بىر كىچىلىك مۇھەببەت

ئەيدىزدىن يۇقۇملىنىش كۈز ئايلىرى يېتىپ كەلگەندە، سۇغۇق تەگىدىمۇ تۇيۇقسىز قىزىپ قالدىم ، قىزىتمام ئانچە ئۆرە ئەمەس ئىدى ، تۇرۇپ كۆڭلۈم ئېلىشىپ، بېشىم قاياتتى ، زۇكام بولۇپ قالغان ئوخشايمەن دەپ ، دەسلەپ ئانچە كۆڭلەشمەپتىمەن . قىزىتمام 20 كۈنلەرگىچە يانمىدى ، شۇنداقتىمۇ ئاخىرى ساقايغان بولدۇم . يىل ئاخىرىدا كوچا - كويلاردا، خەلق مەيدانى ، ئىدارە ھويلىسىدا ھەرخىل - ھەرياڭزا ئەيدىزنىڭ ئالدىنى ئېلىش تەشىۋىقات لوزۇنكا - تاختىلىرى ئېسىلىپ، ئەيدىز ھەققىدىكى تەشىۋىقات ئەۋجىگە كۆتۈرۈلدى. ئىدارىمىزمۇ ئىككى قېتىملىق ئۆگىنىش يىغىنى ئۇيۇشتۇردى . نەگىلا بارماڭ شۇ ئەيدىزنىڭ پارىڭى ، ۋاي ئۇنداق يۇقىدىكەنەي ، ۋاي مۇنداق ئېچىنىشلىك ئۆلىدىكەنەي ... دېگەندەك پاراڭلار . مەن بۇلارغا ئانچە ئىرەنشىپ كەتمەپتىمەن . چۈنكى ئۇ گەپلەرگە قۇلاق سالغۇدەك چول نەدە دەيسىز ، مېنىڭمۇ ئۆزەمگە چۇشلۇق قىلىدىغان ئىشلىرىم دۆۋلىنىپ تۇرسا ... ئۇنىڭ ئۈستىگە ، ئۆزۈمنى ئەيدىزدىن يۇقۇملىنىپ قېلىش مۇمكنچىلىكىم بار دەپ خيال قىلاتتىممۇ ؟! ... بىر كۈنى چۈشلۈك تاماقتىن كېيىن ، ئىشخانىدا دەم ئالغاچ ئىختىيارسىز ھالدا، شىرەيمىگە قويۇپ قويۇلغان گېزىتتىكى ئەيدىزگە ئالاقىدار چوڭ ماقالىنى ئوقۇپ قالدىم . ماقالىدا ئەيدىزگە ئالاقىدار ئالامەتلەرمۇ ناھايىتى تەپسىلىي بايان قىلىنغان ئىدى. تۇيۇقسىز بىر قانچە ئاي بۇرۇن قىزىتىپ قالغىنىم يادىمغا كېچىپ ، پۈتۈن بەدەنلىرىم تىكەنلىشىپ كەتتى . يۈرۈكىم سىقىلىپ، نەپىسىم يېتىشمەيۋاتقاندەك بولۇپ كەتتىم ، تېزلىكتە ماقالىنى قايتا ئوقۇپ چىقتىم . قانداق ئويلمىسام ماقالىدا بايان قىلىنغان ئالامەتلەر مەن ئۆتكەندە قىزىتىپ قالغاندىكى ئالامەتلەرگە بەك ئوخشايتتى . ياق ! ياق .... خىيالىمدىن ئىككى قېتىملىق بىر كېچىلىك مۇھەببەت چاقماقتەك يالت قىلىپ ئۆتتى ، يۈرۈكىم قارت قىلىپ قالدى ، باشلىرىم پىرقىراپ ، پۇت - قولۇمدا جان قالمىدى ... قورقۇش ۋە تىت -تىتلىق ئىلىكىدە ئۆزۈم يالغۇز قوشنا شەھەردىكى مەركزىي دوختۇرخانىغا بېرىپ قان تەكشۈرۈتتىم ، تەكشۈرۈش نەتىجىسى چىققۇچە بولغان بىر قانچە كۈننى قانداق ئۆتكۈزگەنلىكىمنى بىلمەيمەن. تەكشۈرۈش نەتىجىسى چىقتى . تەكشۈرۈش دوكلاتىدا ئېنىق قىلىپ ئەيدىز ۋىرۇسى مۇسبىي دەپ يېزىلغان ئىدى. كۆزلىرىمگە ئىشەنمەي داڭ قېتىپ قالدىم . ئاھ خۇدا - ئەجىبا بۇ مۇمكىنمۇ ؟! ... ئۆزەمنى ناھايىتى زور دەرىجىدە تۇتىۋېلىپ ، يەنە بىر قېتىم تەكشۈرۈتتىم ، ئىچىمدە ئۇلۇغ ئاللاھنىڭ نامىنى زىكىر قىلىپ تىنىمسىز دۇئا قىلاتتىم ، يىلىناتتىم ، بىرەر مۆجىزىنىڭ يۈز بېرىشپ قېلىشىنى قادىر ئىگەمدىن تىلەيتتىم ، مېنى مۇنچە ئېغىر ئازاب بىلەن جازالىماسلىقنى ئۆتۈنەتتىم .... ئىككىنچى قېتىملىق تەكشۈرۈش نەتىجىسىمۇ چىقتى ، ئوخشاشلا مۇسبىي ئىدى. ئۈمىدسىزلىكنىڭ قاباھەتلىك زۇلمىتى مېنى ئۆز قوينىغا ئالدى. باشلىرىم پىقراپ ، پۇتلىرىم سىقرايتتى ، مەن ئۈچۈن ئاسمانۇ - زىمىن ئالمىشىپ ، ھەممە نەرسە ئۆز ئەكسىنى يوقاتقاندەك يوچۇن بولۇپ كۆرۈنەتتى ... يىغلاي دېسەم كۆزۈمدىن ياش، چىقراي دېسەم زۇۋانىمدىن ئۈن چىقمايتتى . مېڭەم قۇپ قۇرۇق بولۇپ، كاللامدا ئۆلۈمدىن ئېبارەت بىرلا سۆز چۆگىلەيتتى .... ئۆزەمنى ياتىقىمغا سولاپ ، كارۋات بېشىمغا قويۇپ قويۇلغان ئىككى بوتۇلكا ئۇيقۇ دورىسىغا قاراپ خىيالغا پاتماقتىمەن. ئۆلۈشۈم كېرەك، ھازىرلا ئۆلۈشۈم كېرەك ، دەپ ئويلايتتىم . ئەمما جۈرئىتىم يوق ئىدى، يىراق سەھرادىكى ئاتا - ئانام ، بېيجىڭدىكى قۇدرەت كۆز ئالدىمغا كېلىۋالاتتى ... ئۆلۈۋالماقنىڭمۇ بۇنچە قىيىن بولىدىغانلىقىنى ئويلاپمۇ باقماپتىكەنمەن ! باشقىلار ئۆلۈم بارلىق ئازابنىڭ تۈگەللىسى دېيىشىدىكەن، ماڭا ئۆلۈم بارلىق ئازابنىڭ ئەۋجىدەك تۇيۇلۇپ كەتتى . قىسقىسى، مۇشۇنداقلا ھاياتىمنى خۇلاسە قىلىشقا قىيالمىدىم . ئاھ خۇدا ، ھاياتنىڭ نەقەدەر گۈزەل ، نەقەدەر قەدىرلەشكە تېگىشلىك ئىكەنلىكىنى قايتىدىن ھېس قىلغاندەك ئىدىم . ئىككى ھەپتىدىن كېيىن ، ئىدارىغا بېرىپ خىزمەتتىن ئىستىپا بېرىدىغانلىقىمنى ئېيتتىم ، ئىدارە باشلىقىم ۋە خىزمەتداشلىرىم ھەيرانۇ - ھەس بولۇپ قېلىشتى ، ھەتتا ئىدارە باشلىقىم ھازىرغىچە تەستىقلانمىغان ئۆي تەقسىم قىلىپ بېرىش توغرىسىدىكى ئىلتىماسىمنى ھازىرلا تەستىقلاپ بېرىدىغانلىقىنى ، مېنى داۋاملىق ئىشلىشىمنى ئۈمىد قىلىدغانلىقىنى بىلدۈردى. مەن چىرايلىق رەت قىلىپ، خىزمىتىمدىن ئىستىپا بېرىپ قايتىپ چىقتىم . ئەتىسى مەن تۇغۇلغان دىيار گۈزەل سەھراغا قاراپ يولغا چىقتىم . يول بويى ئاپتۇبۇس دېرىزىسىدىن سىرتقا قاراپ، بىپايان يايلاق ، تاغۇ - تاش ، دەريا - ئېقىنلارغا قاراپ خيال سۈرۈپ كەلدىم ، ئاپتۇبۇستىكى كىشىلەر ئۈچۈن بۇلار ھېچ ئەھمىيەتسىزدەك، ئەمما مەن ئۈچۈن جەننەت سىياقىدا ئىدى ، كۆزۈمگە شۇنداق كۆرۈنەتتى يۇ ، قەلبىمنى شەكىلسىز بىر پىچاق تىلغاپ ئۆتەتتى ، چۈنكى مەن ۋاقتىم سانانلىق قالغان ئادەم ئىدىم .... مېھرىبان ئاتا - ئانام مېنى كۆرۈپ قەۋەتلا خۇرسەن بولۇشۇپ كېتىشتى ، دېمىسىمۇ مەن ئوقۇش پۈتتۈرۈپ خىزمەتكە چىققاندىن كېيىن تېخى ئۆيگە قايتىپ باقمىغان ئىدىم. ئۇلارغا قارىساممۇ مېنى يىغا تۇتاتتى ، ئۆزۈمنىڭ شۇنچىلىك ۋاقىت ئۇلارنى يوقلاپ تۇرمىغانلىقمنى ، ئوقۇش ۋاقتلىرىمدىمۇ ئۇنى ئۆگىنىمەن - بۇنى ئۆگىنىمەن دەپ تەتىللەردە كەلگىلى ئۇنماي قاقشاتقانلىرىمنى ئويلاپ، ئۆز - ئۆزۈمنى لەنەتلەپ كېتەتتىم . ئۇلارنىڭ مېنىڭ ئەتراپمىدا پەرۋانىدەك پىرقىراپ يۈرۈشلىرىگە قاراپ تېخىمۇ ئەلەملىنەتتىم . مەن كۈندە ئۇلار بىلەن پاراڭلىشاتتىم ، ئانام بىلەن قوشنا - قۇلۇملارنىڭ ئۆيىگە پەتىگە چىقىپ كىرەتتىم . ئەمما ، تۆشۈك تۈۋىگە كېلىپ، ئانامىغا ياردەملىشىپ تاماق ئېىتشىشكە جۈرئەت قىلالمايتىم ، تاساددىبىي بىر يېرىم زەخىملىنىپ، ئۆيدىكىلەرگە ئەيدىز يۇقتۇرۇپ قويۇشتىن ھەزەر قىلاتتىم ... مۇشۇ كۈنلەردە ، ئاتا - ئانامغا ئۆز قولۇم بىلەن ئوخشىتىپ بىرۋاق غىزا ئېتىپ بېرىشىنى شۇنچىلىك ئارزۇ قىلاتتىم ، ئەمما ، رەھىمسىز تەقدىر مېنى ئۇشبۇ ئاددىغىنە ئىمكانىيەتتىنمۇ مەھرۇم قىلغان ئىدى . يېرىم ئايدىن كېيىن مەن بۇ خىل ھالەتكە بەرداشلىق بېرەلمىدىم . بىلىمەن، ماڭىدىغان چېغىم بولۇپ قالغان ئىدى . بۇ ئۆيدە ئۇزۇن تۇرسام بولمايتتى ، ئاتا - ئانام مېنىڭ كېسەل ئازابى تارتقان ئېچىنىشلىق تۇرقۇمنى كۆرمەسلىكى ، تىرىك تۇرۇپ دوزاق ئازابىدا پۇچلانماسلىقى كېرەك ئىدى . ھەممە ئىش مەن بىلەن كېتىشى كېرەك ... مەن قايتماقچى بولغانلىقىمنى ، ئەمدى ئىدارىغا ئەمەس ، بېيجىڭدىكى بىر مەكتەپتە بىر قانچە يىل ئوقۇپ كېلىدىغانلىقىمنى ، ئۆيدىكلەرنىڭ كۆپ ئەنسىرىمەسلىكىنى ئېيتتىم، ئەزەلدىن مېنىڭ تاللىشىم ۋە پىكىرىمگە ھۆرمەت قىلىپ كېلىۋاتقان ئاتا - ئانام ئۇنىڭغىمۇ رازىلىق بەردى . ئۇلار ئالقانلىرىنى ئېگىز كۆتۈرۈشىپ مېنىڭ ئامان - ئېسەنلىكىم، بەختۇ - ئىقبالىم ئۈچۈن دۇئا بېرىشتى ، پىشانەمگە سۈيۈپ خوشلاشتى ، ئۇلار مېنى يەنە كېلىدۇ دېگەن ئۈمىدتە ئۇزۇتىشقان بولسا، مەن ھاياتىمدىكى ئەڭ ئاخىرىقى قېتىم خوشلىشىش تەرىقىسىدە خوشلىشىۋاتىمەن، كۆزلىرىمدە ياش ، قەلبىمدە قان تەپچىيتتى .... قايتىپ كەلگەندىن كېيىن ، خالىي بىر كوچىدىن ئىككى ئېغىز كاتەكتەك ئۆينى ئىجارىگە ئالدىم . قۇدرەتكە تېلفۇن ئۇرۇشقا جۈرئەت قىلالماي ، ئېلخەت يازدىم ، خېتىمدە، مېنىڭ ئاللىقاچان باشقا بىر يىگىتىنى سەۋدايىلارچە ياخشى كۆرۈپ قالغانلىقىمنى ، ئەمدى مېنىڭ ئۇنتۇپ كېتىشى كېرەكلىكىنى ئېيتتىم . راست گەپنى قىلسام ئۇنىڭ ئەمدى مېنى ئىزدىمەسلىكىنى، ھەتتاكى خيالىغىمۇ كەلتۈرمەسلىكىنى ئۈمىد قىلاتتىم . ئۆزۈم بىلەن ئۆزۈملا تۈگىشىپ كېتىشنى ئۈمىد قىلاتتىم .... قاباھەتلىك ئاداققىي كۈنلەر كۈنلۈرۈم ئىجارىگە ئالغان ئۆيۈمدىن چىقماي بۇرۇقتۇملىقتا ئۆتمەكتە . مەن ئۈچۈن ھەممە نەرسە ئۆز مەنىسى ۋە ئەھمىيتىنى يوقاتقاندەك تۇيۇلماقتا ، ئۆزۈممۇ ھەم ئۆزۈمگە شۇنداق تۇيۇلاتتىم . خىيال ئاسمىنىدا بىرلا خيال ئۈزۈپ يۈرەتتى. نەدىن بولمىسۇن مەن بىلەن بىر كېچىلىك مۇھەببەتلەشكەن ھېلىقى ئەرنى ئىزدەپ تېپىشىم كېرەك ، دەپ ئويلايتتىم . كۆڭلۈمدە ماڭا ئەيدىزنى يۇقتۇرغىنى ئىككىنىچى قېتىمدىكى ئەر دەپ جەزىم قىلاتتىم . ئۇنى ئىزدەپ تېپىپ، ئۇنىڭ ئۆزىنىڭ ئەيدىزدىن يۇقۇملانغانلىقىنى بىلىدىغان - بىلمەيدىغانلىقىنى سورىماقچى ، ئەگەر بىلسە، ئەمدى ئۇنداق ناتوغرا ئىشىنى توختىتىشىنى ، باشقا قىز - ئاياللارنىمۇ مېنىڭ يۇقۇملاندۇرغاندەك يۇقۇملاندۇرۇپ يۈرمەسلىكىنى ئېيتىپ ئاگاھلاندۇرماقچى بولدۇم . شۇنداق قىلىپ ، ھېلىقى شەھەردىكى ھېلىقى مېھمانخانىغا يەنە كەلدىم ، ھەر كۈنى كەچتە 3 - قەۋەتتىكى بەزىمىخانىغا چۈشەتتىم ، ئەلەم يۇتقاچ ھېلىقى ئەرنى ئىزدەيتتىم، ... ئالدىنقى بەت [1] [2] [3] كېيىنكى بەت

كۆرۈلۈشى:5721

قوشۇلغان ۋاقتى:2010-10-25 17:56:30

يوللىغۇچى ئەزا:xirinim

سىرلىقلىقىڭىزنى..	چاچ چۈشۈشنى كەلت..	ھەددىدىن زىيادە ..	سەۋزە ئۆپكىنى ئا..	مېۋە پوستى بىلەن..	دۇنيادىكى ئەڭ تو..
ئاياللارنىڭ جورا..	«ئەر-خوتۇنلار ئو..	ئەر -ئاياللار ھەق..	ھازىرنىڭ ئۆزى بە..	تەنھالىق ئىنسانغ..	ساپما كەشنىڭ زىي..