شائىر خاتىرىسىگە (دادامغا ) 

 ئابلىكىم ئابلىمىت

 ۋاراقلاپ ئولتۇردۇم شائىر خاتىرىسىنى ،
چۆكۈپ مەن خىيالنىڭ چوڭقۇر دېڭىزىغا .
ئوقۇپ زوق بىلەن شائىر شېئىرىنى ،
شەيدا بوپ شىئىرنىڭ گۈزەل بېغىغا .

شېئىرلىرىڭىز قىلدى مەپتۇن مېنى ،
مەسىت بولدۇم شۇئان شېئر ئشقىدا .
تەۋرەتتىم قەلەمنى ئولتۇرۇپ شۇئان ،
شېئىردەك خۇشپۇراق چاھار باغدا .

بەردى جان تىنىمگە شېئىرلىڭىز ،
بەردى زوق قەلبىمگە روبائىيىڭىز .
قىلىپ خۇش قەلبىمنى ساتىرارىڭىز ،
بەردى سۈت ئانامدەك لىرىكىڭىز .

ئۆچۈرمەيمەن، كۆممەيمەن قېزىپ دائىم،
ساقلايمەن قەلبىمدە مەڭگۈ دائىم .
ئۆچۈرمەيمەن ئوتنى ياندۇرۇپ دائىم ،
شۇئوتلۇق مېھىرنى ئىللىتىپ دائىم .