رۇسلان

ئابلىكىم ئابلىمىت

بولـماقتىمەن خىيال دېڭىزىغا غەرىق ،

 دېڭىزغا چۆككەن چەبدەس غەۋۋاس كەبى .

 تۆكۈلـمەكتە پىراقتا كۆزۈمدىن ئۈنچە ،

ئۈزۈلۈپ يىپى چېچىلغان مارجان كەبى .

ئازاپتا ئۆتتى مېنىڭ كۈنلۈرۈم شۇنداق ،

 يىغلارمەن ئاھ ئۇرارمەن تۈنلەرمۇ شۇنداق .

 ئۆتمەكتىمەن قىيلىنىپ كۈنلەرمۇ شۇنداق ،

 ئاھ !ھىجران چۇل قىلدى مېنى ھەم شۇنداق .

 زارلانما ھەي يىگىت ھەرگىزمۇ ئۇنداق ،

 بىلىپ قال بۇئالەم ئۆتنە ئالەمدۇر .

 قىينالـما ھەي يىگىت ھەرگىزمۇ شۇنداق ،

ئۆتۈپ كىتەر سەۋىر قىل بۇكۈنمۇ شۇنداق .

 رۇسلانغىن ئەي دەرىتمەن سەنمۇ بىر ئوغلان ،

 كۆتۈرگىن بىشىڭنى ئەمدى سەن رۇسلان .

 قىينىىمىسۇن پىراقمۇ سېنى ھەم ئۇنداق ،

 بولغىن سەن مەڭگۈگە جۈرئەتلىك ئوغلان .