شىنخۇا تورى 17- مارت خەۋىرى: باغداش تورىدىن: ئابلىمىت تەرجىمىسى

سىمىزلىكنىڭ ھەممىسى تاماقنى كۆپ يىگەنلىكتىن بولامدۇ؟ ئەلۋەتتە ئۇنداق ئەمەس. بۇنىڭ ئاتا-ئانىنىڭ يېمەك ئىچمەك ئادىتى بىلەن مۇناسىۋەتلىك بولۇش ئېھتىماللىقى ئىنتايىن يۇقىرى. گېرمانىيەلىك تەتقىقاتچىلارنىڭ بايقىشىچە، يېمەكلىكتىن بولغان سېمىزلىك ۋە 2 تىپلىق دىئابىت كېسىلىنىڭ كېيىنكى ئەۋلادلارغا ئىرسىيەت بولۇپ قېلىشى مۇمكىنكەن.

گېرمانىيەنىڭ ھېلىم ھولتىز ميۇنخېن تەتقىقات مەركىزىنىڭ تەتقىقاتچىلىرىنىڭ يېڭى بىر قارارلىق « تەبئەت ۋە ئىرسىيەت » ژۇرنىلىدا دوكلات بېرىشىچە، ئۇلار چاشقاننى تەجىربە ئوبيېكتى قىلىپ، ئۇلارغا ماي تەركىبى يۇقىرى يېمەكلىكلەرنى بېرىپ، ئۇلارنى سېمىزلىك ۋە 2 تىپلىق دىئابىت كېسىلىگە گىرىپتار قىلىپ قويغان، ئاندىن تەن سىرتىدا سۈنئىي ئۇرۇقلاندۇرۇش ئۇسۇلى بىلەن چاشقاننىڭ ئىسپىرمىسى ۋە تۇخۇم ھۈجەيرىسىدىن ئۇرۇقلانغان تۇخۇمنى ھاسىل قىلغان ھەمدە بۇ ئۇرۇقلانغان تۇخۇمنى ساغلام چاشقاننىڭ بالياتقۇسىغا كۆچۈرگەن. تەتقىقاتچىلار مۇشۇنداق قىلىش ئارقىلىق ھامىلدارلىق مەزگىلى ۋە ئىمىتىش مەزگىلى قاتارلىق ئامىللارنىڭ كېيىنكى ئەۋالادقا بولغان تەسىرىنى ئازايتماقچى بولغان.

نەتىجىدە تەتقىقاتچىلار مەيلى ئەركەك چاشقان ياكى چىشى چاشقان بولسۇن، تەخىرىبە قىلىنغان قايسى بىر تەرەپتە سېمىزلىك ھەمدە دىئابىت كېسىلى بولسا، كېيىنكى ئەۋالادلارنىڭمۇ بۇنىڭ تەسىرىگە ئۇچرايدىغانلىقىنى، سېمىز ئەركەك چاشقاننىڭ ئەۋلادلىرىنىڭ تېخىمۇ ئاسان سەمىرىپ كېتىدىغانلىقىنى، ئۇنىڭ ئۈستىگە دىئابىت كېسىلىگە گىرىپتا بولغان ئەركەك چاشقاننىڭ كېيىنكى ئەۋلادىنىڭ تېخىمۇ ئاسان دىئابىت كېسىلىگە گىرىپتار بولىدىغانلىقىنى بايقىغان.