپ ھاياتىنى قەدىرلەپ چوقۇم ياخشى ئوقۇش توغۇرلۇق بىر مۇنچە ۋەز-نەسىھەت قىلغانمۇ بولدۇم. ئارىدىكى بىرى يۇتدىشىم ئىكەن، ئۇنىڭ بىلەن كوت-كوتتا پاراڭلىشىپ تۇرۇۋاتىمەن، بۇگۇن ئەتىگەن تورغا چىقىپ تۇرسام زارلىنىپ خەت يىزىپتۇ، بىر نەچچە ئوقۇتقۇچىلىرى ئۇلارغا بۇ كەسىپنى پۈتتۈرۈپ چىققاندىن كىيىن خىزمەت تاپالمايسىلەر دىگەنمىش، شۇنىڭ بىلەن ئۆيىدىكىلەرگە قايتىپ كىتىپ شىنجاڭدىكى مەكتەپلەردە ئوقۇيمەن دەپ تېلفۇن قىلسا ئۆيىدىكىلىرى قوشۇلماپتىمىش.....تاكى چۈشكىچە بىر مۇنچە پاراڭلاشتۇق، لىكىن نەسىھەتلىرىمگە، چۈشەندۇرۇشلىرىمگە ھىچ قايىل بولىدىغاندەك ئەمەس. تېخى 18 ياشلار ئەتراپىدىكى بالىلار، ناتونۇش موھىتتىكى غىرىبسىنىش، روھىي چۈشكۈنلۈك ۋە ئۈگۈنۈش بىسىمى ئۇلارنى شۇنداق قىلىپ قويۇپتۇ. ئەمدى بۇ تېمىننى كۆرۈپ قارىسام دەل مۇشۇ پاراڭ! ئويلاپ قالدىم، ھازىر ئىچكىردىكى مەكتەپلەردە ئوقۇۋاتقان ئوقۇغۇچىلار سانى خىلى بار، ئاتا-ئانىلار بالىلىرىنى ئالىي مەكتەپكە ئەۋەتىپ قويۇپلا ئۇلارنىڭ ئوقۇشىدىن خاتىرجەم، بالىمىز ئىچكىردە ئوقۇيدۇ دە پەخىرلىنىپ يۈرۈۋاتقاندا، مۇشۇنداق يۇقۇرى بىسىم ھالىتىدە تىڭىرقاۋاتقان ئوقۇغۇچىلار يەنە قانچىلىكتۇر؟ ئۇلارنىڭ كەلگۈسىچۇ؟ ئۇلار ھەقىقەتەنمۇ يول كۆرسىتىشكە، سەمىمىي غەمخورلۇققا مۇھتاج! مىنىڭچە بۇ نۆۋەتتە بىز ئويلىشىشقا، ئىزدىنىشكە، ھەل قىلىشقا تىگىشلىك تەخرسىز مەسىلىدۇر! بولمىسا ئۈمىد بىلەن رىئاللىق ئوتتۇرسىدا يۈز بىرىۋاتقان خاتالىققا يول قويساق مۆلچەرلىگۈسىز ئاقىۋەتلەرنىڭ كىلىپ چىقىشى ئېنىق!

musapirbala

ھەر بىر ئىشنىڭ ئىككى تەرىپى بولىدۇ ، مەن تولۇق ئوتتۇرىدا ئوقۇغان چاغلىرىمدا كەپسىز ئويۇنچى ئىدىم ، ئوقۇتقۇچىلار مىنى ئالىي مەكتەپكە ئۆتەلمەيدۇ دەپ يۈزۈمگە سەپ تۇراتتى ، لېكىن ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىدىن ۋەھشىيانە ئۆتۈپ كەتكەن ، ئالىي مەكتەپتە بولسا ئوقۇتقۇچىلار سەن خىزمەت تاپالمايسەن دېگەن ، لېكىن ھازىر مىنى تالىشىۋاتقان ئورۇنلار ئاز ئەمەس . بەلكىم شۇ ۋاقىتتا ئوقۇتقۇچىلار مىنىڭ كەپسىزلىكىم بىلەن كارى بولماي ياخشى ئوقۇ دەپ قويغان بولسا بەلكىم تىرىشىپ كەسىپ ئىگەللىمەسلىكىم مۇمكىنتى . شۇ قورقۇنچ مىنى كەسىپ ئىگىلەشكە زورلاپ ئاخىرى ھازىرقى ئەۋزەل شارائىتقا كەلدىم .
   بىر ئادەمنىڭ ھايات مۇساپىسى ئۆزىنىڭ قولىدا ، باشقىلاردىن ئۈمىد كۈتۈش مەغلۇپ بولۇشنى بىرىنچى شەكلى  - ھازىرقى زامان پەلسەپىسى

男子汉

ناھايىتى ياخشى يېزىپسڭز مەنمۇ ئىچكىردە وقۇيمەن مەندىكى ھىسيات وخشاش ئىكەن ماڭا مەسلىھەت بەرگەن بولساڭلار  بەك ياخشى بولاتتى .مەندىكى تېلفۇن 15395477145.چ چ 1318047575.........
   مىنىڭ خەنزۇچە سەۋىيەم يوق .كۇنلەر بىكار وتۇپ كېتىۋاتىدۇ..مەن ۋە بىزنىڭ مەكتەپتىكى 105نەپەر شىنجاڭ باللىرى مەن بىلەن ئوخشاش .بىز گە تەلىم بەرسەڭلار .رەخمەت ...

男子汉

ئىچكىردە ئۇيغۇر باللار قالاق بولۇپ كېلىۋاتىمڭز .بىزگە نۇتۇق سوزلەپ ئىدىينى ئازات قىلڭلار .

سۇلتان

yawa يوللىغان ۋاقتى  2012-3-4 05:08
بۇلتۇر 11-ئاي مەزگىلى ئىدى، مەن بىيجىڭدا شىنجاڭ تولۇق س ...

ئىچكىردىكى ئالىي مەكتەپلەرنىڭ مىللى ئوقۇغۇچىلاغا قويىدىغان تەلىپى ئوخشىمايدۇ، ئوخشاش بولمىغان مەكتەپلەرنىڭ ھەتتا ئىمتىھانغا بولغان تەلىپىمۇ ئوخشاش ئەمەس، كۆپ قىسىم مەكتەپلەردە نەتىجىگە تۈۋەن چەك قويىدۇ، بەزى مەكتەپلەر باشقا خەنزۇ ئوقۇغۇچىلارغا ئوخشاش تەلەپ قويىدۇ، بەزىلىرى36نومۇرنى60قا تەڭ قىلىدۇ(49ئالسا70قا تەڭ دېگەندەك)،بەزىلىرى ھەتتا ئۇنىڭدىنمۇ تۆۋەن...شۇنداق بولغاچقا تەلەپ يۇقىرى بولغانلارغا بېسىم ئېغىر، پۈتتۈرۈش ئۇنداق ئاسان ئەمەس...تەلەپ تۈۋەن بولغانلار ئويناپلا يۈرسىمۇ ئىمتىھاندىن ئەنسىرىمەيدۇ...
ئاددىسى ئوخشىمىغان مەكتەپنىڭ ئوخشاش كەسپىدە ئوقۇغان ئىككى ئوقۇغۇچى ئىمتىھانلاردا ئوخشاش  60نەچچە ئالسا،بىرىنىڭ نەتىجىسى ئۆز پىتى خاتىرلىنىدۇ، يەنە بىرىنىڭ 80بولۇپ خاتىرلىنىدۇ، ئككىسى تەڭلا خزمەت ئىزدەپ كەلسە ئارخىپىنى تۇنجى كۆرگەن كىشى قايسىسىنى تاللايدۇ؟...شىنجاڭدىكى مەكتەپلەرگە كەلسەك تولۇق ئوتتۇرىدا مەن دائىم ماتىماتىكا تەكرار قىلىپ بىرىدىغان ساۋاقدېشىم ئالىي ماتىماتىكا دىگەندە 90دىن چۈشمەي ئوقىۋاتىدۇ،كەسپى نەتىجىسىمۇ ئىنتايىن ياخشى، ئېھتىمال ئالىي مەكتەپتە بەكلا تىرىشقاندۇ، لېكىن  بۇ بەكلا ئومۇميۈزلۈك ئەھۋال...
ئەسلى بۇنى سۆزلەپ ئولتۇرىشىمنىڭ چاجىتى يوقتى... بولدىلا، مېنىڭ تىرىشماقتىن باشقا يولۇم يوق، ئجىر قىلسام نەتىجىنى ئاللاھ بىرەر...تەكلىپىڭىزگە رەھمەت...مەن چوقۇم تىرىشىمەن