1979-يىلى ئىلى توققۇزتارا ناھىيەسىدە زىيالىي ئائىلىسىدە تۇغۇلدۇم. كىچىك ۋاقىتلىرىمدىلا دادامنىڭ يوغان بىر قىزىل ساندۇقىغا رەت-رېتى بىلەن سېلىنغان مۇقاۋىلىرى ئاجايىپ چىرايلىق كەلگەن، ئىچىدىكى مەن تۇنىمايدىغان يېزىقلاردا يېزىلغان كىتابلىرىنى كۆرۈپ بېقىشنى، ئوقۇپ بېقىشنى بەكلا ئارزۇ قىلاتتىم. دادام ئۇ چاغلاردا ئوقۇتقۇچى ئىدى. ئۆيدىكىئەڭ كۆپ بايلىقىمىز كىتاب بولسا كېرەك، دادام كىتاب ئوقۇشقا بەكلا ھىرىسمەن كىشىئىدى. كىتابقا ۋە ئەدىبىياتقا بولغان ئوتنى تۇنجى بولۇپ دادام ياققان بولسا كېرەك. دادامنىڭ خىزمەتتىن ھېرىپ-ئېچىپ كەلگىنىگەقارىماي قورسىقىنى ئۇنتۇغان ھالدا ئاشۇ كىتاب دۆۋىسىگە چۆكەن ھالىتى ۋە بىزگە ئاشۇكىتابلاردىن نەقىل قىلىپ ھىكمەت-ئىبارىلەرنى سۆزلەپ بېرىشلىرى كۆڭۈل ئىكرانىمغا قاتتىق ئورنىغان بولغاچ ئاشۇ ۋاقىتلاردىكى مېنىڭمۇ دادامنىڭ كەينىدىن ئەگىشىپ ئاشۇ كىتاب دېڭىزىغا كىرىپ باققۇم كېلىدىغانلىقىدەك ئوتتەك ھېسسىياتلىرىم ھېلىمۇ يۈرەك قېتىمد اتۇرۇپتۇ. ئوقۇش يېشىغا يېتىپ ساۋادىم چىققاندىن كېيىن دادامنىڭ (كونا يېزىققا تەۋە) نۇرغۇن كىتابلىرىنى يېشىمدىن ھالقىپ تۇرۇپ ئوقۇپ چىققان ئىدىم. باشلانغۇچ، تولۇقسىز مەكتەپلەرنى ئەلا نەتىجە بىلەن پۈتكۈزدۈم. ئەدەبىيات نەتىجەم ئالاھىدە ياخشى ئىدى. مەكتەپ بويىچە ئۆتكۈزۈلىدىغان ماقالە يېزىش مۇسابىقىلىرىگە قاتنىشىپ ئالاھىدە نەتىجىلەرگە ئېرىشقىنىمدە ئۆزۈمنى ھامان بىر كۈنى دادامنىڭ ئاشۇ ساندۇقىغا پاتماي كېتىۋاتقان كىتابلىرىنىڭ ئارىسىدىكى مەلۇم بىر كىتابنىڭ يازغۇچىسى بولىدىغاندەك ھېس قىلاتتىم. دادامنى بەك ھۆرمەتلەيتتىم. دادام بىز ئوقۇش يېشىغا يەتكەندىن باشلاپلا رەھبىرىي كادىرلىق ۋەزىپىسى بىلەن سىرتلاردا يۈرۈپ كۆپ ۋاقتىمىزنىڭ ئوقۇتقۇچى ئاپامنىڭ ئالدىدا ئۆتۈشىگە قارىماي كەمسۆز ئاپامدىن سورىغان سۇئاللىرىمغا جاۋاب ئېلىپ بولالماي ھەپتە ئاخرىدىكى كۆپ ئوقىغان، ھەر تەرەپتىن مېنى قانائەتلىك جاۋابقا ئىگە قىلالايدىغان دادامنىڭ كېلىشىگە تەقەززا بولاتتىم. دادامنىڭ مېنى دوختۇر قىلىش ئارزۇسى كۈچلۈك ئىدى. شۇڭا مەن دادامنىڭ ئارزۇسىغا ھۆرمەت قىلغان ھالدا ئۆزۈمنىڭ ئەدەبىياتتا ئوقۇش ئارزۇيۇمنىڭ ئەكسىچە دوختۇرلۇق كەسپىدە ئوقۇپ مۇكەممەل، سېستىمىلىق ئەدەبىيات كەسپىدە ئوقۇپ تەربىيەلىنىش پۇرسىتىگە ئېرىشەلمەي قالغان بولساممۇ بىراق ئەدەبىياتقا بولغان ئوتتەك ئىشتىياق تۈپەيلى دەرىستىن سىرت بىرنېمىلەرنى جىجىلاپ يۈردۈم.
مەن ئىجادىيەت سېپىگە 1995-يىلى ئىلى گېزىتىدە ئېلان قىلىنغان «دېمە» ناملىق شېئىرىم بىلەن كىرىپ كەلگەن بولساممۇ، بىراق ئارىلىقتا ئوقۇش جىددىيچىلىكى ۋە باشقا سەۋەبلەر بىلەن ئىجادىيەت مىۋىلىرىمنى ياخشى چىچەكلىتىشكە مۇۋەپپەق بولالماي كەلدىم.
2008-يىلى تور ئەدەبىياتىنىڭ قىزىقتۇرۇشى بىلەن تور ئەدەبىياتى بىلەن تۇنۇشۇپ قايتىدىن رەسمىي قەلەمنى قولغا ئالدىم. ئارقا-ئارقىدىن تورغا يوللىغان «قەبرىدىكى ئىلتىجا»، «تۇنجۇققان روھ»، «ئىھ ناتۇنۇش يوللار»، «مۇز تۇتقان دېرىزە»، «مەن تۇل خوتۇن لېكىن بۇزۇق ئەمەس»، «چۈشۈمدىن چىق مۇھەببەت»، «جىمجىت كېچىدىكى يىغا ئاۋازى»، «يىگىت يىغلىمايدۇ»، «قوياش كۆكسىىدىكى ئايال»، «سەرگەردان بۇلاق»، «قانسىرىغان گۈل» قاتارلىق ھىكايە-پوۋىسىتلىرىم ناھايىتى كۈچلۈك ئالقىش ۋە ئېتىراپ قىلىشقا ئېرىشتى. «ئىلى دەرياسى»، «كروران»، «تۇرپان» قاتارلىق ژورناللاردا «مەن بىر تامچە ياش»، «بەخىت كۈلكىسى»، «قارچۇقتا بىر سۆيگۈ بىر قەترە ئازاب» قاتارلىق شېئىرلىرىم ۋە «شىنجاڭ گېزىتى»، «ئىلى گېزىتى» قاتارلىقلاردا«ئىشەنىچ»، «يۈرەك»، «كېپىنەك» قاتارلىق ماقالە ۋە شېئىرلىرىم ئېلان قىلىندى.
ئۇيغۇر تور ئەدەبىياتىدا كۆرۈلۈش قېتىم سانى500 مىڭ قېتىمدىن ئېشىپ ئەڭ يۇقىرى چەكنى ياراتقان«ئىھ خىرۇستال قىز» ناملىق رومانىم شىنجاڭ ياشلار-ئۆسمۈرلەر نەشرىياتىغا تاپشۇرۇپ بېرىلدى. قەشقەر ئۇيغۇر نەشرىياتى تەرىپىدىن نەشىر قىلىنىش ئالدىدا تۇرغان «تىۋىشىسز كېچىلەر» ناملىق ھېكايىلەر توپلىمىغا ئۈچ پارچە ھېكايە تاللاندى.
بىز تۇرسۇنئاي سۇلتاننىڭ ئىجادىيىتىگە ئۇتۇق تىلەپ ئۇنىڭ يېقىندا يازغان بىر قىسىم شېئىر نەسىرلىرىنى ھۇزۇرۇڭلارغا سۇندۇق. مۇنبىرىمىزدىكى بارلىق خانىم-قىزلارنىڭ بايرىمىغا مۇبارەك بولسۇن!
كۈلكە ئىزدەش
تاڭ ئاتتى،كۈن پاتتى،قاراڭغۇلۇققا تويۇندى ئەتراپ
جىمجىت خانەمدە لەيلەيدۇ خىيال
مۈگدىگەك كۆزلىرىم ئۇيقىدىن بىدار
تىنجىغان تۆت تام ئىستەيدۇ شامال.
روھىم جىسمىمدىن يۇلقۇنۇپ چىقىپ
نىمىلەرنىدۇر تاماشاقىلماقچى
كۆكرەك قەپىزىمدە گۈپ-گۈپ ئاۋاز
مۇشتۇمدەك شۇ گۆشنى تىلىم تىلماقچى
ئىھ ،مېنىڭ پەرۋازىم قاناتلىرى يوق
يۇڭدالغان پەيلىرىنى توزۇتماقتا
مىڭ يىل ئاۋالقى تەنھا تەبەسسۇم
قانسىز لەۋلەردە جىلمايماقتا
پەريادىمدا بار سانسىز كۈلكىلەر
جۇپلەشمەيدۇ،جۇپلىشەلمەيدۇ
كۆز ئالدىمدىكى مۇنۇ ئادەملەر
كۈلكە ئىزدەيدۇ،كۈلىشەلمەيدۇ
سۈپ-سۈزۈك خىرۇستال قاچىدا تۇرغان
دۇغ سۇنى پېتىنىپ كىم ئىچەلەيدۇ
ئاپئاق يۈرەك ئاپئاق ئېتىقاد، سانسىزلىغان ئاق...
ئاپئاق كۈلكىنى كۈلىشەلەيدۇ
بىر ئايالمەن
بىر ئايالمەن جىمجىت ۋە ھارغىن
جىمجىتلىقىمدا مۇھەببەت بار.
ھارغىنلىقىمدا تۇرمۇش بار.
قالىمەن بەزىدە يالغۇز بەك يالغۇز،
يالغۇزلىقىمدا قاغجىراق قۇملار.
بىر ئايالمەن چوغقا ئايلانغان،
قوياشنىڭ كۆكسىدە كۆيۈۋاتىمەن.
سۆيگۈنىڭ ئۈپۈشىدە كۈلۈۋاتىمەن.
ھەر تاڭغا ساباغا ئۈمىد كۆزنىكىدىن،
قول سۇنۇۋاتىمەن.
بىر ئايالمەن،مۇڭلۇق ئايالمەن
مۇڭۇمدا ئاقىدۇ تولغۇنۇپ دەريا.
تەغدىرمۇ چالىدۇ يىغلاڭغۇ دەرت كۈي.
بىر قۇرت يۈرۈكۈمنى شۈمەپ بولغاندا
دەست تۇرۇمەن
توكۇرلىشىپ ئۈستۈمدىن چۈشكەن مۇڭلارنى
دەسسەپ ئۆتۈپ كېتىۋاتقان ئايالمەن.
بىر ئايالمەن
مۇھەببەت بىلەن ياشاۋاتقان ئايالمەن
قىززىق ئاپتاپ،نەمخۇش تۇيغۇلارغا
مۇھەببەت بېرىۋاتقان
سۆيگۈمدىن ئۆي تۈۋرىكىگە قوزۇق قېقىۋاتقان
بېلىجانلار ئوزۇق ئېلىۋاتقان
خورىماس سۆيگۈمەن،بىر ئايالمەن
قار ياغدى
ئاسمان ئانا تەۋەللۇت قىلدى
قەلبى كەبى ئاپئاق بۇۋاق
زىمىن ئاپئاق نۇرلاندى
ئاق بۇلۇتلار ئاق
كۆك ئاسمانمۇ ئاق
كائىنات ئاق
ئاق...ئاق...
ئاق رەڭ،قار باغرىدا نازلاندى.
شۇ تاپ،
بىر-بىرىگە قارلىق تاشلاشقان،
قىز-يىگىتنىڭ باغرىدا باھار.
ئۆمۈر قىيناقلىرى ئىز سالغان،
قەدىناسلار چىھرىدە گۈلزار.
ئاپئاق قار،
سىھرى بىرلە كۆكتە شوخ ئۇچار.
قار ياغدى
ئەجەپكىم ئاپئاق قارنىڭ باغرىدا
قاقىلدىدى قاپقارا قاغا.
ئاپئاق قارغا ئوقۇلغان شېئىر،
ئوخشاپ قالدى يېقىملىق زارغا.
ئۈنۈم ئۆچتى..
بۇزۇلدى كۈلكەم..
يامانلىدى تېخى ھېلىلا
ئاپئاق ھېستىن مەست بولغان ئەركەم.
قار لەپىلدىمەكتە
كۆكتە ئاپئاق پاختەكلەر ئۇچۇپ يۈرمەكتە.
ئاپئاق ۋىجدان چۇقان سالماقتا.
يىرتىق كىيىم كىيگەن ئار-نۇمۇس،
ئاپئاق قاردا توڭلىماقتا.
قاپقارا پۇتىدا دەسسەپ ئاق قارنى
قارا قاغا قاقىلدىماقتا.
قارلىق ئويۇنى باشلاندى نېكەم
جۇلدۇر-كېپەن بولغان سەزگۈلەر
كەيىپ ئىچرە تولغانماقتا.
ئاپئاق قار بۇلغانماقتا.
ئاق قار ياغدى
ھە،ئەسلىدە
زىمىن ئانا بوپتۇ ھازىدار
ئوغۇل-قىزلىرى بولغاچ قاپقارا
ئاق لىباستا يىغلاپتۇ ئۆكسۈپ.
ئاق بۇلۇت ئۈستىدە بىر چوپان بەلكى
چالىدۇ نېيىنى ئۆتە مۇڭلۇنۇپ.
ئۇسۇلدىن توختايدۇ چوقۇم بۇ قارلار
ۋا دەرىخ شەيتاننىڭ چالغان دېپىدا
قاچانكى ئۇسۇلدىن توختار ئادەملەر.
بولسا گەر يىرتىلغان يۈرەكنى ياماش،
قار كەبى تۇراتتى نى-نى گۈزەللەر.
قار ياغماقتا
بىنەزەر ئارام بەرگى تېنىدا
سۇكۇتتە ئۇيقۇغا كەتسىمۇ دۇنيا
چۇۋۇلغان چاچلار كېلىپ قۇچاقلايدۇ
ئالايغان كۆزلەر كېلىپ ئويناقلايدۇ
مۇھەببەت-نەپرەت بىرلە گىرە سېلىپ
بىر ئاچچىق ھەقىقەتنى باغاشلايدۇ.
ئاپئاق قار،ئاپئاق دۇنيا،ئاپئاق نىيەت،
قاپقارا زىخ بولۇپ يۈرەك غىدىقلايدۇ.
قار ياققان ئاق دالىدا ..
نىچۇن قارا قاغا خۇشال قاقىلدايدۇ؟؟
ئاپئاق قار باغرى تامان تەنھا بەرگى..
بارمىكىن بۇندا قالغان ئىزنىڭ نەرقى؟؟
تەنھا پىچىرلاشلار
1
سېنى يىغلاتقان كىم؟ دەپ كۆز ياشلىرىمنى سۇرتۇشكەقولۇڭنى ئۇزاتمىغىن،...مەن ساڭا ئۆچ...
گۈللۈكلەردە ئۇچۇپ يۇرگەن رەڭدار كېپىنەكلەرنى ماڭائوخشاتمىغىن،مەن گۈلدىن-گۈلگە قونۇدىغان ئۈجمە كۆڭۈل كېپىنەكلەرگە ئۆچ...
مېنى ئايغا ئوخشايسەن دىمىگىن،ئاينىڭ يۈزىدىكى داغئۇنىڭ قايغۇ-ھەسرەتلىرىنىڭ شاھىدى،مەن يۈرىگىمگە داغ سالغان ساڭا ئۆچ...
مېنىڭ كۈلكەمگە بەك ئامراق ئىدىڭ،بىراق مېنىكۈلدۇرمەي يىغلىتىش ئۈچۈن بېلىڭنى مەھكەم باغلاپسەن،...مەن ساڭا ئۆچ...
ماڭا باشقىلار قىيا نەزىرىنى سالسا ئىچىڭ ئاچچىقبولاتتى،ئەمدىلىكتە باشقىلار بىلەن يانمۇ-يان مېڭىشقا زورلاۋاتىسىەن..بۇئالىجاناپلىققا مەن ئۆچ ....
سەندىكى شۇ زور چىدام-تاقەتكە مېنىڭمۇ قېتىلىپ كەتكۇم بار.....بىراق...سەن ئۆچ بولغان كۆز ياشلىرىمنى كۆرسەتمەسلىككە تىرىشىشىم كېرەك...مەن غەيرەت قىلىۋاتىمەن......
ساڭا ئۆچ بولۇپ كېتىشكە تىرىشىۋاتىمەن....
سېنى شۇنداق سېغىندىم،سېغىنىشلىرىمنى مۇشۇنداقخەتلەرگە،خىياللارغا سىڭدۇرۇۋەتمەي مەندە نىمە ئىلاج بولسۇن؟؟يېقىندىلا سەندىنئايرىلىدىغانلىقىم،سېنىڭ يىراققا كېتىپ قالىدىغانلىقىڭنى ھەر بىر ئويلىسام يۈرىگىمئاچچىق بىر خىل ئازاپتا كۆيۈدۇ.بىراق كۆز ياشلىرىمنى زورىغا سىڭدۇرۇپ تۇرۇپ ساڭائاق يول تىلىمەسلىككە مەندە نىمە ئىمكان بولسۇن؟؟خۇددى بۇ ئايرىلىش ئىككىمىزنىڭمەڭگۈلۈك ئايرىلىشى بولىدىغاندەكلا...
خۇددى بىز مەڭگۈ مۇشۇ پېتى كۆرۈشمەي ئىككى قۇتۇپقا بۆلۈنۈپ كېتىدىغاندەكلا.....
توي توغرىلىق پاراڭلاشقان ئاشۇ كۈن ئېسىمدىنچىقمايدۇ.سېنىڭ مۇبادا توي قىلسىڭىز باشقىلار بىلەن مەن نىمە بولۇپ كېتەرمەن دىگەنگېپىڭدىن كۆزلىرىم ياشقا تولغان ئىدى.توۋا..سەن قانچىكى ئاشكارىلىمىساڭمۇ يۈرىگىمتۇيۇپ تۇرۇدۇ م.خۇددى مەن سېنى سۆيگەندەك سەنمۇ مېنى سۆيىسەن..بىراق ئاشۇ رامكىغاسولىۋالغان ئىدىيەرىڭنىڭ قۇربانى بولۇپ سەنمۇ،مەنمۇ كۆزلىرىمىزنى ياشلىدۇق.
سەندىن ئايرىلىدىغان ئاشۇ كۈن يۈتۈمەن بۇ دۇنيادىن دىگەنتىم بىراق سەن يۈتتۈڭمەن قالدىم غېرىپ دۇنياغا ئەسەبىي خىياللارنى ھامىلدار قىلىپ ...
ئىھ سەن كەتتىڭ مەن قالدىم...
2
ئىھ سەن كەتتىڭ...مەن قالدىم..
قەترە ياشلارنى جىلمايغان زىناقلارغا مەڭگۈلۈكشەبنەم قىلىپ قوندۇرۇپ..
مەن ئازاب دەرىخىنىڭ تۈۋىدە سەن قۇچىقىمغا قالدۇرغانئەسلىمىنىڭ بوپىسىنى مەھكەم باغرىمغا تاڭغىنىمچە تىنماي ھېدلىرىڭنى ھېدلىماقتىمەن.سېنىڭ تۇنۇش ھېدىڭ سەزگۈلىرىمنى بىھۇش قىلىپ مەزمۇت ئېرادەمنى پاچاقلاپ روھىيەتئاسمىنىمدا توپىلاڭ كۆتۈرمەكتە...
ئەي مېنىڭ قەلبىم دالاسىدا ئۇ ياق بۇ ياققاقامغاقتەك ئۇچۇپ يۈرگەن سەرسانە كىشى....بېرى كەلگىن..مەن كۆڭۈل گۈلىستانىمدىكىئەڭ شاھانە ئورۇنغا ساڭا ئەڭ ئۆچ بولغان ھېسلىرىمنىڭ ئۆتكۈر تىرناقلىرى بىلەنتىتما-تالاڭ بولغان زەئىپ گەۋدەڭنى سۇلتان قىلاي!!
سەن كەتكەن تەرەپتىن مەيىن شاماللار كېلىپيۈزلىرىمگە سۆيدى.مەن غۇلىچىمنى كەڭ كېرىپ شاماللارنىڭ باغرىغا سىڭىپ تۇرۇپ گىگانىت ئۈمىدنىڭ باغرىغا باش قويدۇم.ئۈمىد تىترەك قوللىرى بىلەن باشلىرىمنى سىلىغاندا قورۇق باسقان يىرىك قوللار ماڭا ۋاقىتنىڭ بەك تېز ئۆتكەنلىكىنىبىلدۈردى. بىراق ئۈمىدنى قېرىتقان ئاشۇ ۋاقىت ئازاب دەرىخى ئاستىدىكى ئەسلىمەبوپىسىنى باغرىغا باسقان قىزنى قېرىتالمىغان ئىدى.ئۇ شۇنچە بەرنا..شۇنچەبىغۇبار..شۇنچە گۈزەل ئىدى.ئۇ گوياكى دۇرت ئوقۇۋاتقان ئېخلاسمەن مۇرتلاردەكلەۋلىرىنى مىدىرلىتىۋاتاتتى.بۇ چاغدا مەنمۇ پىچىرلىدىم ...
تىنماي پىچىرلىدىم..مەن ساڭا ئۆچ..مەن ساڭا ئۆچ....
بىر كۈي بار
ئۇزۇندىن بېرى يۈرىكىمنى تىترىتىپ كېلىۋاتقان بىركۈي بار،ئۆز-ئۆزۈمگە چۆككەن كېچىدە مۇڭلىنىپ ئولتۇرۇپ تىڭشايدىغان بىر كۈي بار، ئۇ ئاقىدۇ تومۇرلىرىمدا،قاتىدۇ قاراقلىرىمدا.ئۇ بىر كۈي،يىغلىسام كۆز ياشلىرىمنى سۈرتۈدۇ،كۈلسەم ماڭا قوشۇلۇپ كۈلۈدۇ قاقاقلاپ...خىيال سۈرگىنىمدە ئاستاغىنەپارلىنىپ خىياللىرىم قېتىدا يېقىملىق ياڭرايدۇ... شۇ كۈينىڭ نۇر-زىيالىرى يورۇتۇدۇقەلبىمنى،يورۇتۇدۇ دۇنيارىمنى.. ئۇزۇندىن بېرى يۈرىكىمدە بىر كۈي بار..قانچەئۇزۇندىن بېرى؟ سورىماڭ مەندىن!ئۇ ھەمرادۇر بەلكى ماڭا ،مەن تۇغۇلغاندىن بېرى..مەنپەقەت پىچىرلاپ تۇرۇپ سىزگە شۇنىلا دەپ بېرەلەيمەن:ئۇزۇندىن بېرى يۈرىكىمدە بىركۈي بار.. پىژغىرىم يازنىڭ تىنىقلىرىدا ئاچچىق ھاسىراش لىق تولۇپ ياتىدۇئەنە...يۈرىكىمنى يازغا ياقىمەن،يۈرىكىمنىڭ پىژىلدىغان ئاۋازى بىرلە كۆتۈرۈلگەنقاپ-قارا ئىسلىرىدىن چەكسىز ھوزۇرلىنىۋاتقانلارغا قاراپ ياشاۋاتىمەن.شۇ ياشاشنىڭقات-قاتلىرىدا بار يۇشۇرۇنغان شۇ كۈينىڭ نەغمىسى.ئەبىدىي سەۋدا قۇلاقلىرىم كۈيناۋاسىغا .. ئىھ ئۈلۈپ كېتىمەن بەلكى كۈي قوينىدا..بىراق بەخىت بىلەن كېتىمەنتارتىشقان لەۋلىرىمنى قۇچاقلاپ تۇرۇپ ،پىچىرلاشلىرىمدا بار بىر كۈي..يىغلاشلىرىمدابار بىر كۈي،سەۋدايىدەك سۆزلەشلىرىمدە بار بىر كۈي... مەن ئايىقىغا باش قويماقچى بولغاننەرسە پەقەت بىرلا نەرسە _ھەقىقەت.ئېرىشمەكچى بولغان نەرسە مۇھەببەت. يۈرىكىمنىڭقىپ-قىزىل قانلىرىغا بويالغان نەرسە نەپرەت.چىراقلىرىمنىڭ ئوتلىرىنى ئۆچۈرگەننەرسە نەپسانىيەت.نامراتلىقتىن يىراق قېچىۋاتقان مەغرۇرلۇقۇمنىڭ تەكتىگە چۆكۈپ باقساڭچۇ،ئېيتالمايۋاتقان تۈمەن ناخشىلارنىڭ مەنىسىز كۈنلەر باغرىدايىغلاۋاتقانلىقىنى بىلىپ قالاتتىڭ.... ئىھ بۇ كۈنلەردە ئۇزۇندىن بېرى بىر كۈيبار.. كۈي يىغلاۋاتىدۇ...يامغۇر كۈچىيىپ بارا-بارائېقىنلار تاشقىنلاپ كەلكۈن قاپلىدى جاھاننى... كۈي كۈلۈۋاتىدۇ..پىژغىرىمئىسسىقلىقتا ئېسىلىپ قالدى كىشىلەر،سېسىدى تەن-جەسەتلەر.. كۈي ئۈلۈپ كېتىۋاتىدۇ..قوياش باغرىدىن قان تامچىدى تاغلار قوينى لىققىدە قانغا توشتى.
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئا.ئى.پەروزان تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2013-3-8 22:01
ۋاقتى: 2013-3-8 20:51:01
ئىگىسى
ۋاقتى: 2013-3-9 11:47:51
