ھىجرانلىق مۇھاببەت
زۇلپىيە ئۆمەر كاكتۇس

ھىجراندا ئازاپلىق قىينىلىپ تۇرۇپ，
باقىمەن جاناننىڭ كۈزىگە ھەردەم.
يۈرەكلەر دۈپۈلدەپ سۇقۇپ تۇرسىمۇ，
مۇز كەبى قېتىشىپ كەتكەنتى بەدەن.

ھىجراننىڭ ئازابى بار ئىدى دەيدۇ，
روھنىمۇ تەننىمۇ شۇنداق قىينىغان.
نىمىشقا：-？شۇنچىلىك تىرىشقان تۇرۇپ，
ۋسالدىن شەربەتلەر ئىچەلمىدۇق ھەم.

سەن ماڭدىڭ ئۇزاققا يايرىم ئايرىلىپ，
مەن قالدىم ھىجراندا جاننى قىينىشىپ.
كۈتۈممەن شۇنچە ئۇزاقتىن بىرى，
گاھىدا يۈرەكنى مۇجۇپ يەردە يېقىلىپ.

كەلسەڭ سەن ئەگەردە كۈلەر ئىدىم مەن，
باغرىمنى كەڭ ئېچىپ كۈتەر ئىدىم مەن.
قاغجىرغان لەۋلەرگە تەبەسسۇم بىرىپ，
بەخىتنىڭ سۈيىدە ئاقار ئىدىم مەن.

كۈتۈشمۇ لەززەتكەن بىلسەم مەن ئەسلى，
ۋىسالغا يەتمىگەن بۇ مۇھاببەتتىن.
ئەگەردە ۋىسالسىز قالمىسا ھىچكىم，
قەدرىگە يەتمەيدۇ ，ئىشىق ئوقىبەتتىن.

جانانىم ئامان بول ھەر جايدا بولساڭ，
ئامانلىق تىلەيمەن ساڭا كۈن-تۈنلەپ.
بەخىت ئەمەسمۇ ھازىرچە ماڭا，
سەن تىنغان ھاۋادىن تىنسام گۈپۈلدەپ.
2016.11.8سەھەر