ئوينىما قىمار

مۇھەممەت ئىمىن سەھرايى

قىمار ئويناپ قەرزىگىمۇ پېتىپ كەتتىم،
جەزىخۇرغا مەنمۇ ئەجەپ تېتپ كەتتىم.
پاتاڭغىچە بۇغۇلدۇممەن قەرزىگە،
كوچىلاردا ئۆيگە كىلەلمەي يېتىپ كەتتىم.

ياغدى يامغۇر سەل بۇلۇپلا ئېقىپ كەتتىم،
تۈگەپ دۇنيا باغۇ-ۋاراننى سېتىپ كەتتىم.
ئېلىۋالدى مىڭ كويلىغىنى بىركويغا،
ئالغانلارغا سېخى دەپلا يېقىپ كەتتىم.

ئالماي چۆگۈن چەينەكنىمۇ ئېتىپ كەتتىم،
قاشلاپ باشنى غەملەرگىمۇ پېتىپ كەتتىم.
ئوغۇرلايمۇ قۇشنامنىڭ ھەي تۇخۇسىنى،
تىكەلمەيلا كوچەن يۇقمۇ يېتىپ كەتتىم.

مانا تۇخۇ بۇقىلارنى ئۇغىرلاپلا سېتىىپ كەتتىم،
مالدەرلارغا ئەرزان بىرىپ يېقىپ كەتتىم.
كىرىپ تۈرمە ئاداش بىلەن جەممۇ بۇلۇپ،
پىت بۈرگىنىڭ تالىشىغا يېقىپ كەتتىم.

بىرەركۈندە كور-كور سۇيقاش بىردىن موما،
يىيەلمىدىم تاتلىق ئۈرۈك ياكى خۇرما.
كەلمەس قىمار بۇلۇر ئەخمەق ئوينىغانلار،
جىيزىلاردىن كىتەلمەس بىغەم سويما.

2015.8.17

شەھىدانە خوتەن