خەير- خوش، مېنى سۆيگەن ئەر (3)

    كامىل چاندىردىن تۇنجى قېتىم قايتىپ كەلگەن كۈنىلا ئۆي تېلفۇنىنى قايتىدىن ئۇلاپ راۋانلاشتۇرۇپ قويغان ئىدى. بىكار ۋاقت تاپسىلا ئۆيگە تېلفۇن ئېلىپ ئايالىنىڭ، قىزىنىڭ ئەھۋالىنى سورايتتى، قىلىۋاتقان ئىشلىرىدىن ئۆزىچە مەلۇماتلار بېرەتتى. خاپا بولغان، خۇش بولغان ئىشلىرىنىڭمۇ بىرىنى قويماي پەزىلەتكە ئېيتاتتى. ئەمما پەزىلەت ئاڭلايتتىيۇ، ئارتۇقچە ئىپادە بىلدۈرمەيتتى. كامىل قايتىپ كەلگەندە بولسا ئادەتتىكىدەكلا كۈتىۋالاتتى، ھەرقانچە ئىش بولسىمۇ ئېرى ياخشى كۆرىدىغان تاماقنى راسلاپ قويۇشنى ئەستىن چىقارمايتتى. پەقەت كېچىلەرنى ئۆتكۈزۈش پەزىلەت ئۈچۈن بىر زۇلۇم ئىدى. كامىل ئۇنىڭغا يېقىنچىلىق قىلسا بەدەنلىرى تىكەنلىشىپ ناھايىتى بىئارام بولاتتى، شۇئان قانلىرى سوۋۇپ، چىشلىرى مەھكەم كىرىشەتتى. بەلكىم مەن ھازىر ئۇنىڭ كۆڭلىدىكى باشقا بىر ئايال بىلەن روشەن سېلىشتۇرما بولىۋاتقان بولىشىم مۇمكىن، بەلكىم ئۇ شۇ تاپتا باشقا بىر ئايالنى خىيال قىلىپ تۇرۇپ مېنى سۆيىۋاتقان بولىشى مۇمكىن، بەلكىم ئۇ ئۆزىمۇ تۇيمايلا باشقا بىر ئايالنىڭ ئىسمىنى چاقىرىپ سېلىشىمۇ مۇمكىن.... ئۇ بارا -بارا بۇ ئازاپلارغا بەرداشلىق بېرەلمەي قالدى. ئۆزىنىڭ ئېرى ئالدىدىكى سېھرى كۈچىنى تامامەن يوقاتقىنىغا زادىلا ئىشەنگۈسى كەلمەيتتى. شۇنداقلا ئۆزىنىڭ يېڭىلگىنىگە تەن بەرگۈسى يوق ئىدى. « بۇ جاھاندا مېنىڭ دەردىمگە يېتىدىغان، قەدرىمنى بىلىدىغان قىسقىسى مېنى چىن دىلىدىن ياخشى كۆرىدىغان بىر ئادەمنىڭ چىقماي قېلىشىغا ئىشەنمەيمەن» دەپ ئويلىدى ئۇ.
    ئەلى خۇددى پەزىلەتنىڭ مۇشۇ ھېسىياتلىرىنى بىلىپ تۇرىۋاتقاندەك، « بۇنىڭدىن كېيىن مېنى ئاۋارە قىلماڭ» دىگەن ئۆتۈنۈشكىمۇ، بۇيرۇققىمۇ ئوخشىمايدىغان ئۇ گېپىكە زادىلا پەرۋا قىلمىدى. ھەر كۈنى دىگۈدەك تېلفۇن ئۇرۇپ ياكى ئۇچۇر يوللاپ پەزىلەتتىن ئەھۋال سوراشنى ئادەت قىلىۋالدى. پەزىلەت ھەمىشە ئەمدى تېلفۇن كەلسە قەتئىي ئالمايمەن دەپ ئويلايتتى، ئەمما كەلگەندە بولسا ئىختىيارسىز ئېلىپ سالاتتى. كېيىنچە تېلفۇن كەلمەي قالسا غەلىتىلىك ھېس قىلىدىغان، ئۇچۇر كەلدىمىكىن دەپ يانفۇنىغا قارايدىغان ھەتتا بەزىدە ئۆزىمۇ ئۇچۇر يوللاپ قويىدىغان بولۇپ قالدى. كامىل ئارىلاپ كېلىپ تۇرىدىغان بولغاچقا پەزىلەت ھەر قېتىم ئەلى بىلەن سۆزلىشىپ ياكى ئۇچۇر يوللىشىپ بولۇپلا ھەممىنى پاك -پاكىزە ئۆچىرىۋېتەتتى. ئەمەلىيەتتە تازىلاپ يۈرۈشنىڭ ھېچقانداق زۆرۈرىيىتىمۇ يوق ئىدى. چۈنكى كامىل ھازىر پەزىلەتنىڭ يانفۇنىنى زادىلا تەكشۈرمەيتتى. شۇنداق قىلىپ ئۇلارنىڭ يانفۇن ئالاقىسى كۈندىن- كۈنگە قويۇقلاشتى. مول- مەزمۇنلۇق، قىزغىن، لىرىك ئۇچۇرلار دىلدىن - دىلغا يول ئېلىپ، سېغىنىش پەيدا قىلماقتا ئىدى. پەزىلەت قەلبىنىڭ گاھىدا تەسۋىرلىگۈسىز شاتلىق ھېسلىرىغا چۆمۈلگەنلىكى ھېس قىلاتتى ۋە يەنە ئۆز - ئۆزىنى ئەيىپلەش تۇيغۇلىرى ئۇنىڭ خۇشاللىقىنى بىر دەمدىلا تالان- تاراج قىلاتتى. پەزىلەت قەلبىنىڭ يەنە خۇددى بەتخەج بايۋەچچىنىڭ يانچۇقىدەك بىردەمدىلا قۇرۇقدىلىپ قالغانلىقىنى ھېس قىلاتتى. ئەلى نەچچە قېتىم ئۇنى بىللە تاماق يېيىشكە تەكلىپ قىلدى، ئەمما پەزىلەت ھەر قېتىم چىرايلىقچە رەت قىلىپ ئايرىم ئۇچرىشىشقا زادىلا بېرىپ باقمىدى. «بارايچۇ» دەپ ئويلايتتى بەزىدە. لېكن يەنىلا جۈرئەت قىلالمايتتى. ھېلىمۇ ئۆزىنى ئېرىگە زادىلا يۈز كېلەلمەيدىغاندەك، ئېرى ھەممىنى بىلىپ تۇرىۋاتقاندەك، بىر كۈنلەردە ھېساپ -كىتاپنى بىراقلا ئالىدىغاندەك بىلىنىپ دەككە -دۈككە ئىچىدە قالاتتى. كامىل كەلگەندە بىر تەرەپتىن ئۇنىڭغا نەپرەتلەنسە، بىر تەرەپتىن ئۆز قىلىمىشلىرىدىن ئۇيۇلۇپ چىرايىغا تىك قارىيالمايتتى. ئېرىنىڭ چاندىرغا تىزراق قايتىپ كېتىشىنى ئارزۇ قىلاتتى. « ھەي، مەن ئىنتىلگەن بەختلىك تۇرمۇش مۇشۇمىدى، بۇ كۈنلەر زادى قاچانغىچە داۋاملىشار؟ ئىلگىرى كامىلنىڭ دائىم ئۆيدە بولىشىنى، بىزدىن مەڭگۈ ئايرىلماسلىغىنى تىلەيتتىم. بىراق، ھازىر نىمىشقا ئۇنىڭدىن بىزار بولىدىغاندىمەن؟ بىزار بولغان تۇرۇغلۇق يەنە نىمىشقا ئاجرىشىپ كېتىشكە چىدىمايمەن؟ يا كېچەلمەي، يا بىرگە ئۆتەلمەي جاننى بىھۇدە قىينايدىغان بۇ تۇرمۇشقا زادى قاچانغىچە بەرداشلىق بېرەلەرمەن؟....» ئۇنىڭ خىياللىرىنى بۆلۈپ ئەلىنىڭ سىماسى كۆز ئالدىدا پەيدا بولدى. ئۇ ئۆزىگە قاراپ كۈلۈمسىرەپ تۇراتتى، كۆزلىرىدىن پەزىلەت بۇ دۇنيالىقتا ئەڭ مۇھتاج ۋە تەقەززا بولغان ئىشقى- مۇھەببەت، كۆيۈنۈش ۋە مېھرىبانلىق قانچىلىك لازىم بولسا شۇنچىلىكى سەن ئۈچۈن سەدىقە بولسۇن دېگەندەك تۆكۈلۈپ - تۆكۈلۈپ تۇراتتى.
    - سىز سۆيۈش ئۈچۈنلا ئەمەس، يەنە سۆيۈلۈش ئۈچۈنمۇ يارالغان،- دەيتتى ئەلى. پەزىلەتنىڭ قەلبى شۇررىدە ئېرىگەندەك بولدى، ئارقىدىنلا ئۇ « ئەستاغپۇرۇللا شەيتان» دېگىنىچە كۆزلىرىنى مەھكەم يۇمىۋالدى.
    بۈگۈن پەزىلەت ئىككىنچى سائەتلىك دەرستىن چىقىپ تۇرۇشىغا پوچتا خادىمى ئۇنىڭغا بىر دەستە گۈل ئەكىلىپ بەردى. گۈل ئارىسىدىكى باغاقچىغا « تۇغۇلغان كۈنىڭىزگە مۇباەك بولسۇن! سىزنى سۆيۈپ: ئەلى » دەپ يېزىلغان ئىدى. ئۇ گۈلنى كۆرۈپ قەۋەتلا خۇش بولدى. خىزمەتداشلىرىمۇ:
    - ئېرىڭىز ئەۋەتكەن ئوخشىمامدۇ، ئۇ نىمە دىگەن رومانتىك. سىز بەكلا بەختلىك ئىكەنسىز. تۇغۇلغان كۈنىڭىزگە مۇبارەك بولسۇن! – دېيىشتى. ناۋادا بۇ گۈلنى ئۇلار دىگەندەك كامىل ئەۋەتكەن بولسا قانداق ياخشى بولاتتى-ھە؟! ئەپسۇس، كامىل خوتۇنىنىڭ تۇغۇلغان كۈنى تۈگۈل ئۆزلىرىنىڭ توي قىلغان خاتىرە كۈنىنىمۇ ئۇنتۇپ قالغىلى نىكەم. بىراق، ئەلى بۇ كۈننى قانداق بىلگەندۇ؟ شۇ ئەسنادا پەزىلەتنىڭ يانفۇنى سايرىدى. «چوقۇم كامىل»، پەزىلەتنىڭ ئۈمىدى يەنە يوققا چىقتى.
    - تۇغۇلغان كۈنىڭىزگە مۇبارەك بولسۇن!- دېدى ئەلى، - گۈلنى تاپشۇرۇپ ئالدىڭىزمۇ؟
    - تاپشۇرۇۋالدىم، رەھمەت سىزگە!
    - كەچلىك تاماقنى بىللە يېگەچ بۇ خاتىرە كۈننى ئىككىمىز تازا ئوبدان بىر تەبرىكلەيلى. شۇنداق كېلىشتۇق ئەمىسە، خوش، كەچتە كۆرىشەيلى!
    ئەلى ئۇنىڭ سۆزلىشىگە ئىمكان بەرمەيلا تېلفۇننى قويىۋەتتى. ئۇ بۇ ئىشتىن يا خۇشال بولۇشنى، يا خاپا بولۇشنى بىلەلمىدى. ئەلى بىلەن كۆرۈشسەم بولمايدۇ دەيتتى ئۆزىگە -ئۆزى. ئەمما يەنە تۇرۇپلا قەلبى ئۇچرىشىش ئىستىكىدە تىپچەكلەيتتى. ناۋادا بۈگۈن كامىل قايتىپ كەلگەن ياكى ھېچبولمىسا بىرەر پارچە ئۇچۇر بولسىمۇ يوللاپ قويغان بولسا قانداق ياخشى بولاتتى-ھە؟! ئەپسۇس كەچ سائەت ئالتە بولغىچە كامىلدىن ھېچبىر سادا بولمىدى. ئەلىمۇ خۇددى ئەتىگەن دىگەن گېپىنى ئۇنتۇپ قالغاندەك قايتا تېلفۇن ئالمىدى يا ئۇچۇر يوللىمىدى. پەزىلەت تېلفۇننى نەچچە قېتىم قولىغا ئالدىيۇ، يەنە توختاپ قالدى. تەسۋىرلىگۈسىز بىر خىل يالغۇزلۇق، غېرىپسىنىش ئازابى ئۇنىڭ يۈرىگىنى مىتە قۇرتتەك غاجىلىماقتا ئىدى. سائەت يەتتە بولاي دىگەندە ئەلى تورت، كاۋاپ، يىمەك-ئىچمەكلەرنى كۆتۈرۈپ ئۇدۇللا ئۆيگە كەلدى. پەزىلەت ئۇنى كىرگۈزمەسلىككە ھېچقانداق سەۋەپ كۆرسىتەلمىدى.
    - ئاپا، كىمۇ؟- دەپ سورىدى يۇلتۇز ئەلىنى كۆرۈپ. پەزىلەت نىمە دەپ جاۋاپ بېرىشنى بىلمەي ئەلىگە قارىغىنىچە تۇرۇپلا قالدى.
    - مەن ئاپىڭىزنىڭ خىزمەتدىشى، ئەلى دادىڭىز بولىمەن، – دېدى ئەلى ھېچ ئىش بولمىغاندەك كۈلۈپ تۇرۇپ.
    - تورت ئەكەپسىزغۇ، بۈگۈن بىرەرسىنىڭ توغۇلغان كۈنى ئوخشىمامدۇ؟
    - سىز تېخىچە بىلمەمسىز؟ بۈگۈن دىگەن ئاپىڭىزنىڭ تۇغۇلغان كۈنى؟
    - نېمە، ئاپامنىڭمۇ توغۇلغان كۈنى بارمۇ؟ 
    - ئەخمەق قىز، سىززە مېنىڭلا تۇغۇلغان كۈنۈم بار، ئاپامنىڭ بولسا تۇغۇلغان كۈنى يوق دەپ ئويلايدىكەنسىز-ھە.
    - ئىلگىرى ھەمىشە مېنىڭ ۋە دادامنىڭلا تۇغۇلغان كۈنىنى ئۆتكۈزەتتۇق. شۇڭا مەن تېخى ئاپامنىڭ تۇغۇلغان كۈنى يوق ئوخشايدۇ دەپتىكەنمەن.
    قىزىنىڭ گەپلىرىنى ئاڭلاپ پەزىلەتنىڭ كۆزلىرىگە غىللىىدە ياش كەلدى. ئۇنىڭغىچە ئەلى بىر نەچچە ئېغىز گەپ بىلەنلا ۋەزىيەتنى ئوڭشىۋەتتى:
    - بۇندىن كېين باشقا كۈننى ئۇنتۇپ قالسىڭىز مەيلىكى، ئاپىڭىزنىڭ تۇغۇلغان بۈگۈنكى قۇتلۇق كۈنىنى ھەرگىز ئۇنتۇپ قالماڭ قىزىم! پىچاق ئەكىلىڭلار، تۇغۇلغان كۈن تورتىغا ئېغىز تىگەيلى.
    پەزىلەتنىڭ بۇنداق رەسمىيەتچىلىك ۋە ھەشەمەتچىلىك بىلەن زادىلا خۇشى يوق ئىدى. ئەمما نىمىشقىدۇر بۈگۈن يىگەن تورت ئۇنىڭغا باشقىچە تەملىك، بۇ دەقىقىلەر ئۇنىڭغا باشقىچە مەنىلىك بىلىنىپ قەلبى سۇس ھاياجاندىن يىنىك داۋالغۇغاندەك بولدى. ئۇلار يەپ - ئىچىش، كۈلكە چاخچاق بىلەن ۋاقتنىڭ خېلى بىر يەرگە بېرىپ قالغانلىغىنى تۇيمايلا قېلىشتى. پەزىلەت مۈگدەۋاتقان قىزىنى ھۇجرىسىغا ئەكىرىپ ياتقۇزۇپ قويدى.
    - ئازراقتىن ئىچىشەيلىچۇ، - دېدى ئەلى بوتۇلكىنى قولىغا ئېلىپ. پەزىلەت دەرھال قارشىلىق بىلدۈردى: 
    - ياق، ياق. مەن ئىچمەيمەن.
    - ھەي، بۇ ھاراق ئەمەس، ئامىرىينو. بۇچۇ، كەيپىياتنى كۆتۈرىدۇ. بۈگۈنكى تۇغۇلغان كۈنىڭىز مەڭگۈ ئۇنتۇلماس بىر خاتىرە بولۇپ قالسۇن، ماقۇل دەڭ، ئازراقتىن ئىچىشەيلى.
    ئەلى ئۇنى نىمە دەپ تەرىپلىمىسۇن، ئۇ بوتۇلكىدا تۇرغاندا جىممىدە تۇرغان بىلەن ئادەمنىڭ ئىچىگە كىرگەندە جىم تۇرمايدىغانلىغىنى پەزىلەت بىلمەيدىغان يەردە ئەمەس ئىدى. شۇڭا ئۇ:
    - ئۆزەم قىلىشنى خالىمىغان ئىشنى قىلىشقا زورلىسىڭىز سىزدىن رەنجىپ قالىمەن،- دېدى كەسكىنلىك بىلەن.
    - بوپتۇ، ئىچمىسىڭىز ئىچمەڭ، مەن بىر ئىككى رومكا ئىچىپ قوياي، بۇنىڭغىغۇ قارشى ئەمەستۇرسىز؟
    - ئىختىيارىڭىز!
    ئەلى VCD نى ئېچىپ ئابدۇللا ئابدۇرېھىمنىڭ «خىيالدىكى سۆيگۈ» دىگەن پىلاستىنكىسىنى سېلىپ قويدى. ئەلى، پەزىلەت، ئۆي ئىچىدىكى ھەممىلا نەرسە يارقىن كۈي، لىرىك ناخشا، سېھىرلىك مۇڭ قوينىغا سىڭىپ كەتتى... 
    ئەلى ئۆزىگە ھاراق قۇيۇپ، پەزىلەتكە «خوشە» دېگەندەك تەڭلەپ قويۇپ كۆتۈرىۋەتتى. ئۇ يەنە بىر رومكا لىقلاپ بولۇپ، ئۇنى ئىچمەي بىر ھازا ئولتۇرۇپ قالدى. پەزىلەت ئارىدىكى جىمجىتلىقنى بۇزۇشنىڭ ئىنتايىن زۆرۈر ئىكەنلىكىنى ھېس قىلغان بولسىمۇ، ئەمما قانداق بۇزۇشنى، نىمە دېيىشنى، قانداق قىلىشنى بىلەلمەي ئاخىرى يەنىلا ئىلاجىسىز بىر قىياپەتتە ئەلىنىڭ چىرايىغا قارىدى. ئەلى گەپ - سۆز قىلمايلا رومكىدىكىنى ئىچىۋەتتى. ئۇ ئارقا - ئارقىدىن ئۈچ رومكا ئىچىۋەتكەندىن كېيىن، رومكىنى بوتۇلكىنىڭ ئاغزىغا دۈم كۆمتۈرۈپ قويۇپ پەزىلەتكە قارىدى، ئۇنىڭ بۇ قاراشلىرىدا ئۆزىنىڭ كۆز ئالدىدىكى بۇ ئايالغا دەيدىغان ناھايىتى مۇھىم سۆزلىرىنىڭ بارلىقى، ئەمما گېپىنى نەدىن باشلاشنى بىلەلمەيۋاتقانلىقى، ئاخىرى باش - ئاخىرى ئالمىشىپ كەتسىمۇ مەقسەتنى ئىپادىلەپ بەرسىلا بولدى، جان كېتىدىغان ئىش بولسىمۇ كۆڭلۈمدىكىنى ئۇنىڭغا بىلدۈرمەي قويمايمەن دەيدىغاندەك بىر خىل ئىپادە چىقىپ تۇراتتى. دەرۋەقە ئۇ ئاخىرى ئېغىز ئاچتى:
    - مەن... مەن سىزنى... مەن ... مەن سىزگە...
    ئۇ شۇنچە غەيرەت قىلغان بولسىمۇ يەنىلا سۆزىنى داۋاملاشتۇرالمىدى. ئۇنىڭ لەۋلىرى گوياكى گۈل بەرگىگە قونۇش ئۈچۈن تەييارلىنىۋاتقان مەستانە كېپىنەكنىڭ قاناتلىرىدەك سۇس تىترەيتتى، كۆزلىرىدە دۇنياغا ئوت قويىۋەتكۈدەك كۈچلۈك يالقۇن پاراسلاپ كۆيۈپ تۇراتتى، پەزىلەت ھودۇققان ھالدا دەرھال يەرگە قارىۋالدى، ئۇنىڭ بۇ ھالىتى ئالدىدىكى ئەرگە تىك قاراشتىن، ئۇنىڭدىكى ئوتنىڭ ئۆزىگە تۇتىشىپ كېتىشىدىن، ئۇنىڭ ئالدىدا ئاق بايراق چىقىرىپ سېلىشتىن قورقۇۋاتقاندەك بىر خىل ئىپادە خۇددى يوپۇرماق ئارىسىدىن مارىلىغان جانان ئۆرۈكتەك ئۇنىڭ جەسۇرلىقى، ئۆزىنى تۇتىۋېلىشلىرى ئارىسىدىن جىلۋە قىلىپ تۇراتتى. بۇ ھال ئەلىگە يېڭىدىن غەيرەت ئاتا قىلغاندەك بولدى: 
    - پەزىلەت، مەن بۈگۈن ئۆيىڭىزگە ئىككى ئىش بىلەن كەلدىم، بىرسى سىزنىڭ تۇغۇلغان كۈنىڭىزنى تەبرىكلىگەچ كەچلىك تاماقنى بىللە يېيىش. يەنە بىرسى سىزگە كۆڭۈل سوۋغامنى تەقدىم قىلىش، - ئەلى شۇنداق دەپلا يانچۇغىدىن بىر قۇتىنى چىقاردى. ئىچىدىن بىر ئالتۇن ئۈزۈكنى ئېلىپ:
    - قولىڭىزنى ئەكىلىڭ، ئۈزۈكنى سېلىپ قوياي!- دېدى. كۈتۈلمىگەن بۇ سوۋغىدىن پەزىلەت بەكلا چۆچۈپ كەتتى.
    - ئەلى، نىمە قىلىۋاتىسىز؟ ھەر قانچە بولسىڭىزمۇ ئۈزۈك سوۋغا قىلىشنىڭ خارەكتىرىنى بىلمەيدىغان يەردە ئەمەستۇرسىز.
    - بىلىمەن! - ئەلى بىردەم جىم تۇرىۋالغاندىن كېين پەزىلەتنڭ ھەيرانلىقتىن چەكچەيگەن كۆزلىرىگە تىكىلىپ تۇرۇپ، - مەن مۇشۇ ئۈزۈك ئارقىلىق سىزگە توي تەكلىپى قويماقچىمەن، ماڭا ياتلىق بولۇشنى خالامسىز؟ - دېدى. 
    ئۇدۇللا ئېيتىلغان بۇ گەپنى ئاڭلاپ پەزىلەت چۆچۈگەن ھالدا:
    - نىمە دەۋاتىسىز؟ مەن دىگەن ئېرى بار ئايال، - دېدى.
    - ئاجرىشىپ كېتىڭ!
    - سىز ئىچمەي تۇرۇپلا مەست بوپ قالمىغانسىز. بۇنى شۇنداق ئاسان ئىش دەپ قارامسىز؟
    - كامىل سىزنىڭ سۆيۈشىڭىزگە ئەرزىگۈدەك ئەر ئەمەسكەن. كىم بىلىدۇ، ئۇ يەنە چاندىر يېزىسىدا نىمە بۇزۇقچىلىقلارنى قىلىپ يۈرىدىكىن. ئىككىلىنىپ تۇرماي ئاجرىشىپ كېتىڭ پەزىلەت، مەن سىزنى چوقۇم بەختلىك قىلىمەن. قىزىڭىزنىمۇ ئۆز قىزىمدەك كۆرىمەن. 
    - بۇ مۇمكىن ئەمەس.
    - جاھاندا مۇمكىن بولمايدىغان ئىش يوق. بۇ گەپلەرنى مەن بىردەملىك ھاياجان تۈپەيلىدىن دەۋاتمايمەن، خېلىدىن بېرى قايتا -قايتا ئويلىنىپ ئاندىن چىقارغان قارار بۇ. ئەمدى ھەممە گەپ سىزنىڭ جاۋابىڭىزغا قاراشلىق بولۇپ قالدى.
    بىرلا شامال بىلەن ئۆرۈكلەر تۆكۈلۈپ دەرەختە قېلىن يوپۇرماقلار بىلەن مەزمۇت غوللا قالدى. پەزىلەت پۈتۈنلەي بۇرۇنقى ھالىتىگە قايتتى.
    - ئەلى، نەزىرىڭىزدە مەن كۆپ ئۇۋالچىلىق تارتقان بىر ئايال، شۇنداقمۇ؟ بۇ ئۇۋالچىلىقلاردا سىزنىڭمۇ بىر ئۈلۈش خاتالىقىڭىز بولغانلىغى ئۈچۈن ئۆز گۇناھىڭىزنى مۇشۇ ئۇسۇل بىلەن يۇماقچى بولىۋاتامسىز؟ كەچۈرۈڭ ئەلى، سىز بەك ئاددى ئويلاپ قاپسىز. ئەمەلىيەتتە مېنىڭ قىسمەتلىرىم سىز بىلەن مۇناسىۋەتسىز. ئۆزىڭىزنى كۆپ ئەيىپلەپ كەتمەڭ، ھەممە ئىش ئۆتۈپ كەتتى.
    - ياق پەزىلەت، مەن ئۇنداق ئويلىمىدىم. سىز ئىسمى-جىسمىغا لايىق پەزىلەتلىك ئايالسىز. كامىل دىگەن كالۋانىڭ قەدرىڭىزنى بىلمىگىنىگە ئاچچىغىم كېلىۋاتىدۇ. گۈلدەك ھاياتىڭىز ئۇ ناكەسنىڭ قولىدا بەربات بولۇپ كەتمىسۇن دەيمەن. يەنە كېلىپ مەن سىزنى شۇنچىلىك ياخشى كۆرۈپ قالدىمكى، بۇنى شۇ تاپتا ئاددى تىللار بىلەن قانداق ئىپادە قىلىشنىمۇ بىلەلمەيۋاتىمەن. سىز ئاستا - ئاستا ھەممىنى بىلىپ قالىسىز. سىزگە ھەقىقى ئاشىق ئىكەنلىكىمنى، ياشاشتىكى بىردىن بىر باھانەمنىڭ پەقەتلا ئۆزىڭىز ئىكەنلىكىنى بىلىپ قالىسىز. پەزىلەت، قەدىرلىكىم، مەن بۇنىڭدىن كېيىنكى ھاياتىمنى پەقەت سىزنى بەختلىك قىلشىقىلا ئاتىدىم، باشقىسى بىلەن كارىم يوق.
    پەزىلەت قەلبىنىڭ ئەلىگە بارغانسېرى مايىل بولۇپ قېلىۋاتقانلىغىنى، كامىلغا بولغان نەپرەت ۋە يۈرىكىدىكى ھەسرەتلەرنى پەقەت ئەلىگە بولغان يېڭى ۋىسال شاتلىقى ئارقىلىقلا يېڭىپ كېلىۋاتقانلىغىنى ھېس قىلدى. پەزىلەت ئىككىلىنىپ تۇرىۋاتقان ئەشۇ پەيتتە ئەلى جاۋاپ كۈتۈپ ئۇنىڭ كۆزلىرىگە تەلمۈرۈپ ئولتۇراتتى. ئۇ نېمە دەپ جاۋاپ بېرىشنى بىلەلمەي قالدى. ماقۇل دەي دېسە كۆڭلى ئېرىگە، قىزىغا تارتىشاتتى، تارتىشىپ تۇرۇپ يەنە كامىلغا ئۆچلىكى كېلەتتى، ياق دەي دېسە بىراۋ تەرىپىدىن چالما دەپ تاشلىۋېتىلگەن قەلبىنىڭ يەنە بىركىملەر تەرىپىدىن ئالما دەپ قەدىرلىنىۋاتقاندىكى ئۆزگىچە تۇيغۇلاردىن ھوزۇر ئېلىش ئىستىكى ئەلىنى رەت قىلىشتىن توسۇپ ئۇنى ئېزىقتۇراتتى. « كامىل، نەدە سەن؟ دەرھال كېلىپ مېنى قۇتۇلدۇرىۋال! مەن بۇنداق قىلسام بولمايدۇ، ھەرگىز بولمايدۇ...» دەپ ئۆزىنى ئاگاھلاندۇراتتى. « بولمايدىغان نېمىسى بار؟ ئەجەبا كامىل قىلسا بولىدىكەنۇ مەن قىلسام بولمامدىكەن؟»، « بولمايدۇ، بولمايدۇ». ئۇ ئەلىگە قارىدى:
    - مەن بىر ئەرنىڭ ئىلكىدىكى ئايال، ماڭا ئۇنداق گەپلەرنى قىلماڭ.
    - پەزىلەت، مەن سىزگە ئاشىق! ئەسلى ۋەسلىم سىزگە تالىق! مېنى رەت قىلماڭ جېنىم. قالغىنىنى كېيىنكى ئەمەلىيىتىمدىن كۆرۈڭ! بىلىمەن، سىز يەنىلا كامىلغا تارتىشىۋاتىسىز، سىز ئۇنى ھەقدادىغا يەتكۈزۈپ سۆيدىڭىز، ئەمما سۆيۈلۈشكە ئېرىشەلمىدىڭىز. پۇتىڭىزنى قىستايدىغان بۇ ئاياغنى قاچانغىچە كىيىپ يۈرمەكچىسىز؟ ئۇنى دەرھال سېلىۋېتىڭ. مەن سىزگە چىرايلىق بىر جۈپ ئالتۇن كەش ئېلىپ بېرەي.
    تېڭىرقاش، قىيالماسلىق، ۋاز كېچىش، ئازاپ، سۆيۈلۈش تەشنالىقى... ھەممىسى پەزىلەتكە بىراقلا ھۇجۇم قىلدى. ئۇ ئۆزىنى خۇددى سۇغا چۈشۈپ كەتكەندەك، ئەتراپىدا قۇتۇلۇشىغا ياردەم بېرەلىگۈدەك ھېچنەرسە كۆرۈنمەيۋاتقاندەك، بەلكىم ئازراق كۈچىسىلا قىرغاققا چىقىپ كېتەلەيدىغاندەك، ئەمما نىمىشقىدۇر سۇ ئىچى بەكلا راھەت بولغاچقا سۇدىن قايتىپ چىقىش ئۈچۈن ھەركەت قىلىشقا ھېچبىر رايى بارمايۋاتقاندەك، ئاخىرى ئۆزىنى قويىۋېتىپ سۇغا ئاستا غەرق بولىۋاتقاندەك ھېس قىلدى. ئەلى ئۇنى چىڭ قۇچاقلىۋالغانىدى، ئەلىنىڭ باغرى شۇنچىلىك راھەت، شۇنچىلىك ئىسسىق ئىدى. ئەمما ئۇ پەقەت پەزىلەتنىلا قۇچاقلاۋاتقان بولۇپ، يۇلتۇزنىمۇ قۇچاقلاپ كېتەلىشى ناتايىن ئىدى. پەزىلەت چۆچۈپ كەتتى. « مەن نېمە بولدۇم، مەن نىمە قىلىۋاتىمەن، ئاھ خۇدا!»
    - ياق! - ئۇ تۇيۇقسىز كۈچەپ ۋاقىرىدى ۋە سۇدىن قايتىپ چىقىش ئۈچۈن بار كۈچى بىلەن تىپىرلىدى. شۇ ئەسنادا ئۆي تېلفۇنى ئىختىيارسىز جىرىڭلاپ كەتتى. « ئۇ ئېھتىمال كامىل» دەپ ئويلىدى ئۇ.
    - كارىڭىز بولمىسۇن، تېلفۇننى ئالماڭ! - ئەلى شۇنداق دەپلا پەزىلەتنى تېخىمۇ چىڭ قۇچاقلىدى. سۆڭەكلىرىنىڭ غىرىسلاۋاتقىنى پەزىلەتنىڭ قۇلىقىغا ئېنىق ئاڭلاندى. تېلفۇن توختىماي جىرىڭلاۋەردى. بۇ ئاۋاز خۇددى ئۆزىگە بېرىلگەن سىگنالدەك پەزىلەتنىڭ زەرەتلەنگەن ھېس-تۇيغۇلىرى بىردىنلا ئەسلىگە قايتتى. ئۇ ئەلىنىڭ قۇچىقىدىن يۇلقۇنۇپ چىقىپ تېلفۇنغا قول سوزدى، 
    - ئالماڭ،- دېدى ئەلى. پەزىلەت ئۇنىڭ قولىنى ئىتتىرىۋەتتى. تېلفۇن دەرۋەقە كامىلدىن كەلگەن ئىدى.
    - ئۇخلاپ قالغانمىتىڭ، ئويغىتىۋەتتىم - ھە، كەچۈرگىن، بۈگۈن تۇغۇلغان كۈنۈڭ ئىكەنلىكىنى ئۇنتۇپ قالغىلى تاسلا قاپتىمەن. ھازىر ئېسىمگە كېلىپ مۇبارەكلەپ قوياي دەپ تېلفۇن ئۇرغان ئىدىم. بۈگۈنچە قۇرۇق بولسىمۇ تۇغۇلغان كۈنۈڭگە مۇبارەك بولسۇن خوتۇن! كېمىنى مەن ئۆيگە بارغاندا تولۇقلاپ بېرەي ھە! ... نېمە بولدۇڭ؟ گەپ قىلمايسەنغۇ. يەنە مەندىن رەنجىپ يۈرەمسەن؟ ئۇنتۇغاقلىغىمنى بىلىسىەنغۇ، كۆڭلۈڭگە ئالما. بولامدۇ؟ ...
    - ياقەي، كۆڭلۈمگە ئالمىدىم.
    - ئەمىسە بالدۇرراق ئارام ئال. خوش، ياخشى چۈش كۆر، ئەتە كۆرىشەيلى! 
    ئاھ يېرىم كېچىدە كەلگەن تېلفۇن! ئىلگىرى يېرىم كېچىدە كەلگەن بىر قېتىملىق تېلفۇن پەزىلەتنىڭ بارلىق خۇشاللىقىنى ئۆزىگە يەم قىلغان، ئائىلىسىنى پۈتۈنلەي ۋەيران قىلغىلى تاسلا قالغان ئىدى. مانا، يېرىم كېچىدە كەلگەن يەنە بىر قېتىملىق تېلفۇن ئۇنى قۇتۇلدۇرۇپ قالدى. ئۇ ئىلگىرى ئۆچ كۆرۈپ نەپرەتلەنگەن تېلفۇنغا ئەمدى مىننەتدارلىق نەزىرى بىلەن قاراپ قويدى -دە، ئۈنسىز -ئۈمىدسىز ھالدا ئۆزىدىن جاۋاپ كۈتۈپ تۇرغان ئەلىگە قاراپ ئاستا كۈلۈمسىرىدى.
    - ئەلى، سىزنىڭ ماڭا « ئەر تۇتقان ئۆينى ئايال بۇزالايدۇ، ئايال تۇتقان ئۆينى شەيتانمۇ بۇزالمايدۇ» دېگىنىڭىز ئېسىڭىزدە بارمۇ؟ - دەپ سورىدى.
    - ئەلۋەتتە ئېسىمدە.
    - مانا، شۇ تاپتا بىز ئاشۇ ئۇرغۇلۇق گېپىڭىزنى ئەمەلىي ھەركىتىمىز ئارقىلىق ئىسپاتلايدىغان ھالقىلىق دەقىقە ئۈستىدە تۇرۇپتىمىز. ئەگەر سىز مېنى ھەقىقىي ياخشى كۆرسىڭىز مېنىڭ ئېرىمگە بولغان مۇھەببىتىمگە ھۆرمەت قىلىڭ. مەن كامىلدىن كېچەلمەيمەن، نۆۋىتى كەلگەندە بۇ مېنىڭ بىر ئەر كىشىگە بولغان مۇھەببىتىمنىڭلا گۇۋاھچىسى ئەمەس بەلكى بارلىق ئاياللارنىڭ نىكاھقا، نىكاھنىڭ ئۇلۇغلىقىغا، ئانىلىق مەسئۇلىيەت، ئاياللىق مەجبۇرىيەتنىڭ يۈكسەك ئورنىغا بولغان ئېتىقادىغا ۋەكىللىك قىلىدۇ. سۆيۈش ۋە سۆيۈلۈش ھەرقانداق ئادەمنىڭ قولىدىن كېلىدىغان ۋە بەھرىمەن بولۇشقا تىگىشلىك نېسىۋە بولسىمۇ ئەمما كىمنى سۆيۈش ۋە كىم تەرىپىدىن سۆيۈلۈش ئادەمدىن ئەقىل ۋە ئىدراك تەلەپ قىلىدىغان بىر مەسىلە. ئەگەر خاتالاشمىغان بولسام سىزلا ئەمەس، ھەرقانداق بىر ئەقىل ئىگىسى بۇ خىل ئالىيجاناپ ھېسياتنى قەدىرلەيدۇ، ئۇنى ئەرزىمەس ئىشقى-مۇھەببەت ئۈچۈن تۇترۇق قىلىۋەتمەيدۇ دەپ ئويلايمەن. مېنى شۇ قەدەر ياخشى كۆرگىنىڭىزگە ئېگىلىپ تۇرۇپ رەھمەتلەر ئېيتىمەن ۋە شۇ ياخشى كۆرۈش بەدىلىگە مەن سىزدىن كىچىككىنە ھۆرمەت، كىچىككىنە يول قويۇشنى تەلەپ قىلىمەن! سىز ئەقىللىق يىگىت، مېنىڭ دېمەكچى بولغانلىرىمنى چوقۇم چۈشەندىڭىز، مېنڭچە بىز ئالتۇننى پارقىرىغىنى ئۈچۈن ئەمەس بەلكى ساپ بولغانلىقى ئۈچۈن ئەتىۋارلايمىز. مېنىڭ ئەشۇ ئالتۇندەك ساپلىقىمنى ساقلاپ قېلىشىم ئۈچۈن ياردەم قىلىڭ. شۇ ئالىجاناپلىقىڭىز بىلەن سىز چەكسىز ھۆرمەتكە نائىل بولىسىز. چاكىنىلىق ئارىلاشمىغان بۇ خىل ساپ ھېسىيات سىزنىڭ كېيىنكى ھاياتىڭىزدا خاتىرجەم ھەم بەختلىك ياشىشىڭىزنىڭ تەسەللىيسى بولالايدۇ دەپ ئويلايمەن. مېنى كەچۈرۈڭ!
    ئەلى چوڭقۇر سۈكۈتكە پاتتى. بېشىنى ئالقانلىرى ئارىسىغا ئېلىپ بىر ھازا ئولتۇرۇپ قالدى. ئۇنىڭ شۇنداقلا ۋاز كەچكۈسى كەلمىدى:
    - پەزىلەت، - دېدى ئۇ، ئەمما نېمە دېيىشنى بىلمەي توختاپ قالدى.
    - ئەلى، بىزگە يەنە سۆزلىشىپ ئولتۇرۇشنىڭ زۆرۈرىيىتى بارمۇ؟ ئەگەر يەنە دېيىشكە تېگىشلىك گەپ بار دەپ قارىسىڭىز، بۇ گەپ دەل مېنىڭ سىزدىن تۆۋەنچىلىك بىلەن ئەپۇ سورىشىم بولىشى كېرەك. بايامقى گەپنى يەنە تىلغا ئالماسلىقىڭىزنى سورايمەن. ئاللا سىزگە ۋاپادار، ئەقىللىق، گۈزەل بىر ھەمرا ئاتا قىلغاي!
    - بىراق، مەن پەقەت سىزنىلا سۆيىمەن، بۇ ئۆمرۈمدە سىزدىن باشقىغا كۆڭۈل بېرىشىم مۇمكىن ئەمەس. سىزدىن ئۆتىنەي، مېنى قىينىماڭ. ماڭا ئىچىڭىز ئاغرىسۇن!
    - ئىچ ئاغرىتىشنىڭ مۇھەببەت بولالمايدىغانلىقىنى بىلمەيدىغان يەردە ئەمەسسىز. مۇھەببەتلا بولۇپ، مەسئۇلىيەت بولمىسا بەخىتتىن سۆز ئېچىش مۇمكىن ئەمەس. تەلىۋىڭىزنى قوبۇل قىلسام بەلكىم ئىككىمىز خۇشاللىققا چۆمەرمىز، ئەمما ئېرىم ۋە قىزىمنىڭ بەختسىزلىكى ئۈستىگە قۇرۇلغان بۇنداق بەخىتكە سىزمۇ قىزىقمايسىزغۇ دەيمەن، چۈنكى بۇنداق قىلىش سىزدەك ئالىيجاناپ ئادەمگە ھەرگىز ماس كەلمەيدۇ ھەم سىزمۇ بۇنداق قىلىشنى خالىمايسىز. مېنىڭ نەزىرىمدىكى مۇھەببەت خاس ئېرىشىشلا ئەمەس، بەلكى قۇربان بېرىشنىمۇ ئۆز ئىچىگە ئالىدۇ. ماڭا بولغان مۇھەببىتىڭىزنى ئائىلەمنىڭ سەدىقىسى ئۈچۈن قۇربان قىلىشىڭىزنى ئۈمىد قىلىمەن.
    - ئەمىسە بىر گېپىمگە جاۋاپ بېرىڭ، - دېدى ئەلى جىددىي قىياپەتتە، - سىز مېنى زادىلا ياخشى كۆرۈپ باقمىدىڭىزمۇ؟ 
    - ياخشى كۆرىمەن ئەلى، ئاجايىپ ياخشى كۆرىمەن. شۇ تاپتا سىز قەلبىمنى پۈتۈنلەي ئىگەللەپ تۇرىۋاتىسىز. ئەمما مەن سىز بىلەن بىللە بولۇش يولىنى تاللاشقا ئامالسىزمەن. چۈنكى مەن ... بىلەمسىز ئەلى، ئېرىم ئەرلەر ئىچىدىكى ئەڭ ياخشىسى بولمىسىمۇ بىراق مەن شۇ تاپتا پەقەت ئۇنىلا سۆيىدىغانلىقىمنى قايتىدىن ھېس قىلىۋاتىمەن. مېنى كەچۈرۈڭ!
    ئەلى پەزىلەتنىڭ كۆزلىرىگە ئۇزاق تىكىلىپ تۇردى. ئۇ كۆزلەردە چاقناپ تۇرغان نۇرنى ئەلى ئەزەلدىن باشقا بىرىنىڭ كۆزلىرىدە كۆرۈپ باقمىغان ئىدى. ئۇ نۇرلار ئىچىدە ياخشى كۆرۈش بىلەن سۆيۈشنىڭ چەك - چېگرىسى ئېنىق كۆرىنىپ تۇراتتى. ئەلى ئاشۇ چېگرىغا تىكىلگەن ھالدا ئاستا سۆزلىدى:
    - پەزىلەت، مەن سىزنى ياخشى كۆرۈپ راستلا خاتا قىلماپتىمەن. شۇ تاپتا سىزنىڭ ئالىيجاناپلىغىڭىز ۋە ئېسىللىغىڭىز ئالدىدا مېنىڭ مۇھەببىتىم تولىمۇ چاكىنا ۋە ئەرزىمەس بىر نەرسىدەك تۇيۇلىۋاتىدۇ. كەچۈرۈم سوراشقا تېگىشلىك ئادەم مەن پەزىلەت، مەن تولىمۇ شەخسىيەتچى بىر ئادەمكەنمەن، ئەمما شۇ ئېسىڭىزدە بولسۇن، مەن مەيلى نەدە، قانداق بىر ھالەتتە ياشىشىمدىن قەتئىينەزەر سىزگە بولغان مۇھەببىتىم بارغانسېرى كۈچىيىپ ۋە جۇلالىنىپ بارىدۇكى، ۋاقتنىڭ ئۆتۈشى بىلەن ھەرگىزمۇ سۇسلاشمايدۇ. بۇ ھاياتىمدا ھېچكىمنى سىزنى سۆيگەندەك سۆيۈپ باقمىدىم ھەم بۇنىڭدىن كېيىنمۇ سۆيەلمەيمەن. ماڭا ئايان، مەنمۇ سىزنىڭ قەلبىڭىزدىن قىسمەن ئورۇن ئالالىدىم. مەن شۇنىڭغا مىڭ مەرتىۋە رازى. سىزدىكى مەسئۇلىيەتنى تونۇش، ھېسىياتنى قەدىرلەش تۇيغۇسىدىن ئىنتايىن تەسىرلەندىم. قەلبىڭىزدىن ئالەمچە سۆيۈش بالقىپ تۇرىدۇ. ئەتراپىڭىزنى بولسا چەكسىز سۆيۈش ئوراپ تۇرىدۇ. سىز شۇنىڭغا تامامەن ھەقلىقسىز. « بۇ جاھاندا مېنى جېنىدىنمۇ ئېزىز كۆرىدىغان، ئەمما مېنىڭ بەختىم ئۈچۈن ئۆز خۇشاللىغىدىن كەچكەن بىر ئاشىق ياشايدۇ، مەن ئۇنىڭ قەلبىدە مەڭگۈ ھايات» دىگەن بىر ئىزگۈ ئىستەكنىڭ تەسەللىيىسى بىلەن مەڭگۈ بەختلىك ياشاڭ پەرىشتەم!
    ئەلى چىقىپ كەتتى، پەزىلەت ئۇنىڭ كەينىدىن قاراپ ئاستا پىچىرلىدى:
    - خەير-خوش، مېنى سۆيگەن ئەر، مەڭگۈ ئامان بولۇڭ!

    پەزىلەت ھەم ئايرىلىش قەتئىيلىكى ھەم قىيالماسلىق ئىستىگى بىلەن ئۇنىڭ كەينىدىن قاراپ قالدى. سۆيۈلۈش ئۇنىڭغا كۈچ ۋە ئەقىل بەردى. ئۇ شۇ كۈچ بىلەن ئۆز سۆيگۈسىنى ئۇلغايتتى، شۇ كۈچ بىلەن ھاياتىغا يېڭى- يېڭى مەنالارنى بەردى، ئۇ يەنە شۇ كۈچ بىلەن ھەممىدىن غالىپ ۋە مەغرۇرئايالغا ئايلاندى. ئۇ بۇرۇلۇپ تامغا ئېسىقلىق تۇرغان توي رەسىمىگە قارىدى، ئېرى كامىل ئۇنىڭغا قاراپ ئىللىق تەبەسسۇم قىلىپ تۇراتتى...