ئانا شەپقىتى

_
 بوۋىقىمنى كۆرسەم بولامدۇ؟ دېدى تۇنجى پەرزەنتلىك بولغان ئانا.
قۇچىقىغا يۇمشاق بىر بوغچا بېرىلدى، بەختلىك ئانا بوۋىقىنىڭ كىچىك يۈزىنى كۆرۈش ئۈچۈن يۆگەكنى ئاچتى ۋە ﻫەيرانلىقتىن  يۈزلىرى تۇتۇلدى. ئانا- بالىغا قاراپ تۇرغان دوختۇر تېزدىن ئارقىسىغا قايتتى ۋە دېرىزە سىرتىدىن قاراشقا باشلىدى. بوۋاقنىڭ قۇلىقى يوق ئىدى....
تەكشۈرۈشلەردە بوۋاقنىڭ ئاڭلاش قابىلىيىتىنىڭ توسقۇنلۇققا ئۇچرىمايدىغانلىقى، پەقەت قۇلاقنىڭ تاشقى ﻫالىتى يوقلىقى ئىسپاتلاندى.
ئارىدىن يىللار ئۆتتى، بالا چوڭ بولدى ۋە مەكتەپكە كىردى. بىر كۈنى مەكتەپتىن قايتقاندا ئۆيگە يۈگۈرگىنىچە كىرىپ كەلدى ۋە ئۆزىنى ئانىسىنىڭ قۇچىقىغا ئاتتى. ئۇ ﻫېقىلداپ يىغلايتتى...... بۇ ئۇنىڭ تۇنجى زەربىگە ئۇچرىشى ئىدى. ئۇ يىغلاپ تۇرۇپ:
_" مەندىن چوڭ بىر بالا مېنى بەت-بەشىرە دېدى....."
كىچىك بالا بۇ بەختسىزلىكى بىلەن چوڭ بولدى. دوستلىرى ئۇنى ياخشى كۆرەتتى ۋە ئۇمۇ دەرستە ناﻫايىتى ياخشى ئوقۇغۇچى ئىدى. ئۇ سىنىب باشلىقى ﻫەم بولالايتتى. ئەمما ئەگەر ئۇ باشقىلار بىلەن كۆپ ئارلاشسا، ئانىسى ئۇنىڭغا:
_ " ياشلارنىڭ ئارىسىغا قوشۇلساڭ بولمايدۇ." دەيتتى، لېكىن بۇ ۋاقىتتا قەلبىنىڭ چوڭقۇر قاتلىمىدا بىر خىل ئاچچىق تۇيغۇ ۋە شەپقەت ﻫېس قىلاتتى.
دادىسى ئائىلە دوختۇرى بىلەن ئوغلىنىڭ مەسلىسسى ئۈچۈن كۆرۈشتى:
_" ﻫېچقانداق قىلالمايمىزمۇ؟" دەپ سورىدى. دوختۇر:
_ "ئەگەر بىر جۈپ قۇلاق تېپىلسا، ئەزا كۆچۈرۈش ئوپراتسىيىسى قىلغىلى بولىدۇ." دېدى.
شۇنداق قىلىپ بۇ بالا ئۈچۈن قۇلىقىنى تەقدىم قىلغۇدەك بىرسنى .ئىزدەش باشلاندى. ئىككى يىل ئۆتتى. بىر كۈن دادىسى:
_ " دوختۇرخانىغا بارىسەن ئوغلۇم، ئاناڭ ئىككىمىز ساڭا قۇلاقلىرىنى بېرىدىغان بىرسىنى تاپتۇق، پەقەت ئۇنتۇپ قالماسلىقىڭ كېرەك، بۇ بىر سىر." دېدى.
ئوپراتسىيە ئىنتايىن ئوڭۇشلۇق بولدى، يېڭى ﻫالىتى بىلەن روﻫى ﻫالىتى تۈزەلگەن بالا مەكتەپتە ۋە تۇرمۇشتا چوڭ مۇۋەپپىقىيەتلەر قازاندى. كېيىن توي قىلدى ۋە دېپلومات بولدى.
يىللار ئۆتتى، بىر كۈنى ئۇ دادىسىدىن سورىدى:
_" بىلىشىم كېرەك دادا، ماڭا بۇ قەدەر ياخشىلىق قىلغان كىشى كىم؟ مەن ئۇ ئىنسان ئۈچۈن ﻫېچقانداق ئىش قىلىپ بېرەلمىدىم..."
_" سېنى بىرەر ئىش قىلىپ بېرەلەيدۇ دەپ ئويلىمايمەن." دېدى دادىسى. " پەقەت بىلىشىڭ كېرەككى، بۇنى ﻫازىر بىلەلمەيسەن، تېخى ۋاقتى ئەمەس...."
بۇ چوڭقۇر سىر يىللار بويى يوشۇرۇلدى. ئەمما بىر كۈن ئاشكارلىنىش ۋاقتى كەلدى.... ﻫاياتىنىڭ ئەڭ قاراڭغۇ كۈنلىرىنىڭ بىرىدە ، ئانىسىنىڭ جىنازىسى ئالدىدا دادىسى بىلەن تۇراتتى، دادىسى ئاستا ئانىسىنىڭ بېشىغا قولىنى ئۇزاتتى، قىزىل قەﻫۋەرەڭ چاچلارنى ئارقىسىغا تارىدى. ئانىسىنىڭ قۇلىقى يوق ئىدى...
_ " ئاناڭ ﻫېچبىر زامان چېچىنى كەستۈرمىگىەنلىكى ئۈچۈن ئىنتايىن بەختلىك بولدى." دەپ پىچىرلىدى دادىسى. " .... ۋە ﻫېچكىم ئاناڭنىڭ بۇنچىلىك گۈزەل ئىكەنلىكىنى تونۇپ يەتمىدى شۇنداقمۇ؟"
ﻫەقىقىي گۈزەللىك تاشقى كۆرۈنۈشتە ئەمەس، بەلكى قەلبتىدۇر!


مەنبە: http://www.hikayearsivi.net/detay.asp?hid=759

ئاقيول تەرجىمە گورۇپپىسىدىن ﻫىلال تەرجىمىسى
ئەسەر تەرجىمىسى پەقەت ئاقيولغا تەئەللۇق، باشقا جايلارغا كۆچۈرمەڭ.

Anne Şefkati

- "Bebeğimi görebilir miyim" dedi yeni anne.

   Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtı ve şaşkınlıktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden doktor hızla arkasını dondu ve camdan bakmaya başladı. Bebeğin kulakları yoktu...

   Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin etkilenmediği, sadece görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu olduğu anlaşıldı.

   Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı. Bir gün okul dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kollarına attı.

   Hıçkırıyordu... Bu onun yaşadığı ilk büyük hayal kırıklığıydı; ağlayarak

   - "Büyük bir çocuk bana ucube dedi..."

   Küçük çocuk bu kadersizliğiyle büyüdü. Arkadaşları tarafından seviliyordu ve oldukça da başarılı bir öğrenciydi. Sınıf başkanı bile olabilirdi; eğer insanların arasına karışmış olsaydı. Annesi, her zaman ona

   - "Genç insanların arasına karşımalısın"

   diyordu, ancak aynı zamanda yüreğinde derin bir acıma ve şefkat hissediyordu.

   Delikanlının babası, aile doktoru ile oğlunun sorunu ile ilgili görüştü;

   - "Hiçbir şey yapılamaz mı?" diye sordu.

   Doktor;

   - "Eğer bir çift kulak bulunabilirse, organ nakli yapılabilir" dedi.

   Böylece genç bir adam için kulaklarını feda edecek birisi aranmaya başlandı. İki yıl geçti bir gün babası

   - "Hastaneye gidiyorsun oğlum, annen ve ben, sana kulaklarını verecek birini bulduk ancak unutma bu bir sır" dedi.

   Operasyon çok başarılı geçti ve adeta yeni bir insan yaratıldı. Yeni görünümüyle psikolojisi de düzelen genç, okulda ve sosyal hayatında büyük başarılar elde etti. Daha sonra evlendi ve diplomat oldu. Yıllar geçti, bir gün babasına gidip sordu:

   - "Bilmek zorundayım, bana bu kadar iyilik yapan kişi kim? Ben o insan için hiçbir şey yapamadım..."

   - "Bir şey yapabileceğini sanmıyorum" dedi babası.

   - "Fakat anlaşma kesin, şu anda öğrenemezsin, henüz değil..."

   Bu derin sır yıllar boyunca gizlendi. Ancak bir gün açığa çıkma zamanı geldi... Hayatının en karanlık günlerinden birinde, annesinin cenazesi başında babasıyla birlikte bekliyordu. Babası yavaşça annesinin başına elini uzattı; kızıl kahverengi saçlarını eliyle geriye doğru itti; annesinin kulakları yoktu.

   - "Annen hiçbir zaman saçını kestirmek zorunda kalmadığı için çok mutlu oldu" diye fısıldadı babası.

   - "..ve hiç kimse, annenin daha az güzel olduğunu düşünmedi değil mi?"


Gerçek güzellik fiziksel görünüşe bağlı değildir, ancak kalptedir!!