مەن

 - مەرھابا يۈسۈپ ( مەھبۇب )

مەن قۇرلىرىدىن ھەسرەت مارىلاۋاتقان ،  بىر كۇپلېت شېئىر .

مەن گىرۋىكىدىن ھىجران تامچىلاۋاتقان ،  يېگانە دېڭىز .

مەن يۈرىكىڭگە قۇياش نۇرلىرىنى چۈشۈرۈۋاتقان ، پىنھان بىر يوچۇق .

 مەن ئىزلىرىڭدىن دان تېرىپ يەۋاتقان ، قاناتسىز تومۇچۇق .

 مەن ئۈمىد نىڭ پېشىگە ئېسىلىپ ھالسىز كېتىۋاتقان ، مەنزىلسىز يولۇچى .

مەن سەھەرنىڭ قۇچىقىدا مۈگدىۋاتقان ، نىشانسىز ئويۇنچى .

مەن ئۈزۈلگەن بارماقلىرى بىلەن بەختنىڭ بوسۇغىسىنى سىلاۋاتقان ، لىباسسىز كېلىنچەك .

 مەن كەچكۈزدە مەۋسۇمسىز ئېچىلىپ تىترەۋاتقان ، بەختسىز چېچەك .

مەن سېنىڭ يۈزۈڭدىن تولۇن ئاينى كۆرمەكچى بولغان ، ئاداشقان لېكىن ئازمىغان ئەما !

 مەن ئايرىلىش بوسۇغىسى بىلەن ۋىسال دوقمۇشىدا ھودۇقۇۋاتقان ، جۈرئەتسىز ھەم چارىسىز - رەنا !

27 - يانۋار