يارغا خىتاب
مەمەتجان باش كارۋان

مەن تاڭدا شوخ سايرىغان بۇلبۇل،
جېنىم ھەتتا يالغۇز چاڭقىغان دىل.
گۈلشەن ئەمەس ئىزلىگىنىم ئەي يار،
تۇتۇلسا دەيتتىم مۇھەببەتتىن گۈل.

مۇھەببەت چەشمەسىدىن يەتسە مەي،
خۇش ئالاتتىم تۇتقانلار ئەزىز دەپ.
نىگارا يەتكىن قەدرىمگە زەن سال،
قەلبىڭگە چىن پۈتكەن ياردىن تەخت تاپ.

كۆكتە ئاي تۈندە كاككۇك ساداسى،
مەن يالغۇز يۇلتۇزلار گۇۋاھ ئىشققا.
بىلسەڭ گۈلۈم مەنكى ئاشق ساڭىلا،
تەشنا دىلىم ھەتتا يارغا بىر بېقىشقا.