يېتىمنىڭ زارى 

 ھەسەنجان  ئ‍ابلىمىت

  تۇيدۇرماستىن نەچچە يىللار ئۆتۈپ كېتىپتۇ ،
ئ‍ەقىل كىرىپ بۇ بېشىمغا چوڭ بوپ قاپتىمەن .
ئ‍ېرىشكىنىم نىمە بولدى تاپقىنىم نىمە،
بىلەلمىدىم مەن ئ‍ەخلىمدىن ئ‍ېزىپ قاپتىمەن:

ئ‍اپام قېنى ئ‍انام قېنى دىيەلمەي ھەتتا ،
بەڭۋاشلىقتا ئ‍ۇيۇن ئويناپ ئ‍ېزىپ قاپتىمەن،
ئ‍ەجەل ئ‍وقى چەللىگەندە ئ‍ۇلارنى بىردىن ،
شۇ يېتىملىك كوچىسىغا كۈنۈپ قاپتىمەن، 

ئ‍ارزۇلىرىم ئ‍اشماي چىچەك گۈللىرىم سۇندى،
بىخۇتلىخنىڭ پاتقىقىغا پىتىپ قاپتىمەن،
مەن ھاياتنى سويدۈم ھايات باقمىدى ماڭا،
دوس دۇشمەنلەر ئ‍ارىسىدا چىنىپ قاپتىمەن، 

بارلىغىمنى ئ‍اتىغانلار تىنىپتۇ مەندىن ،
رىئاللىققا ئ‍ىشەنمەستىن سۇكۇت قىپتىمەن ،
دوس دىگەنلەر ئ‍ەسلى بىلسەم دۈشمىنىم ئ‍ىكەن ،
كېلىۋىرىپ كەلگۇلىكلەر كۇنۇپ قاپتىمەن، 

ئ‍ۆتكۇزدىممەن تالاي كۈننى ماڭا ئ‍اي ھەمراھ ،
ئ‍ۆزۇم سەزمەي يىگىرمىگە كىرىپ قاپتىمەن ،
نىمە قىلدىڭ ئ‍ەل يۇرتۇڭغا ئ‍اتاڭغا دىسە،
كوزيېشىمنى توختىتالماي زارلاپ ساپتىمەن،،،،،،

ھەسەنجان  ئ‍ابلىمىت،♧ئ‍ۆت يۈرەك♤