يۈرۈكۈمگە سۆز

زۇلخۇمار خۇرشىد

شامال خۇددى دەرەخلەرنى قومۇرماقچى بولغاندەك ،

گۈركىرەيدۇ ،

 ھەيۋىسى بىلەن .

 يۈرۈگۈم شامال بىلەن قاچماقچى گويا،

 لەپپەڭشىيدۇ ،

تىنىمسىز شۇ دەم .

نىدا قىلدىم

"توختا، بۇ نە سەۋەپ؟ "

 ئ‍ۇ، ئېيىتتى ،

 "ئ‍ازاپلاردىن قۇتۇلسام بىر رەت"

قۇتۇلمايسەن ،

قۇتۇلۇش ئۈچۈن يارالمىغان سەن !

سەن،

 چىداش ئ‍ۈچۈن يارالدىڭ !

ۋارقىرىدىم پىغانلىرىمنى يوشۇرۇپ قالالمىغاچ،

 گۈلدۈرماما ،

قاتتىق غەزەپكە كەلگەندەك ،

 ئ‍ازاپلىرىمغا ھەم چىداپ تۇرالمىغاندەك ،

يەر جاھان تىترىدى گويا !

 پەريادلىرىم گۈلدۈرمامىغا قوشۇلدى …

يامغۇر، كۆز ياشلىرىمنى ئ‍ېيتىپ قويماقچى ،

 پىغانلىرىمنى يوشۇرۇپ قالماقچى ،

 تىترىگەن جىسمىمنى قۇچاقلىماقچى …

 ئ‍ۆزۈمگە ئېيتتىم ،

 "ئەتە ،

شامال ،

 گۈلدۈرماما ھەم يامغۇر ھەممىسى كېتىدۇ ،

 سەنلا قالىسەن يۈرۈگۈم،

 ھەممىگە چىداپ!"

قەلەمدە -زۇلخۇمار خۇرشىد