بۇ يازمىنى ئاخىرىدا Ziba تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-11-4 10:52
خوش
(لۇتپۇللا مۇتەللىپ)
ئۆسكەن يېرىم ، مېنى كەتتى دەپ زادى زارلانما ،
ئۆزۈڭمۇ بىلىسەن ، بىز باردىغان شەھەرنى .
يېڭى ھايات نۇرلىرى ، ئەرك غۇنچىلىرى ،
ئېچىلىپ دولقۇنلاپ قاينىغان شەھەرنى .
كۆرسەڭ ئىدىڭ ، شەھرىم ، ئاندا مەكتەپ ، ئالىي جايلارنى ،
ئاندا زېرەك ، چېۋەر ،تەكشى ئۆسۈۋاتقان كۈچلەرنى .
ئاندا كۈرەش ، ئاندا قايناش ، شەربەتلىك باغلار،
ئاندا پىشىپ ، ئاندا مەي بولۇپ كېلىۋاتقان يېمىشلەرنى .
مانا بۈگۈن مەنمۇ شۇ دولقۇننىڭ كەڭ قوينىغا ،
قىپيالىڭاچ بولۇپ ئۆزۈمنى ئاتىمەن .
شۇ شەھەردە ئوزۇق ئېلىپ دىلىمغا ،
تاۋلىنىپ ، يۈرەككە يېڭى كۈچلەرنى تاپىمەن .
ئېخ ! دولقۇنلۇق ئۈندىكى قاينام نامايىشلار ،
قان بېرىدۇ يۈرەككە ، قىلىدۇ دىلنى مەپتۇن .
قارا مۇشت قوللار سوزۇلغاندا تۇغلارغا ،
سۈرۈلگەندى قېچىپ ئۈندىنمۇ قاپقارا تۈن .
.......................................................
كېلەر مەن يېڭى قۇۋۋەت توپلاپ يۈرەككە ،
ئۆلكەمنىڭ ھەربىر بۇلۇڭىدا ئىشلەش ئۈچۈن .
بىلدۈرۈپ ئاندىن ئالغان ساۋاقلارنى خەلقىمگە ،
ئالىي بالداق مېۋىسىنى پاتراق چىشلەش ئۈچۈن .
مەن كەتسەم ، مېنىڭ ئورنۇمغا مىڭلىغان ياشلار بار ،
بىزدە ھازىر ، شەھرىم ، ئورۇن قالماس ھەرگىز بوش .
سەنمۇ زادى چىقمايسەن ئېسىمدىن ئەسلا - ئەسلا ،
مەن كەتتىم ئۇ شەھەرگە ، تۇغۇلۇپ ئۆسكەن شەھىرىم ، خوش !
1939 - يىل ئاۋغۇست ، غۇلجا
شائىر بۇ شېئىرنى 1939 - يىل 8 - ئاينىڭ 20 - كۈنى ئىلىدىن ئۈرۈمچىگە ئوقۇشقا ماڭغان ۋاقتىدا يازغان ، شېئىر <<ئىلى گېزىتى >> دە بېسىلغان .
| 
قىزغىنلىق
تىللا
تۆھپە
شۆھرەت
يوللىغان ۋاقتى 2012-11-4 10:49:52
يوللىغان ۋاقتى 2012-11-4 13:57:57
يوللىغان ۋاقتى 2012-11-5 16:19:24
