يۇلتۇزدىن كەلگەن ھىسلار 

 نۇرىمانگۈل ئابلىمىت    

قوياش كەتتى كەلدى ببر كىچە ،
تۈن قوينىغا ئالدى زىمىنى.
  ئاي ھۆسنىدىن ئۇيالغان يۇلتۇز ،
كۆز قىسىشىپ تارتتى مەيلىمنى.

خىيالمدىن كەچتى ئۈمۈدىلەر،
سۈكۈناتقا چۈمۈلدى ئەتراپ.
ئۆزۈم ئۈچۈن ئويلانسام بىر رەت،
يۈرۈپتىمەن مەنىسىز قاتراپ.

«كۆككە قارا، بىپايان ئاسمان ،
سىغدۇرىدۇ ئالەم سىھرىنى».
مەنمۇ شۇ تاپ سىغدۇراي ئاستا،
قەلبىمگە ھەم دۇنيا مىھرىنى.

يۇلتۇز دەيدۇ پىچىرلاپ يەنە،
«ئىغىر بىسىق بولغىن تاش كەبى.
ئىزلىرىڭدىن ئۈنمىسۇن تىككەن ،
سەن بىغۇبار ساددا ھەم سەبى».

شۇنچە تاتلىق كۈلدۈم ئۆزۈمچە،
تەنتەكلىككە بىرەلمەي بەرداش.
«يۇلتۇزلارغا كۆز قىسىپ مەنمۇ،
بۇلاي دىدىم مەڭگۈلۈك سىرداش…».

2016-يىلى 25-ئاۋغۇست      ئاقتۇ