ئون بەش ئون ئالتە يېشىمدا

     مۇھەممەد ئەركىن چىن يار

    ئەجەپ غەمسىز بىر قۇش ئىدىم ،
كېچە تۈنلەر ھوقۇش ئىدىم .
ئون بەش ئون ئالتە يېشىمدا ،
مۇھەببەتتىن بىھوش ئىدىم .

چۈشەنمەستىن ھايات دېگەننى ،
ئايرىيالماي گۈل ۋە تىكەننى .
چۈش كۆرەتىم ئەجەپمۇ تاتلىق ،
ئۇچىراتقاندا نازلىق كۈلگەننى .

قىرانلىق يېشىغا يەتتۇق دەپ ،
سۆيگۈ ئىشىكىنى چەكتۇق دەپ .
ھەۋەس بىلەن ئۆتكەن كۈنلەرنى ،
يېڭىچە داۋام ئەتتۇق دەپ .

ئون بەش ئون ئالتە يېشىمدا ،
مىڭ خىيال ئەگىيتى بېشىمدا .