ئەرۋاھ چۈشى

 ئابدۇۋەلى تۇرسۇن

كىم ئۇچرىسا سورايمەن :

- ئېسىمنى كۆردۈڭمۇ ؟دەپ.

 ئۇمۇ مەندىن سورايدۇ :

-سەندىكىسى مېنىڭمۇ ؟ دەپ.

 ئاۋات رەستە ئادەملەر تولا.

تونالمايمەن ھېچكىمنى.

 چۈنكى ،

 مېنىڭ خاتىرەم چالا.

 ئۆچىرەتتە سالام ساقلايمەن -

 كۆرۈشۈشكە نەدىكى چولا......

 مەن سايەمنى قوغلايمەن.

 سايەم مېنى ئىزلەيدۇ.

 سايەم قېنى ،

مەن نەدە ؟

 ئارىلىشىپ كەتتۇق.

مۆكۈ-مۆكۈلەڭ ئوينىغان مەھەللەدىن،

 ئايرىلىپ كەتتۇق.

قىيسايغان بىنانىڭ كەينىدە ،

 مومامنىڭ ھاسىسى قىيسىيىپ قاپتۇ.

توۋا ، دەيمەن -

 خوشنىمىزنىڭ ئارزۇلۇق قىزى ،

 توي كېچىسى دەججالغا ئايلىنىپ قاپتۇ.

 ئالدىرايدۇ قۇياش كېتىشكە...

 دالدا ئىزلەر ئايمۇ مۆكۈشكە...

 پويىزنىڭ تاپىنىدىن ئۈنۈپ چىققان

 چىغىر يولدا كۈتۈمەن ئۆتمۈشنى.