ئابدۇرېھىم زۇنۇن: سەن كەتتىڭ [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

                                  ئارمان، سۆيگۈ ۋە رېئاللىق

       ئارمانلار ئەسەبىي ھېسلارنىڭ  گىرۋەكلىرىدە  يېڭى - يېڭى ئارمانلارنى تۇغۇپ  ياشنايدۇ. رېئاللىق ئارمانلارغا مىنگەشكەن غايە- ئىستەكلەرنى بەربات قىلىپ، تۇنجۇقتۇرۇپ ئاشلايدۇ. تۇرمۇشنىڭ يېپيېڭى ئىستەكلىرى كۆزلەرنى توختاۋسىز ياشلايدۇ...
  ئىشق-مۇھەببەت ئوتى تۇتاشقان يۈرەكلەردە ماگما قاينايدۇ. ئۇنىڭغا ئانتىراكتىدانىڭ مۇزلىرىمۇ كار قىلمايدۇ. ئازابنىڭ، تۆلىگەن بەدەلنىڭ ھەر بىر بابىدىن تۈمەنلىگەن پەرھاد- شېرىن، غېرىب-سەنەم، تاھىر- زۆھرە...لەر ئۈنۈپ چىقىدۇ. سۆيگۈ گۈلخانلىرىدا پۇچىلانغان قىز-يىگىتلەرنىڭ روھىي ۋە جىسمىدىن ئاپىرىدە بولغان يېڭى سۆيگۈ داستانلىرى پۈتۈلىدۇ. ھاياتلىق ئۈزۈكسىز داۋام قىلىدۇ...
      كۈللى كائىنات پاك سۆيگۈدىن بەخت بۆشۈكىدە ئەللەيلىنىدۇ. سۆيگۈسىز دۇنيادا ھېچقانداق لەززەت، راھەت- پاراغەت بولمايدۇ.
     ئىخلاس- ئەقىدە، ۋاپا-ئېتىقاد قۇياشى بالقىپ، سېخى نۇرلىرىنى چاچقاندا، دوستلۇق گۈللىرى پورەكلەپ ئېچىلىدۇ... شۇڭا، مۇئەللىپ قۇرلارغا مۇنداق قەلەم چېكىدۇ:
             سۆيگۈسىز دۇنيانىڭ نېمە لەززىتى،
            سۆيگۈدىن قۇت-بەخت تاپىدۇ ئىنسان.
            بولمىسا ئادەمدە ئېتىقاد، ئارمان،
            ئۇ، ئۆرە يۈرگۈچى گال باقتى ھايۋان...

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-6-28 11:52  

                                                     
                                                          دوستۇمغا

                                                              1

    دوستۇم، بىز بالىلىق چاغلىرىمىزدىلا قول بېرىشكەن ئاغىنىلەردىن ئىدۇق. تارىخ چاقى تىنىمسىز پىرقىراپ، ئاي، يىللار توختاۋسىز ئۆتۈش بىلەن، بىزنىڭ ئارىمىزدا چوڭقۇر بىر ھاڭ پەيدا قىلىپ، كۈندىن-كۈنگە يىراقلاشتۇرىۋەتتى...
     شۇنداقتىمۇ مەن پەيتىنى كەلتۈرۈپ، ساڭا بىرقانچە قېتىم دوستلۇق قولۇمنى ئۇزاتتىم. ئەمما، سەن مەندىن خۇددى مەرەزدىن قاچقاندەك قاچتىڭ. مەن ئويلاندىم: «قايسى ئىشنى خاتا قىلىپ قويدۇم؟ قاچانلاردا دوستۇمنىڭ كۆڭلىگە ئازار بەردىم؟...» مېنىڭ خاتا قىلغان يېرىم، ساڭا دىلئازار قىلغان ۋاقتىم يوق ئىكەن. خاتا قىلدىم دېيىشكە توغرا كەلسە، پەقەت دوست تاللاشتا خاتا قىلغان ئىكەنمەن. بىزنىڭ ئارىمىزدا ھاڭ پەيدا بولۇپ قېلىشى: سېنىڭ ھاراق-شارابقا زىيادە ئامراقلىقىڭ، ئەمەل تەمەسىدە لالما ئىتتەك ئۆيمۇئۆي قاتراپ يۈرۈشلىرىڭ ئەڭ مۇھىم سەۋەب ئىكەن.
      مەن ئاخىرى تونۇپ يەتتىم: دوستلۇق ـ_ ساداقەتمەنلىك، سەمىمىيلىك، ئاق كۆڭۈللۈك، پىكىرداشلىقتىن چاچرىغان نۇرلار ئۈستىگە قۇرۇلۇشى كېرەككەنكى، ئەكسىچە پايدا-مەنپەئەت، قۇۋلۇق-شۇملۇق، ئالا كۆڭۈللۈك ئۈستىگە قۇرۇلسا ھەرگىز بولمايدىكەن.
      دوستۇم، ساڭا خەير دېيەلمەيمەن. چۈنكى، ئالدىڭدا تەگسىز ھاڭلار بار. دەرھال ئارقاڭغا يېنىپ، بىزنىڭ قوينىمىزغا قايتىپ كەل!...

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-6-28 15:43  

                                             2

        بىز تال چىۋىقنى ئات ئېتىپ ئويناپ يۈرگەن چاغلىرىمىزدىن تارتىپلا دوست ئىدۇق. قوللىرىمىزنى چىڭ سىقىشىپ، مەرىپەت بۇلىقى، گۈل-غۇنچىلارنىڭ باغۇ بوستانى– مەكتەپكىمۇ تەڭ بېرىپ، ئىلىم-پەن گۈلزارلىقىدىن شىرنە يىغقۇچى بىر جۈپ ھەسەل ھەرىسىگە ئايلاندۇق. ئاتا-ئانا، مەھەللە-كوي، چوڭ- كىچىكلەرنىڭ ھەممىسى بىزگە ھەۋەس بىلەن قاراپ قېلىشتى...
        بىز  ھەممە ئىشتا بەسلىشەتتۇق. مەن ھەر دائىم ئۇتۇپ چىقاتتىم. شۇ تەرزدە ئاي، يىللار يېڭىلىنىپ، چوڭ بولدۇق. مەن سەندىن خېلىلا ئوزۇپ كەتتىم. ياراتقان ئىگەم ئىلكىمگە ئۇپرىماس قەلەم ئاتا قىلدى. مەن تىرىشتىم، كېچىنى كۈندۈزگە ئۇلاپ، جاپالىق ئەجىر قىلىش ئارقىلىق بىر نەچچە كىتابنىڭ ئاپتورى بولدۇم. لېكىن، سېنىڭ ئەشەددىي دۈشمىنىڭگە ئايلاندىم. سەن خېلى ۋاقىتلارغىچە ماڭا قاراپمۇ قويمىدىڭ. ئارىمىزدا بۆسۈپ ئۆتكىلى بولمايدىغان قاتمۇ قات توساقلار پەيدا بولۇپ قالدى. مەن چىن دوستلۇق بىلەن ساڭا قول سۇندۇم . سەن قوللىرىمنى ئىتتىرىۋېتىپ، كۆز ئالدىمدىن غايىب بولدۇڭ...

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-6-28 15:53  

بەردەم بولۇڭ ئۇستاز. سىز پەرزەنتلەر ئالدىدا تاغدۇرسىز.

ۋۇجۇدۇمنى بىر  لەرز چۇلغىۋالدى.....

ئەسەرنى يىغلاپ ئولتۇرۇپ كۈندە بىر ئوقۇيمەن. ياكى مىنىڭ يېشىم قۇرۇمىدى،ياكى بۇ ئەسەرنى ئۇقۇۋېلىش ئىستىكىم پەسەيمىدى.
       كەتكەننىڭ كەينىدىن كەتكىلى بولمايدۇ. سەۋر قىلسىلا. دەرت دىگەننى مۇشۇ تەرىقىدە تۈكۈۋالساقمۇ، يالغۇز يەرگە چىقىپ ۋارقىراپ يىغلاپ ئىچىمىزنى بۇشىتىۋالساقمۇ بۇلىدۇ. نارىسىدىلەر ئانا مىھرىدىنغۇ ئامالسىز مەھرۇم بوپتۇ، سىزنىڭ مىھرىڭىزدىن يىغا-زارە ئىچىدە بەھرىمان بولسا ئۇلارغا ئادالەتسىزلىك ئەمەسمۇ؟؟؟...

      شۇنداق، ئاتا پەرزەتلەر ئالدىدا تاغ، ئۇ تاغمۇ ئۆرۈلسە، ئۇلار باش-پاناسىز قالىدۇ. رەھمەت!

  چىن تۇيغۇ بىلەن پۈتۈلگەن، چىن قەلبتىن چىققان ئەسەر مۇشۇنداق يامان ئەمەس چىقسا كېرەك! رەھمەت! بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-7-15 00:48  

   توغرا دەيسىز. كۆپ رەھمەت!

ئابدىرھېم ئاكا بۇنداق گەپ قىلمايلا يوقاپ كەتسىڭىز بولمايدۇ-جۇمۇ!

      ئىنىم داڭگال، مەن بار، ئەمما خوتەندە ۋاقىتلىق تور توسۇلغاچقا، تورغا چىقالمىدىم. ياد ئەتكىنىڭىزگە رەھمەت!

                         تەكرار يوللىنىپ كەتكەچكە ئۆچۈرۈلدى. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-8-2 13:59  

                                                              تىلەمچى

        مەن بىر تىلەمچى، ئەمما ئاش-نان، پۇل-پۈچەك تىلىمەيمەن، بەلكى تەمەخورلارغا تەمەسىزلىك، ئاجىزلارغا كۈچ-قۇۋەت، نەپسى بالا ئىنساپسىزلارغا دىيانەت، كۆڭلى قارىلارغا ئاق كۆڭۈللۈك، نادانلارغا ئەقىل-پاراسەت، تاش يۈرەكلەرگە باغرى يۇمشاقلىق، تىلى تۇرۇپ سۆزلىيەلمەيدىغانلارغا غەيرەت-جاسارەت، مەنمەنچى، قىزىل كۆز كاززاپلارغا ۋە خۇشامەتكۇي ــــ تەخسىكەشلەرنىڭ كۆڭلىگە ئىنساپ، ئاقنانچىلارغا ھالال ئەجىر تىلەيمەن.
       مەن بىر تىلەمچى، ئەمما ئاش-نان، پۇل-پۈچەك تىلىمەيمەن، بەلكى ئۆز ئەجرىگە يارىشا ھېممەتكە نائىل بولالماي، ئوتقا چۈشكەن قىلدەك تولغىنىپ، سېرىق ئوتتەك سارغىيىپ يۈرگەن بىچارىلەرگە مەدەت، بەخت-سائادەت، نۇسرەت تىلەيمەن.

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-7-28 19:23  

                                                سايەمگە


         ئەي سايەم، سەن نېمىگە ئوخشايسەن؟ قارا سىياھ بىلەن ئۆچۈرۈپ تاشلانغان ـــ ئوقۇغىلى بولمايدىغان خەتكە، مەقسەت-مۇددىئاسىنى بىلگىلى بولمايدىغان شۇم نىيەتكە، جىن-شاياتۇنلارغا ئوخشايسەن!قۇياش بالقىغاندا، ئاي پارلىغاندا، چىراغلار چاراقلاپ يانغاندا...خۇددى ۋارۋىغا قېتىلغان ئېشەكنىڭ تەخىيىدەك مېنىڭ ئالدى-ئارقامدا، ئوڭ-سولۇمدا گېدەيگىنىڭچە پەيدا بولۇپ، مەندىن خېلىلا ئۇزۇراپ كېتىسەن. ھەتتا ماڭا يول باشلاۋاتقاندەك ئالدىمدا شاپاشلاپ يۈرىسەن...
      مەن كىتابلارنىڭ گۈل بەتلىرىگە مىختەك قادالغان، تەپەككۇر ئاسمىنىدا پەرۋاز قىلغان، ئىجاد-كەشپىيات ئوچاقلىرىدا تاۋلىنىۋاتقاندا بولسا نەگىدۇر غايىپ بولىسەن.
       مەن گەپتە، نەپتە بار، غەمدە يوق؛ ساندا، ھەردەمدە بار، ھەمدەمدە يوق؛ ئاشتا بار، ئىشتا يوق؛ كۈندۈزدە بار، تۈندە يوق ھارامتاماقلاردىن تولىمۇ بىزار.
       يوقال، ئەي قولىدىن ئىش كەلمەس، ئەلگە نەپ بەرمەس، جان باقار سايەم!


بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-7-29 22:32  

                                              قەلىمىمگە

       ئەي ئىلكىمدىكى ئۇپرىماس قەلەم، سەن قەلبىمنىڭ ئەڭ چوڭقۇر قاتلاملىرىدىن ئېتىلىپ چىققان بۇلاق سۈيىدەك پاك، سۈزۈك كۈيلىرىڭ بىلەن كىشىلىك ئالىمىگە، روھىيەت دۇنياسىكى بارلىق ئېزگۈ قەلبلەرگە شادلىق، نازاكەت بەخش ئېتىسەن.
      ۋۇجۇدۇمدىن خۇددى ۋولقاندەك پارتلاپ چىققان غەزەپ-نەپرەتلىرىمنى ئېلىپ بېرىپ، روھىي ئالىمى قۇرغاقلىشىپ كەتكەن قەلبلەرنىڭ ناپاك ئەخلەتلىرىنى ئۆرتەپ كۆيدۈرىسەن.
      سەن ھامان ماڭا ھەمراھ، قولداش، يۆلەكداش، مۇڭداش. شۇڭا، قەلبىمدىكى ئەڭ نازۇك تۇيغۇلىرىمنى ساڭا ئېيتىمەن، ئەي قەلىمىم.   

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-8-2 11:48