بىر سىتودېنتنىڭ يۈرەك سۆزلىرى

سۇلتان

       مەن بىر ئالىي مەكتەپ ئوقۇغۇچىسى، ئىچكىرىي ئۆلكىدىكى مەلۇم ئۇنىۋېرسىتىتتا ئوقۇيمەن. ئىلگىرى ئىجدىمائىي پەنگە، بولۇپمۇ ئەدەبىيات بەكلا قىزىقاتتىم، شائېر ياكى مۇخبىر بولۇشنى ئويلاتتىم. تولۇق 2-يىللىققا چىقىدىغاندا ئجدىمائىي پەن سىنىپىنى تاللىسام ، ئۆيدىكىلەر «دوختۇر بولغىن» دەپ قارشى چىققان، سىنىپ مەسئۇلىممۇ مېنى تەبىئىي پەننى تاللاشقا دەۋەت قىلغان.ئەينى چاغدا مېنىڭ تەبىئىي پەن نەتىجەممۇ ئىنتايىن ياخشى ئىدى، شۇڭا ئاتا-ئانامنىڭ كۈتكەن يېرىدىن چىقىش ئۈچۈن تەبىئىي پەندە ئوقۇدۇم. ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىدىن بىر ئاي ئىگىرى سالامەتلىك تەكشۈرۈشتە مېنى «رەڭ پەرقلەندۈرۈش ئىقتىدارى ئاجىز» دەپ نەتىجە چىقاردى، شۇ سەۋەپ بىلەن دوختۇرلۇق، بىئولوگىيە، خىمىيە...دىگەندەك كەسىپلەرنى يېزىش مەنئىي قىلىندى،. بۇ دەسلەپ ماڭا ئىنتايىن ئېغىر كەلدى، قايتا تەكشۇرۇش پۇرسىتىدىنمۇ ۋاز كەچتىم...ئاخىرقى بىر ئاينى ئويناپ دېگۈدەك ئۆتكۈدۈم، شۇنداقتىمۇ ئىمتىھاننى يەنىلا خېلى ياخشى  بەردىم. بىرىنجى قېتىملىق خاتا تاللاش ئىجدىمائىي پەندە ئوقۇمىغانلىقىم بولسا ئىككىنجى خاتالىقىم ئارزۇ تولدۇرۇشتا بولدى. دەسلەپ دوختۇرلۇقنى يېزىپ تەلىيىمنڭ سىناپ كۆرمەكچىمۇ بولدۇم، يەنە تۇرۇپ 1قوبۇل قىلىنمايدىغانلىقىم ئېنىق تۇرسا 1-ئارزۇيۇمغا بۇنداق چوڭ تەۋەككۇل قىلغۇم كەلمىدى. بۇ ۋاقىىتا مەركىرى مىللەتلەر ئۇنىۋېرسىتىتىغا ئۇيغۇر تىل-ئەدەبىياتى كەسپىگە تەبىئىي پەنەىمۇ  بىرقانچە سان بارلىقىنى كۆردۇم، ئائىلىدىكىلەرغۇ باشقىچە ئىپادە بىلدۈمىگەن، لېكىن ...كۆپ قىسىم ساۋاقداشلىرىم ۋە چوڭلار ھازىرقى جەمئىيەت ئەھۋالىنى تەھلىل قىلىپ، بۇ كەسىپنىڭ كەلگسى ئىستىقبا تازا كۆڭۈلدىكىدەك ئەمەس دەپ ماڭا بەكرەك ئويلىشىپ ئاندىن قارار چىقىرىشىمنى ئېيتتى. دېمىسىمۇ چىزىققانغا بىر ئىش ھەل بولمايدۇ-دە...كۆپ ئويلىنىپ ئاخىر بۇنىڭدىنمۇ ۋاز كەچتىم، خىزمەت   تېپىش ئەھۋالى خېلىلا ياخشى بولغان قۇرۇلۇش كەسپىنى يازدىم. گەرچە ئۆزۈم قىزىقمىساممۇ ئالىي مەكتەپتە تىرىشساملا چوقۇم ياخشى نەتىجىگە ئېرىشىدىغانلىقىمغا ئىشىنەتتىم، ئەدەبىياتنى بولسا ئىشتىن سىرتقى ھەۋەس ئورنىدا داۋاملاشتۇرۇپ ،تەڭ ئېلىپ ماڭىمەن دەپ ئويلىغان ئىدىم.

        مانا بۇيەرگە كەلگىلىمۇ ئىككى يېرىم يىلدىن ئاشتى، يەنە ئاز ۋاقىتتىن كېيىن ئالىي مەكتەپنىڭ 3- يىللىقىغا قەدەم باسىمەن، ئويلاپ باقسام مۇشۇ ئككى يېرىم يىل  ئىچىدە ئۆزۈم رازى بولغۇدەك بىرەر نەتىجىگە ئېرىشەلمەپتىمەن. كەسپىي دەرسلەر خىلىلا قىيىن، ئۇنىڭ ئۈستىگە ئۆزۈم تازاقىزىقىپ كېتەلمىگەچكىمىكىن زورلاپ ئۆگەنگەندەك قىلساممۇ ئىمتاھانلاردىن ئاران-ئاران ئۆتۇپلا...ئالىي مەكتەپ باشقىچە بىر دۇنيا . بۇيەرگە كېلىپمۇ شۇنى ھېس قىلدىم ، شۇغىنىسى خىيالىمدىكى ئالىي مەكتەپ ۋە ئالى مەكتەپتىكى مەن بۇنداق بولماسلىقى كېرەك ئىدى. مەن دەرستىن سىرتقى پائالىيەتلەرگە كۆپ قاتنىشىپ، ئۆزۈمنى ھەرقايسى جەھەتلەردىن ئەتراپلىق تەرەققىي قىلدۇرۇشنى، ئۆزۇۈمدە بار بولغان ئىقتىدارنى تولۇق جارى قىلدۇرۇشنى، قىزىقىشىمنى تېخمۇ كېڭەيتىشنى...ئويلايتتىم ھەم شۇنداق قىلالايدىغانلىقىمغا ئىشىنەتتىم. ئەمەلىيەت ئويلىغىنىمدەك بولمىدى، گەرچە دەرسىم ئوتتۇرا مەكتەپتىكىدەك جىق بولمىسىمۇ ئۆزەمنى ئاشۇ دەرسلىك كىتابتىن باش كۆتۈرەلمىگەندەك ھېس قىلىمەن، بۇنىڭ ھەممىسى پەقەتلا ئىمتىھاندىن قالماسلىق ئۈچۈن. تولۇق ئوتتۇرىدا ئالدىراشلىق ئىچىدىن ۋاقىت چىقىرىپ رومانلارنى ئوقۇيدىغان، شېئىر يادلايدىغان، ئانچە-مۇنچە بىر نېمىلەرنى يازىدىغان ئادەم ،ئالىي مەكتەپكە چىققاندىن بۇيان  مانا ھازىرغىچە بىرەرپارچە  كىتاب ئوقۇپ باقماپتىمەن. ئۆزۇم ئەڭ ئۆچ كۆرىدىغان فىزىكا دۇنياسى ئىچىدە ئەدەبىياتقا نىسبەتەن قىزىقىشمۇ بارغانسىرى سۇسلاپ كېتىپتۇ. مەندە كەم بولىۋاتقىنى ۋاقىتمۇ ياكى روھمۇ؟ ؟؟

         ئالىي مەكتەپ ھاياتىدا نۇرغۇن نەرسىلەرنى ئۆگىنىش كېرەك. مەن بۇ قۇرۇلۇش كەسپىگە زادىلا قىزىقالمىدىم، ئوقۇتقۇچىلىرىمىزمۇ ئوقۇش پۈتتۈرگەندىن كېيىن مۇتلەق كۆپ قىسمىمىزنىڭ ئوقۇغان كەسىپكە مۇناسىۋەتسىز خىزمەتلەرنى قىلىدىغانلىقىمىزنى، شۇ كەسىپنى قىلغان ھالەتتىمۇ ئۆگەنگەن نەرسىلەرنى ئاساسەن ئىشلەتمەيدىغانلىقىمىزنى كۆپ قېتىم سۆزلەپ ئۆتكەن. شۇنداق بولغاندىكىن مېنىڭ ۋاقتىمنىڭ ھەممىسىنىلا شۇ دەرسلەرگە، يەنە كېلىپ ئۆزۈم قىزىقمايدىغان  دەرسلەرەە سەرپ قىلغۇم يوق. بۇنداق بولغاندا ئالىي مەكتەپتە ئۆزەم مەمنۇن بولغۇدەك ھېچنىمە قالدۇرالمايمەن. ئالىي مەكتەپتىكى ۋاقتىم بارغانسىرى ئاز قالماقتا، تېڭىرقاش ئىچىدە ھېچبىر نەتىجىسىز ۋوە ئەھمىيەتسىز ئۆتۈپ كېتىۋاتقان كۈنلىرىمنى ئويلىسام تولىمۇ ئېچىنىمەن....ئالىي مەكتەپتە ئويناپ-كۈلۈپ ئكتىۋاتقانلارمۇ ئاز ئەمەس، ئۇلارمۇ ئوخشاش مەكتەپ پۈتتۈرىدۇ، مەن گەرچە ئۇلاردەك ئويناپ ئۆتمىسەممۇ ئۇلاردىن ھېچبىر ئارتۇقچىلىقىمنى بايقىيالمىدىم، مېنىڭ ئاشۇنداق قۇرۇق نامدىكى ئالىي مەكتەپ ئۇقۇغۇچىلىرىدىن پەرقلىنىپ تۇرىدىغان بولغۇم بار... جەمئىيەت ئالىي مەكتەپ ئوقۇغۇچىلىرىدىن نېمىلەرنى كۈتىدۇ؟ ئالىي مەكتەپتە دەرستىن سىرت يەنە قايسى جەھەتلەردە قانداق ئىقتىدارنى ھازىرلاش كېرەك؟ رىقابەت دەۋرىگە ماسلىشىش ئۈچۈن يەنە نېمىلەرنى ئۆگىنىش كېرەك؟ ...گەرچە كۆپ كىچىككەن بولساممۇ يەنىلا تىرىشىپ باققۇم بار ، داۋاملىق بىخۇتلىق ۋە تەشۋىش ئىچىدە ئۆتكۈم يوق. شۇندىلا كېيىنكى كنلەردە تېخىمۇ زور پۇشايمانغا قېلىشتىن ساقلىنالايمەن دەپ ئويلايمەن. شۇڭا چوڭلارنىڭ، دوست-بۇرادەرلەرنىڭ ماڭا قىممەتلىك تەكلىپ پىكىرلەرنى بېرىشىنى، مەسلىھەت ۋە يول كۆرسىتىشىنى ئۈمۈد قىلىمەن.

lostba

سىزنىڭ ھازىرقى كەسپىڭىزمۇ جەمىيەتتە ئىستىقبالى بار كەسپ ، شۇڭا يەنەلا تىرىشىپ بېقىڭ

high

راسىت گەپنى قىلسام سىز بىلەن مۇشۇ تىمىدا ئورتاقلىشىپ بىقىشنى خالايمەن .............ئەلۋەتتە يىڭى ئۇسۇللارنى ھەمكارلىشىپ ،ئىتتپاقلىشىپ تاپارمىز قانداق دىدىم ئىرادىلىك يىگىت.....ئىرادىلىك بولۇڭ............

سۇلتان

lostba يوللىغان ۋاقتى  2012-3-3 20:21
سىزنىڭ ھازىرقى كەسپىڭىزمۇ جەمىيەتتە ئىستىقبالى بار كە ...

دېگنىڭىزمۇ توغرا، ئەمدىكىككە كەلگەندە لىۋىمنى چىشلەپ تىرىشماقتىن باشقا ئامال يوق، بۇ كەسىپنى پۈتتۈرۈپ چىقىشقا ئىشەنچىم بار (ئالاھ خالىسا)، شۇنداقتىمۇ ئۆزەم ياقتۇرمىغان ئش بىلەن بىر ئۆمۈر ھەپىلىشىشنى ئويلىسام...

سۇلتان

high يوللىغان ۋاقتى  2012-3-3 20:30
راسىت گەپنى قىلسام سىز بىلەن مۇشۇ تىمىدا ئورتاقلىشىپ ب ...

رەھمەت سىزگە، ئاللاھ خالىسا داۋاملىق تىرىشىمەن، مەنمۇ بۇ ھەقتە ئورتاقلىشىشنى خالايمەن...

ئۇنتۇلماس418

ئەسسالامۇئەلەيكۇم،ئىككىمىزنىڭ ئەھۋالى راستىنلا بەك بەك ئوخشايدىكەن....مېنىڭمۇ سىز بىلەن ئورتاقلىشىپ باققۇم كېلىۋاتىدۇ...

ussr

مەنمۇ بۇيىل تۇللۇق 2-يىللىققا چىقماقچى ، مىنىڭمۇ سىزگە ئوخشاش تىل-ئەدەبىياتقا ئجتىمائى پەنلەرگە ئالاھىدە قىزىقشىم بار ،نەتىجەممۇ ناھايتى ياخشى ، لىكىن مەن قوش تىلى سىنىپتا بولغاچقا ئالى مەكتەپ ئىمتھانىدا 50نۇمۇر قوشىدىكەن ، شۇڭا قانداق قىلىشنى زادى بىلمىدىم ، ئۆيدىكىلىرىم تەبئى پەندە ئوقۇ دەيدۇ ،ئۇلارنىڭ دىيشىچە ئجتىمائى پەنىنىڭ ئستىقبالى يوقمىش ......          قانداق قىلسام بۇلار ماڭا مەسلھەت بەرسىڭز بوپتىكەن!!!!

ussr

مىنىڭ چ چ نۇمۇرۇم 1294459920  بىز پاراڭلاشساق.........

taxnayi-a

、ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم قېرىندىشىم سۇلتان!
  مەنمۇ سىزگە ئوخشاش ئىچكىردە تولۇق ئوتتۇرىنى ئوقۇپ، ئىجتىمائىي پەنگە ئوتتەك ئىشتىياقىم بولسىمۇ، سىياسىنىڭ تەسىرى كۈچلۈك بولغان شارائىتتا ئىجتىمائىي تەپەككۇرۇمنىڭ ھامان بوغۇپ قويىلىدىغانلىقىنى نەزەردە تۇتۇپ، تەبئي پەننى تاللىغان ئىدىم. ئۆزۈمنىڭ جەمىيەتشۇناسلىق، پەلسەپە ساھەسىدە ئىزدەنگۈم بولسىمۇ، قانداقتۇر بىر خىل كۈچنىڭ زورلىشى بىلەن ئۇنىڭدىنمۇ ۋاز كىچىپ، ئاتا-ئانامنىڭ دوختۇرلۇقتا ئوقۇيسەن دېگەنلىرىگىمۇ پىسەنىت قىلماي ئالىي مەكتەپ ئارزۇيۇمنىڭ بىرىنجىسىگە ئىلىكتېر ئۇچۇر ساھەسىگە مۇناسىۋەتلىك بىر كەسىپنى تاللىغان ئىدىم، مەكتەپكە كەلگەندىن كىيىن ئەھۋالىم خۇددى سىزگە ئوخشاش بوپ قالدى. دەرىسلەر ئىنتايىن ئېغىر، ۋاقتېمنى يىتىشتۈرۈپ بولالماي ئارانلا قالىمەن. ھازىر ئويلاپ باقسام ئارزۇ توشقازغان ۋاقىتتا «باشقىلار ئەڭ تەس دەپ ئويلىغان كەسىپنى تاللاپ، تىرىشچانلىقىم ئارقىلىق ھەممىنى ئۈگىنىپ كىتىمەن.» دەپ ئويلىغانكەنمەن، يەنە ئۇيغۇر زىيالىيلىرىنىڭ ئىجتىمائىي بىلىمى كۈچلۈك بولسىمۇ، تەبىئي پەن بىلىملىرىگە خام بولىشى، ئارىمىزدا تەبىئي پەنگە خاس تەپەككۇرنىڭ ئاجىز بولىشى، شۇنداقلا نۆۋەتتە ئۇيغۇرلارنىڭ ئىجتىمائىي پەن، بولۇپمۇ روھىيتىمىزنى ھىچبىر يىڭىلىيالمىغان ئەدەبىيات ساھەسىگىلا ئىسلىۋىلىشى قاتارلىق بىر تالاي رېئال ھادىسىلەر مىنى شۇنداق تاللاشقا مەجبۇر قىلغان ئىكەن.
    مېنىڭ ئەھۋالىممۇ خۇددى سىز دېگەندەك ھوسۇلسىز بولىۋاتىدۇ، بەزىدە ئويلىسام ھىچبىر ئەدەبىي ھىس تۇيغۇنىڭمۇ قالمىغانلىقىنى ھىس قىلىمەن، ئۆزۈمنىڭ دولقۇنغا قارشى مىڭىۋاتقانلىقىمدىن ئۆكۈنىمەن. بىراق بۇ ئۆكۈنۈشلىرىم ئۇزۇنغا بارمىدى، قەدەم ئالغان ئىكەنمەن كەينىمگە يانغىلى بولمايدۇ، شۇڭا ئاخىرى ئالىي مەكتەپ ھاياتىمنى مۇنداق ئورۇنلاشتۇردۇم:
1. كەسپىي دەرىسلەردە دەرىسخانا ۋاقتىنى چىڭ تۇتۇش، مۇئەللىمنىڭ سۆزلىگەنلىرىنى ئەستايدىل ئاڭلاپ ئامال بار ئىمتىھانلاردىن قالماي ئۆتكۈدەك دەرىجىدە ئۆزلەشتۈرىۋىلىش. ئۇنىڭدىن سىرىت بىرىلگەن تاپشۇرۇقلارنى ئىشلەشتىن باشقا كۆپ ئۈگىنىش ۋاقتى ئاجراتماسلىق.
2. كەسپىي دەرىسلەر ئارىسىدا ئۆزۈمنىڭ ئاز تولا قىزىقىشى بولغان، كىينچە ئەسقىتىش ئىھتىماللىقى بىرقەدەر كۈچلۈك بولغان  بىرەرىنى تاللاپ كۈچ سەرىپ قىلىش.
3. دەرىستىن سىرىتقى كۆپ ۋاقىتلارنى ئۆز قىزىقىشلىرىم ئۈچۈن ئىشلىتىش، ئۆزۈم تەسس قىلغان «ئۆزلىگىدىن ئۈگىنىش ئۇنۋېرىستتى» غا «تىزىملىتىپ» سىستىمىلىق ھالدا ئىزدىنىش، ۋاقتىمنى ياخشى ئورۇنلاشتۇرۇش.
     سىز ۋە مەنلا ئەمەس نورغۇن سىتۇدىنتلار موشۇنداق گاڭگىراش ئىلكىدە يۈرىۋاتىدۇ. بىز قاقشاپ يۈرىۋەرسەك بولمايدۇ، نېمە بولسا قۇربىمىزنىڭ يىتىشىچە ئۈگۈنۈپ قويساق، شۇنداقلا قىزىقىشىمىزنىمۇ تاشلاپ قويماي پەرۋىش قىلىپ تۇرساق، ئىنشائاللا، ھامان ئەسقىتىدۇ. داڭلىق سىتىۋ . جوبىسمۇ ئوقۇغۇچى ۋاقتىدا قىزىقىشى بولمىغان «ھۆسنىخەت» يېزىشنى ئۈگەنكەن ،كىيىن سېستىما لاھىيلىگەندە شۇ ھۆنىرى تازا ئەسقىتىپتۇ.
    گەرچە بىز كەسپىمىز بويىچە چوڭ نەتىجە قازىنالمىساقمۇ، بىزنىڭ تەسىرىمىزدە ئەۋلاتلىرىمىز بولسىمۇ قىزىقىپ قالار(چاقچاق). ھىچقىسى يوق، ئوغۇل بالا ئۈچۈن كەلگۈسىدە كۈن ئالماق ئانچە تەسمۇ ئەمەس، ھۆكمەتتىن خىزمەت تەگمىسە ئۆز ئالدىمىزغا ئىش قىلساق بولىۋېرىدۇ. ئۆزىڭىزگە ئىشىنىڭ، يىزىقچىلىقنى ئۈگىنىشتىن سىرىتقى ۋاقىتلاردا يىتىلدۈرەلەيسىز، يەنە كىلىپ ئىجتېمائىي كەسىپتە ئوقۇغانلاردىن كۆرىنەرلىك بولىشىمۇ مومكىن. مەسىلەن ئالايلى نوبىل ئەدەبىيات مۇكاپاتىغا نائىل بولغۇچى تۈركىيەلىك يازغۇچى ئورخان پامۇكمۇ  ئالىي مەكتەپتە بېزەكچىلىك كەسپىدە ئوقىغان.
     قانداق دېدىم، قېرىندىشىم!  ھەرگىز ئۈمۈدسىزلەنمەيلى.

yarghol

ئەسسالامۇ-ئەلەيكۇم ۋە رەھىمىتۇللاھى ۋە بەرىكاتۇھۇ !
   سۇلتانجان يازمىڭىزنى ئوقۇپ چىقتىم . بىزنىڭ تەقدىرىمىز %80 ئوخشاشلىققا ئىگە ئىكەن . مەن سىزنىڭ بۇ ئويغا كېلىپ قالغانلىقىڭىزدىن تولىمۇ مەمنۇن بولدۇم . مەن بۇ يىل مەكتەپ پۈتتۈرىمەن . ئىچكىرىدىكى مەلۇم بىر ئونۋېرستىتنىڭ قۇرۇلۇش-بىناكارلىق كەسپىدە ئوقۇيمەن . ئۆزۈمنىڭ 4+1 يىللىق (تەييارلىقنى ھىساپلىغاندا) ئالىي مەكتەپ ھاياتىمنى ئەسلىگىنىمدە ، بەزى ئىشلارنى قىلالمىغانلىقىمدىن ئەپسۇسلىنىمەن . 5 يىل بۇرۇن ئالىي مەكتەپ ئىمتىھانىدا مەنمۇ ئۆزۈم ئوقۇغان تۇلۇق ئوتتۇرا مەكتەپ بويىچە بىرىنچى بولۇپ ، ئۆز قىزىقىشىم بويىچە قۇرۇلۇش-بىناكارلىك كەسپىنى تاللاپ بۇ مەكتەپكە كەلگەن ئىدىم . ئەسلى قىزىقىشىم قۇرۇلۇش ئېنژىنېرلىقى ئەمەس بەلكى قۇرۇلۇش ئارختېكتورلىقى ئىدى. لېكىن مەكتەپكە كەلگەندىن كېيىن قىزىقىش ۋە تېڭىرقاش بىلەن بىر يىلنى ئۆتكۈزىۋېتىپ قاپتىمەن . ئىككىنچى يىللىققا چىققاندا ، ئۆزۈم ئوقۇۋاتقان كەسىپنىڭ ئەسلى قىزىقىدىغان كەسپىم ئەمەسلىكىنى ھېس قىلىپ قالدىم . لېكىن بۇ چاغدا كېچىككەن ئىدىم . مەن كەسىپ ئالماشتۇرۇش ئۈچۈن بارمىغان يېرىم ئازلا قالدى . لېكىن ئەڭ ئاخىرقى جاۋاپ ‹ ئالمىشىشقا قوشۇلىمىز ، لېكىن بىرىنجى يىللىقتىن باشلاپ قايتا ئوقۇيسەن › بولدى . قانداق قىلىش كېرەك !؟ مەن خۇددى ئۆزۈم ئوقۇغان كىتاپلادىكى بەزى شەخىسلەرگە ئوخشاش ، ھېچنىمىگە قارىماي ئالمىشىپ كېتىشنىمۇ ئويلىغان لېكىن ئۆزۈم يېزىدىن ، ئائىلە شارائىتىم ئانچە ياخشى بولمىغاچقا بۇ ئويۇمدىنمۇ ئۈن-تىنسىز ۋاز كەچتىم .مەيلى قايسىلا كەسىپتە ئوقۇي تىرىشساملا چوقۇم غەلبە قىلالايمەن دەپ ئۆزۈمگە تەسەللىيمۇ بەردىم .ئۆزۈمنىڭ تۇلۇق ئوتتۇرىدا ئاساسىم ياخشى بولغاچقا ، بۇ يەردىمۇ قىينالمايمەنغۇ دەپ ئويلاپتىكەنمەن . لركىن ئىش ئۇنداق بولمىدى . تۇنجى قېتىملىق ئىمتىھاندىلا سىنىپتا ئارقىدا قېلىشنىڭ ئازابىنى تېتىدىم .تىرىشمىدىم ئەمەس تىرىشتىم . باشقا بالىلار ئوينىسا ، مەن كىتاپ كۆردۈم . باشقىلار ئۇخلىسا دەرسكە چىقتىم . لېكىن ئىمتىھاندا نەتىجەم ئۇلار بىلەن ئانچە پەرقلەنمىدى . ھازىرمۇ تۇرۇپ ئويلاپ قالىمەن . مېنىڭ باشقا ئۇيغۇر ساۋاقداشلىرىم بىلەن پەرقىم نەدە ؟ بىر كەسىپتىكى ساۋاقدېشىمنى دېمىسەممۇ ، باشقا كەسىپلەردىكى باشقا ئۇيغۇر ساۋاقداشلىرىم بىلەن پەرقىم نەدە ؟ مەنغۇ قۇرۇلۇش-بىناكارلىق ئوقۇدۇم ، باشقا ئېلىكتىر-ئېژنېرلىقى ، مېخانىكا ئىلمى ، كومپىيوتېر كەسپىدىكى دوستلۇرۇم بىلەن ئانچە بەك پەرقىم يوقتەك سېزىمەن . ھەمميلەن ئالىي مەكتەپنى ئوخشىمىغان كەسىپلەردە تەڭ ئوقۇدۇق ، مەكتەپ پۈتتۈرۈپ چىققاندىن كېيىن بىزنىڭ پەرقىمىز شۇ ئالغان دېپلوم ۋە ئۇنۋانىمىز بولىۋاتىدۇ .بىلىم جەھەتتە ، كەسىپ جەھەتتە ئانچە بەك پەرقىمىز يوقتەك ..
  بەزىدە ئۆزۈمنىڭ ئىچكىرىدە ئوقۇشنى تاللىغانلىقىمدىن پۇشايمانمۇ قىلىپ قالىمەن . ئەگەر شىنجاڭدا ئوقۇغان بولسام ، چوقۇم ... ... ... دېگەندەك باھانىلەر بىلەن ئۆزۈمنى گوللاپمۇ قويىمەن بەزىدە .لېكىن نەدىلا بولمىسۇن ، ئاسان ئىش يوق  . شىنجاڭدا ئوقۇۋاتقان بالىلارمۇ دەردىنى ئۆزى بىلىدۇ . بىز ئوقۇيمىز ، خەنلەر بىلەن ئوخشاش باشلىنىش نوقتىسىدا تۇرۇپ بەيگىگە چۈشىمىز دەپ كەلگەن بولغاندىن كېيىن ئوقۇشىمىز كېرەك . بەزىدە كاللامدا تۇيۇقسىزلا غەلىتە خىياللار تۇغۇلۇپ قالىدۇ . بىز بىرقىسىم ئىشلارنىڭ قۇربانى بولۇپ كەتتۇقمۇ قانداق ؟ نېمىشقا ئىچكىرىدە ئوقۇغان شۇنچە بالىلارنىڭ تەقدىرى ،ئويلىرى ئوخشاش بولۇپ چىقىدۇ ؟ نېمىشقا بىز باشقىلار شۇنچە چوڭ بىلىدىغان ، شۇنچە گۈزەل دەپ ھەۋەس قىلىدىغان ئالىي مەكتەپتىن مەيدىمىز كېرىپ قويۇپ ، غەلبە تۇيغۇسىدا جەمىيەتكە قەدەم باسالمايمىز ؟ يەنە نېمىشقا ؟؟؟؟ بولدىلا .... تېمىدىن چەتنەپ كەتكىلىۋاتىمەن ...