ئۈنسىز يېغا

گۈزەلنۇر ئ‍ەمەر

سېنى دېدىم، ئەلەملەرنى ئچىمگە يۈتتۈم ،

 ساڭا ئېيتتىم دەتلىرىمنى تەسەللى كۈتتۈم .

 سەندىن باشقا بىراۋلاردىن كۈتمىدىم ئۈمۈد،

 سەن ئۈچۈنلا ئ‍ازاپ ئىچىرە يېشىمنى تۆكتۈم.

 كەتسەڭ ئەنە مىنى تاشلاپ، كەتمە دىمىدىم،

 يۈرەكۈمدىن نالە قىلىپ قولۇم ئۇزاتتىم .

 پىغان ئۆرلەپ بوغۇزۇمغا تىقىلدى ھەممە،

 ئ‍ەمما سۆزسىز ئارقاڭدا يېقىلىپ قالدىم .

 بەخىت دىگەن ساداقەت ، ۋاپا ئەمەسمۇ؟

 قوش يۈرەكلەر بىر سوقسا گۈلخان ئەمەسمۇ؟

 بۇ يۈرەككە سەندىنلا داۋا كەلمەسمۇ ،

 ئەمدى قايتىپ كەلمىسەڭ جاپا ئەمەسمۇ؟