باشلانغاندا ئازابى ئاچچىق تولغاق دەردىدە ،

 كەلگەن ئىدى ئۇنىدىن پۇتكۇل ئالەم لەرزىگە .

 ئەۋلادىم دەپ ئازاپنى ئالماشتۇرغان سەبرىگە،

 كەچۇر تۇققان ئانامدىن كىچەلمەيمەن سەن ئۇچۇن.

 پەرزەنتىم دەپ پەپىلەپ قارچۇغىدا كۆزىدە ،

 ماڭا بەرگەن ئىسسىق نان قالمىسىمۇ ئۆزىگە .

 چىداپ كەلگەن مەن ئۇچۇن نى نى جاپا جەبرىگە ،

 كەچۇر باققان ئانامدىن كىچەلمەيمەن سەن ئۇچۇن .

مەن تۇغۇلسام خوش بولۇپ جان قوشۇلغان جىنىغا،

 پەرزەنتىم دەپ چىڭ باسقان قورۇق باسقان تىنىغا .

ئاغرىپ قالسام يۇگىرەپ دوختۇر تىۋىپ يىنىغا،

كەچۇر مەغرۇر ئاتامدىن كىچەلمەيمەن سەن ئۇچۇن.

تەڭ قىلماستىن ھىچكىمگە تىك كۆتۇرۇپ بىشىدا ،

دەيتى ئوغلۇم ئەركەك بول كۆيگەن خەلقىڭ ئىشقىدا .

مەن ئوقۇسام شەھەردە كەتمەن چاپقان ئىتىزدا ،

كەچۇر پەخرىم ئاتامدىن كىچەلمەيمەن سەن ئۇچۇن .

جان ئانامنىڭ سىماسى بار ئۇلارنىڭ يۇزىدە ،

پاسىبانىم ئاتامنىڭ نۇرى باردۇر كۆزىدە .

ئاتا _ ئانام قالدۇرغان ئەخلاقى بار قەلبىدە،

 قىرىنداشىم باغرىمدىن كىچەلمەيمەن سەن ئۇچۇن.

 مىراس قالغان ئاتامدىن بىزگە ئەقىل پاراسەت،

 مىراس قالغان ئانامدىن بىزگە مىھرى - مۇھاببەت.

 ئاتا - ئانام قالدۇرغان ئۇلار ماڭا ئامانەت،

 قىرىنداشىم بارىمدىن كىچەلمەيمەن سەن ئۇچۇن.

 ھەمراھ بولغان يانمۇ - يان ھاياتىمنىڭ سەپرىگە ،

مىنى يالغۇز قويمىغان قالسام جاپا - جەبرىگە.

 جىنازامنى كۆتۇرەر ماڭسام ئەتە قەبرىگە ،

كەچۇر دوستۇ يارەندىن كىچەلمەيمەن سەن ئۇچۇن .

2015.8.1