غېرىپلىقتىكى باھار (نەسىر) [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

غېرىپلىقتىكى باھار

(نەسىر)

ئابدۇمىجىت قاھىر ساباھى

توزانلار پۇرقۇپ تۇرغان سەھرانىڭ كۆكسىدىن ئاپتۇبۇسقا خۇددى كۆزلىرىگە ياماشقان يىغىدەكلا يامىشىپ دەرتمەن بىر بالا شەھەرگە كىردى. ئاسفالىت يوللارنىڭ يۈزىنى ئىگلىگەن سېرىق تۇمان ئۇنىڭ دەرتمەن يۈرىكىگە قوندى.
- ئۇ مەندىن بەكمۇ يىراقتا .... - دېدى ئۇ كىرلەش چاپىنىنىڭ يانجۇقىدىن تاماكىسىنى ئېلىپ لېۋىگە قىستۇرغاچ...
سەن ھېچنىمىنى ئاڭلىمىدىڭ. ئۇ سېنىڭ تۇيغۇڭغا بۆسۈپ كىرمەكچى بولۇپ، تۇمانلار ئارىسىدىن  كۆرۈنەلمەي تۇرغان مىسكىن قوياشقا قارىدى. خىلۋەتتىكى رەھىمسىز تورخانا ئۇنى ئۆز قوينىغا ئالدى. دېرىزىلەردىن كىرگەن سارغۇچ ھاۋا ئۇنىڭ ساڭا بولغان بىچارىلەرچە سېغىنىشىنى تېخىمۇ ئۇلغايتىۋەتتى.
- سامسا يەۋېلىڭلار!!!
تەڭنىسىگە لىقلا ئازاپنى قاچىلاپ كىرگەن كىچىك بىر بالا قەستەن ئۇنىڭ يېنىدىن ئەگىيتى.
- ھەي ئۇكام، سامساڭدىن ئىككىنى بەرگىنە.
ئۇ مۇزدەك سامسىنى كۆزياشلىرىغا چىلاپ يېدى. ئۇ سېنى ئاران بىر قېتىم كۆرگەن ئىدى. مۇھەببەت ئارلاشقان غېرىپ تۇيغۇ ئۇنىڭ سۆيگۈسىنى خەتلەرگە قېتىپ يېنىڭغا باشلاپ بارالمايتى.  قەيەرلەردىندۇر تېپىپ قېتىۋالغان كوت-كوت نومۇرۇڭ رەڭسىز ھاياجاندا ئۇنى سوغۇقلا قارشى ئالاتتى. سەھرانىڭ قوينىدىن تارىغان بىر خىل ئۈمىد ئۇنى ئۆز ئىسكەنجىسىگە ئېلىپ تۇرغان مۇشۇ دەقىقە ئۇ ئۆزىنى شۇنداق غېرىپ سەزمەكتە ئىدى.
نائۇشنىكتىن كېلىۋاتقان مىسكىن ناخشا ئۇنى سەھرايىغا قايتىشقا، تۇمانلارنى يۇيۇپ بېرىۋاتقان يامغۇر تامان ئۆز ئۆيىگە ئېقىپ كېتىشكە ئۈندەيتى.

يازدا ياغقان يامغۇرمۇ قارمۇ؟

قار ئاستىدا قالغان باھارمۇ؟

سەنسىز دۇنيا شۇنچىلىك تارمۇ؟

ئارمانلاردا قالدى يۈرىكىم...

بۇ يۇرتلاردا نېمەم بار ئەمدى؟

سەھرايىمغا كېتەيمۇ ئەمدى؟

يارنى ئويلاپ يۈرەيمۇ ئەمدى؟

ئارمانلارغا تولدى يۈرىگىم...

2012-يىلى 6-ئاپېرىل

(يەكەن)

بالىلىق چاغلىرىم ئىسىمدە،تاڭ سۈزۈلۈشكە باشلىغىندا،دەرىزىدىن ئەمدىلا كۆتۈرۈلگەن قۇياش نۇرلىرىغا ئەگىشپ دادامنىڭ مەسچىتتىن كىرگەن ئاياق تىۋىشىلىرى قۇشۇلۇپ كىرىپ كىلەتتى ،ئەتىمالىم مەن ئۇ تىۋىشلارغا كۆنۈپ كەتكەن بولسام كىرەك. ئات ھارۋىسىغا كۆرپىنى سەپ تەييار قىلىپ قۇيۇلغان شۇ دەقىقە ،مەن تاقلاپ- سەكرەپ ھارۋا ئۈستگە چىقىپ بۇلاتتىم .دادام ئانام تەييارلاپ بەرگەن چۈشلۈك غىزانى ئېلىپ ، تونچە چاپىنىغا مىنى چىڭڭىدە يۆگەپ ،ناخشىسىنى توۋلىغىنىچە ئېتزلىققا قاراپ يۈرۈپ كىتەتتى.خۇشبۇي تاتلققىنە سەھرانىڭ ھاۋاسى بۇرنۇمغا پۇرغىنىدا ئۆزۈمنى جەننەتكە كىلىپ قالغاندەك سېزىپ كىتەتتىم. ئېتىزلىقتىكى ھاشارەتلەر،قۇرۇت -قوڭغۇزلار دىن تارتىپ شۇنچىلىك مۇكەممەل ،شۇنچىلىك گۈزەل ،شۇنچىلىك تەبىئى .قۇناقنىڭ ئارىسىغا كىرىۋالىدىغان قۇرۇتلارمۇ ھەتتا مىنڭ دوستلرىم .ئۇلارنى بىر يەرگە تىزىپ ،ئويۇنلىرىغا قاراپ زوقلىنىپ قاھ-قاھ كۈلۈپ كتەتتىم.ھارغانىدىن تەرلەپ كەتكەن دادام مىنىڭ تاتلىق قىلىقلىرىمغا قاراپ ھاردۇقىم چىقتى قىزىم دەپ يېنىش يېنىش  سۈيۈپ كىتەتتى .....شۇ ئېتىزلارنى شۇ سەھرايىمنى،شۇ بالىلىقىمنى يەنە مىھرى ئىسسىق دادامنى بەكمۇ سېغىندىم .


كەچۈرۈڭ ئۇكام، نەسرىڭىزدىكى سەھرا پۇراقلىرى ھىسلىرىمنى ئويغاتتى.قاملاشمىسىمۇ ئەگىشىپ باقتىم. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئايشەمگۈل بارات تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-4-6 21:38  

سەھەرنىڭ سۈپسۈزۈك ھاۋاسىنى ئۆز قوينۇمغا سولاپ،غەپلەت چۈشلىرىگە پېتىپ ئۇخلاۋاتقان خىيالچان قۇياشنىڭ تىزراق كۆتىرىلشىنى كۈتۈپ تۇرماقتىمەن.

ئاخشامقى ناخشا

(1)

مېنى ھەر زامان قىيناپ يېنىڭغا كېتىشكە ئۈندەيسەن... ئۆز كونتىروللىقىن يوقاتقان قەدەملىرىم مېنى ھىجران چۆللىرىگە ئىتتىرىشىدۇ. ھاياتىمنىڭ يارقىن مەنىسى، سۆيگۈمىزنىڭ بىردىنبىر شاھىتى بولغان ئەشۇ ۋەدىمىز ماڭا چۆللەردىمۇ، بوستانلارىدىمۇ بىردىنبىر ھەمراھ...

چۆچەكلەردە پادىشاھلار قىزىنى يوقسۇللارغا بېرىشكە قەتئى ئۇنىمايدىكەنتۇق. ئەنسىرەيمەن... ئاتاڭنىڭ ياقامنى سىلكىشلەپ تۇرۇپ "يوقال يالاڭتۆش! ئۆز خىلىڭنى تاپ" دىيىشلىرىدىن.

ئەنسىرەيمەن... ئاناڭنىڭ " دادىسى قىزىمىزغا ئوبدانراق كۆز قۇلاق بولايلى، نەدىكى بىر سەھرالىقنىڭ كەينىدىن كەتمىسۇن ئەمدى" دەپ قاقشاشلىرىدىن...

ئىچكى سىرلىرىمنى ناخشا قىلىپ ساڭا قۇشلاردىن ئېۋەتكۈم بار.  سەن بار جايدا سايراپ تۇرىدىغان قۇشلارنىڭ بولماي قېلىشىدىن.

سېنى ئامرىقىم دەپ چاقىرغۇم بار. ئەنسىرەيمەن... "ئەسكى" دېگىنىڭچە مېنىڭدەك دەرتمەن ئاشىقىڭغا باتناپ قېلىشلىرىڭدىن...

سېنىڭدىن ئايرىلغۇم يوق. رەشىك ئوتىدا كۆيگەن يۈرىكىمدىن ساقىغان قىپقىزىل قان، كۆزلىرىمدىن ساقىپ چۈشكەن ياشلىرىم

ئاپئاق كوپتاڭنى بويىۋەتسە، نەمدىۋەتسە دەيمەن... لېكىن سەن مەندىن تولىمۇ يىراقتا، مېنىڭدىن تولىمۇ ئۇزاق جايدا سەن تېخى كىملىكىنىمۇ بىلمەيدىغان بىر ئاشىقنىڭ ساڭا بولغان مىسكىن سۆيگۈسىنى بىلمەستىن يۈرۈيدىغانسەن... بەلكىم سەن مېنى مەڭگۈ تونىيالمايدىغانسەن...

بىزدە ناخشىچى بەك تولا، «لاي، لاي...» دېيەلەيدىغان ئادەمنىڭ ھەممىسىنى ناخشىچى سانىۋالدىغانلارمۇ يوق ئەمەس. ساباھى، ئۆزىڭىزنىڭ ناخشىسىنى ئۆز پەدىڭىزدە ئوقۇپ يۈرەك تارىمىزنى چەككەيسىز... يۈرىكىڭىزنىڭ چوڭقۇر قېتىدىكى نازۇك تۇيغۇلارنى قەغەز يۈزىگە قوندۇرۇپ ، ئوقۇغان ئادەمنى شىرىن تۇيغۇلارغا غەرق قىلىدىغان نەسىرلىرىڭزنىڭ داۋامىنى كۆرۈشكە ئىنتىزارمەن...