ئوزۇمگە مۇشەۋۋەھ

ئېھتىيار يارمۇھەممەت

ئېسىمدە بار مېنىڭ ئۆتكەن كۈنلىرىم ،

  خىيالدا يۈگرەيدۇ ئەتىنىڭ ئېتى.        

دۇنيانى خۇش قىلىپ تۇغۇلغان ئىدىم ،

بارمىكىن بىلمىدىم ئەركەك خىسلىتى .

  ھىدايەت ئىزلىدىم باسقان قەدەمدىن ،

ئەمانىڭ قولىغا بولۇپ بىر تاياق .

كۆرەڭلەپ كۈلمىدىم غەلبە -زەپەردىن،

ھاكاۋۇر ،شاشلىققا يوقتۇر ئىشتىياق .

تۈگىمەس خەزىنە تېپىۋالساممۇ،

سۆزۈم راست ئەڭ ئاۋال ئەلگە چاچىمەن.

شاخلاردىن قاق-ئۈرۈك قېقىۋالساممۇ،

ئەلگە دەپ مەن چوقۇم مېغىز چاقىمەن.

ئىزلەيمەن ھەر سەھەر كۈيچى بۇلبۇلدەك ،

گۈلزارنى،گۈلباغنى ئۇرۇپمەن خەندان .

يانغىم يوق نۇر بەرمەس ئاشۇ يۇلتۇزدەك،

تۈنلەردە بىر شام بوپ قالغىنىم چەندان.

  يىغلىغان دەرتمەنگە قولياغلىق بولۇپ،

گۇناھسىز ياشلارنى ئۆزۈمگە ياقسام.

ئاغرىقتا بىمارلار ياتسا تولغۇنۇپ ،

شىپالىق يامغۇردەك يۈرەككە بارسام .

ئايلىنىپ كەتكۈم بار كېپىنەكلەرگە،

باغلاردا سەيلە قىپ چىمەنگە سۆيسەم.

  ياپراقتا ئېچىلغان گۈل-چىچەكلەرگە،

شىپالىق يامغۇردەك كۆكتىن تۆكۈلسەم.

رەقىپلەر ساداقەتتىن ئوق ئۈزۈپ ئاتسا ،

كۆكرەككە قادايمەن چۈنكى مەن ئەركەك .

  پەخىرلىك مەن ئۈچۈن قانلىرىم ئاقسا ،

ۋەتەنگە مېنىڭدەك يىگىتلەر كېرەك .

  قىيالىق تاغلاردىن ھالقىپ ئۆتىمەن ،

قولۇمدا لەپىلدەر ئاتام بايرىقى .

غېرىپ مەن ھەسرەتتە مۇڭغا چۆكىمەن ،

سارغايماي تۆكۈلسە ھايات ياپرىقى.

ئايلىنىپ ياشايمەن كۈيچى بۇلبۇلغا ،

  ۋەتىنىم گۈلزارىم ،جەننەت ماكانىم .

  ھەۋىسىم يوق قىلچە كىيگەن تونۇمغا،

پاك ۋىجدان نىگارىم ،مەڭگۈ جانانىم .

يورىماس ئەزەلدىن تۈنلەردە قۇياش ،

ھەق گەپكە نۇمۇستۇر يالغاننى قېتىش.

شاخلارغا قونمايمەن،بۈركۈتكە ئوخشاش،

  ئارمىنىم بولسىمۇ كۆكتە پەر قېقىش.

نە بەخت مەن ئۈچۈن ھاياتتىن دوستۇم ،

ماڭغان ئىز ،يولۇمدىن مەنە تاپمىسام.

ئېيتقىنا ياشاشنىڭ نىمە لەززىتى ،

چۆلدىكى توغراقتەك سۇغا قانمىسام.

  ئارقىغا چېكىنىش مەن ئۈچۈن نۇمۇس ،

ۋىجدانىم ئالدىدا پۈتمەس جىنايەت .

يىگىتلىك غورۇرۇم قىلار مەسخىرە ،

ئۆزگىنىڭ نېنىغا قىلسام خىيانەت .

مەن خۇشال ئەل ئۈچۈن بولسام شام-چىراق،

مۇزلىغان يۈرەككە مېھرىمنى ياقسام.

ناتىۋان مىسكىننى ئېلىپ يىراققا ،

ياش ئاققان كۆزلەرنى كۈلدۈرۈپ باقسام .

  چاپچال ناھىيە قاينۇق يىزىسىدا