ئىھ،خىرۇستال قىز (تۈگىدى)

bargiya

	زارىقىپ كۈتكىنىمىز ھاسىلاتى بولمىش قىشلىق تەتىلنىڭ يېتىپ كەلگىنىگە شۇ قەدەر خۇشمەن. يېڭى يىلدىن كېيىنكى كۈنلىرىمنى ئاساسەن سىنىپتىن چىقماي تەكرار قىلىش بىلەن دىگۈدەك ئۆتكۈزۈپتىمەن. مانا ئىمتىھانلارنى بېرىپ بولۇپ يېنىك بولۇپلا قالدىم.ئەتىگەن ئۇكامنىڭ «ھەدە مىسىلدىماي تېزراق كەلسەڭچۇ!! سېنى سېغىنىپ كەتتىم»دىگەن قېرىنداشلارچە مىھىر بىلەن تولغان ھەمدە «مىس-مىس»دىگەن نامىمنى تىلغا ئېلىپ تۇرۇپ ئۇرغان تېلېفۇنىغا مەكتەپكە غۇلجىلىق بالىلار كۆتۈرە ئالغان ئابتۇبۇسنىڭ كېلىدىغانلىقىنى شۇنىڭدا ماڭىدىغانلىقىمنى خۇدا بۇيرۇسا ئەتە ئەتىگەندە يېتىپ بارىدىغانلىقىمنى ئېيتىپ تېلېفۇننى قويۇۋەتكەندىن كېيىن ئانچە-مۇنچە ئىشلىرىمنى قىلىپ ئاندىن مەكتەپ سىرتىدىكى دۇكاندىن  ئازراق  بىر نىمىلەرنى ئېلىۋالغىلى چىقتىم.ئالىدىغانلىرىمنى ئېلىپ بولۇپ قايتىپ كىرىۋىتىپ ئەزىمەت بىلەن دۇقۇرۇشۇپ قالدىم. ئۇنىڭ يېنىدىكى «ئايرىلماس قاراۋۇلى» بولمىش ھېلىقى قىز مېنى كۆرۈشى بىلەنلا ئىتتىك ئۇنى قولتۇقلاپ تۇرۇپ بوينىنى سوزۇپ ئۇنىڭغا يېقىنلىشىپ نىمىلەرنىدۇر دەپ ئەركىلەپ گەپ قىلدى. ئەزىمەت ئۇ قىزدىن قولىنى بوشىتالمىغان ھالدا ماڭا نىمىنىدۇر دىمەكچى بولۇپ تەمشەلدى. بىردىنلا ئۆزۈمنى شۇنداق تەمكىن تۇتۇپ ئۇنىڭغا قاراپ سۇس كۈلۈمسىرەپ بېشىمنى لىڭشىتىپ قويۇپلا يانداپ ئۆتۈپ كەتتىم.ئارقامدىن ئۇنىڭ: -پەزىلەت!،-دىگىنىنى ۋە ئۇ قىزنى جىمىلەپ ۋارقىراپ كەتكەنلىكىنى ئاڭلىدىم. ياتاققا كىردىم،كىرىپلا چامادىنىمنى ئېچىپ يېڭى يىل كۈنى ئۇ سوۋغا قىلغان مەن ئېچىپ كۆرگەن بولساممۇ بىراق نىمىشقىدۇر يىيىشكە قىيمىغان يۈرەك شەكىللىك شاكىلاتنى ئېلىپ ياتاق دېرىزىسىنى ئېچىپ سىرتقا زەرب بىلەن چۆرۈۋەتتىم. چۈشتىن كېيىن بولغاندا كۆتۈرە ئالغان ئابتۇبۇسلار بىرىنىڭ كەينىدىن بىرى مەكتەپ مەيدانىغا كېلىپ تىزىلىشقا باشلىدى. مەنمۇ ئالدىراش سومكىلىرىمنى كۆتۈرۈپ بىزگە تەۋە بولغان ئاپتۇبۇسقا چىقتىم. ئەمدىلا چىقىپ تۇراتتىم «سىز بۇ ئورۇندا  پەزىلەت »دەپ ئەنىۋەر ئىسىملىك بىزدىن بىر يىللىق يۇقۇرى ئوقۇيدىغان غۇلجىنىڭ مەلۇم ناھىيەسىدىن بولغان بالا مېنى ئورۇنلاشتۇردى. چىقىپ ئورۇنلىشىۋالدىم ،خىيالىمدا ئەزىمەت ئەگەردە مەن چۈشكەن ماشىنىغا چىقسا مەن دەرھال باشقا ئاپتۇبۇسقا چىقىپ كەتمەكچى بولغان ئىدىم. بىراق تاكى ئاپتۇبۇس قوزغىلىدىغانغا قەدەر مەن ئۇنىڭ قارىسىنى كۆرمىدىم. مەن بىلەن يانداش كارىۋات بوش تۇراتتى. ئۇنىڭغا ھېچكىممۇ چىقمىدى. ئاپتۇبۇس سېگنال بېرىپ ماڭىدىغان بولدى. كۆڭلۈم سەل يېرىم بولغاندەكمۇ بولدى. نىمىشقا يېرىم بولغانلىقى چۈشىنىكسىز ئىدى.  ئاپتۇبۇس ئالدى-كەينىگە مېڭىپ سېگنال بېرىپ تۇرغان شۇ دەقىقىدە  ئەزىمەت ماشىنىغا چىقىپ كەلدى. ئۇنىڭ چقىشى بىلەنلا ئاپتۇبۇسمۇ قوزغالدى. ئۇ چىقىپلا شوپۇر تۇنۇشى بولسا كېرەك كۈلۈپ بىر نىمىلەرنى دەپ ئالدىدا بىر ئاز ئولتۇردى-دە ئاندىن كەينىگە مېڭىپ دەل مېنىڭ كارۋىتىم يېنىدىكى بوش كارۋاتقا كېلىپ ئولتۇردى. مەن يېرىم ئۆرە ھالەتتە ئۇنى كۆرمىگەندەك پەرۋاسىز ھالدا دېرىزىدىن سىرتقا قاراپ تۇرۇۋالدىم. نىمىشقا شۇنداق قىلىۋاتقانلىقىمنى،نىمىشقا بۇنداق قىيداۋاتقانلىقىمنى ئۇقمايمەن. ئۇنى كۆرۈش بىلەنلا جۇدۇنۇم ئۆرلەپ قالغانلىقى راست. _ئۆيىدىكىلەرنى تازا سېغىنغانسىز ھە؟ _............. _ھەي مەن سىزگە گەپ قىلىۋاتىمەن. _سېغىندىم. سىز سېغىنمىدىڭىزما؟ ئۇنىڭ ئاۋازىنى كۆتۈرۈپ سۆزلىشىدىن ئەتراپتىكىلەردىن خېجىل بولۇپ جاۋاب قايتۇردۇم. _مەنمۇ يېڭى كەلگەندە شۇنداق بولاتتىم.خۇددى ھازىرقى سىزدەك ئىنتىزارلىق بىلەن. بىراق ھازىر كۆنۈپ قالدىم.لېكىن بۇنى سېغىنماسلىق دىيىشكە بولمايدۇ.سېغىندىم،بولۇپمۇ ئاپامنى بەك سېغىندىم. مەنمۇ شۇ دىگەندەك بېشىمنى لىڭشىتىپ قويدۇم.ئۇ كارۋىتىغا چىقىپ جايلىشىۋالغاندىن كېيىن ماڭا ئۆرۈلۈپ قاراپ ئولتۇرۇپ: _دېرىزىدىن تالاغا قاراپ ئولتۇرۋالماڭە،پاراڭلىشىپ ماڭايلى!!-دىدى. _مەن ئابتۇنۇستا پاراڭ قىلىپ ماڭغاندىن مۇشۇنداق جىمجىت ماڭغاننى ياخشى كۆرىمەن. _ۋاي-ۋۇي،بولدىلا،،ئۆزىڭىز يالغۇز ماڭغاندا قىلىۋىلىڭ ئۇنداق خىياللارنى.گەپلىشىپ ماڭمىساق قانداق تۈگىتىمىز بۇ يولنى. _ناخشا ئېيتىشىپ ماڭايلى بولمىسا،_ئۇنڭ ئۈستىدىكى كارىۋاتقا جايلاشقان ئەنىۋەر كۈلۈپ تۇرۇپ سۆز قاتتى. _ئەزىمەت ئېيتسۇن،ئۇ ناخشىغا بەك ئۇستا... -شۇنداق قىلسۇن!!،ئۇ بەك چىرايلىق ئېيتىدۇ ناخشىنى.. بالىلار،قىزلار تۇشمۇ-تۇشتىن ۋارقىراشقا باشلىدى. _ھاي-ھاي بالىلار..تېخى شەھەردىن چىقىپ بولمايلا بۇنداق ئالىتاغىل توۋلاپ ماڭساق قاملاشماس،ناخشىنىمۇ ئېيتىمىز،بىراق ما شەھەردىن سەل يىراقلاپ سەھرا يوللىرىغا چۈشكەندە ئېيتايلى ئۇ ناخشىنى...،-ئەزىمەت باشقىلارنى بېسىپ شۇنداق دىدى. مەن گەپ قىلماي سومكامدىن كىتابىمنى چىقاردىم.بىراق ئەمدىلا بېتىنى ئېچىشىمغا ئۇ شارتتىدە تارتىۋىلىپ جىددى ھالدا: -ۋاي-ۋۇي..نىمە گەپ بۇ؟ كۆز كېرەك ئەمەسمۇ سىزگە،_دىدى. سەل تېرىككەن بولساممۇ بىراق ئەزىمەتنى ناخشا ئېيتقۇزىمىز دەپ ھەمدە ئۇنىڭغا يېقىنچىلىق قىلىشىپ ئەزىمەت،ئەزىمەت دەپ پاراڭ قىلىشىۋاتقان ئاۋۇ قىزلارنىڭ ئالدىدا گەپ قىلماستىن جىممىدە تۇرۇۋالدىم... شۇ تەرىقىدە  مېڭىپ تاماق يەيدىغان ئۆتەڭگە كېلىپ چۈشتۇق. پەقەت تاماق يىگۈم يوق ئىدى.بىراق ئەزىمەتنىڭ زورى بىلەن ئامالسىز چۈشتۈم. ئۇنىڭ ماڭا قىلىۋاتقان يېقىنچىلىقلىرىغا قاراپ باشقىلارنىڭ نىمىلەرنى ئويلاپ قالغانلىقىنى بىلمەيمەن. مەن خېجىل بولغانسىرى ئۇ شۇنچە يېقىنچىلىق قىلاتتى. ئۇنىڭ يېقىن ئاغىنىسى ئەركىن،ئەنىۋەرلەرمۇ شۇ تاپ ئۇنىڭغا ماسلىشىپ ھە دىسىلا ئىككىمىزگە پۇرسەت يارىتىۋاتقاندەك قىلاتتى.بىراق ئەتىگەنكى كۆرۈنۈشنى ئويلىساملا جۇدۇنۇم ئۆرلەيىتتى. تاماق يەپ بولۇپ ئاپتۇبۇسقا چىققاندىن كېيىن تۇن قاراڭغۇلىقىدا بايادىن بېرى تىنماي كاپىلداپ ماڭغانلار،ئەزىمەت بىلەن تەڭ جېرلاشقانلار ھەممىسىگە ھاردۇق يەتتى بولغاي ئاپتۇبۇس ئىچى جىمىپ كۆپىنچە ئوقۇغۇچىلار ئۇيقۇغا كەتتى. كۆزلىرىمدىن ئۇيقۇ قاچقان ئىدى. خۇدا بۇيرۇسا ئەتە ئەتىگەندىلا ئۆيگە بارىدىغانلىقىمنى ئويلىسام ۋاقىتنىڭ تېزرەك ئۆتۈشىنى تىلەيتتىم.ئۆزۈمنى ئارقىغا تاشلاپ كۆزلىرىمنى يۇمۇپ ياتاتتىم.تۇيۇقسىز بىر قول مۈرەمنى تۇتتى. ئەندىكىپ ئىتتىك قوپۇشقا تەمشىلىپ كۆزۈمنى ئاچتىم. _پەزىلەت ئۇخلاپ قالدىڭىزما؟،-ئەزىمەت پىچىرلاپ تۇرۇپ سورىدى. _ھە،ئە _ھى ھى..ئۇخلاپ قالدىم دەۋاتقانلىقىنى يالغانچى. _نىمە بولدى؟ _ھىچنىمە..شۇ ئۆزۈمچە سىزنى ئۇخلىمىغان بولسا پاراڭلىشىپ ماڭايلى دىگەنتىم. _قىلغۇدەك نىمە پاراڭ بار ئىككىمىزنىڭ ئارىسىدا. -سىزچە راستىنلا پاراڭ يوقمۇ؟؟ _يوق. ئۇ بىر ھازا جىمىپ كەتتى -دە قاتتىق بىر ئۇھ تارتتى. بىر ئاز جىمجىتلىقتىن كېيىن تېخىمۇ پەس ئاۋازدا: -پەزىلەت،سىزنى ياخشى كۆرىمەن. بۇ مېنىڭ سىزگە دىگەن ھەقىقى گېپىم،-دىدى. يۈرىكىم شىددەت بىلەن سوقۇپ كەتتى. نىمە دەيمەن؟ «ئەمىسە ئەتىگەنكى قىز كىم؟»دەپ سوراپ باقايمۇ؟ياق..ئۇنداق سورىسام قانداق بولۇدۇ. مەن بەرىبىر مەكتەپ پۈتتۈرگىچە ھېچكىم بىلەن مۇھەببەتلەشمەيمەن.ئۇ سۇئالنى سوراشنىڭ ئۆزى مېنىڭ ئۇنىڭ تۇرمۇشىغا دىققەت قىلىدىغانلىقىمنى بىلدۇرۇپ قويۇدۇ-دە ئۇنىڭ كۆڭلىدە ئۈمىد پەيدا بولۇپ قالىدۇ. يەنىلا پەرۋاسىز ھالەتتە گەپ قىلماي... _پەزىلەت،ماڭا دەيدىغان باشقا گېپىڭىز يوقمۇ؟ _.............. _ھەي..نىمە دىسەم بولار؟؟ دىسەم ئىشەنمەيسىز بەلكىم مەن سىزنى تولۇق ئورتىدا ئوقۇۋاتقاندا تېلېۋۇزىيە پىرۇگراممىسىغا قاتنىشىدىغان ۋاقىتتىلا ياخشى كۆرۈپ قالغانتىم. سىزنى كۆپ سۈرۈشتۈردۈم..سىز ھىچنىمىنى بىلمەيسىز،سىزنىڭ ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىنى بېرىپ بولۇشىڭىزنى كۈتكەنتىم. بىزنىڭ مەكتەپكە كەلمىگەن بولسىڭىزمۇ مەيلى ئىشقىلىپ قايسىلا مەكتەپكە ئۆتكەن بولسىڭىز مەن ھامان ئىزدەپ يۈرۈپ سىزنى تاپاتتىم سىزگە بۇ كۆڭلۈمدىكى گەپلەرنى قىلاتتىم. ئۇ ئەمدى باشقىلارنىڭ ئاڭلاپ قېلىشىدىنمۇ قورىقماي ئاۋازىنى سەل كۆتۈرۈپ سۆزلەشكە باشلىدى.ئەكسىنچە مەن ھودۇقۇپ ۋە باشقىلارنىڭ بۇ گەپلەرنى ئاڭلىشىدىن قورقۇپ ئۇيۇلۇپ كېتىۋاتاتتىم.ئاخىرى تىترەپ تۇرۇپ يالۋۇردۇم: _ئەزىمەت،بۇ توغرىدا كېيىن پاراڭلىشايلى بولامدۇ؟باشقىلار ئاڭلىسا سەت بولۇدۇ. _نىمە بولۇدۇ،بىز يا باشقا گەپ قىلىشمىساق،يا باشقا ئىش قىلىۋاتمىساق.. _ياق..ياق..ئۆتۈنۈپ قالاي!! ئۇ ئاۋازىمدىكى تىترەكتىن ئىچى ئاغرىپ قالدى بولغاي : -بوپتۇ ئەمىسە..تېلېفۇن نومۇرىڭىزنى دەپ بېرىڭ !!_دىدى. مەن ئامالسىز ئۇنىڭغا ئېيتىپ بەردىم. بۇ كېچە ئاپتۇبۇس ئىچىدە ئۇ يېنىمدىكىلا كارۋاتتا،مەن ئۇنىڭ يېنىدىكىلا كارۋاتتا..بىر-بىرىمىزگە تىنىقلىرىمىز ئاڭلىنىپ تۇرۇدۇ.مەنمۇ،ئۇمۇ بىر كېچە ئۇخلىماي غۇلجا شەھرىگە يېتىپ كەلدۇق.ئاخىرى يېزىلىۋاتىدۇ..

pengiyar

	ئىككى ئوغۇل ئوتتۇرىسىدا بىر تال قىز بولغانلىقىم ئۈچۈنمىكىن گەرچە بالىلارنىڭ ئوتتۇرانچىسى بولساممۇ بىراق كەنجى بالىغا تۇتۇلغان مۇئامىلىگە نائىل ئىدىم. نىمىشقىدۇر ئاپامنىڭ شۇنچە ياخشى ئوزۇقلاندۇرۇشىغا قارىماي ئىنىمغا ئوخشاش ساغلام بولماستىن ئەكسىنچە سەل ئاغرىقچان ھەم نازۇك ئىدىم. ئۇكام شۇڭا دائىم «لۆم-لۆم،سازاڭ»دەپ تېرىكتۈرەتتى. -------------------------------- بۇ يەردە ئازراق مەزمۇن مۈجمەللىكى بارمۇ نېمە؟ بۇ ئەسلى ئەزىمەتنىڭ خاتىرىسى بولغىيدى؟ ئەمما  خېتىدە بىر قىز بولغاندىكىن دەپ ئاپتۇغۇ؟

bargiya

	بۇ 116قەۋەتتىكىpengiyar يوللىغان 2011-01-11 23:08 غا قارتىلغان : ئىككى ئوغۇل ئوتتۇرىسىدا بىر تال قىز بولغانلىقىم ئۈچۈنمىكىن گەرچە بالىلارنىڭ ئوتتۇرانچىسى بولساممۇ بىراق كەنجى بالىغا تۇتۇلغان مۇئامىلىگە نائىل ئىدىم. نىمىشقىدۇر ئاپامنىڭ شۇنچە ياخشى ئوزۇقلاندۇرۇشىغا قارىماي ئىنىمغا ئوخشاش ساغلام بولماستىن ئەكسىنچە سەل ئاغرىقچان ھەم نازۇك ئىدىم. ئۇكام شۇڭا دائىم «لۆم-لۆم،سازاڭ»دەپ تېرىكتۈرەتتى. -------------------------------- بۇ يەردە ئازراق مەزمۇن مۈجمەللىكى بارمۇ نېمە؟ بۇ ئەسلى ئەزىمەتنىڭ خاتىرىسى بولغىيدى؟ ئەمما  خېتىدە بىر قىز بولغاندىكىن دەپ ئاپتۇغۇ؟ _بۇ بىر ئاجايىپ قىسمەت.سىز بىلىشكە ئىنتىزار قىسمەت مانا مۇشۇ خاتىرىلەردە خانىم،بۇ ئىككى خاتىرە يولدىشىم ئەزىمەتنىڭ بايلىقى، بەلكىم پۈتۈن بايلىقى ۋە بۇ ئىككى خاتىرەنىڭ قايسىسىنى تاللايسەن دىسە ئۇ ئىككىلەنمەيلا بۇ خاتىرەلەرنى تاللايدۇ،بىلەمسىز خانىم،بىز بۇ يەرگە كەلگەندىن بېرى ئەزىمەت بەينى خۇشال قىلالىغان ھەمدە كۆرۈشۈشكە تەقەززا قىلغان كىشى سىز بولۇپ قالدىڭىز.شۇ سەۋەب،مەن ئىككىڭلارنىڭ ئارىسىدىكى ئۇقۇشماسلىقنىڭ تۈگەپ سىزنى ئۇنىڭ نىمجان كۆڭلىنى خۇش ئېتىشكە ياردەم قىلسىكەن دىگەن ئۈمىدتە بۇ خاتىرەلەرنى سىزگە ئېلىپ كەلدىم.ئۈمىدىم شۇكى خانىم،سىز بۇ خاتىرەلەرنى ئىككى كۈن ئىچىدە ئوقۇپ بولۇپ ماڭا قايتۇرۇپ بېرىشىڭىز كېرەك. بۇ يەردىكى ئۈچ خاتىرەنىڭ كىملەرنىڭ خاتىرەسىلىكى تەپسىلى ئوقۇغاندا يېشىلىدۇ. بەرگىيەگە: بەرگىيە، سىزنىڭ ئەسىرىڭىزنى ئوقۇش دامىدا سىزنىڭ "ئى" ھەرىپى بىلەن 'ئۇ" ھەرىپىنى ئالماشتۇرۇپ يېزىپ قويىدىغانلىقىڭىزنى بايقىدىم. كۆپ ھاللاردا ئەسلىدە "ئى" كېلىشى كېرەك بولغان جايغا "ئۇ" يېزىپ قويىدىكەنسىز. ئەسىرىڭىزدىن سىزنىڭ غۇلجىلىق ئىكەنلىكىڭىزنى ھېس قىلىدىم. مەن جالالىدىن بەھرامنىڭ ئەسەرلىرىنى شۇنداق ياقتۇراتتىم، ئەمما ئۇ سىزدەك "ئى" يازىدىغان جايغا "ئۇ" يېزىپ قويمايتتى.... بەلكىم يەرلىك شىۋىنىڭ تەسىرىدىن بولسا كېرەك.بۇنىڭدىن كېيىن دىققەت قىلاي!! ئەسىرىمنى ئەستايىدىل كۆرۈۋاتقانلىقىڭىزدىن خۇش بولدۇم

tawba

	داۋامنى تۆت كۇزۇم بىلەن كۇتىۋاتىمەن !!!!

bargiya

	ئۆيدىكىلەر بىلەن كۆرۈشتۈم ئاپام قۇچاقلاپ بىر ھازاغىچە كۆز يېشى قىلدى. داداممۇ خۇددى كىچىك ۋاقىتلىرىمدەك قۇچىقىغا ئولتۇرغۇزىۋىلىپ مېنى ئەركىلىتىپ پىشانەمگە سۆيدى.ئۇكام بوي تارتىپ ئۆسۈپ كەتكەندەك كۆرۈندى.ئۇ يۈگرەپ كېلىپ مېنى قۇچاقلاپ  كۆرۈشۈپ قۇلىقىمغا«ھەجەپ يولۇڭغا قاراتتىڭ مىس-مىس»دەپ چىشىمغا تەگدى. ئۆي دىگەن باشقىچە ھە..مىھىرلىك قۇچاق،سۆيۈملۈك كىشىلىرىم بىلەن كۆرۈشۈپ يول ھاردۇقۇممۇ چىقىپ كەتتى. بىر ئازدىن كېيىن ئاكام مومامنى ئېلىپ بىللە كەلدى. ئۆيىمىز گوياكى بايرام شاتلىقىغا چۆمگەن ئىدى. مومام باش-كۆزلىرىمنى سىلاپ توختىماي پىچىرلاپ تۇرۇپ «ئۇلۇغ ئاللاھىم،كۆزى ياماننىڭ كۆزىدىن،سۆزى ياماننىڭ سۆزىدىن ساقلىغايسەن !»دەيتتى. ئاخشام ئۇخلىماي كەلگەچكىمىكىن ئىسسىق ئۆيدە ئېزىلىپ تاماقتىن كېيىن بىر يېتىپتىكەنمەن كەچ بولغاندا بىراق ئورنۇمدىن تۇرۇپتىمەن.                                            *********** ھەش-پەش دىگۈچە تەتىل بولۇپ كەلگىنىمگە 10 كۈندىن ئاشتى.كۈندە مېنى يوقلاپ كېلىۋاتقان ئۇرۇق-تۇققانلار ۋە دوستلىرىم بىلەن ئۆيدىن سىرتقا چىقماي دىگۈدەك ئۆتۈپتىمەن. بۈگۈن دوستۇم گۈلزار ئىككىمىز سىنىپ تەربىيەچىمىز بىلەن كۆرۈشۈپ كېلىش ئۈچۈن چىقتۇق. _پەزىلەت،تېخىمۇ ئاقىرىپ كەتتىڭمۇ نىمە؟؟ ئۈرۈمچى يېقىپتۇ ھە..بۇرۇنقىدىن كىچىككىنە سەمىرىپ قالغاندەك تۇرىسەن. _راستمۇ؟نىمانداق ا ياخشى گەپ بۇ . گۈلزار بۇرۇندىن بىللە ئويناپ چوڭ بولغان يېقىن دوستۇم. ئۇ ئىلى پىداگۇگىكا ئۇنۋىرسىتىتىغا ئۆتكەن بولغاچ ئىككىمىز پەقەت تېلېفۇندىلا ئالاقىلىشىپ تۇرالايتتۇق. _شەخسىي تۇرمۇشۇڭ توغرىلىق بىر ئازمۇ سۆزلەپ بەرمەيسەن ھە؟ _شەخسىي تۇرمۇشۇم توغرىلىق نىمە ئالاھىدە ئىشلار بولسۇن..شۇ ساڭا دەپ بەرگەنلىرىم ھەممىسى شەخسىي تۇرمۇشۇمغۇ.. _ئۇنى دىمەكچى ئەمەسمەن. _ئەمىسە؟؟ _ھەي ..سەنزە ئازراقمۇ ئۆزگەرمەپسەن يەنىلا چوڭ بولمايدىغان بالا پېتى تۇرۇپسەن جۇمۇ.. _ۋىييەي ماۋۇ ھەدەمنى..تېخى ئوقۇشقا ئۆتكىنىمىزگە بىر مەۋسۇم بولغان تۇرغان يەنە نىمە ئۆزگىرىشلەر بولۇپ كېتەتتى.. ھەجەپ بىردىنلا چوڭ بولۇپ كەتكەندەك گەپ قىلىسەنغۇ.. _ھەي ئالىي مەكتەپتە ئوقۇۋاتىمىز ئەمدى چوڭ بولمايچۇ.. دىمەكچى بولغۇنۇم مەكتەپكە بارغاندىن كېيىن بىرەرلىرىنى كۆڭلۈڭ تارتىپ ياخشى كۆرۈپ دىگەندەك ئىشلار بولدىمۇ دىمەكچىمەن. _ۋاي..ماڭە ساراڭ..ئۇ ئىشلارغا تېخى بالدۇر. _ۋۇججۇن  ماۋۇنى قارا..بالدۇر دىسەڭ مېنى خېجىل قىلىپ قويۇسەن. _نىمە، ئەمىسە سەن؟؟_مەن كۆزلىرىمنى يوغان ئېچىپ ئۇنىڭغا تىكىلدىم. _ھەئە شۇ. -ھا ھا.. مانى  ھەجەپ ئىشەنگۈم كەلمەيدا..،_راستىنلا ئىشىنەلمەي قالدىم. گۈلزارمۇ ماڭا ئوخشاشلا جىمىغۇر قىز ئىدى. ئۇنى بۇنچە بالدۇر، مەكتەپكە بېرىپلا ، بىرىنجى مەۋسۇمدىلا باشقىلار بىلەن مۇھەببەتلىشىدۇ دەپ ئويلىمىغانىكەنمەن. _ئۇ كىم؟ _سەنمۇ تۇنۇيسەن ھېلىقى ئۆيى شەرىق مەھەللىدىكى.. 2- ئوتتۇرا مەكتەپتە ئوقۇغان بىزدىن بىر يىل بۇرۇن ئوقۇغان.ئۆيى موماڭلارنىڭ ئۆيىنىڭ  يېنىدا. _ھە،ھە..ئېسىمگە كەلدى. بويلىرى ئىگىز كەلگەن  قارىراق كەلگەن بالا كۆز ئالدىمغا كەلدى. _ئۇنى ياخشى كۆرەمسەن؟ _ھە،ئە..-ئۇ قىزىرىپ كەتتى،_سەنمۇ بىلىسەن مەكتەپتە ئوقۇۋاتقان ۋاقتىمىزدىلا ئۇ تەكلىپ قويغان. ئۇ چاغدا ئالىي مەكتەپكە ئۆتكەندىن كېيىن دەپ ئۇنىمىغان ئىدىم. تەغدىر بۇيرۇپ ئۇنىڭ بىلەن بىر مەكتەپ بولۇپ قالسام بولۇدۇ. شۇنىڭ بىلەن  شۇ.. مەن بەخىت بىلەن قىزىرىپ تۇرۇپ بۇ گەپلەرنى قىلىۋاتقان گۈلزارنىڭ چىھرىدە پارلاپ تۇرغان خۇشلۇق تۇيغۇلىرىدىن ئۇنىڭ بۇ مۇھەببەتتىن قانچىلىك كۆڭلى سۇ ئىچىدىغانلىقىنى سەزدىم. ئەپسۇس ئوقۇتقۇچۇمنى كۆرەلمەي قايتتىم. تەتىل ۋاقتىدىن پايدىلىنىپ تۇققان يوقلاش ئۈچۈن قارىمايغا كەتكەن ئىكەن. كەچتە يېتىپ گۈلزارنىڭ مەندىن  سورىغانلىرى يادىمغا يەتتى.نىمىشقىدۇر قويۇق كىرپىكلىك قارا كۆزلەر  كۆز ئالدىمدا سۇس ئەلەڭلەپ قالدى. ياق!~!                                             *************** تۈنۈگۈن سۇغۇق ئۆتكۈزۈپ قالدىممىكىن ئىشقىلىپ بۈگۈن قوپسام ئېغىرلا قوپۇپتىمەن. پۈتۈن بەدىنىم سىرقىراپ ئاغرىپ ئۆزۈممۇ ھالسىز تۇرۇمەن. ئاپامنىڭ بۈگۈن غۇلجا ناھىيەگە بارىدىغان ئىشى بار ئىدى. ئۇكام ئىككى كۈن بولغان نەۋرە ئىنىم بىلەن بىللە چوڭ ئاپاملارنىڭكىگە كەتكەن ئىدى. دادام يىغىن بار دەپ ئەتىگەندىلا چىقىپ كەتتى.ئەتىگەنلىك ناشتىدا ئاپام چىرايىمغا قاراپ: -پەزىلەت مىجەزىڭىز يوقمۇ نىمە؟ چىرايىڭىز سارغىيىپ كەتكەندەك قىىلىدۇ-دىۋىدى ئاپامنىڭ مەن سەۋەبلىك بارىدىغان يېرىدىن قېلىشىنى خالىماي ئىتتىكلا: _ياق،بىر ئوبدانلا تۇرۇمەنغۇ مانا،_دىدىم-دە،زورلاپ تۇرۇپ ناشتا قىلىشقا باشلىدىم. مەندىكى كىچىككىنە ئۆزگىرىشلەردىنمۇ چۆچۈيدىغان ئاپام ھېلىمۇ كەلگىنىمدىن بېرى پەرۋانە بولۇپ مېنى كۆپ ئىشمۇ قىلغۇزمايۋاتاتتى. كېيىن ئاپام مېنىڭ تېتىك ھالدا مېڭىپ يۈرگىنىمنى كۆرۈپ خاتىرجەم بولۇپ چىقىپ كەتتى. بىراق.. ئاپام كېتىشى بىلەنلا بولالماي قالدىم. ھوجرا ئۆيۈمگە كىرىپ ئۆزۈمنى تاشلاپ  ياتتىم.ياتقانسىرى قىززىپ كېتىۋاتقانلىقىمنى،كۆز ئالدىمنىڭ قاراڭغۇلىشىپ بېشىمنىڭ قېيىپ ھالسىزلىنىپ كېتىپ بارغىنىمنى سېزەتتىم. كىچىكىمدىن  ماڭا دائىم ھۇجۇم قىلىدىغان بۇ باش قايىدىغان،كۆز ئالدىم قاراڭغۇلىشىدىغان كەم ماغدۇرلۇق كېسىلىم يەنە قوزغالغان چېغى  شۇنچە غەيرەت قىلىۋاتاتتىم.. شۇ ئارىدا تېلېفۇن جىرىڭلىدى. مىھمانخانا ئۆيگە چىقىپ تېلېفۇننى ئالغۇدەك ماغدۇر ئەسلا يوق ئىدى. يەنە توختاپ يەنە ئۇلىنىپ جىرىڭلاۋاتقان تېلېفۇن قېشىغا غەيرەت قىلىپ تۇرۇپ چىقتىم. _ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم، _ۋە ئەلەيكۇم ئەسسالام _مەن پەزىلەتنى ئىزدەيتتىم. _مەن شۇ. -پەزىلەت ئاۋازىڭىز نىمانچە بوش، ياخشى تۇردىڭىزمۇ؟؟ بوشىشىپ كېتىۋاتقان قوللىرىم تۇرۇپكىنى مەھكەم سىقىمدىدى: -مەن ياخشى ئەمەس..ئەزىمەت..مەن..مەن... _پەزىلەت،پەزىلەت... يەر تېگىدىن ئاڭلىنىۋاتقاندەك ئاۋاز ئىچىدە تېگى يوق بىر ھاڭ ئىچىگە غۇلاپ كەتتىم.ئاخىرى يوللىنىۋاتىدۇ..

yiganaay

	بەرگىيەبۇ ئەسىرىڭىزنى ئوقۇغانسىرى شۇنچە ياختۇرۇپ قېلىۋاتىمەن.بەكمۇ تۇرمۇشقا يېقىن يېزىلىپتۇ!!! پەزىلەتنىڭ خاتىرسىنى ئوقۇغانسىرى ئالى مەكتەپ ھاياتىم ئىسمگە كېلىپ ئەسەردىكى پەزىلەت خۇددى مەندەكلا ھېسىياتقا كېلىپ قالدىم..ئاخىرىغا تەشنامەن!!!!

bargiya

	كۆزۈمنى ئاچقىنىمدا بېشىمدا دادام،ئاپام،ئاكام،ئۇكام ھەممىسى بار ئىكەن. ئاپامنىڭ تولا يىغلاپ ئۈنلىرى پۈتۈپ كېتىپتۇ.داداممۇ قىزارغان كۆزلىرى بىلەن چوڭقۇر خىياللارغا پېتىپ كېتىپتۇ. ئۆزۈمنىڭ قانداقلارچە دوختۇرخانىغا كېلىپ قالغانلىقىمنى كېيىن ئۇقتۇم. شۇ كۈنى ئەزىمەت بىر نەچچە ئاغىنىسى بىلەن بىزنىڭ قورۇدا ئولتۇرۇشلۇق بىر بالىنىڭ ئۆيىگە كەپتىكەن. شۇلارنىڭكىدىن چىقىپ مەن بولسام مېنى چاقىرىپ مەن بىلەن كۆرۈشۈپ كەتمەكچى بولۇپ تېلېفۇن قىلغانىكەن. تېلېفۇندىن مېنىڭ ئاۋازىمنىڭ بىر چىقىپلا يوقاپ كەتكەنلىكىنى ئاڭلاپ ئاغىنىلىرى بىلەن يۈگرۈشۈپ ئۆيىمىزگە چىقىپتۇ.ئىشىكنى ئاچالماي قورا ئىچىدىكى قوغداش ئۆيىدىكى كىشىگە خەۋەر قىلىپ شۇلار ئارقىلىق ئۆيگە كىرىپ قارىسا مەن ھوشسىز ھالدا ياتقۇدەكمەن.شۇ يەردىن  جىددى قۇتقۇزۇشقا تېلېفۇن قىلىپ دوختۇرخانىغا ئېلىپ كەپتۇ.قوغداش بۆلۈمىدىكىلەر ئۆيدىكىلەر خەۋەر قىپتۇ. ئۇكاممۇ بۇ خەۋەرنى ئاڭلاپ دەرھال چوڭ ئاپاملارمنىڭكىدىن ئۆيگە قاراپ ئۇچۇپتۇ. كېيىن ئەزىمەت ئۆزىنىڭ ئېغىزىدىن ئۇنىڭ بىزنىڭ ئۆينى بۇرۇندىنلا بىلىدىغانلىقىنى،بىزنىڭ قورادىكى بالا بىلەن شۇ سەۋەبتىن يېقىن ئاغىنە بولۇۋالغانلىقىنى شۇلار ئارقىلىق بىزنىڭ ئۆينىڭ قايسى بىنا قايسى قەۋەتتە ئىكەنلىكىنى تېخىمۇ ئېنىق بىلگەنلىكىنى ئاڭلىدىم. شۇ ياتقانچە ئون كۈن ئۆپچۆرىسىدە دوختۇرخانىدا يېتىپ قالدىم. قىشلىق تەتىل ۋاقتىمۇ توشۇپ قالدى. بۇ قېتىم دادام،ئاپاملارنىڭ ھەمرالىقىدا مەكتەپكە كەلدىم. دادام ئاپام مەندىن بەكلا ئەنسىرەپ مېنى دوختۇرخانىدا ئۇمۇمىيۈزلۈك تەكشۈرتۈش مەقسىتىدە بىللە كەلگەن ئىدى. قارشىلىق قىلغىنىمغا قارىماي پۈتۈن بەدەنلىك ھەممە ئىنچىكە ھالقىلارغا قەدەر تەكشۈرۈش قىلغۇزدۇم. ھىچقانداق مەسىلە چىقمىدى. ئەڭ چوڭ دىئاگنۇز شۇ بولدىكىن«قان ئاز،ماغدۇر كەم» بۇ دىئاگنۇزنى ئۆزۈممۇ تەكشۈرۈش قىلمايلا قويۇپ بېرەلەيتتىم.ئۆزۈممۇ بۇ قېتىمقى ھوشسىزلىنىشتىن كېيىن ئۆزۈمنىڭ سالامەتلىكىدە مەسىلە يوق دەپ قارىساممۇ بىراق يەنىلا ئەنسىرەپ قالغانتىم. تەكشۈرۈشكە قارشىلىق قىلىشىممۇ پەۋقۇللادە بىرەر كېسەل چىقسام ئاپامنىڭ بەرداشلىق بېرەلمەي قېلىشىدىن ئەنسىرەيتتىم.ئاپام دادام ياتاقتىكى ئىشكابىمغا ھەر خىل قۇۋۋەت دورىلىرى ۋە قۇۋۋەت يىمەكلىكلىرىدىن لىققىدە قاچىلاپ بېرىپ ئاندىن كەتتى. ئۇھ..بۇ خىل كۈتۈنۈش،ئوزۇقلۇنۇشلاردىن خۇيمۇ زېرىكتىم دىسە....                             ******************* زۇمرەت بىلەن تاغدىن -باغدىن پاراڭلىشىپ ئولتۇراتتىم.يېنىمىزدىكى ياتاقتىكى قىز سىرتتا بىرسىنىڭ مېنى چاقىرىۋاتقانلىقىنى ئېيتىپ قويۇپ چىقىپ كەتتى.تۆۋەنگە چۈشتۈم. قىزلار ياتاق بىنارىمىزنىڭ ئالدىدا بېشىدىن ئايىغىغىچە قارا كىيىم كىيىۋىلىپ ئىچىگە يوللۇق سېرىق مايكا كىيىپ چاپىنىڭ ئالدىنى ئېچىۋەتكەن ئەزىمەت ساقلاپ تۇرۇپتۇ. ئۇنى مەكتەپكە كەلگەن بۇ بىر نەچچە كۈن ئىچىدە كۆرۈشۈم تۇنجى قېتىم ئىدى. _ياخشى تۇردىڭىزمۇ؟ _ياخشى ئۆزىڭىزچۇ؟ _مەن ناچار..،-ئۇ قىيدىغاق تەلەپپۇزدا شۇنداق دىدى-دە،ئۆرۈلۈپلا ماڭدى. مەنمۇ خۇددى ئۇنىڭ كەينىدىن مېڭىشىم بۇيرۇق قىلىنغاندەك گەپ قىلماي ئەگەشتىم.دوختۇرخانىغا مېنى ئېلىپ بارغاندىن كېيىن تاكى ئۇلار كەلگىچە مېنىڭ قېشىمدىن ئايرىلماي ماڭا ھەمرا بولغان،  دوختۇرخانىدا ياتقان ۋاقتىمدا ئۇ ئاپاملار يوق ۋاقىتنى تاللاپ مېنى بىر نەچچە رەت يوقلاپ كەلگەن ئىدى. ئاپاملارمۇ مېنى ئۇنىڭ دوختۇرخانىغا ئېلىپ كەلگەنلىكىنى ئاڭلاپ ئۇنىڭدىن بەك مىننەتدار بولۇپ كەتكەن ئىدى. دوختۇرخانىدىن چىققاندىن كېيىن ئاپام مەندىن ئۇ توغرىلىق ئاسماقچىلاپ گەپ ئالغانتى مەن خېجىل بولۇپ ئۇنى بىر مەكتەپتە ئوقۇيمىز،مەكتەپكە قايتىدىغانغا بېلەتكە تىزىملىتىپ قويايمۇ دەپ ئالاقىلاشماقچىكەن دەپلا قويغانتىم. ئۇنىڭ ئۈن -تىنسىز مېڭىشىدىن مەن نىمىگىدۇر ئۇنىڭ ئىچى سىقىلىپ قالغانلىقىنى سەزدىم.گەپ قىلىشماي مەكتەپ سىرتىغا چىقتۇق.ئەگىشىپ كېتىپ بارىمەن. ئۇ بۆلەكچىلا ،قاپاقلىرى تۈرۈك.بۇ خىل ھالىتى  ئىچىمنى سىقسىمۇ بىراق «نىمە بولدى؟»دەپ سوراشنى بىئەپ كۆردۈم. مېڭىپ مەكتەپتىن ئانچە يىراق بولمىغان يەردىكى «مەرۋايىت تاماقخانىسى»غا كىردۇق.ئۈن-تىنسىز ئۇنىڭ كەينىدىن ئايرىم خانىغا كىردىم. _قېنى ئولتۇرۇڭ!! قۇرۇنۇپقىنا ئولتۇردۇم. _نىمە يەيسىز؟ _نىمە بولسا مەيلى،مەن تاماق تاللىمايمەن. _ئەمىسە توخۇ قورداق يەيلى،بۇلارنىڭ توخۇ قوردىقى بەك ئوخشايدۇ. مەيلى دىگەن مەنىدە بېشىمنى لىڭشىتتىم. _ياخشى بولۇپ قالدىڭىزمۇ ؟ _ھەئە. _ماڭىدىغان ۋاقىتتا سىزنى ئىزدەپ كېتىپتىمەن. _دادام،ئاپاملار بىلەن بىللە كەلدىم.ئۇلار ئۇنىماي مېنى تەكشۈرتىمىز دەپ. _كېيىن ئۇقتۇم.قانداق تەكشۈرۈش نەتىجىسى قانداق چىقتى؟ _ھېچقانداق كېسەل يوق.ئاتايىن ئاۋارە بولغانغا چۇشلۇق،_تۇمشۇقۇمنى ئۇچلاپ تۇرۇپ نارازى ئاھاڭدا گەپ قىلغان بولسام كېرەك، _كېسەل چىقمىغىنى ياخشىغۇ؟قىززىقتە خاپا بولۇپ كەتكىنىنى كېسەل چىقمىدى دەپ،_ئۇ كۈلۈۋەتتى.ياتاقتىن چىققاندىن بېرى ئۇنىڭ ئېچىلىپ كۈلگىنىنى كۆرۈپ مەنمۇ كۈلۈۋەتتىم. _پەزىلەت،-ئۇ كۆزۈمنىڭ ئىچىگە قاراپ تۇرۇپ نىمىنىدۇر دىمەكچى بولۇپ توختاپ قالدى. _نىمە گەپ؟؟ _كۈلسىڭىز بەك چىرايلىق بولۇپ كېتىسىز ھە؟؟ _............ _پەزىلەت، _ھە،-بوشقىنە ئاۋاز چىقاردىم ئۇنىڭ باياقى گېپىدىن خېجىل بولۇپ شەلپەردەك قىزىرىپ كەتكەنلىكىم ئۆزۈمگە ئايان ئىدى. يۈرىكىممۇ  ئېختىيارىمغا بويسۇنمىغان ھالدا تېز سوقۇپ كېتىۋاتاتتى. _سىزنى ياخشى كۆرىمەن. پىچىرلىغاندەك دىيىلگەن بۇ گەپلەر ماڭا شۇ قەدەر ئېنىق ئاڭلاندى. بېشىمنى كۆتۈرەلمەي،ئۇنىڭغا قارىيالماي قىينىلىپ كەتتىم.ئۇمۇ،مەنمۇ جىممىدە بولۇپ قالدۇق. _تامىقىڭلار چىقتى،_دەپ خۇشچىراي كىرىپ كەلگەن مۇلازىمنىڭ ئاۋازى بىلەن بۇ جىمجىتلىق بۇزۇلدى. ئۇمۇ،مەنمۇ ئۈنسىز ھالەتتە تاماق يىيىشكە باشلىدۇق.ئۇ تۇرۇپ-تۇرۇپ تەخسەمگە توخۇ گۆشىنىڭ لوق يەرلىرىدىن سېلىپ قوياتتى.ئارىمىزدا بىر خىل خېجىللىق ۋە تارتىنىش ھۆكۈم سۈرمەكتە.قىززىق،ئۇمۇ باشقا ۋاقىتلارغا ئوخشاش تۈرتەكلىك قىلماستىن خۇددى ماڭا ئوخشاشلا جىمىپ تارتىنىپ تۇرغاندەك قىلاتتى.ئاخىرى بۇ سۇكۇتنى ئۇ ئۆزى بۇزدى. _پەزىلەت،سىزدىن بىر جاۋاب ئاڭلىسام دەيمەن. _ئەزىمەت،بىز بۇ گەپلەرنى قىلىشمىساق بولمامدۇ؟ -نىمىشقا؟ _مەن،مەن.. _مېنى ياقتۇرمامسىز؟ _ياق!!،-ئىتتىك ئېغىزىمدىن چىقىپ كەتكەن بۇ سۆزدىن ئۆزۈممۇ چۆچۈپ كەتتىم. مېنىڭ ئىتتىك دىگەن گېپىمدىن ئۇ دەرھال روھىي ئۇزۇق تاپقاندەك جانلىنىپ كەتتى. _ئەمىسە نىمىشقا بولمايدۇ. بىلەمسىز سىزنى بەك ياخشى كۆرىمەن.سىزنى تۇنجى كۆرگەندىن باشلاپلا شۇنداق بۇنى مەن سىزگە ئېيتقان. مەن ھازىر سىزنىڭ ياردىمىڭىزگە بەك مۇھتاج!! _نىمە ياردەم؟،-مەن تېڭىرقىغان ھالدا ئۇنىڭغا قارىدىم. _بۇ ئىشقا پەقەت سىزلا ياردەم قىلالايسىز.سىزگە بۇ گەپلەرنى قىلىپ بەرسەم مېنى ئەتتەي ئۆزىنى كۆز -كۆز قىلىۋاتىدۇ دەپ قالماڭ،مەنمۇ بەك ئامالسىزلىقتىن بۇ گەپلەرنى قىلىۋاتىمەن سىزگە .. -مەن قانداق ياردەم قىلالايمەن سىزگە، ئېنىقراق دەڭە!! _سىز دائىم مەن بىلەن بىللە يۈرۈدىغان ھېلىقى قىزنى بىلىسىزغۇ ھە؟؟ ئۇنىڭ تۇيۇقسىزلا ئۇ قىزىنىڭ گېپىنى چىقىرىشى بىلەن نىمىشقىدۇر يۈرىكىم ئاغرىپ كەتتى.بىلىمەن دىگەن تەرىزدە بېشىمنى لىڭشىتىپ ئۇنىڭغا قارىدىم . _ھە شۇ قىز.. ئۇ مېنىڭ ساۋاقدىشىم بىر سىنىپتا ئوقۇيمىز.مەكتەپكە يېڭى كەلگەندىن تارتىپ مېنى ياخشى كۆرۈپ قالدىم دەپ يۈرۈدۇ. دەسلەپتە مەن ئۇنى ساۋاقداشلارچە يېقىنچىلىق قىلىۋاتىدۇ دەپ ئېرەن قىلماپتىمەن، كېيىن قارىسام ئىش باشقىچە..سىنىپتا  بولسۇن باشقا سىنىپلاردىن بولسۇن بىر يۇرتلىقلىرىم بولسۇن كىم  قىز بىلەن پاراڭلىشىپ يېقىن ئۆتكەنلىكىمنى بىلىپلا قالسا ئۇرۇشۇپ جىدەل چىقىرىدۇ.سىنىپتا بولسۇن باشقا يەرلەردە بولسۇن ماڭا يېپىشىپلىۋالغىنى يېپىشىۋالغان. ھەر قانچە قىلىپمۇ مەن بۇنىڭغا ئامال قىلالمىدىم. ئوچۇقمۇ دىدىم،سىلكىپمۇ باقتىم قارىمايمۇ باقتىم..بىراق ئامال يوق سالجىدەك چاپلاشقىنى چاپلاشقان. كۆپ بالىلار گۇنانى مەندە قويۇپ ئۇنىڭغا ئىچ ئاغرىتىشىدۇ. «ئۇۋالىغا قالىسەن،ئۇنداق قىلىپ كەتمە!»دەپ نەسىھەت قىلغان ئادەممۇ جىق.بىراق پەزىلەت ئويلاپ بېقىڭە،ئۆزىڭىز ياخشى كۆرمىگەن ئادەم  بىلەن قانداقمۇ ئۇنداق ھېسداشلىق نۇقتىسىدىن ئارىلاشقىلى بولۇدۇ؟مەن ئۇ قىزنى قىلچىلىك،قىلچىلىك ياخشى كۆرمەيمەن. سىزنى ئۈن-تىنسىز ساقلىساممۇ بولاتتى. بىراق بۇنداق قىلىشىم ئۇنىڭغا نىسبەتەن رەھىمسىزلىك بولۇدىكەن مەن گەرچە ئۇنىڭغا ئۇنى ياخشى كۆرمەيدىغانلىقىمنى مىڭلاپ قېتىم دىگەن بولساممۇ بىراق «مەن ماۋۇ قىزنى ياخشى كۆرىمەن »ياكى «يۈرۈۋاتىمەن»دەپ كۆرسەتمىگەن بولغاچقا ئۇ بۇنىڭغا ئىشەنمەيدۇ. شۇڭا..پەزىلەت..سىزنى نەچچە يىلدىن يۇشۇرۇن ياخشى كۆرگىنىمنىڭ يۈزىدىن بولسىمۇ ماڭا ماقۇل دىسىڭىز،مەنمۇ ئوچۇق ئاشكارە سىزنىڭ مەن نەچچە يىللاردىن بېرى ياخشى كۆرۈپ كەلگەن قىز ئىكەنلىكىڭىزنى سىز بىلەن ئارىلىشىۋاتقانلىقىمنى دىگەن بولسام،ئۇمۇ بۇ ھەقىقەتنى قۇبۇل قىلاتتى،ماڭا نەسىھەت قىلغۇچىلارمۇ پەس كويىغا چۈشكەن بولاتتى . ئۇنىڭ ئاخىرقى گەپلىرى قۇلىقىمغا كىرمىدى. ئىچ-ئىچىمدىن چىقىۋاتقان ئاچچىق بىر تۇيغۇ دىلىمنى چىگىپ سەزگۈرىمنى گاللاشتۇرۇپ قويغان ئىدى.ئۇ سۆزدىن توختاپ ماڭا قارىدى. ئۆزۈممۇ سەزمىگەن ھالدا كۆزۈمدىن دۇمىلاپ چۈشكەن ياشلىرىمغا قاراپ نىمە دىيىشىنى بىلمەيلا قالدى.ئۇ ئەمەس ئۆزۈممۇ سەۋەبسىز چۈشۈۋاتقان بۇ لەنىتى ياشلىرىمنى يا توختىتالماي يا سۈرتۈۋىتەلمەي ئولتۇراتتىم. ئاخىرى يوللىنىۋاتىدۇ..

sufiye

	ئاخىرىنى قاچان ئوقارمىز؟ .....

mahxiya

	ھەدە بۈگۈن غەيرەت قىپسىز جۇمۇ؟ قەلىمىڭىز ھارمىسۇن .... ئاخىرىغا تەقەززامىز ...

bargiya

	[color=#0000FF]شۇ كۈنى نىمىشقا يىغلىغانلىقىمنى شۇ يىغامنىڭ ئەزىمەتكە قانداق تەسىر بېرىپ قويغانلىقىنى ئۇقمايمەن پەقەت تىترەپ تۇرۇپ ئەسلەيدىغىنىم ئۇنىڭ ياش بىلەن يۇيۇلغان يۈزۈمنى ئىككى قولى ئارىسىغا ئېلىپ  كۆزلىرىمگە چوڭقۇر مىھرى بىلەن تىكىلىپ تۇرۇپ ئىنتايىن پەس ئاۋازدا: —نىمىشقا يىغلايسىز پەزىلەت؟،–دەپ سورىغانلىقى، ئالقىنى بىلەن كۆزلىرىمدىن تۆكۈلۈۋاتقان ياشلىرىمنى ئېيتقانلىقى،  ئارقىدىن  يېنىككىدە ھەركەت بىلەن ماڭا ئازراقمۇ ئىمكانىيەت قالدۇرماي مېنى ئۆزىگە تارتىپ باغرىغا باسقانلىقى،رايىشلىق بىلەن ئۇنىڭ باغرىغا باش قويۇپ تۇرۇپ سىرتتا ئازار يەپ كىرگەن بالا ئانا باغرىدا تۇرۇپ ئۆكسۈپ يىغلىغاندەك  يىغلىغانلىقىم ئۇنىڭ «ئەخمەق،ئۇششۇق،يىغلاڭغۇ،كەچكىچە يىغلاپلا يۈرگەن»دەپ  مېنى ئەركىلىتىپ تۇرۇپ بەزلىگەنلىكى..... ئاھ ،شۇ مىنۇتلارنى بەلكىم ئەڭ ئاخىرقى تىنىقىمدىمۇ ئۆكسۈپ تۇرۇپ،تىترەپ تۇرۇپ ئەسلىشىم مۇمكىن.                                                   ************************ شۇ كۈندىن كېيىن خېلى بىر كۈنلەرگىچە ئۇنىڭدىن قېچىپلا يۈردۈم.ئۇنى ئويلىساملا يۈرەكلىرىم سېلىپ ئىنتايىن بىر ئۇياتلىق ئىش قىلىپ قويغاندەك خېجىللىق ئىلكىدە قالىمەن.ئۇنى كۆرۈشتىن، ئۇنىڭ ئاپەت تېرىغۇچى شۇ قويۇق كىرپىكلىك كۆزلىرىگە قاراشتىن قورقىمەن،ئۇ كۆزلەردىن چاچرىغان ئوتلار مېنى كۆيدۈرۈپ كۈل قىلىۋىتىشى مۇمكىن،مەن راستىنلا قورقىمەن. بۈگۈنمۇ ئۇنى كەچتە مەكتەپ ئاشخانىسىدىن چىقىۋىتىپ يىراقتىن كۆرۈپ قالدىم،كۆردۈميۇ خۇددى سادىن قاچقان چۆجىدەك كىرىۋالىدىغان يەر ئىزدەپ ئالاقزادە بولۇپ كەتتىم. زۇمرەتكە ئېسىلىۋىلىپ ئۇنى سۆرەشتۈرۈپ ئارقىمىزغا بۇرۇلۇپ ئاشخانا يان تەرىپىدىكى كىچىك يولدىن ئايلىنپ كېتىشكە زورلاپ قەدىمىمنى ئىلداملاشتۇرۇپ تۇراتتىم،ئۇ يېتىپ كەلدى: —زۇمرەت،نىمىشقا مېنى كۆرۈپلا ئارقاڭلارغا بۇرۇلۇسىلەر؟مەن شۇنچە قورقۇنۇچلۇقمۇ؟ ئۇنىڭ تەلەپپۇزىدىن رەنجىگەنلىكى بىلىنىپلا تۇراتتى،شۇڭا ماڭا گەپ قىلماي زۇمرەتتىن سوراۋاتاتتى. —سىزدىن قاچمىدۇق، –ئەمىسە نىمىشقا مېنى كۆرۈپلا ئارقاڭلارغا ئۆرۈلىسىلەر؟ —ھى ھى..ئەزىمەت،بۇنى نىمىشقا سوراشقا تېگىشلىك كىشى ئۆزىدىن سورىمايسىز؟ قىزىرىپ–تاتىرىپ تۇرغان ماڭا زۇمرەت ئاسىيلىق قىلغىنىچە كۈلۈپ تۇرۇپ ئۇنىڭغا مەھكەم ئېسىلىۋالغان قوللىرىمنى بوشاتتى–دە: –ئەمىسە ئۇ ئۆزى جاۋاب بەرسۇن،شەرتىم شۇكى ئۇنىڭغا ئازار بېرىپ يىغلىتىشىڭىزغا قەتئىي بولمايدۇ،–دەپ قويۇپ مېنى ئۇنىڭ بىلەن تاشلاپ قويۇپ مېڭىپ كەتتى. –تاماق يىدىڭىزمۇ؟ ئۇ مۇلايىملىق بىلەن سورىدى. بېشىمنى لىڭشىتتىم. –ئەمىسە بىر دەم سىرتقا چىقىپ ئايلىنىپ كىرەمدۇق؟ توۋا،توۋا.. مەن گەپ قىلماي ئۇنىڭغا ئەگەشتىم گەرچە ئۇنىڭ بىلەن بىللە مېڭىشتىن،ئۇنىڭ كۆزلىرىگە قاراشتىن،گەپلىرىنى ئاڭلاشتىن قورىققاندەك يۈرىكىم شۇنداق  سېلىپ تۇرسىمۇ بىراق ئاسىي قەدەملىرىم ئاڭسىز رەۋىشتە شەرتسىز ھالدا ئۇنىڭغا بويسۇنۇپ ئۈن–تىنسىز ئۇنىڭغا ئەگەشكەن ئىدىم. كەچلىك تەكرارغا ماڭغانلار سىرتقا ماڭغانلار يولدا ئۆتۈشۈپ تۇراتتى.كىملەردۇر ئۇنىڭ بىلەن ئەھۋاللاشتى،كىملەردۇر ئۇنىڭ بىلەن چاقچاقلاشتى .مەن بېشىمنىمۇ كۆتۈرمەي يەرگە باققنىمچە كېتىپ باراتتىم. توساتتىن «ئەزىمەت»دىگەن قەھرى بىلەن ۋارقىرىغان ئاۋازدىن ئۇمۇ مەنمۇ چۆچۈپ كەتتۇق. ئالدىمىزدا غەزەپتىن كۆزلىرى چەكچەيگەن،ئىتتىك ماڭغانلىقتىن يۈزلىرى ئېسىلىپ تىنىقلىرىنىڭ يېتىشمەيۋاتقانلىقى  بىر كۆتۈرۈلۈپ بىر پەسىيىپ تۇرغان كۆكسىدىن روشەن بىلىنىپ تۇرغان ھېلىقى قىز يەنى قايسى كۈنى ئەزىمەت ماڭا دەپ بەرگەن مەھبۇبە تۇراتتى.شۇتاپ ئۇنىڭ كۆزلىرىدىن چاچرىغان نەپرەت ئۇچقۇنلىرى مېنى شۇ يەردە كۆيدۈرۈپ كۈل قىلىۋەتكۈدەك ئەلپازدا چاچرايتتى .ئۇنىڭ بۇ خىل ھالىتىدىن ئەزىمەتمۇ چۆچۈگەن چېغى ئىتتىك ئالدىغا بىر قەدەم مېڭىپ مېنى ھىمايە قىلىپ تۇرۇپ: —مەھبۇبە،بۇ يەردە سەتلەشمىگىن،بۇنى مەن ساڭا دىگەن،–دىدى. —ياخشىغۇ..شۇنداقلا دىگەن گېپىڭ بىلەن مېنىڭ نەچچە يىللىق ئەقىدەمنى بىر تىيىنغا ئالغۇسىز قىلىۋەتمەكچىمىتتىڭ،ئۇنداق ئاسان ئىش يوق! —مەھبۇبە،ئەمىلىيەتكە يۈزلەنگىن،بۇنداق قىلىش بىلەن ھىچقانداق ئىشنى ئۆزگەرتكىلى بولمايدۇ. —ياق،–ئەسەبىي ھالەتتە ۋارقىرىغان قىز ماڭا چاڭ سالماقچىدەك ئالدىغا بىر قەدەم ماڭدى،—ھېچكىم،ھېچكىم سېنى مەندىن تارتىۋالىمەن دەپ خام خىيال قىلمىسۇن! –مەھبۇبە،بۇنداق ساراڭلىق قىلما!! –مېنى ساراڭ قىلغان سەن،ئەمدى ھېچ ئىش بولمىغاندەك ھەممىدىن تېنىۋالماقچىمۇ سەن؟ماڭا ئېيتقان ھەممە گەپلىرىڭ يالغان شۇنداقمۇ؟ئ مېنى ئانداق سۆيىمەن،بۇنداق سۆيىمەن دەپ كەينىمگە كىرىپ يىغلاپ يالۋۇرمىغان بولساڭ مەنمۇ سېنى بۇنچىلىك ياخشى كۆرۈپ قالامتىم؟ ئاھ خۇدا بىز قىزلارنى نىمانچە ئاجىز،بوزەك ياراتقانسەن؟؟ كىم بىلىدۇ بۇ قىزغىمۇ ماڭا دىگەن شۇ شېرىن–شىكەر سۆزلىرىڭنىڭ قانچىلىكىنى دەپ ئۆزەڭگە ئىشەندۈرۈۋالدىڭ؟؟ بىردىنلا قۇلاقلىرىم غۇڭۇلداپ كۆز ئالدىم قاراڭغۇلىشىپ كەتتى. دەلدۈگلىنىپ كەتتىم.مەن ئاچچىق ئازاب بىلەن شىكايەت قىلىپ،داتلاپ تۇرۇپ يىغلاۋاتقان قىزغا قارىغىنىمچە بېشىمنى چاڭگاللىدىم.ئەزىمەت "بۇ،بۇ..مەھبۇبە،ئويۇن قويما،پەزىلەت بۇ كاللىسىدىن ئېزىپتۇ سىزگە مەن ھەممىنى دىگەن،بۇ گەپكە ئىشەنمەڭ!!"دىگىنىچە ماڭا قاراپ قوللىرىنى سوزۇپ يېقىنلاشتى. ئۆزۈممۇ ئىشىنەلمىگۈدەك غەيرەتتە ئۇنىڭ قوللىرىنى كۈچ بىلەن ئىتتەردىم–دە ئارقامغا ئۆرۈلۈپلا ياتاق تەرەپكە قاراپ يۈگۈردۈم. ئارقامدىن"پەزىلەت،پەزىلەت،توختاڭ!"دىگەن ئۇنىڭ ئاۋازى ۋە ئۇ قىزنىڭ ئۇنىڭغا نىمىلەرنىدۇر دىگىنىچە يىغلاشلىرى سۇس ئاڭلاندى. .... تۈگىدى،ھەممە نىمە تۈگىدى،تۇنجى مۇھەببىتىم مانا مۇشۇنداقلا ئاددى ھالدا ئۆزۈممۇ تېخى ماقۇللۇق جاۋاب بەرگەن ياكى بەرمىگەنلىكىمنى بىلمەي تۇرۇپ ئاخىرلاشقان ئىدى. مەن ئۇنداق ۋاپاسىز ئادەمنى ھەرگىزمۇ كەچۈرەلمەيتتىم.                                                             ********************* ھەش–پەش دىگۈچە يازلىق تەتىل ۋاقتىمۇ بولدى. ماۋۇ بىچارە خاتىرەمگە ھىچنىمە يازماپتىمەن. قىشنىڭ ئاخىرقى جاننى چاقىدىغان سۇغۇقلىرىنىڭ ئۈرۈمچىدە قانداق بولىدىغانلىقىنى،ھاۋانىڭ ئاستا–ئاستا ئىللىپ ئەتىيازنىڭ سەلكىن شاماللىرى ئاستىدا بار ھاياتلىقنىڭ تەڭ جانلىنىپ كوچا–كويلاردىن ئاخىرقى ئەگىز سۇلىرىنىڭ سىمۇنىت يول گىرۋەكلىرىدىن شۇرۇلدىشىپ ئېقىپ ئىللىق ھاۋادا ئاخىرى پارغا ئايلىنىپ ئاسمانغا كۆتۈرۈلۈپ كەتكەنلىكىنى،كۈندىن–كۈنگە ئىللىغان جاھان رەپتارىغا بېقىپ ئۈستىمىزدىن قىشلىق كىيىملەرنى سېلىش بىلەن بىللە روھىيىتىدە ھىچقانداق يۈكى بولمىغان كىشىلەرنىڭمۇ تەڭ يېنىكلەپ كەتكەنلىكىنى ئەكسىنچە شۇ ئۇزۇن كۈنلەرنى بار جان–جەھلى بىلەن سىنىپ،كۈتۈپخانا،ئاشخانا،ياتاق ئارىلىقىدا مېڭىپ ئۆتكۈزۈۋاتقان ئۆلەرمەن قىياپىتىدىن كىشى ھەرگىزمۇ ئۇنچىلىك ئىرادىنى بايقىيالمايدىغان سارغۇچ چاچلىرى يەلكىسىدە يېيىلىپ تۇرۇدىغان، قوڭۇر كىرپىكلەر ئورىغان قوي كۆزلىرىنىڭ تېگى–تېگىدىن بىر مۇڭ يالتىراپ تۇرۇدىغان ،ئاققۇدەك ئۇزۇن بوينىغا ماسلاشقان ئاق–سۈزۈك يۈزلىرى كىشىگە پەقەت كۈن كۆرمەي پارنىكتا ئۆسكەن نازۇك سەرۋى گۈلنى ئەسلىتىدىغان بىر قىز يۈرىكىدىكى بېسىپ تۇرغان ئېغىر يۈكنى ھەر قانچە قىلىپمۇ يېنىكلىتەلمىدى.بۇ قىز مەن ئىدىم.بۇ قىزنىڭ يۈرىكىدىكى بېسىلىپ تۇرغان ئېغىر تاش ۋاپاسىزلىق بىلەن ئازاب خەنجىرىدىن تارتۇق قالدۇرغان سەن ئىدىڭ ئەزىمەت. ئوخشاشلا تۇنجى قېتىم سېنىڭ باغرىڭغا تاشلىنىپ سەۋەبسىز ئۆكسۈشتىن تۆكۈلگەن ياشلىرىمنى مىھرىڭ بىلەن ئالقانلىرىڭدا سۈرتكەن مىنۇتلارنى ئاخىرقى مىنۇتلىرىمدا ئۆكسۈپ تۇرۇپ ئەسلەيدىغىنىمغا ئىشەنچەم بولغىنىغا ئوخشاش ئاشۇ قاباھەتلىك كۈندىكى مەھبۇبەنىڭ رەھىمسىزلىك بىلەن ئەسلى قىياپىتىڭنى ئېچىپ تاشلىغان ئاشۇ كۈننىڭ دەھشىتىنى،شۇ ئازابنىڭ يۈرىكىمنى تىلىپ پارە–پارە قىلىپ قالدۇرغان يارىسىنىمۇ ئوخشاشلا قان قۇسۇپ تۇرۇپ ئەسلەيدىغانلىقىمغا ئىشىنەتتىم. سەندىن شۇ قەدەر نەپرەتلەندىم،شۇ قەدەر نەپرەتلەنگەنلىكىم ئۈچۈنلا سېنىڭ ئالدىمنى توراپ،قايسىلا ۋاقىتتا بولسۇن ماڭغان يوللىرىمدا ساقلاپ تۇرۇپ يېلىنىپ–يالۋۇرۇپ پاراڭلىشىشقا ئۈندەشلىرىڭنى رەت قىلدىم.ئىككىنجىلەپ سەن تەرەپكە باقماسلىققا نىيەت قىلغان كۆزلىرىمدىن پەقەت تۈن كېچىلەردە تۈن قاراڭغۇلىقى ھەممىنى شېرىن چۈش قوينىدا ئەللەيلىگەن ۋاقىتلاردا تارام–تارام ئۈنچىلەر تۆكۈلەتتى.ئاجىزلىقىمدىن سىلكىنىپ تۇرۇپ سېنىڭ ئاشۇ قويۇق كىرپىك ئورىغان كۆزلىرىڭنىڭ ئولجىسىغا ئايلانماقچى بولغان خىيال كەپتەرلىرىمنى كۆڭۈل قازناقلىرىمغا تۇتقۇن قىلاتتىم،ئۈنسىز ئۆكسۈشتىن تۈن كېچىنىڭ ئارامىنى بۇزماسلىق ئۈچۈن لەۋلىرىمنى چىشلەپ ئىز چىقىرىۋىتەتتىم...ئاھ... قىسقىسى.. مەن قىيناق ئىچىدىكى مەھبۇسلۇق ھاياتىمنىڭ شاھىدى بولمىش خاتىرەمگىمۇ قىيا بېقىپ نەزەر سالمىغانلىقىم ئۈچۈن شۇ كۈنلەردىن ئىزنا قالدۇرماي كەلگەن ئىدىم. ئالدىنقى نۆۋەتتىكىدەك سەن بىلەن يەنە دوقۇرۇشۇپ قېلىشتىن ساقلىنىش ئۈچۈن تەييار مەكتەپكە كېلىدىغان ئوقۇغۇچىلار كۆتۈرە ئالغان ئاپتۇبۇسقىمۇ چۈشمەي بېكەتتىن بېلەت ئېلىپ ئۆزۈم يالغۇز يۇرتقا قايتتىم. ئاخىرى يېزىلىۋاتىدۇ...