ئەسلىمە
مۇھەممەت ئىمىن قەدەم

ئەسلىمىلەر قالدۇردىڭ ماڭا ،
تال چىۋىقنى ئوينىغان چاغدا.
چىغىر ئارىلاپ يۈرگەن كۈلۈپ،
گۈللەر ئىچىلغان شۇ باغلاردا .

ئەجەپ شىرىن ئىدىغۇ ،
بىز ئوينىغان گۈزەل باغلار .
ئىسىمدىن چىقمايدۇمىنىڭ ،
قول تۇتۇشۇپ كۈلگەن چاغلار .

شىرىنلىكتە ئۈتەتتى كۈنۈم ،
سەن بولغاچقا يانىمدا گۈلۈم .
زىمىستان كىچە ماڭا تۇلۇنئاي ،
ساڭا ئاشىق بولغاچ يۈرۈگۈم .

ھاياتىم سەن مىنىڭ بارلىغىم ،
سىنى سۈيەرمەن ئاشىغىم.
بولسا ھەم رازى ئىدىمغۇ ،
سىنى سۈيۈش ئاخىركۈنۈم .