شېئىرلار

كەت بەك ئۇلۇغ بەختتە ئۆلۈپ كەتكەن كۈن ، تىڭشىدىم ناخشاڭنى ، كىردىم قەلبىڭگە . قارىغىن نەرىكەس توزۇپتۇ بىر－بىر ، تېز كەتكىن...!! سورىماي!! كەتكىن قەبرەڭگە . كەتكىن تېز... ئېزىقىش ئازابلار مېنى ، ئۇ كۈنى كۆيىدۇ لەختە－لەختە قان . مەن قالاي يىغلىغان يۈرىكىم بىلەن ، ئاققان ياش.. .         ئاققان تەن.. .            كۆيگەن ئۆتمۈشنىڭ.. . بەختىدە ياشاپتۇ دېگىنە مېنى . مەن قالاي يەنىلا تەنھا قەلبىمدە ، ئاق يىلان ئۈزگەن شۇ بۇلاق بويىدا . يۈرىكىمنى يىرتىمەن بىر－بىر ، مەن ھامان قايتىمەن قاچقان ئۆيۈمگە . كەت.. . تەنھالىق يەنىلا قىينىسۇن مېنى ، مەن يەنىلا قايتىمەن ئۆيگە . لەپىلدەپ چۈشكەن شۇ ناپاك قارلاردا.. . يەنىلا تىتىلىپ سېغىندىم سېنى ، يەنىلا سېغىندىم پەقەت ئۆزۈمنى . 2000－يىل . تاش چېچەك ئازابنى تەلتۆكۈس ئۇنتۇپ كەت جېنىم ، بەختلىك كۈن پەسلى چىللار ئۆلۈمگە . شۇ كۈنى كۆزىگە ياش ئالغاندۇر كىم،؟ بىز ئۈچۈن قىيامەت چۆلسىز مۇساپە . يول باسساق ئېگىز－پەس بولىدۇ تاتلىق ، ئېھ!! ھايات سېنىڭدىن تاش تىلەيمەن تاش . زەخمەك ئۇر ئازابىم يارنىڭ بېشىغا ، يۈرىكىم خۇن بولۇپ ئاقسۇن كۆزىدىن ياش . تىترىسۇن يەر－جاھان تاشنىڭ قىنىدا ، شۇ كۈنى دېسۇن يار ئەجەب ۋاپادار . سېنىڭدىن ئوت تىلەپ يۈرسەم ئەي دۇنيا ، سىنالسۇن ئاشىق دەپ قۇرۇپ قويدۇڭ دار . 2003－يىل . قاراڭغۇ ئۆيۈمدە ئۆلۈپ قالسام گەر قاراڭغۇ ئۆيۈمدە ئۆلۈپ كەتسەم گەر ، بىر قەدەھ ئازابنى تېتىپ بولۇپلا . «ساراڭ ئۇ» دەيسەن－دە شۈركىنىپ تۇرۇپ ، بىلمەيسەن ئۆلدۈم مەن بۈيۈك ئازابتا . قاراڭغۇ ئۆيۈمدە ئۆلۈپ كەتسەم گەر ، بىر قەدەھ بەختنى تېتىپ بولۇپلا . «ھاكاۋۇر» دەيسەن－دە ، تېتىلىپ تۇرۇپ ، بىلمەيسەن ئۆلدۈم مەن ساڭا ئاتاپلا . قاراڭغۇ ئۆيۈمدە ئۆلۈپ كەتسەم گەر ، ھېچ كىشى كۆرمىسە قاتتىق سوغۇقتا . سەن دەيسەن — «ئۇ شۇنداق مۆرىمەس بەندە» ، مەن شۇنداق ئۆلمەكچى ئاستا... بەك ئاستا . 2004－يىل . مەستلىك مۇختار بوغرا «گىرت－گىرت»... كەستى قايچا تېنىمنى ، تىكتى يەنە كونا كەشنى تىككەندەك موزدۇز . ھايات نۇرى چاقنايدۇ سۇنۇق ئەينەكتە ، ئوپېراتسىيە ئۈستىلىدە ياتىمەن يالغۇز . بىلدۈرۈپ قويغاندەك يۈرەكلىكىمنى ، ئىسقىرتىپ بارىمەن قەبرىستان ئارا . مەستلىكتىن يېشىلسەم ئېغىرلاپ قاپتۇ ، روھىمغا ئۈنگەن جاراھەت－يارا . 2003－يىل 8－ئاي شەھىرى ئۈرۈمچى سۆيگۈسىز كوچا خۇرسىنمايدۇ كوچا چىرىغى ، ئاشىقلىققا تېپىلماس ئىسپات . خەرىتىدەك تۈپتۈز كوچىدا ، ئۆتۈۋاتقان تۈپتۈزلا ھايات . ئوخشاش بىنا ، ئوخشاش دەل－دەرەخ ، قەدەملەردە بىر خىللا رىتىم . تۇرمۇش ناملىق ئېگىز بانكىدا ، ئوخشاش كىرىم ئوخشاشلا چىقىم . ئىش تېپىلماس پايلاقچىلارغا ، بۇ كوچىنىڭ لۈكچەكلىرى يوق . دىۋانىلەر تاۋكا تۈزەلمەس ، باغچىلاردا بىكار ئورۇندۇق . بىر چاغدىكى غالجىر ئىتلارمۇ ، يول بويىدا ئالار شېرىن دەم . ۋىسال قۇچتۇق دەپ ئويلار دىللار ، ئۇچرىمايدۇ ئادەمدەك ئادەم . 2003－يىل 9－ئاي شەھىرى ئۈرۈمچى ئەنسىرىمە (ئايالىم شاراپەتكە پىچىرلاش) قايتىپ كەلدىم سەكرات ئالدىدىن ، ھاياتلىققا قادالدىم مىختەك . دانە－دانە بولدۇڭ شاراپەت ، قېرىنداشلار سەرسان پايپېتەك . ئۇنتۇلغاندەك جىمىكى شادلىق ، ھەممە ئازاب ماڭا يېپىشتى . ئەمدى بوغرا ئۆلدى دېگەندەك ، رەقىبلىرىم قانات قېقىشتى . كۈن چۈشكەندە ئادەم بېشىغا ، دوست ، قېرىنداش ئىكەن بىرلا گەپ . يېقىن كەلسۇن ئابلىكىم كەلكۈن ، چاقچىقىنى سېغىندىم ئەجەب . رىزقىم بولغاچ قېرىنداش ھەم ، يەپ كەتمىدى تۈگمەن كويلىسى . ئەنسىرىمە ، جېنىم شاراپەت ، تاسقاپ قويدى ھايات چويلىسى . 2003－يىل 9－ئاينىڭ 30－كۈنى شەھىرى ئۈرۈمچى 5－پەسىل ئالدايدۇ ھەممىنى ئەتىياز پەسلى ، كۆكۈش نۇر تارقىتىپ غىل－پال ناز بىلەن . باشقا زىرائەتلەر ئاپتاپپەرەسنى ، كۈنلەيدۇ چاتىغى بار دەپ ياز بىلەن . سالساق قىزىمىزنى كۈز ئاپتىپىغا ، كېلىنلەر ئاچچىقتىن كېتەر قارىيىپ . قىش ، ئاجىز تەنلەرگە سانجىيدۇ نەشتەر ، قاپاقتىن مۇز ياغدۇرۇپ ھەمدە ئالىيىپ . مۇھەببەت ، يېشىل نۇر ، يېشىل دۇنياغا ، ئەكېلەر ئېھتىمال يەنە بىر پەسىل . ئۈلۈشكۈن ، تۈنۈگۈن ، بۈگۈنمۇ ئۆتتى ، كۈتۈش مەۋسۇمى ئەلۋەتتە ئېسىل . 2003－يىل 12－ئاي شەھىرى ئۈرۈمچى ئىككى شېئىر ئەخمەتجان تۇرۇپ (بەگتۈرك) ھاياتنى چۈشىنىش ھايات ئۇنچە ئەمەس مېھرىبان ، كۆز يېشىڭغا پۈتمەس ھېچقاچان . كېچەلمەيسەن لېكىن مېھرىدىن ، مېھرى ئۇنىڭ سۈپسۈزۈك ئوكيان . پەسىل ئۇۋا سېلىپ كۆزىگە ، لەۋلىرىدە گۈللەر ئېچىلغان . چاقناپ تۇرغان زىبا تېنىدىن ، دەستە－دەستە نۇرلار چېچىلغان . ئاپئاق چاچلىق قىز بولسىمۇ ئۇ ، شوراپ سۆيگۈڭ كېلەر ھەر زامان ، ئىشەن دېسەڭ كۆز ياشقا ئەمما ، كۆمۈپ قويار روھىڭنى خازان . تاڭنى قۇچاقلاش قۇچاقلىساڭ تاڭنى شارابسىز ، قېنىڭ ئىچرە ھوۋلايدۇ بۆرە . قەلبىڭدىكى سۇنۇق ئەتىرگۈل ، مەتخۇشلۇقتىن بولىدۇ ئۆرە . ئوت چاچرىتىپ تۇياقلىرىدىن ، تومۇرۇڭدا چاپىدۇ ئاق ئات . بالىلىقنىڭ شەھىرىدە قالغان ، قۇشۇڭ كېلىپ بېرىدۇ سوۋغات . سەن ئۇنتۇغان قەدىمىي ئورمان ، توۋلايدۇ: «كەل ، كەلگىن بالىجان!» پاك－پاكىز يۇيۇلۇپ ھەممە ، سېنىڭ بولۇپ قالىدۇ جاھان .

كۆرۈلۈشى:1206

قوشۇلغان ۋاقتى:2010-10-25 18:05:40

يوللىغۇچى ئەزا:xirinim

سىرلىقلىقىڭىزنى..	چاچ چۈشۈشنى كەلت..	ھەددىدىن زىيادە ..	سەۋزە ئۆپكىنى ئا..	مېۋە پوستى بىلەن..	دۇنيادىكى ئەڭ تو..
ئاياللارنىڭ جورا..	«ئەر-خوتۇنلار ئو..	ئەر -ئاياللار ھەق..	ھازىرنىڭ ئۆزى بە..	تەنھالىق ئىنسانغ..	ساپما كەشنىڭ زىي..