ئەمەس ئىدى نىكاھ ئۇيۇنچۇق،

توغرۇل

باھار بىلەن قەلىبلەر كۆكلەپ ،
رىشتىلەرمۇ چىگىلگەن چىڭلا.
كۈزبىلەن تەڭ تۈكۈپ يۇپۇرماق،
ساقىپ چۈشتى بەرگىدىن تىزلا.

مامۇق كەبى يشىل كۆكاتلار،
كۆزقىساتى قىلىشىپ ھەۋەس.
ئەمەس ئىدى نىكاھ  ئۇيۇنچۇق،
نە سەۋەبتىن يۇلۇندى بىر پەس.

بىز ماڭغان شۇ چىغىر يوللاردا،
يەنە كىملەر ماڭار ئىز بىسىپ.
ھايات شۇنداق قايناپ تۇراركەن،
‹‹ئالتۇن بۇلاق››تا ناغرا چېلىشىپ.

ئەگەر دىللار  يىراق بولغاندا،
ئەقىدىسز يالغان ۋەدىدىن.
بۇنچە تېزلا خازان بولمايتى،
يىشىل كۆكات ئۈشۈك دەردىدىن.

بۇ چۈش ئەمەس  بەلىكى رىئاللىق،
قىسمەتلرى ئاچچىق بەك ئاچچىق.
ئەسلى ئۇلۇغ ئىددى ئاشۇ تۇز،
گالدىن ئۆتكەن شۇنداق بىر تاتلىق.
.....
قېنى دىلبەر قالدى  قەسەملەر،
كەتتى نەگە مامۇق كۆكاتلار،
كەتتى نەگە ئالتۇن تۇيلۇقلار.
يۇلۇنغاندا يۈرەكتىن بىر ئوت،
يىغلاپ قالدى ئوماق جانانلار.

ADiL

قىسمەن جايلاردا ئىملا خاتالىقى كۆرۈلۈپ قاپتۇ، شېئىر ياخشى چىقىپتۇ.
روھلان تورى Android يانفون تېرمىنالىدا يېزىلغان ئىنكاس

ئەلتبەر

ياخشى يېزيپسز                    ئازىراق     ئىملا  دا