كىردى يەنە جانىم چۈشۈمگە

غولامجان ئەمەت

كىردى يەنە جانىم چۈشۈمگە ،

بوستانلاردا تەنھايۈرگىدەك.

 ئوماق كۆزى سۇمبۇك چاچلىرى،

 يۈرەكلەرگە ئوتلارياققۇدەك.

 مەجنۇمتالدەك سۇمبۇل چاچلىرى،

 شاماللارداپەرۋازقىلغۇدەك .

 گۈل چېچەكلەرپايانداز بولۇپ،

 ئاياغىدىن گۈللارئۈنگىدەك.

 كۈلۈشلىرى شۇنچىلىك ئۇماق،

نازۇك تېنى ئىپار چاچقۇدەك.

 ئەگىم قېشى بىرجۈپ كۆزلىرى،

جاننى ئېلىپ يانغا قويغىدەك.

 گۈلدەك ھۆسنى ئايدەك چېھرىگە،

 گۈل ئەيمىنىپ بويۇن قىسقۇدەك.

گۈلزارلاردىن گۈل-چېچەك تىزىپ،

 ماڭا بىر تال سۇنۇپ تۇرغىدەك.