يولۇقما
مەرۋايىت

سەن سەۋەبلىك بولىمەن بەربات،
چۈشكەندەكلا تەقدىرگە پەرمان.
سەن سەۋەبلىك چېكىمەن پەرياد
كەچكەندەكلا مېنىڭدىن دەرمان.
 
يولۇقمىغىن يوللىرىمغا سەن،
قاباھەتنى سېزىمەن ھەرئان.
كىرمە ھەتتا چۈشلىرىمگىمۇ،
كۈنلىرىمنى قىلىسەن ۋەيران.

ھەر قەدىمىم قايرىلسا قىلچە،
كۈلپەت بىلەن بولىمەن گۇمران.
ئارمانلىرىم قالدى يىراقتا،
روھىم بولدى دەردىدە سەرسان.