بالىلىقىڭغا قېنىۋال،بالام
قاسىم سىدىق
بالىلىقىم كەلسەڭچۇ يېنىپ،
بالىلىققا ئالساڭچۇ قېنىپ.
چاپايمىكىن قۇياش كەينىدىن،
بالىلىقنى قوغلاپ ئات سېلىپ.
مەن قانمىغان ئەللەيلەر قېنى؟
مەن قانمىغان ۋاللەيلەر قېنى؟
چۈشۈپ قاپتۇ كۆكسۈمگە ساقال،
قانداق تاپاي مەن ئەمدى سېنى؟
مەن زارىققان لەگلەكلەر نەدە؟
ساددا،سەبىي تىلەكلەر نەدە؟
بەختىمگە پال تۆتقۇلاق نەدە؟
ئىسىت،مەسۇم يۈرەكلەر نەدە؟
قېنى،ئاتام ھاپاشلاشلىرى،
قېنى،ئانام باغاشلاشلىرى،
قاندۇرمىغان مېنى ھەممىگە،
بۇ ھاياتنىڭ چامپۇتلاشلىرى!
زاكامدىلا قېرىغان ئىدىم،
بىھۇدىلا خورىغان ئىدىم.
تەغدىر شۇنداق،تاغدەك توپاننى،
مۇشتتەك تۇرۇپ سورىغان ئىدىم.
بالام،ساڭا بىراۋا ئۇ كۈن،
تۈنۈگۈنگە ئوخشىماس بۈگۈن.
قېنىۋالغىن بالىلىقىڭغا،
يۈرىكىڭدە قالمىسۇن تۈگۈن.
خۇشلۇقىڭدا سەن بىلەن تەڭمەن،
تۆگە-تۆگىلەك ئوينار تۆگەڭمەن.
ئوينىغىنا،شادلانسۇن ۋۇجۇد،
ئېرىپ كېتەي،ئۈگە-ئۈگەڭمەن.
بەختلىكسەن تۆتقۇلاقسىزمۇ،
نۇر ئوغلىسەن جىن چىراقسىزمۇ.
ئوينا،بالام،سېنى باغاشلاپ،
بالىلىققا قانايلى بىزمۇ.
孩子、 愿您尽享童趣
,让我的童趣快些回来
。让我尽享孩童的乐趣
,我跟着太阳紧追不舍
。快马加鞭追赶童趣
?我没有听够的摇篮曲在哪里
?我没有玩够的尕尕儿在哪里
,我的胡须一飘落胸前
。我现在怎能再次找到你
?我翘首以待的风筝在哪里
?纯朴、天真烂漫的愿望在哪里
?给我幸运的四叶草在哪里
?啊、天真无邪的心在哪里
,在哪儿? 父亲背时的艰辛
。在哪儿? 母亲拥吻时的甜蜜
,还有那生活中的种种羁绊
。和没有使我详尽的童趣
,在襁褓中我已开始苍老
。不经意地消耗着自己
,当我想拳头一样大的时候
。就承担了山一样沉重的生机
,孩子、那岁月对你并不轻松
,今天和昨天断然不同
,愿你尽享孩童的乐趣
。心中不要留下儿时的阴影
,高兴时从不分大小
。你可把我当骆驼骑在脖颈
,尽情地玩吧,只要你开心
。我愿陶醉于你的游戏之中
,找不到四叶草我也幸运
。即使没有灯,你也是我的火炬
,玩吧, 孩子, 我喜欢你
。让我们一同融入你的童趣
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا مۇختارقۇربان تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-9-23 10:23