بىر ئەسلىمەم بار
ئ‍ابىلىكىمجان ئابدۇۋەلى

بىر ئەسلىمەم بار
ئويلىساملا كۈلۈمسىرەيدىغان
بەك ئاددىي ۋە لېكىن
مەڭگۈلۈككە ئ‍ۇنتۇلمايدىغان
                   ****
كىچىك ۋاقىتلىرىمىزتى
مەلىمىزدىكى باغچىدا ئىدۇق
گۈللەر نى ئ‍ۈزدۇق
گۈلدەستە تېزدۇق
ئۇنتۇمايمەن گۈلگە ئوخشاش يۈزۈڭنى
                  ****
گۈل ئۈستىدە كىپىنەكنى كۆردۇق
كىپىنەكنى قوغلىدۇق
لىكىن تۇتالمىدۇق
شۇنداقتىمۇ بەك خۇشالتۇق
ئۇنتۇمايمەن شۇ چاغدىكى كۈلكەڭنى
                  ****
ھىرىپ كەتكەنتۇق
ئ‍ىرىقنىڭ بويىدا
سەرۋى گۈلى ئاستىدا
ئولتۇردۇق بىر دەم سايىداپ
ئۇنتۇمايمەن سەرۋى كەبى ھىدىڭنى
                   ****
ئۇزاق پاراڭلاشتۇق
خىيالغا پاتتۇق
كۈلۈمسىرەيتتىم
كۆزۈڭگە قاراپ
ئۇنتۇمايمەن چولپان كەبى كۆزۈڭنى
                     ****
كەتمەكچى بولدۇق
كەتكىمىز يوقتى
لىكىن كەچ بولغان
قىيماي ئ‍ايرىلغان
ئۇنتۇمايمەن شەپەقتىكى چىھرىڭنى
                    ****
خوش دىدىڭ كۈلۈپ
كۆز لىرىڭدە غەم
ئەتە كۆرشىدىغاندەك
خوش دىدىم بىغەم
ئۇنتۇمايمەن سامادا قالغان قولۇڭنى
                   ****
ئەتىسى سەن يوق
ئ‍ۆگۈنىمۇ شۇنداق
ئاڭلىسام كىيىن
كۆچۈپ كىتىپسەن
ئۇنتۇمايمەن گۈللەر ئۈنگەن ئ‍ىزىڭنى    
                      ****
شۇ كەتكەنچە سىنى
كۆرۈپ باقمىدىم
نەچچە يىل ئ‍ۆتتى
ئ‍وقۇشمۇ پۈتتى
ئۇنتۇمايمەن ئاشۇ سەبىي چاغلارنى
                    ****
بىر ئەسلىمەم بار
ئويلىساملا كۈلۈمسىرەيدىغان
بەك ئاددى ۋە لىكىن
مەڭگۈلۈككە ئۇنتۇلمايدىغان  
                    ****

——— ئابلىكىم

               2016-10-10
ئۈرۈمچى· شىنجاڭ ئۇنۋېرسىتېتى