چىدا

ھوشۇر ئامىرجان ئاتەشى تاجىك

 قاقشاپ يۈرىمە بىلمەيدۇ كىشى ،

 قەيسەر بولۇپ ھەممىگە چىدا.

 يەتكىنىدە ساراينىڭ قەدىرى ،

قىيسىپ كەتكەن كەپىگە چىدا.

 كۈنلەر مەڭگۈ ئۈتمەس باياشات ،

 يوقلۇقنىڭمۇ تەمىگە چىدا.

سۆيۈشكەندە بىر تاتلىق ھايات ،

كۆيۈكنىڭمۇ دەردىگە چىدا.

 يۇرىگىنىدە بىرى خۇش بولۇپ ،

 ھەسەت قىلماي بەختىگە چىدا.

 سىلىپ بولماس كۈڭۈلگە قولۇپ ،

 يارنىڭ ئىغىر شەرتىگە چىدا.

 بۆگۈن ئۇتۇپ كىتىدۇ ھامان ،

 ۋاز كەچمىگىن ئەتىگە چىدا.

گەر ئۆرۈلۈپ چۈشسىمۇ ئاسمان ،

 ئەركىڭ ئۈچۈن مەڭگۈگە چىدا.