بۆرتېكىننى ياندىن بايان
ئابدۇسالام ئابدۇللا بۆرتېكىن

مەن بۆرتېكىننى ياندىن كۆزەتتىم،
ئوخشايتى ئۇ گويا خىلۋەت ئارالغا،
ئۈستدىن كەتمەيتى قۇيۇق ئىس-تۈتەك.
يۈركىنىڭ چوڭقۇر تېگىدە قاينايتى ۋولقان،
بەزىدە چاچراپمۇ قوياتتى قىلىقى گۆدەك .

بەزىدە شۇنچىلىك گوللامچى ئىدى ،
ئۆزىنى يالغاندىن ئالداپ كۈلدۈرگەن  .
يەنە بەزىدە شۇنچىلىك رەزىلمۇ ئىدى ،
سۆيگۈسىنى تۇنجۇقتۇرۇپ ئۆزى ئۆلتۈرگەن .

ھايات سەھنىسدە ئوينايتى كۆپ رول ،
بەزىدە شاھ بولسا يەنە بەزىدە قۇل .
شۇندىمۇ ئۇ تۇرمۇشتىن رەنجىگىنى يوق ،
خوش بولسا كۇپايە كۆڭلى شۇندا توق .

بىراۋنىڭ سۆزىگە كىرمەيتى ئەسلا ،
دەيتى：مىنىڭ راس باشقىسى قۇرۇق   .
بىلمەيتى ئۇ پەقەت كۆڭۈل ئاياشنى ،
ئەيىپىنى سۆزلەيتى سىرلىرى ئۇچۇق .

ماختاپمۇ قوياتتى يارەنلەر ئۇنى ،
ھەممىگە باراۋەر قوللۇرۇڭ ئۇچۇق  .
بىلمەيتى ئۆگەندى قانداق ياشاشنى ،
ئۆزگىنىڭ كۆڭۈلىنى قانداق ئاياشنى ،
تۇرمۇشنىڭ قىززىقى كۆيدۈردى تاپان .
ئۇنىڭغا خىرىس قىلىپ كىلەتتى قاۋان ،
سۆزلىدىم بۈگۈن ئۇنىڭ ئەتمىشلىرىنى .
بەس ئەمدى توختىسۇن ياندىن بايان.