ساۋاقداشلار، بېشىڭلارنى كۆتۈرۈڭلار

توققۇزبۇلاق

                                                  ساۋاقداشلار،  بېشىڭلارنى  كۆتۈرۈڭلار

    ئاتا - ئانىلار يىغىنىغا باردىم. سىنىپ مەسئۇلى ئوقۇغۇچىلارنىڭ ئۆگىنىش قىزغىنلىقى، ئۆگىنىشكە تۇتقان پوزىتسىيەسى، مەۋسۇملۇك ئىمتىھان نەتىجىسى ئۈستىدە توختالغاندا خېلىلا قايناپ قالدى، بولۇپمۇ ئىمتىھان مەيدانىدا ئون ئوقۇغۇچىنىڭ ئۈستەل ئۈستىدىكى ئىمتىھان قەغىزىگە بېشىنى قويۇپ ئۇخلاۋاتقان ھالىتى تارتىلغان سۈرەتنى ئاتا - ئانىلارنىڭ كۆرۈشىگە تاپشۇرغان شۇ دەقىقىدە سىنىپ ئىچىنى ئېغىر سۈكۈت باستى. ھەممە ئاتا - ئانا سىنىپ مەسئۇلى نەق مەيداندىن تارتقان، ھەرقانداق بىر كىشىنى چوڭقۇر ئويغا سالىدىغان سۈرەتكە تىكىلىپ قارىغىنىچە قېتىپ قالغانىدى.

ئاتا - ئانىلارنىڭ ئالدىغا تاشلىنىپ تۇرغىنى ئوقۇغۇچىلارنىڭ شۇ چاغدىكى ھالىتىنى ئىپادىلەپ بېرىدىغان ئاددىيلا بىر پارچە سۈرەت بولماستىن، ھەر قانداق بىر ئاتا - ئانىنى، ھەر بىر ئوقۇتقۇچىنى چوڭقۇر ئويلاندۇرىدىغان، چۆچۈتىدىغان سۈرەت ئىدى. ئۇ قانداقتۇر بىر يىغىن ۋاقتى، مۇزاكىرە ۋاقتى ئەمەس، بەلكى ھەر قانداق بىر نورمال كىشىنى جىددىيلەشتۈرۈپ، ساراسىمىگە سالىدىغان، نەچچە كۈن بۇرۇن ئۇيقۇدىن بىدار، غىزادىن نېرى قىلىپ قويىدىغان بەيگە سورۇنى ئىمتىھان مەيدانى ئىدى.

ئىمتىھان مەيدانىدا ئۈستەلگە بېشىنى قويۇپ، دۇنيادىن بىخەۋەر ھالدا ئۇخلاش نېمىدىن دېرەك بېرىدۇ؟ ئوقۇغۇچىلىق سالاھىيىتى بىلەن مەكتەپ فورمىسىنى كىيىپ دەرۋازىدىن كىرىپ كەتكەن ھەر قانداق بىر پەرزەنتكە نىسبەتەن بۇ ئىنتايىن بولمىغۇر قىلىقتۇر. شۇ خىل قالاقلىقنى، بەدقىلىقلىقنى ئىمتىھان مەيدانىدا قىلىشقا پېتىنالىغان ئوقۇغۇچىنىڭ نەزەرىدە ئىمتىھان مەيدانىدىكى باشقا ساۋاقداشلىرى، ئۆزىگە قاراپ تۇرغان ئاتسېنت ئوقۇتقۇچىلار ھېچنېمە ئەمەسمىدۇ؟ ئۇنداقتا، ئائىلىسىدە ئۇلارنى كۈندە نەچچە ۋاق قۇۋۋەتلىك غىزالار بىلەن ئوزۇقلاندۇرۇپ، پاكىز كىيىندۈرۈپ، تەلەپلىرىنى سەۋرچانلىق بىلەن ئورۇنداپ، مەكتەپكە چىرايلىق، پاكىز يولغا سېلىۋاتقان، پەرزەنتىنىڭ كەلگۈسىدىكى ئىستىقبالىغا زور ئۈمىدلەرنى باغلاپ، كۆپ قۇربانلىقلارنى بېرىۋاتقان جاپاكەش، مېھرىبان ئاتا - ئانىلىرى ئۇلارنىڭ نەزەردە يوقمىدۇ؟ ئىمتىھان مەيدانىدىن ئىبارەت سۈرلۈك، جىددىيلىك چىرمىۋالىدىغان، ساراسىمىگە سالىدىغان ئالاھىدە بىر مەيداندا بەخىرامان ئۇخلىيالايدىغان قانداق كەيپىيات، قانداق تۇيغۇ ئۇ؟...

پەرزەنتلەرنىڭ مانا مۇشۇنداق ئۆزىگە بولغان ئىشەنچىسىنى يوقىتىپ، كەلگۈسىگە ئۈمىدسىز قاراش، ئۆزىگە ھېچقانداق پىلان، غايە، نىشان تىكلىمەستىن، قېيىداش، ئۆچمەنلىك تۇيغۇسى ئىچىدە چۈشكۈن كەيپىياتتا پۇچۇلىنىپ ياشاش پىسخىكىسىنىڭ پەيدا بولۇپ قېلىشى ئاتا - ئانىلارنىڭ پەرزەنتىگە نىسبەتەن ئەڭ ئېھتىياجلىق مىنۇتلاردا كۆيۈنۈش پۇرسىتىنى قولدىن بېرىپ قويغانلىقى، ئۇلارغا ئائىلە ئىللىقلىقىنى ۋە ئاتا – ئانا مېھرىنى ھېس قىلدۇرۇشقا سەل قارىغانلىقى، ئائىلىدىكىلەرنىڭ ئۇنى پۈتۈن كۈچى بىلەن قوللايدىغانلىقىنى تەبىئىي ھېس قىلدۇرۇشقا ئەھمىيەت بەرمىگەنلىكى بىلەنمۇ مۇناسىۋەتلىك.

سىنىپ مەسئۇلىدىن ئىگىلىشىمچە، بەزى ئاتا - ئانىلار پەرزەنتلىرىنىڭ ئۆگىنىش نەتىجىسى، ئىمتىھان ۋاقتى، ئاتا - ئانىلار يىغىنى دېگەنلەردىن ئەزەلدىن خەۋەرسىز ئىكەن. ئۇنداق بولغاندىكىن، پەرزەنتلىرىنىڭ كونكرېت ئەھۋالى، ئۆگىنىش ۋە تۇرمۇشتا يولۇقۇۋاتقان مەسىلىلىرى، ئوي - پىكرى، مەسلىھەتى، قىزىقىشى، ئارزۇ - ئارمانلىرى، غايە - نىشانلىرى ئېتىبارسىز، پەرۋىشسىز، قەدىرسىز، ھىمايىسىز قالىدۇ. ئائىلىدىكى بۇ ئىش پەرزەنتلەرنىڭ روھىي كەيپىياتىنى قاتمال ھالغا چۈشۈرۈپ قويىدۇ، ‹‹ھېچكىم مەن ئۈچۈن كايىمايدۇ، مېنىڭ قانداق بولۇپ چىقىشىم ئۇلار ئۈچۈن بەرىبىر›› دەپ چۈشىنىدۇ، ئۇلاردا ئۆزىنىڭ ئۆگىنىشى، نەتىجىسى، كەلگۈسى، ئىستىقبالى توغرىسىدا ئويلانمايدىغان، بىغەم، بېكىنمە، جىمغور بولۇپ قېلىشتەك پىسخىكا جەھەتتىكى ساقسىزلىق پەيدا بولىدۇ - دە، نەتىجىدە سۈرەتتىكىدەك ئەھۋال كېلىپ چىقىدۇ.

دېمەك، پەرزەنت تەربىيەسىدە ئاتا - ئانا، مەكتەپ، جەمئىيەت ئوخشاشلا ئىنتايىن مۇھىم. ھەر بىر مۇناسىۋەتلىك تەرەپ ئۆزىنىڭ مەسئۇلىيىتىنى جارى قىلدۇرالىسا، باش تارتىپ بولماس ۋەزىپىسىنى ئادا قىلىشقا ئېتىبار بەرسە، پەرزەنتلەر كەلگۈسىگە ئۈمىد بىلەن بېقىپ، ۋۇجۇدىغا ساغلام، مۇۋاپىق بولغان نىشان، ئارزۇ – ئۈمىدلەرنى مۇجەسسەم قىلىپ تىرىشسا، پەرزەنت كۆزلىگەن نىشانغا، ئاتا - ئانا دىلىغا پۈككەن تىلەكلىرىگە چوقۇم يېتەلەيدۇ

                                                   مەنبەسى：شىنجاڭ  گېزىتى

سىرداش

ياخشى  تىما يوللاپسىز، جاپا  چەكتىڭىز.

دىلرۇس

مەكتپە تەربىيسى بىلەن ئائىلە تەربىيسى بىرلەشمىگەن تەربىينىڭ قىممىتى چەكلىك بولىدۇ- دە.

مىرابلا

ئورتاق ساقلىنىۋاتقان مۇھىم مەسلە ئوتتۇرىغا قۇيۇلىپتۇ ، ھەر جايلاردىكى مەكتەپلەردە بۇنداق ئەھۋاللار كۈپيىپ قېلىۋاتىدۇ، ماقالىنى ئۇقۇپ ئېغىر سۈكۈنات باستى ، مۇئەللىملەر شۇنچە تىرىشىۋاتىمىز  نەتىجە تەتۈرىسىچە ، سەۋەبى نىمە ، بۇنى كىملەر ئويلاۋاتىدۇ ...................    ياخشى تىمىڭىزغا ئاپرىن .

زىبا.

نىمە   ئۈچۈن   بۇ   ئوقۇغۇچىلار   ئىمتاھان   ۋاقتىدا   ئۇخلايدۇ  ؟   بۇلار   ئىمتاھاننىمۇ   كۆزگە  ئىلمىغۇدەك  شۇنچە   يوغانباشمۇ  ؟   ياكى   ئىمتاھاننىڭ   نىمە   ئىكەنلكىنى  ھىس   قىلالمىغۇدەك   شۇنچە   سەبئى  ،   كىچىك   ۋە   ياكى   نۇرمالسىز   بالىمۇ  ؟   ياق   -ياق  ،   مىنىڭچە   ئۇلارنىڭ   بىخۇتلۇق   پاتقىقىغا    پېتىپ  كىتشىگە   سەۋەپ   بۇلۋاتقان  ئىچكى   -تاشقى   ئامىللار   بار   ،   سەۋەپسىز   ئىش   بولمايدۇ   دۇنيادا  .
ئۇلار   نىمە  ئۈچۈن    كۈندۈزى  ،ئۇنىڭ   ئۈستىگە  ئىمتاھان   بىرۋاتقاندا   ئۇخلايدۇ  ؟   بۇ   بالىلارنىڭ  بەزىلىرى   كىچىچە  ئۇخلىماي   تورغا   چىقىپ   ئۇيۇن   ئوينىغانلار  ياكى   كىنو   كۆرگەنلەر  ،   بەلكىم   بۇلارنىڭ   ئاتا   -ئانسىمۇ   ئاللىقانداق   ئايغى   چىقماس   قاتار   چاي  ،  مىھماندارچلىقتا   پالاقلاپ   يۈرۈپ  تەڭ  كىچىلەرگىچىمۇ   ئۈيىنى   ،    ئۆيدىكى   شۇ   پەرزەنتلىرىنىڭ   مەنۋىيتىنى   تاپالمىغانلار  ،   يەنە   بەزىللىرى  كىچىچە   ما   ئۆيدە   بالام   بارتى   دەپ    ئويلاپمۇ    قويماي   پەردىشاپنى  قايرىپ   قۇيۇپ   جىدەللەشكەنلەر  .   بىچچارە    بالا   كىچىچە   ئەنسىزچىلىك  ،  قورقۇنۇش   ئىچىدە   ئۇخلىيالماي   مەكتەپتە   ھەتتا   ئىمتاھان   ۋاقتىدىمۇ ئۈزىنى  كونتىرۇل   قىلالماي    ئۇخلاپ    قالغانلار   .
ئىشنى  قىلىپ   سەۋەبىنى   تەھلىل  قىلساق   نۇرغۇن    تەرەپلەرگە  چېتىلىدۇ  .  ئاساسلىقى    مەسلىنى    ئاتا  -ئانىلار  مەسلىنى  ئۈزمىزدىنمۇ  بىر    ئىزدەپ  باقايلى   .   تۈنگۈن   تېخى   زۇلپىقار   بارات  ئۆزباشنىڭ  مۇنۇ   ھىكمەتلىك  سۈزىنى    ئۇقۇغانتىم  «   باللىرىمزنى   ياخشى   ئۈگەن  دىدۇق  ،ئۈزمىز   ئۈگەنمىدۇق  .  بالىلارنى   كىتاپ  ئوقۇ  دىدۇق  ،ئۈزمىز   ئۇقۇمىدۇق   .ئاقىۋەتتە    بالىلار  بىزدىن   تىرىشماسلىقىنى  ،   ئۈگەنمەسلكنى  ،  ئۇقۇماسلقنى   ئۈگەندى  »   يۇقۇرقى  ئىشلارغا   بۇ   ئۈگۈت   ناھايتى   ياخشى   جاۋاپ   بۇلالايدۇ   .
بالىلارنى   تورغا    چىقما   دىدۇق   ئۈزمىز   چىقىپ   ئاقماس  پاراڭ   ،ئايغى   تۈگىمەس  كىنۇ    كۆردۇق   . بالىلارنى   ۋاقتىدا   ئۇخلا   دىدۇق   ئۈزىمىز  كىچىچە   قاتار   چايدىن   ،   ئولتۇرۇشلاردىن   قول   ئۈزەلمىدۇق  .   بالىلارنى   ئەدەپ   -ئەخلاغلىق   بول  ،  مىھرىبان   بول  دىدۇق   ئۈزمىز   بالىلارغا   ئاتا   -ئانىلىق  مېھرىنى   تولۇق  بەرمىدۇق   .ئاقىۋەتتە   بالىلار    بىزدىن   قىلقىسزلىقىنى  ،   ئۇيقۇسىزلقىنى  ،   مىھىرسىزلكىنى  ،   باغرى   قاتتىقلقنى  ئۈگەندى  .  مەن  مانا   مۇشۇنداق   ئويلىدۇم   ئۈزەمچە   .

pantekin

«   باللىرىمزنى   ياخشى   ئۈگەن  دىدۇق  ،ئۈزمىز   ئۈگەنمىدۇق  .  بالىلارنى   كىتاپ  ئوقۇ  دىدۇق  ،ئۈزمىز   ئۇقۇمىدۇق   .ئاقىۋەتتە    بالىلار  بىزدىن   تىرىشماسلىقىنى  ،   ئۈگەنمەسلكنى  ،  ئۇقۇماسلقنى   ئۈگەندى  »   
............
بۇ ۋاقتى ئۆتكەن پاراڭلار...

ئايرال

بۇ ھەقىقەتەنمۇ ئويلىنىپ بېقىشقا تىگىشلىك مەسلە . شۇنداق ، بىر ياخشى بالىنى ئائىلە ، مەكتەپ ۋە جەمئىيەتنىڭ تەربىيىسى قوشۇلغاندا ئاندىن تەربىيلەپ چىققىلى بولىدۇ . بۇنىڭ ئىچىدە يەنىلا مەكتەپ تەربىيىسى مۇھىم ئورۇندا تۇرامدىكىن دەيمەن . چۈنكى ، بالىنىڭ ئۆيدە ۋە جەمىيەتتە تۇرۇش ۋاقتىدىن مەكتەپتە تۇرۇش ۋاقتى ئەڭ كۆپ . مىنىڭچە ، ئاتا-ئانىلار يىغىنىدا ئوقۇغۇچىلارنىڭ ئەيىپىنى سۆكۈش ھېقانداق مەسلىنى ھەل قىلالمايدۇ .
مەن بىر يىزىدىكى باشلانغۇچ مەكتەپ ئوقۇتقۇچىسى بولۇش سۈپىتىم بىلەن شۇنداق خىتاپ قىلىمەنكى ، يىزىدىكى كۆپ قىسىم ئوقۇغۇچىلارنىڭ ئاتا-ئانىسى دېھقان ، ئۇلارنىڭ سەۋىيىسى يەنىلا باشلانغۇچ ھالەتتە ، ئەنە شۇ ئاتا-ئانىلارنىڭ كۆپ قىسىملىرىنىڭ كۆڭلىدە باللىرىنىڭ كەلگۈسى ئۈچۈن ھېچقانداق سان يوق . ئۇلارنى چاقىرتىپ كىلىپ ئۇلارغا بالىلارنى ئىمتىھاندا ئۇخلاپ قالدى ، ئۇلار ئىمتىھاننى كۆزگە ئىلمىدى ، ئۈگىنىشكە ئەستايىدىل مۇئامىلە قىلمىدى دەپ كايىش قايسى مەسلىنى ھەل قىلار ؟ شۇنىڭلىق بىلەن ئۇلار بىراقلا ئويغىنىپ بالىلارنى ياخشى ئوقۇتارمۇ ؟ ئوقۇغۇچىلار كىيىنكى قېتىمقى ئىمتىھانلاردا ئۇخلىمايدىغان بولۇپ كىتەرمۇ؟ مىنىڭچە ، ئۇنداق بولۇپ كىتىشى مومكىن ئەمەس . بەلكىم بىر قىسىم ئاتا-ئانىلار شۇ مەيداننىڭ ئۆزىدە باللىرى ئۈچۈن ئەپۇ سورىشى ، خىجىل بولىشى ، باللىرىغا كايىشى مومكىن ، شۇنداقلا ، كۆپىنچىسى ：《بۇ يىغىن بەكلا ياخشى ئېچىلدى ، راسىت ، باللىرىمىز ياخشى ئوقىمىدى ، چىڭ تۇتۇپ ئوقۇتۇپ قويسىلا ！ ئۇرسىلىمۇ مەيلى بالام ياخشى ئوقىسىلا مىنىڭ گەپ-سۆزۈم يوق》 دىيىشى مومكىن ، ئەمما ، يىشىن تۈگىگەندە بولسا، يىغىندا قىلىنغان سۆزلەر ئوڭ قۇلاقتىن كىرىپ ، سول قۇلاقتىن چىقىپ كىتىدۇ ، ئەنە شۇ ئاتالمىش ۋەدىلەرنى بەرگۈچىلەر ئايلاپ-يىللاپ باللىرىنىڭ ئوقۇشىغا كۆڭۈل بۆلمەيدۇ ، ئوقۇتقۇچىلار بىلەن سۆھبەتلەشمەيدۇ . ھەتتا ، بەزى ئاتا-ئانىلار باللىرىنىڭ قايسى سىنىپتا ئوقۇيدىغانلىقىنىمۇ بىلمەيدۇ …… مانا شۇ ئاتا-ئانىلارغا بالىلارنىڭ ئىمتىھان مەيدانىدىكى قىلمىشلىرىنى دەستەك قىلىپ كايىىش زادى قايسى مەسلىلەرنى ھەل قىلالايدۇ؟
يۇقىرىدا ئوتتۇرىغا قويغانلىرىمدىن مىنى ناھايىتى چەت ، ئادىمىزات ئاياغ باسمىغان يىزا-قىشلاقتىكى مەكتەپتە خىزمەت قىلسا كىرەك دەپ ئويلاپ قالماڭلار ！
بىر قانچە ئورۇنغا تەكشۈرۈشكە بېرىش ئارقىلىق ئاتا-ئانىلارنى زىيارەت قىلىش ئارقىلىق يەكۈنلىگەن ئوتتۇرىچە خۇلاسەمگە ئاساسەن بۇ قاراشلارنى ئوتتۇرىغا قويىۋاتىمەن .
ئەمدى ، ئەسلى تىمىغا كەلسەك ، ئوقۇتقۇچى بالىنىڭ ئىستىقبالىغا تەسىر كۆرسىتىدىغان ئەڭ مۇھىم شەخىس ، بىر ياخشى ئوقۇتقۇچى بالىنىڭ كىيىنكى ئىستىقبالىغا يول ئېچىپ بىرىشى ، بالىنى كەلگۈسىدە قانداق ئادەم بولىشىغا ماياك بولۇپ قېلىشى مومكىن . يەنە بىر يارامسىز ئوقۇتقۇچى بالىنىڭ ئالتە يىل مەكتەپ تەربىيىسى ئالغاندىن كىيىنمۇ يەنە ساۋاتسىز قېلىشىغا سەۋەبچى بولىشىمۇ مومكىن ، مانا بۇ كۆز ئالدىمىزدىكى ھەقىقەت ۋە ھەقىقەتتۇر .
مىنىڭچە ، بىر ياخشى ئوقۇتقۇچى ئۆزىنىڭ تۈرلۈك چارە-تەدبىرلىرى ۋە تىرىشچانلىقلىرى بىلەن ئوقۇغۇچىلارنى ياراملىق ئادەم قىلىپ يىتىشتۈرۈپ چىقالىشى مومكىن ، ئەلۋەتتە ، شۇ سىنىپتىكى ئوقۇغۇچىلارنىڭ ھەممىسىنىڭلا ئاتا-ئانىسى باللىرىڭ ئۈگىنىشىگە كۆڭۈل بۆلىدىغان ، ئوقۇتقۇچىلار بىلەن ئاكتىپ ماسلىشىدىغان ئاتا-ئانىلاردىن بولۇشى ناياتىن ، لىكىن ، شۇ ئوقۇغۇچىلار بىر ياخشى ئوقۇتقۇچىنىڭ تۈرىتكىدە ياراملىق ئادەم بولۇپ يىتىشىپ چىقىدۇ .
ئۇنداقتا ، بۇنىڭدىكى سىر قەيەردىدۇ؟ بالىنى ياخشى تەربىيلەشتە چوقۇم ئاتا-ئانىسىنىڭ كۈچىگە تايىنىش كىرەكمۇ؟ ئاتا-ئانىسى كۈچ چىقارمايدىغان ، باللىرىغا كۆڭۈل بۆلمەيدىغان ئوقۇغۇچىلارنىڭ ھەممىسىلا يارامسىز ئوقۇغۇچى بولامدۇ ؟ بۇنىڭ جاۋابى ھەرگىزمۇ ھەئە ئەمەس.
بالىلارنى ياراملىق ئادەم قىلىپ تەربىيلەشتە ئائىلە ، مەكتەپ ، جەمىيەت تەڭ تەربىلىيلىشى كىرەك ، ئەمما ، مەكتەپ تەربىيىسى يەنىلا بىرلەمچى رول ئوينايدۇ ، بۇنىڭ ئۈچۈن ئوقۇتقۇچىنىڭ ھەر تەرەپتىن ئىزدىنىشىگە ، ئۆزىدە كۆپ خىل ئىقتىدارنى ھازىرلىشىغا ، ئوقۇغۇچىلارنىڭ ئۈگىنىش ئاكتىپچانلىقىنى ۋە قىزغىنلىقىنى ئۆستۈرۈشىكە ماھىر بولىشى تەلەپ قىلىنىدۇ ، ئەگەر ئۇنداق بولمايدىكەن ، ئاتا-ئانىلارنى كۈندە چاقىرتىپ ئەكىلىپ يىغىن چاقىرسىمۇ ئۇنىڭ ئۈنىمىنىڭ يۇقىرى بولۇپ كىتىشى ناتايىن ، ئاخىرىدا تەۋسىيەرىم：
1.ئاتا-ئانىلار يىغىنىنى پات-پات ئېچىڭ ، ساز ئېچىڭ ، يىغىندا ئەمەلىي ئىشلىنىدىغان خىزمەت ۋە پىكىر يولى ھەققىدە ئەستايىدىل ئىزدىنىڭ ، كۆپ تەرەپتىن ئىزدىنىڭ .
2.يىغىندا ھەرگىزمۇ بالىلارنىڭ ئەيىپىنى تاتىلاپ ، ئاتا-ئانىلارنى خىجىل قىلىدىغان بالىلارنىڭ زىتىغا تىگىدىغان سۆز-ھەركەتلەرنى قىلماڭ.
3.ئاتا-ئانىلاردىن داتلانماڭ ، ئەكسىچە ئۇلارنى ئىلمىي ئۇسۇلدا قايىل قىلىڭ ، ئۇلارنىڭ ماسىلىشىشىنى قولغا كەلتۈرۈڭ .
4.يىغىندا ئاتا-ئانىلارغا نۆۋەتتىكى ئەمەلىي قىيىنچىلىقلارنى قانداق ھەل قىلىش توغرىسىدا كۆپرەك مۇزاكىرە قىلىشكقا ئۈندەڭ ، ئۇلارنىڭ پىكىر-تەكلىپلىرىنى ئەستەيىدىللىق بىلەن قوبۇل قىلىڭ .
5.يىغىندا قۇرۇق ۋەدە بىرىشتىن ساقلىنىڭ ، يەڭگىلتەكلىك بىلەن قوكىڭىزدىن كەلمەيدىغان ، ئەمەلىيلەشتۈرۈش قىيىن بولغان ئىشلارغا مەيدە قاقماڭ.
6.ئاتا-ئانىلارنىڭمۇ قىيىنچىلىقلىرىنى ئەستايىدىللىق بىلەن ئاڭلاڭ ، ئۇلارنىڭ ئوتتۇرىغا قويغان پىكىرلىنى كوللىكتىپ مۇزاكىرە قىلىش ئارقىلىق تۈزىتىش تەدبىرىنى بەلگىلەڭ ، ئۇلار بىلەن كۆۋرۈكلۈك مۇناسىۋەت تۇرغۇزۇش پۇرسىتىنى چىڭ تۇتۇڭ .
يۇقىرىدا ئوتتۇرىغا قويۇلغان پىكىر پەقەت ئۆزۈمنىڭ نۆۋەتتىكى ئەمەلىي ئەھۋاللارغا قارىتا تۇتقان پوزىتسىيەمنى بىلدۈرىدۇ ، قانداقچە ، مەلۇم شەخىس ياكى شەخىسنىڭ پىكىرىگە قارىتا ئوتتۇرىغا قويغان قاراشلىرىمنى بىلدۈرمەيدۇ .