مەخەت ئابدۇرېھىم: ناخشىلار

ئىسانلار،
ئىملاغىمۇ دىققەت قىلغايسىز،مۇئەللىم.بالىلىققا قايتىۋاتقان ئوخشىمامسىز؟

بالىلىققا قايتقىنى بولمىغاچقا بالىلىقنى ئەسلەپ قالدىم.ئۇكام ئالىمجان تەنلىرىگە سالامەتلىك،تۇرمۇشلىرىغا بەخىت،ئىجادىيەتلىرىگە ئۇتۇق تىلەيمەن.

ئىلھام بەرگەنلىرىگە رەھمەت. مەن ئۆزلىرى بىلەن قوشنا.يەنى؛ قەشقەر سىپەن مەكتەپتە ئشلەيمەن.

تەكلىپ بەرگنلىرىگە رەھمەت.ئىملادىكى بەزى خاتالىقلارنى تۈزەتتىم.

بىزنىڭ ئۆيدە بىر باغچا
باغچىلاردا ھەرخىل قۇش
بۆستانلارغا قۇنۇشقان
ۋېچىرلاشقان ھەم ئۇچۇش

مىنىڭ دوستۈم كىپىنەك
يۈزلىرىدە سۆيگۇنەك
قاناتلىرى بەك گۈزەل
گۇيا ئالتۈن تۈمۈردەك

مىنىڭ دوستۇم كىپىنەك
سالام ساڭا ھەم كىرەك
نۇرلۇق سالام بەردىممەن
قۈياش كۇلگەن كىپىنەك

سالام ساڭا كىپىنەك
مىنىڭ دوستۇم كىپىنەك،

يانار بىلىم مەشئىلى



كۈندە بايرام خۇشاللىق، كۈلدى ھەممە پاك يۈرەك،
ياڭرىتىپ ئالقىش سادا باغچىمىزغا مۇبارەك.



قۇياش ئوغلى كۆكسىدە يانار بىلىم مەشئىلى،
كەتتى ئويناپ باغچىدا ھەر نەپەستە شاش يۈرەك.



قىلدى جەۋلان جۇش ئۇرۇپ مەرىپەتنىڭ بايرىغى،
ئىلىم-پەنگە تەلپۈنۈپ ئوينار تەندە ياش يۈرەك.


تەكرار


كۈندە بايرام خۇشاللىق، كۈلدى ھەممە پاك يۈرەك،
ئىلىم-پەنگە تەلپۈنۈپ ئوينار تەندە ياش يۈرەك.




(بۇ  شىئېر ناخشا تىكىستى قىلىش ئۈچۈن يىزىلغان)

ئاتۇش دېگەن ئوبدان يۇرت،
يەكشەمبە بازارى بار.
يېتىملارنى سىلايدۇ،
ھەسسۇلتان مازارى بار.

ھەسسۇلتاندا بىر ئالەم ،
خۇدانىڭ قولىدا قەلەم.
ھىچكىمگە كەلمىسۇن ،
ماڭا كەلگەن دەرت-ئەلەم.

دادام بىلەن ئانام مېنى ،
ئەجەپمۇ ئازىلاپ باققان.
ئەزېز باشېمنى ياد ئەيلەپ،
مازارلارغا چېراق تاققان.

ئەجەپ  بولدۇم، ئەجەپ بولدۇم،
ئەجەپ بولغانغا يىغلايمەن،
دادام بىلەن ئانام تۇرۇپ،
يېتىم بولغانغا يىغلايمەن.

ئېچىلغاندا قىزىل گۈل،
ئېسىۋالدىڭ چىكەڭگە.
قىزىل گۈلنىڭ ئىشقىدا،
دەسسىۋالدىڭ تىكەنگە.
ھەسرەت قىلماڭ پىنھانى،
قىزىل گۈلدە بار ھەسەل.
سىزمۇ گۈلدەك ئېچىلىڭ،
يىغسۇن ھەرە ساپ ھەسەل.

نىسى قىلساڭ مەن خىجىل،
نىسى قىلمىسام سەن خىجىل.
ئزدەپ بارسام سەن خىجىل،
بارماي دىسەم يانچۇق خىجىل.

بىر ئالىم مۇنداق ئېيتىدۇ،
نىسى ساتساڭ كىسەل چىقىدۇ،
شۇڭا ساڭا نىسى ساتمايمەن.
نەخ ساتسام  ھەسەل چىقىدۇ.

بىرىش نادانلىق ئالماقلىق زىرەك،
زادى  نىسىگە ساتماسلىق كىرەك.
نىسىگە مالنى ساتساڭ سودىگەر،
ۋەيران بولۇشتىن بىرىدۇ دىرەك.
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   mahatjan تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2016-1-13 23:03  

ئوينايدىغان بالا يوق

  ھەر كۈنى كەچ مەھەللەم
تىمتاسلىققا چۆكىدۇ.
پەقەت كۆكتە تولۇن ئاي
نۇرلىرىنى سېپىدۇ.  
   
كەچ كىرسىلا بالىلار  
تاپشۇرۇقنى باشلايدۇ.
كارتون فىلىم قويۇلسا
كىتابنىمۇ تاشلايدۇ.
  
    تىمتاسقىنا مەھەللەم،
ئوينايدىغان بالا يوق.
ھەممە ئۆيدە بالىلار   
  ئىشلىمەكتە تاپشۇرۇق.

(مەنبە :«شىنجاڭ ئۆسمۈرلىرى» گېزىتى)

چىمەنلىكتە كۆكتورغاي،
ئەجەپ مۇڭلۇق سايرايدۇ.
بالىلارنى  كۆرسەملا ،
يۇرەكلىرىم يايرايدۇ.

مەكتەپتىكى بالىلار،
ئاداش بولۇپ ئوينايدۇ.
شاققا قونغان بۇلبۇلدەك،
خۇشال كۈلۈپ سايرايدۇ.

مەكتەپتىكى بالىلار،
گەپنى ئوبدان ئاڭلايدۇ.
ئاتا ئانا مۇئەللىم،
بالىلارنى داڭلايدۇ.

ئۇچۇپ كىلىپ رو چىۋىن،
ئۆتەڭدىكى خالادىن.
كىرىۋاپتۇ سورۇنغا،
پەگادىكى كامادىن.

تاماق يە دىسە جامائەت،
قوسىقىم بەك توق دەپتۇ.
قانداق تاماق يىگەن دىسە،
خالادىن ھەقسىز پوق دەپتۇ.

كىپنەككە سالام

بىزنىڭ ئۆيدە بىر باغچا
باغچىلاردا ھەرخىل قۇش
بۆستانلارغا قۇنۇشقان
ۋېچىرلاشقان ھەم ئۇچۇش

مىنىڭ دوستۈم كىپىنەك
يۈزلىرىدە سۆيگۇنەك
قاناتلىرى بەك گۈزەل
گۇيا ئالتۈن تۈمۈردەك

مىنىڭ دوستۇم كىپىنەك
سالام ساڭا ھەم كىرەك
نۇرلۇق سالام بەردىممەن
قۈياش كۇلگەن كىپىنەك

سالام ساڭا كىپىنەك
مىنىڭ دوستۇم كىپىنەك،

كىرىپ كەتتى تۆشۈككە،
مۈشۈك ئۇچراپ چاشقانغا.
چاشقان ئوغرى بولمىدى،
ئىشلەپ يەتتى ئارمانغا.

خوپ ياراشتى شەمشىرى،
كەپسىز ئاتلىق بالىغا.
دۇنيا ئوخشاپ قالدىغۇ،
گۈل- چېچەكلىك دالىغا.

پاھ! بۇ شېئىرلار نېمە دېگەن تاتلىق يېزىلغان-ھە!
قۇلىڭىزغا دەرد كەلمىسۇن.