سۆيۈشمەيمىز نىچۈن دىلبىرىم

alahidin

سۆيۈشمەيمىز نىچۈن دىلبىرىم

ئالاھىدىن ئابدۇرېشىت

بۇ سەھرادا ياشايمىز بىللە،
ئايان يۈرەك سىرىمىز ئاڭا.
سۆيۈشمەيمىز نىچۈن دىلبىرىم؟
سەن كۆيىسەن ماڭا، مەن ساڭا.

يوقىتارمىز ئۆزىمىزنى گاھ،
ئوتلۇق نىگاھ، ئىمالار بىلەن.
ئۇچرىشىمىز شەپەق رەڭگىدە-
شەپەق رەڭلىك سىمالار بىلەن.

سىردىشىشلار، چىرمىشىشلارغا،
پىسەنت قىلماي يۈرىمىز يەنە.
يۈرىكىمىز ئاققان يۇلتۇزدەك،
ئېقىپ بارار قوغلۇشۇپ ئەنە.

پۈتۈشكەندەك سۆيۈشۈپ تەكرار،
بىز كېلىمىز بۇ خىلۋەت جايغا.
كۆز-كۆزلەردىن بولغاندەك بىزار،
گاھ باقىمىز ساماغا، ئايغا....

بىز ياشايمىز كەڭرى سەھرادا،
كۆيۈشىمىز يالقۇن تارىتىپ.
سۆيۈشمەيمىز نىچۈن دىلبىرىم،
سۆيگۈمىزگە ۋىسال يارىتىپ؟


1985-يىلى، 7-ئاي، ئۈرۈمچى.

نونى

ياش چاغلىرىڭدىكى لېرىكىلىرىڭمۇ ئاجايىپ كاتتا جۇمۇ !   بۇ لېرىكاڭنى ئوقۇپ ، 17 يېشىمغا قايتقاندەك بولۇپ قالدىم.

ئامان

شىرىن ئەسلىمە...   خىياللارنى سۆرەپ بارار ئۆتمۈشكە،....  ئۇنتۇلغان، ئەمما ئۇنتالمىغان يىراق بوشلۇققا:
.... ئوتلۇق بېقىشلار.... ھاياجاندا تىپىرلىغان ئوتلۇق يۈرەكلەر.... سۇ يۈزىدە تەۋرەپ تۇرار بىر جۈپ گەۋدە سايىسى،.....  شىرىن دەملەر شاھىدى كونا جاي_ سۇغا يانداش دوڭغاق سۈگەتلىك.....
.....
خىيال يىپى ئۈزۈلدى بىر رەت.... قايتتىم ئۆزۈمگە، مەستخوشلۇقۇم يۇقالدى ئاستا.....
سېغىنچىمغا جۇغلانما بۇلۇپ: شىرىن، ئاچچىق ئارلاشقان تەلۋە تەملەر.....