چۈنكى مەن يىتىم

مۇسلىمە

يىتىملىكنىڭ ھەقدادىغا يەتتىم . ۈرگۈم ئاغرىۋاتىدۇ. ەنمۇ بىر ئىنسانغۇ， ۇشال ياشاشقا ， اپام دادامنىڭ ئالەمچە سۆيگۈسى ئچىدە بەختلىك， اتىرجەم ياشاشقا ھەقلىق ئىدىمغۇ……

رەھىمسىز تەغدىر مىنى كىچىك تۇرۇپلا دادام ئاپامنىڭ ئىللىق قوينىدىن ئايرىلىشقا مەجبۇر قىلدى.ئاپامدىن ئايرىلدىم .يۈرگۈم ئاغرىدى .ھېلھەم شۇنچىلىك قاتتىق ئاغرىۋاتىدۇ.چۈنكى ئاپامدىن ئايرىلغان شۇ دەقىقىدىن تا ھازىرغىچە بەخت ماڭا قۇچاق ئېچىپ باقمىدى.

ئانىسىز ھايات زۇلمەتكەن，ئانىسىز ھاياتتا ھىچبىر كىشى مىنىڭ بېشىمنى سىلاپ تۇرۇپ： قوقما بالام ，يېنىڭدا مەن بار.دەپ تەسەللى بىرەلمىدى.يۈرگۈم ئىنسانلاردىن ئازار يىگەندە ，ئۆزۈمنى يالغۇز ھېس قىلغان شۇ دەقىقىللىرىمدە ，ئەنە شۇ بىر جۈملە سۆزگە شۇنچىلىك تەشنا بولدۇم.

ياش تامچىپ تۇرغان كۆزلىرىمدە كىشلەردىن سۆيگۈ تىلەپ بارغىنىمدا ئۇلاردىن ئىرىشكىنىم كەمسىتىش，ھاقارەت，پەرۋاسىزلىق بولدى خالاس……

 چۈنكى مەن يىتىم！مىنى شۇ كۆڭۈلسىزلىكلەردىن قوغداپ قالدىغان，ماڭا تەسەللىي بىرىدىغان ，مىھرىبانىم ，پاسىبانىم，يۈرگۈم ئانام يىنىمدا يوق！