ئاي ۋە يۇلتۇز

ئابلىمىت روزى توغراق 

مەنسۇپ ئەمەس ماڭا تۇلۇنئاي،

ئۇ  زىمىنغا ھەممىگە ئورتاق .

شىرىن ئەمەس مۇھەببەت دائىم،

تىتىيدىكەن گاھىدا قىرتاق.

تۇلۇنئايغا بەردىممۇ ۋەدە،

رۇجەكلەردىن تۇرىدۇ ماراپ.

ئەي نىگارىم قاياقلاردا سەن،

سەنمۇ ئايغا تۇردىڭمۇ قاراپ.

رومىلىڭنى قايرىۋەتكىن ئاي،

سىزىۋالاي يارنىڭ ھۆسنىنى.

قىياقلارغا قونۇپ شەبنەمدەك،

كۆرىۋالاي بۇلاق كۆزىنى.

جىمىرلايدۇ سانسىز يۇلتۇزلار،

ئوخشىمايدۇ چاقنىشى بىراق.

سىغىنىشىم ئۆچمەيدۇ مەڭگۈ،

ئارلىقىمىز بولسىمۇ يىراق.

2017.3.18 پوسكام