نان ياقتىم بۈگۈن ئانا ،ساڭا ئوخشاش [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

  
ئۆمەر ئەمەت بەربەرى

نان ياقتىم  بۈگۈن ئانا،ساڭا ئوخشاش

‹‹  نەسىر ››
ئىنىمنىڭ بۇبارەك تەۋەللۇتىدا ساڭا راسلانغان بۇ ئورۇن مانا ئون يىلدىن بېرى سېنىڭ كېسەل چىرمىغان زەئىپ تېنىڭنى،ھايات-ماماتلىق دەقىقىلەردىكى ئاچچىق كۆز ياشلىرىڭنى،ھەممىمىزگە ئاتا قىلىشنى خالايدىغان ئوتتەك مېھىر مۇھەببىتىڭنى ئۆزىنىڭ ئىچىگە دۈملەپ،سېنى ھەر تەرپتىن قىستاپ،سىقىپ«ئۆلمەكنىڭ ئۈستىگە تەپمەك»دېگەندەك يەنە بىر مۇنچىلىغان زېرىكىش ۋە روھىي بېسىمنى بەخش ئەتمەكتە.
دەرۋەقە،ئون يىلدىن بېرى سېنىڭ ئورنۇڭدا مەن بولساممۇ زېرىكىش ۋە بىزارلىقتىن كېسىلىپ ئۆلگۈدەك بولار ئىدىم.يوتقان-كۆرپىنى ئادەم ئارام ئالغاندىلا يېپىنمىسا ئون يىل قوپماي يېتىشقا چىدامدۇ؟ئون يىل ئەمەس بىر ھەپتىگىمۇ ئاران-ئاران چىدايدۇ.
سەن يەنە بۇرۇنقىدەك ئىچىڭگە تىنىپ يېتىپ بىردەمدىلا ئۇخلاپ قالدىڭ.دادام ئېتىزغا كەتتى،ئىنىم بىلەن سىڭلىم سەھەردىلا مەكتەپكە يول ئالغانىدى.پەقەت ھالىڭدىن خەۋەر ئېلىشقا قالغان مەن __ تۇنجى پەرزەنتىڭ،تۇنجى ئوغلۇڭ ساڭىمۇ بىلدۈرمەستىن كۆيۈمچان بىر قىزغا ئوخشاش،خۇددى ئانا ساڭا ئوخشاش ئازغىنە ئۇن ئېلىنغان تەڭنىگە تاياقتەك قاتتىق قوللىرىمنى تىقتىم.ئەنە،تۇزنى تەڭشەپ قويدۇم ئانا، خۇددى سەن دائىم قىلىدىغاندىكىدەك.مەنمۇ نان يېقىپ باقاي دەيمەن، ساڭا ئوخشاش قىلىپ.قەلبىڭدەك پەك ۋە ئاپئاق ئۇنغا قولۇمنى تىقىپ تۇرۇپ،بالىلىق مېھرىم بىلەن،ۋۇجۇدۇمدىكى پەرزەنتلىك ھارارىتىم بىلەن تونۇرنى قىزىتىپ تۇرۇپ،چېكە چاچلىرىڭنى ئۈكلەپ،قوللىرىڭنى كۆسەي قىلىپ بېشىڭنىلا ئەمەس يۈرىكىڭنى تىقىپ تۇرۇپ بارچە مېھىر-مۇھەببەت، ئېتىقاد ۋە ئادىمىيلىكىڭ بىلەن جاندىن ئۆتكۈدەك ھارارەتنىڭ ئىچىگە قورقماي شۇڭغۇپ تۇرۇپ بىرنى ئېغىزلاندۇرغان شۇ ناننى بۈگۈن سېنىڭ ئالدىڭغا قويۇپ باقاي دەيمەن.سەن بىز ئاكا-ئۇكىلارغا ئىڭەكلىرىڭ تالغۇچە چايناپ بەرگەندەك شۇ ناننى ساڭا چايناپ يىگۈزۈپ قوياي دەيمەن،جېنىم ئانا!!!
مانا ئانا،سەندەك قاملاشتۇرالمىساممۇ مىڭبىر جاپادا،تەڭنىدىن نەچچە رەت چىقىرىۋېتىپ،تۇزنىمۇ،خېمىر تۇرۇچنىمۇ ئۆزۈم بىلگەنچىلا سېلىپ ئوڭ-تەتۈر دومىلىتىپ يۈرۈپ خۇددى يۈرەك باغرىمنى بىرى ئەيلەۋاتقاندەك قىينىلىپ تۇرۇپ ئاخىر خېمىرنىمۇ يۇغۇرۇپ بولدۇم.ئۇھ ئانا! نېمىدىگەن تەس،نېمىدىگەن تەس.جاپالىرىڭنى ئەمدىلەتتىن چۈشەنگەندەك بولىۋاتىمەن.
خېمىرنى خۇددى سەن كىچىكىمدە مېنى «توڭلاپ قالمىسۇن، ئىسسىق تۇرسۇن»دەپ قاتمۇ-قات يۆگگك ئىچىگە ئورىغاندەك قېلىن ئوراپ قويۇپ تونۇرغا قالايدىغان ئوتۇننى يېرىشقا باشلىدىم.ئۇھ ئانا،سەن قانداق چىدىغان بولغىيدىڭ؟دادام يوق چاغلاردا ئېغىر پالتىنى كۆتۈرۈپ يوغان-يوغان بادرىلارنى قانداقمۇ يارغان بولغىيدىڭ؟مەن بىر ئوغۇل بالا تۇرۇپ پالتا شۇنچىلىك ئېغىر كەلدى.ئانا،بۇ پالتا ھەر قانچە ئېغىر بولسىمۇ تارتقان دەر-مۇشەققەتلىرىڭدەك،ئۈچ پەرزەنتتە تارتقان تولغىقىڭدەك، سېنى تىنمەي ئېزىۋاتقان كېسەللىك ئازابىدەك ئېغىر ئەمەستۇ؟!سەن ئاشۇنداق ئازابلارغا چىدىغان يەردە مېنىڭ بۇنچىلىك ھېرىشىم،پالتىنىڭ بۇنچىلىك ئېغىرلىقى نېمە ئىدى؟چىدايمەن ئانا،چىدايمەن.سېنىڭ بالاڭمەن،سەندەك سەن چىدىغان نۇرغۇن جاپالارغا چىداپ كېتەلەيمەن.چۈنكى سېنىڭ روھىڭ تېنىمنى تاۋلاپ تۇرىدۇ،مېھرىڭ تومۇرۇمدا ئاقىدۇ،پەزىلىتىڭ جىسمىمنى پاكلاپ بارىدۇ،ھېكمەتلىرىڭ جاسارەت ئاتا قىلىدۇ...
ئىككى قات قېلىن ئاق رەختتە ئۆز قولۇڭ بىلەن تىككەن سۇپرىنى ئاچتىم.مانا سۇپرا ئىچىدە ئازغىنە ئۇن تۇرۇپتۇ.ئىلگىرى سەنمۇ سۇپرىدا ئازغىنە ئۇن قالدۇراتتىڭ.«سۇپرىدا ئۇن قالسۇن بالام-دەيتتىڭ سىڭلىم ئۇننى ئېلىۋەتمەكچى بولغاندا –سۇپرا قۇرۇق قالسا ئۆيدىن بەرىكەت قاچىدۇ».ھامماممۇ ئالدىنقى قېتىم نان يېقىپ بەرگەندە ساڭا ئوخشاش ئازغىنە ئۇننى قالدۇرۇپ قويۇپتۇ،مانا.ئاچا-سىڭىل ئىككىڭلارنىڭ ئىشلىرىڭلار نېمىدىگەن ئوخشاش-ھە،خۇددى چىرايىڭلاردەك.
ئانا،تاياقتەك قاتتىق بارماقلىرىم بىلەن ھېلى ئوڭ،ھېلى تەتۈر پىرقىرىتىپ بىرىنى قېلىن،بىرىنى نېپىز قىلىپ يۈرۈپ سەندەك يۇپيۇمىلاق، قاراپ ئولتۇرغۇدەك چىرايلىق قىلالمىساممۇ،مايماق-سىڭايانراق بولسىمۇ ھەر ھالدا ناننىمۇ راسلاپ بولدۇم.تۈكچە سالىدىغان چاغدا ئويلىنىپ قالدىم،«بوشراق بېسىپ سالىدىغان بولغىيمىدىم،چىڭراق بېسىپمۇ؟» يۈگۈرۈپ كىرىپ سېنى ئۇيغىتاي دېدىميۇ،بىراق ئۇنداق قىلىشنى خالىمىدىم. بۇنداق ئۇخلىمىقىڭمۇ ئاسان ئەمەس-دە.ئاخىر چىڭراق بېسىپ سالدىم.چۈنكى سېنىڭ «تۈكچىنى چىڭراق باسمىسا ناننىڭ يۈزى كۆپىۋالىدۇ»دېگەن سۆزۈڭ يادىمغا يەتكەنىدى.ئۇھ،ئانا.نېمىدىگەن تەس، نېمىدىگەن جاپالىق.ناھىيىتىغۇ ئاران ئۈچ نان،جىقراق نان بولغان بولسا نېمە بولۇپ كېتەر ئىدىمكىن؟!
سېنىڭ ئاغرىقلىقىڭنى ئون يىلدىن بېرى مەھەللىدە بىلمەيدىغان ھېچكىم قالمىدى.شۇڭىلاشقىمۇ ئۆتكەن-كەچكەنلەردىن بىر نەچچىسى «ناننى كىم يېقىۋاتىدۇ؟»دەپ سوراشتى ھەم مېنىڭ ياقماقچى بولغانلىقىمنى ئاڭلاپ ھەيرانلىق ئارىلاش بىر نېمىلەرنى دەپ كۇسۇرلاشقانچە كېتىپ قېلىشتى.مەيلىلا ئانا،خەق بىلەن نېمە كارىم. سەن ماڭا نان يېقىپ بەرسەڭ بولىدىكەنۇ،مەن ساڭا يېقىپ بەرسەم بولمامدىكەن؟ئەجرىڭنى قايتۇرۇپ باقسام بولمامدىكەن؟؟؟
مېھىر گۈلخانلىرىڭدەك لاۋۇلداپ كۆيىۋاتقان ئوت پەسىيىپ قالدى. تونۇرمۇ قىزىپ قالغانىدى. قاچىدىكى تۇزنى تۇنۇرغا سەن چاچقاندەك ئايلاندۇرۇپ چاچتىم،ھەر ھالدا ئوخشىدى.
مەن پەقەت ئۈچلا نان ياقماقچى ئىدىم،پەقەت ئۈچلا.بۇنى سەن ئۈچۈن ياقماقچى ئىدىم.بىرىگە سەن يىگىرمە يىلدىن بېرى دادامغا ئاتا قىلغان ئاياللىق مېھىر-مۇھەببەتنى،دادامغا يەتكۈزگەن ۋاپادارلىقىڭنى، دادام بىلەن تەڭ تارتقان جاپا-كۈلپەتلىرىڭنى خۇرۇچ قىلدىم؛يەنە بىرىگە سېنىڭ ئالدىنقى ئون يىل ۋە كېينكى ئون يىلدا بولسۇن ئوخشاشلا بىزگە ئاتا قىلغان ساپ مۇھەببىتىڭنى،ئەركىلىتىپ سۆيۈشلىرىڭنى،بىز ئۈچۈن تارتقان مۇشەققەت ۋە ئاققۇزغان ياشلىرىڭنى خۇرۇچ قىلدىم؛ئەڭ ئاخىرقى بىرىگە بىز ئۈچ پەرزەنتنىڭ سەن بەخش ئەتكەن ئوماق كۈلكىلىرىمىزنى، كېچىلەردە سېنى ئۇخلاتماي يىغلىغان يىغىلىرىمىزنى،قەغىشلىك قىلىپ يەردە يېتىۋېلىشىمىزنى،بىزنىڭ ساڭا بەرمەكچى بولغان مەئىشەتلىرىمىز ۋە قايتۇرىدىغان ئەجىرىمىزنى خۇرۇچ قىلدىم.
مانا ئانا، گېزنە تۇتقان قولۇم تونۇرغا كىرىپ كېتىۋاتىدۇ. گېزنە ئۈستىدە ۋۇجۇدۇڭدەكلا پاك ۋە ئاق بىر تولۇنئاي تونۇرئىچىگە شۇڭغۇۋاتىدۇ. بىلەكلىرىك كۆيۈشۈپ،يۈزلىرىم قىزىپ،چاچلىرىمدىن قۇيقا پۇراۋاتىدۇ. مەيلىلا ھېلىغۇ ئۈچ نانكەن،سەن ئۈچۈن پۈتكۈل دۇنيانى نان بىلەن توشقۇزىسەن دېسىمۇباش تارتمايمەن...
«نان ياققان كىشىنىڭ يۈرىكى بالدۇر كاۋاپ بولىدۇ» دەيدۇ. مەيلى كاۋاپ بولسا بولسۇن،سەنلا بىز ئۈچۈن يۈرىكىڭنى كاۋاپ قىلىپ ئۆتۈپ كەتمىگىن،بىزمۇ سەن ئۈچۈن يۈرەكلىرىمىزنى كاۋاپ قىلىپ باقايلى...
قېنى ئانا،مەن سېنى دوراپ باقتىم،ساڭا ئوخشاش نان ياقتىم. يۈزى كۆيۈكم،مايماق نانلىرىم تېنىڭگە مادار بېرەر،كېسىلىڭگە شىپا بولار...قېنى ئانا يىگىنە،ئىسسىقىدا يىگىن...!

         2011-يىلى26-مارت     ئۈرۈمچى

شۇنداق، تەڭنىدە خېمىر يۇغۇرماق تەس بولغاندەك،ئانا مېھرىنىمۇ ھىس قىلماق ناھايتى تەس، نەسىردىكى «مەن» مۇ ئانىسى تارتىقان جاپانى تارتىپ كۆرگەندىن كېيىن ئاندىن ئانا مېھرىنى يەنىمۇ چۇڭقۇرراق ھىس قىلغان.بۇ بىر يېزا مەنزىرسىنى كۆز ئالدىغا كەلتۈردىغان ياخشى تىما بۇلۇپ چىقىپتۇ.

ئانا مىھرى تەڭداشسىز بىباھادۇر.

دوستلارنىڭ ياخشى تىلەكلىرىگە تەشەككۈر! ھەممىمىز ئەدەبىياتنىڭ باغرىغا چۆكەيلى!.....

بەر بەرى . ئىجادىيىتىڭ تېخىمۇ ئۇتۇقلۇق بولسۇن ،تىرىشقىن ....ئا -ئا سەئىدى نىڭ بەر بەرى ئەسەرلىرىنى مۇنبەرگە يوللىغىنىغا تەشەككۈر بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   قەلەمىي تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-9-22 13:27  

‹‹كۆيۈكم،يىگىنە ››ئىملاسىنى تۈزىتىپ قويسىڭىز بەك ياخشى بولاتتىكەن.