ئاشىقلىقنى ئۆلتۇردۈم (داستان) 

 سەنەۋەر ئەركىن

 ئاشىقلىقنى ئۆلتۇردۈم
 ئاشىقلىق چىكىگە يەتكەندە  
ئۇنىڭ تۆكۇلىگەن كۆزلىرىدە،
 كىسىلگەن ئىغىزىدا
 سۆيۈلۈشنىڭ قىيىن ئىكەنلىكنى بىلدىم.
 دىڭىزغا چۆكىۋاتقان كىمىدەك،
 دەسسەلگەن كۈز يۇپۇرماقلىرىدەك،
قۇچاقلىنۋاتقان تىكەندەك،
 تاشقا تىڭلىغان تاياقتەك
 قارا ئەمما ئۆتكۇر بىر سىزىم
 ئۇنىڭدا ياشىماسلىقنىڭ قەبىرگە كۆمۈلىگەندەك تىنىچ ئىكەنلىكىنى
ماڭا پىچىرلاۋاتاتتى...
         
 ئۆلگىن دېدى ئاشىقلىقنى
تىتراۋاتقان لەۋلىرىم،
  تىكىۋەتتى يىڭنە بىلەن يۈرىكىمنى
ساڭگلىغان قوللىرىم ،
  كەت دېدى ئاشىقلىقمنى
 مىسكىن كۆزلىرىم.
 مىنى ئۆلتۈر دېدى ئاشىقلىقىم
 چىدىماي،
 قانماي،  
سۆيۈلمەي .
     
 ئۇ پىغان بولىدى مىنى جىمجىت تاشلىغان ،
 ئۇ ھاراق بولىدى  ھەسىرتىمدە  ئىچىلگەن،
 ئۇ تىراگىدىيە بولىدى  ھاياتىمدا قويۇلىغان،
مەن ھىچ نەرسە ئەمەس ئىدىم،
 مەندە ھىچ نىمە يوق ئىدى،
  بۇلبۇل بۇلالمايتتىم،
 قاردەك ياغالمايتتىم،
قەھۋەدەك ئىچىلمەيتتىم
 ئۇنىڭ باغرىغا ئۆزۈمنى ئاتالمايتتىم ،
   مەن ئۇنىڭ يۈرىكىدە ياشاپ باقمىغان ،ئۆلۈپمۇ  باقمىغان،
 ئەمما ئاشىقلىقىمنى ئۆلتۇرگەن قاتىل ئىدىم.
     
         
 مەن ئۆزۈمنى يۇتۇرۇپ قويدۇم
  ئۇنىڭ تۈگۇلىۋالغان قەلىبىدە ،
 تىرىۋالغان ئەسلىمىلىرىمدە ،
 ئەپسۇس ئاشىقلىقنى بۇغۇزلىدىم
يۇتۇپ كەتكەن ئۆزۈم  قولۇمىدا
  قەلىبىمدە     ئاشىقلىقنى ئۆلتۇردۈم
 ئاشىقلىق چىكىگە يەتكەندە  
ئۇنىڭ تۆكۇلىگەن كۆزلىرىدە،
 كىسىلگەن ئىغىزىدا
 سۆيۈلۈشنىڭ قىيىن ئىكەنلىكنى بىلدىم.
 دىڭىزغا چۆكىۋاتقان كىمىدەك،
  دەسسەلگەن كۈز يۇپۇرماقلىرىدەك،
 قۇچاقلىنۋاتقان تىكەندەك،
 تاشقا تىڭلىغان تاياقتەك
 قارا ئەمما ئۆتكۇر بىر سىزىم
 ئۇنىڭدا ياشىماسلىقنىڭ قەبىرگە كۆمۈلىگەندەك تىنىچ ئىكەنلىكىنى
 ماڭا پىچىرلاۋاتاتتى...
         
  ئۆلگىن دېدى ئاشىقلىقنى
  تىتراۋاتقان لەۋلىرىم،
 تىكىۋەتتى يىڭنە بىلەن يۈرىكىمنى
 ساڭگلىغان قوللىرىم ،
 كەت دېدى ئاشىقلىقمنى
  مىسكىن كۆزلىرىم.
 مىنى ئۆلتۈر دېدى ئاشىقلىقىم
 چىدىماي،
 قانماي،  
 سۆيۈلمەي .
     
 ئۇ پىغان بولىدى مىنى جىمجىت تاشلىغان ،
  ئۇ ھاراق بولىدى  ھەسىرتىمدە  ئىچىلگەن،
  ئۇ تىراگىدىيە بولىدى  ھاياتىمدا قويۇلىغان،
  مەن ھىچ نەرسە ئەمەس ئىدىم،
 مەندە ھىچ نىمە يوق ئىدى،
 بۇلبۇل بۇلالمايتتىم،
  قاردەك ياغالمايتتىم،
  قەھۋەدەك ئىچىلمەيتتىم
ئۇنىڭ باغرىغا ئۆزۈمنى ئاتالمايتتىم ،
 مەن ئۇنىڭ يۈرىكىدە ياشاپ باقمىغان ،ئۆلۈپمۇ  باقمىغان،
 ئەمما ئاشىقلىقىمنى ئۆلتۇرگەن قاتىل ئىدىم.
     
         
 مەن ئۆزۈمنى يۇتۇرۇپ قويدۇم
  ئۇنىڭ تۈگۇلىۋالغان قەلىبىدە ،
 تىرىۋالغان ئەسلىمىلىرىمدە ،
 ئەپسۇس ئاشىقلىقنى بۇغۇزلىدىم
 يۇتۇپ كەتكەن ئۆزۈم   قولۇمىدا
  قەلىبىمدە    ئاشىقلىقنى ئۆلتۇردۈم
  ئاشىقلىق چىكىگە يەتكەندە  
  ئۇنىڭ تۆكۇلىگەن كۆزلىرىدە،
  كىسىلگەن ئىغىزىدا
  سۆيۈلۈشنىڭ قىيىن ئىكەنلىكنى بىلدىم.
 دىڭىزغا چۆكىۋاتقان كىمىدەك،
  دەسسەلگەن كۈز يۇپۇرماقلىرىدەك،
  قۇچاقلىنۋاتقان تىكەندەك،
  تاشقا تىڭلىغان تاياقتەك
 قارا ئەمما ئۆتكۇر بىر سىزىم
 ئۇنىڭدا ياشىماسلىقنىڭ قەبىرگە كۆمۈلىگەندەك تىنىچ ئىكەنلىكىنى
  ماڭا پىچىرلاۋاتاتتى...
         
  ئۆلگىن دېدى ئاشىقلىقنى
  تىتراۋاتقان لەۋلىرىم،
 تىكىۋەتتى يىڭنە بىلەن يۈرىكىمنى
 ساڭگلىغان قوللىرىم ،
  كەت دېدى ئاشىقلىقمنى
  مىسكىن كۆزلىرىم.
  مىنى ئۆلتۈر دېدى ئاشىقلىقىم
  چىدىماي،
  قانماي،  
  سۆيۈلمەي .
     
ئۇ پىغان بولىدى مىنى جىمجىت تاشلىغان ،
  ئۇ ھاراق بولىدى  ھەسىرتىمدە  ئىچىلگەن،
  ئۇ تىراگىدىيە بولىدى  ھاياتىمدا قويۇلىغان،
 مەن ھىچ نەرسە ئەمەس ئىدىم،
  مەندە ھىچ نىمە يوق ئىدى،
 بۇلبۇل بۇلالمايتتىم،
  قاردەك ياغالمايتتىم،
  قەھۋەدەك ئىچىلمەيتتىم
ئۇنىڭ باغرىغا ئۆزۈمنى ئاتالمايتتىم ،
 مەن ئۇنىڭ يۈرىكىدە ياشاپ باقمىغان ،ئۆلۈپمۇ  باقمىغان،
 ئەمما ئاشىقلىقىمنى ئۆلتۇرگەن قاتىل ئىدىم.
     
         
 مەن ئۆزۈمنى يۇتۇرۇپ قويدۇم
ئۇنىڭ تۈگۇلىۋالغان قەلىبىدە ،
  تىرىۋالغان ئەسلىمىلىرىمدە ،
  ئەپسۇس ئاشىقلىقنى بۇغۇزلىدىم
  يۇتۇپ كەتكەن ئۆزۈم   قولۇمىدا
            قەلىبىمدە