سۇلغان چىچەك

 (شېئىر) 

 پاتىمە تۇرسۇن

 شۇنچە ئوماق ئىچىلغان چىچەك،
نازۇك ئىكەن ئەسلى بەرگىسى.
ئۇچۇپ  كەتتى كۆزئالدىمدىلا،
قالدۇرۇپ مىۋە ئۆزگە بەلگىسى.

ھىدنى سوراپ يۈرەتتىم باغدا
پۇراپ پۇراپ قانمايتتىم ئەسلا.
ھەر نەفەسكە كىرگەندە پۇرقى،
ئەس ھوشۇمنى بىلەتتىم تەسلا.

ئۇز چىچەكنىڭ رەڭگى ،ھىدىنى،
بارچە گۈلدىن ئۈستۈن كۆرەتتىم.
قالسىمۇ خۇش ھىدى يىراقلاردا،
نەفسىمدە باردەك يۈرەتتى.

شۇ تۇيغۇلار قەلبىمنى ئەزدى،
دىلخانەم غىرىبلىققا تولدى.
ئۇنىڭسىز تاپمىدىم ھىچ مەنا،
گۈزەل پەسلى باھارىم سولدى.

باغلار ئارا يۈرىمەن ھەرتاڭ،
شۇ چىچەكنى سىغىنىپ ئەسلەپ.
شۇ قالدۇرغان ئەزىز مىۋىنى،
پەرۋىشلەيمەن دائىما ئىشلەپ.

يەكەن   2017    4-ئاپرىل