مەن بىر قايغۇ ياراتتىم [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

مەن بىر قايغۇ ياراتتىم

مەن بىر قايغۇ ياراتتىم

ئاندىن ئۇنىڭغا كۆز يېشى ئاستىم

يىراق يەرلىرىدە قەلبىمنىڭ

سۇ بولۇپ ئاقتىم

مەن بىر قايغۇ ياراتتىم

ئاندىن ئۇنىڭغا ئارماننى بەردىم

ھىجران ئاتلىق كولدۇرما بىلەن

ئىشق چۆلىنى كەزدىم

مەن بىر قايغۇ يارتتىم

ئاندىن ئۇنىڭغا ئۆلۈمنى كۆرسەتتىم

بەخت ئاتلىق تىنىقىم بىلەن

باھارنى ئەسلەتتىم

مەن بىر قايغۇ يارتتىم

ئاندىن ئۇنىڭدىن باشقا ھېچنىمنى تۇيالماي كەلگەنلىكىمنى بىلىدىم

زۇلمەت مېنى يالماۋاتقان پەيتلەردە

ئۇنىڭ يېنىغا خاتىرجەم كەتتىم

شۇنداق، مەن بۇ كۈنلىرىمنى قايغۇ دەپ ئاتىدىم.

2012-4-14

شېئىردىكى ئېمپىرىيە

شېئىر يارنىڭ ئاغزىدا ئوقۇلغان، لېكىن

يار شائىرنى قارغىغان ھەمىشە

گۇگۇمدەك قارايغان ۋە ئۇنتۇلغان

تىل مەملىكىتىدە

سۆيۈش چەكلەنگەن دېڭىزدەك ھايات قىرغىقىدا

بارچە ئاسمان قاراڭغۇ ۋە يوقالغان

يارنىڭ ئىلكىدە

مەن بىر كوچىنىڭ نېرىقى چېتىدە

ناخشا ئېيتتىم ئاسمىنىمغا يېيىپ كېچىنى،

ئۆزۈم يالغۇز شۇنچىلىك سەرسان

يار قەيەردە تەنھالىقتا قالدۇرۇپ مېنى؟

مەن ئىزدەپ چىققان زادى نېمىنى؟

پەرىشتىلەر ئوينايدۇ ئۇسسۇل.

داۋالغۇتۇپ رەزىل قەلبىمنى،

چىلانماقتا ئاڭا نۇرغۇن قول.

مەن نېرىقى يولنىڭ چېتىدە

ئولتۇرىمەن يامغۇرغا سىىڭىپ.

يار، كەلگىن مېنى ئېلىپ كەت

ئۆلمەكتىمەن ھاياتقا قېنىپ.

مەن شېئىرىم بىلەن پاتمايمەن ساڭا،

سەن بارلىقىڭ بىلەن سىغىسەن ئاڭا.

2012-4-14

سەن بۈگۈن

سەن بۈگۈنۈم مېنىڭ

مەن ئۇنىڭدا قونۇپ قالدىم،سەھەردەك

ئىتتىرىسەن يۇلقۇنۇپ، دولقۇنلۇنۇپ

دېڭىزدەك.

دېڭىز

بۇ غەيرى بىر ئاۋازغا ئوخشاش چوقۇم ئۇدۇللا

دوزاقتىن يامراپ چىققان

شۇندىن بېرى

دوزاق ئوتى ئۆچۈپ باقمىغان

ئوت

مېنىڭ يارامنى كۆيدۈرەر

شۇ يارامدا جانان ئۆزگىرەر

لېكىن يارىم ئۇنى ئۆچۈرەر

سەن بۈگۈن

دېڭىز ئىچىدە

مەن بۈگۈن

ئاغزىمۇ يوق كاۋاك ئىچىدە

جىمجىت كۈتۈلىۋاتىمەن...

2012-4-14

سېنىڭ چىرىقىڭ بار

سەن نېمىگە تايانغان كېچەمگە كىرىش ئۈچۈن؟

نۇرى ئاجىز جىن چىرىقىڭ مۇشۇ پەيتتە

تېنىدىكى ھەرقانداق جايدا

چېچىلىدۇ قەلىب ئۆيۈمگە.

چىرىقىڭنىڭ مېيى تۈگىمەيدۇ

تاغدەك دۆۋىلەنگەن يېپيېڭى جەسەتلەر

ئۇنىڭ ئۈچۈن تىرىلىدۇ ئېقىپ ئۆزىگە.

سەن ھېچقاچان يورۇقلۇقتا بولۇپ باقمىدىڭ

بىزگە بەردىڭ بارچە نۇرۇڭنى

غەم كۇرسسىدا ئولتۇرغىنىڭچە.

يار، مەن سېنى ھەر قاچان كۈتمەكتىمەن

ھەر قاچان قاراڭغۇ بىر يەردە

قۇلۇمدا بار سەن بەرگەن ئەينەك

ئانچە- مۇنچە ئۆرۈگىلى بولىدىغان بىر كىتابتەك

ئۇشبۇ قاراڭغۇلۇق دەرياسىدىن شۇڭغۇپ چىقىمەن

يارنىڭ باغرى ئىسسىق ھەم تەگسىز

ئۆچمەيدىغان نۇرلۇق چىراقتەك...

2012-4-14

مېنى كۆردىڭمۇ؟

غۇۋا سەھەر يامغۇرى

چوقۇم سېنىڭ باغرىڭدىن يېغىۋاتىدۇ

چوقۇم

كىتابنىڭ يۈزىگە ۋە مەكتەپ ھويلىسغا

تۈرمىنىڭ يېرىق يەرلىرىدىن كىرىۋاتىدۇ

ئېتىزلىقتىن قايتىۋاتقان دادامنىڭ مۈرىسىگە

ئاياقلىرى ئاستىدا ئېقىپ كېلىۋاتىدۇ

ئۇۋىسىز ئىتلار دىرىلدەۋاتىدۇ

قۇش كۆزلىرى قىزارماقتا

قۇياش قىزارماقتا

ئانام دۇئادا

مەن بىر بۇلۇڭدا يارنى ئەسلەۋاتىمەن:

ئېسىمدە ئۇنىڭ غۇۋا لەۋلىرى

ۋە ئوقىغان ئاخىرقى شېئىرى

تولىمۇ گۇڭگا قىلغان گەپلىرى

كۆرىۋاتامسەن،

ھەممىسى بىر مەخپى مەنزىرە

بىر رەسسام بىلەن ئىككى شائىر

تالاشماقتا،

ئېنىق بولمىغان كەلگۈسى ھەققىدە

ئۇلار يازسا، مەن ئوقىسام

ئۇ سىزسا، مەن يىرتىۋەتسەم

سەن سۆزلىسەڭ، جىمجىت ئاڭلىسام

مېنى كۆردىڭمۇ؟

مەن ھېچيەرگە بېرىپ باقمىسام؟

بۇ بىر كۈن مۇشۇنداق ئۆتۈپ كېتىدۇ،

كەچ كېلىدۇ، ئۇ يەنىلا شۇنچە بىپەرۋا

بوش قالغان قەلبىم تەكچىسىدە تۈگەللىنىدۇ.

كىمدۇر مېنى ئىزدەپ كېلىدۇ، قارىساڭ يوق

سەن يوق يەر قۇپقۇرۇق،

يامغۇر يەنىلا تاراسلاپ ئىشىك چېكىدۇ.

2012-4-14

جانسىز نەرسىلەر

سۈرەتتە ئۇ

بارلىق جانسىز گەۋدىلەر ئارا

ئادەملەر ۋە شەيئىلەر،

كۆزىمىزنى قانغا تولدۇرىدۇ

بۇ ياشىغاندىن ياخشىراقتۇر قاراڭغۇلۇقتا.

ئولتۇرىمەن، يالغۇز ئۇرۇندۇق

ماڭا ھەمراھ بولماقتا بۇ دەم

رايىم ياندى خىيال سۈرۈشتىن

ھەمدە جىمجىت ئۆلۈشتىن.

كىملىكىمدە يېزىلىشىچە

بۇ ئالتىنچى ئاي، ئوت ئىكەن.

لېكىن، مەن بىرىنچى ئايدا تۇغۇلغان

ئۇ  قىش  ئىكەن.

پەسىللەردىن رايىم يانغۇچە

مەن سۆزلەۋېرىمەن.

ھەئە، ۋاقتى كەلدى پاراڭ قىلىشنىڭ،

نەدىن باشلايمەن؟ كارايىتى يوق، نۇرنىڭ زىيانىڭ

پاراڭ قىلساملا بولىدۇ، سۈكۈت قىلىش ئەركىمدۇر

ئەڭ ياخشىسى قاخشاپ قۇياي بىر  ئاخشام

كېچە دۇردانە.

نېمىنى دېيىشىم كېرەك؟ يارنى ياكى خۇدانى؟

سەن دېگىنە، ئۇنى يا بۇنى...

بوشراق ئاۋازدا دېيىشەيلى

ئىشىك ئالدىدا شەيئىلەر بار

بەرھەق، ئادەملەرنى ئالمايلى تىلغا.

شۇنداق، بىز بۈگۈن ئۆلۈپ كېتىدىغان نەرسىلەر ھەققىدە سۆزلەشمەيلى

ئۆيى يوق، ئويى بار، تالادا بولمىغان نەرسىلەر ھەققىدە

بىردەم قالايمىقان پىكىر قىلايلى.

بىھۇدە، راستىنلا بىھۇدە تىلغا ئېلىش بارچىنى

سۆز قىلغاندەك ئاڭقاۋ پادىغا.

چېيىم مۇزلىدى

يار مېنى چاقىرمىدى

ئېشىپ يېرىلغان تاغلار ئۈستىدىن

كىممۇ بولار مېنىڭ سۆيگىنىم.

رايىم يوق، ئاستا كېتىشتىن

قۇرىغان ياپراققا دەسسىگەن پېتى.

ئېيىتقىنە، نېمىلەرنى دېيىشىمىز

جانسىز نەرسىلەرنىڭ بارمىتى ئېتى؟

ھە، بىزگە ئات كېرەك

ئاتنىڭ تۇياقلىرىدىن چىققان گۈپۈرلەشلەر

يۈرەكنى ئەسلىتىدۇ؛

ئۇنىڭ تېرىسىدىن چىققان تەرلەر

روھلارنى ئەسلىتىدۇ

شەيئىلەرنى زوقلاندۇرىدۇ...

ئورمانلارغا كېتەيلى،

چېتىگە چېدىر تىكىپ

ئوتتۇرىسغا ئوت قالاپ قۇيايلى.

بۇ ئوت شۇنچىلىك يەرنىلا يورىتالايدۇ

لېكىن يىراقتىن كۆرىنەر

يار بىزدىن سۆيىنەر...

يېقىندىن بېرى ئۇيقۇم قىستاۋاتىدۇ

كۈندۈزدىكى يورۇق ۋاقىتتا

ئەزرائىل ئىشىك چەكمەكتە

قايسىمىز ئاچىمىز ئاڭا باغرىمىز

تۇر، ھۆرمەت بىلەن چىقايلى

ئۇنىڭغا،

ئاۋۋال ئۆزىمىزنى تاللاتقۇزايلى

ئۇنىمىساچۇ دەمسەن؟

ياق، ئۇ شەيئىلەرنى بولسىمۇ ئېلىپ كېتەر

ئاھ، ئۇزۇندىن ئۇزۇن

ئەجەبمۇ جىمجىت سۆزلىدۇق

ئاھىمىزنى كىممۇ بىلەر؟...

2012-4-14

راسىت ! سىلى راستىنلا بىر قايغۇنى يارىتىپلا! گۈزەل ۋە تازا!

مۇشۇنداق تاتلىق ھەم قايغۇلۇق لىرىكىلار ئۈزۈلۈپ قالمىغاي قاسىمجان ئاكا!!!! داۋاملىق!

قايغۇلارمۇ ئۆتۈپ كىتەر

ئۇنتۇلۇشقا كىتىدۇ يىللار.

ئاز ئازپمۇ تولۇق يىتەر

شۇ ۋاققىچە دۇدۇقلاپ

سۆزلەيدىغان بولىدۇ تىللار.

مەن قايغۇدىن قاچىمەن يىراق

قاچسام دەيمەن بەكمۇ يىراققا.

تاپالمىسا مىنى ئۆمرۈمدە

خۇشاللىقلار بولسا ئەمرىمدە

قالمىسامكەن ھەسرەت-پىراققا.

قاچقانسىرى ھەسرەتتىن يىراق

قوغلاپ كىلەر ئازاپ  ئىز بېسىپ.

بۇ پىراقتىن يۈرەك سەكپارە

قۇتۇلۇشقا يوقكەن بىر چارە

خۇشاللىقلار بولسۇن نىسىپ.

ئۆمۈرلەرگە جورا بولۇپ

قايغۇ كەتمەس ئىنساندىن نېرى.

ياراتمايدۇ ئادەم قايغۇنى

ئۇ بار ئەزەلدىن ئۆمۈر ئالۋۇنى

ھاياتقا بەخشەندە قىلىنغان چېغى.

ئورتاقلىق

ئۇشبۇ سارغۇچ بويالغان خۇنۇكلۇقتا ۋە قاپقارا ئاقارغان جەڭگاھتا

مەن كۆڭۈل ئاچىدىغان مەھبۇسلۇق توزىتىدۇ ياش ھاياتىمنى

ئاھ، كۆكرىكىدىكى مۇنارنى جۈپ قىلغان تەن ئىستىھكامى

يورۇتماقتا ئەتراپىمدىكى سۆيگۈ پەسلىنى.

مەن ئالدىراش ماڭىمەن

سەن ئالدىراش يازىسەن ،

ھاياتىڭنى لاغايلاپ يۈرۈپ، كېيىن قالغاندەك.

يازغانلىرىڭنىڭ ھەممىسى تۈگەل ئاسىيلىق

سۆيگەنلىرىڭىدىكى غۇۋالىق چىن ۋە رەڭدار

لېكىن، ھاياتىڭنى روشەن كۆرسىتىشكە ئامالىڭ يوق،

كۆرسەتمە ھەرگىز قۇراللىرىڭىنى،

يارىتىپ چىق ئەڭ ئۆزگىچە چاغلارنى.

ماڭا قارا، ئۆزگەرت شەكلىڭنى

بۆسۈپ ئۆتكىن ئىچ سىقىلىشلارنى

چۆرىۋەت ھاياتىڭنى ئاشۇ بىر يولغا

ھېچكىم يوق سېنىڭ بۇ ئېرىپ يوقۇلىشلىرىڭغا

ئاتايىن دىققەت قىلىدىغان.

ئەستىن چىقىپ كېتەيلى،

ئەسكە كىرەيلى،

مانا بۇ بىزنىڭ ئورتاقلىقىمىز

قېچىش يوللىرى...

2012-4-15

شېئىر كىمگە يېزىلىدۇ؟

ئادەملەر تولىمۇ نۇمۇسسىز
شېئىرنى ھاياتىغا بېغىشلىمايدۇ، مۇھەببەتنى قىينايدۇ،
مۇھەببەت ئەسلىدىنمۇ بىر پۈتمىگەن شېئىر تۇرسا
يازىدىغانغا كۆز يېشىدەك يامغۇر تۇرسا
ئۆزلىرىنىڭ شەخسىي ھېسسىنى ئاڭا تاڭسا،
قانداقمۇ ئادىل ئىش بولسۇن!


خاتىرە كۈنىدە ئوقۇلغان شېئىر
ئۆلگەنلەرنىڭ قەبرە بېىشىدا
خاتىرلەيدىغان بىر ئەۋلاد كىشىلەرنى ئازايتىۋېتىدۇ
يېرىم يۇمۇق كۆزلىرىنى ئاچالماستىن
كېتىۋاتقان يامغۇردىكى بوۋايغا قاراپ كۈلىمەن
ۋە ئۇنىڭدىن خاتىرىسىنى سورايمەن؛

قەبرە تېشىنى قانداق ياساش كېرەك؟
ئۇ كۆيمەيدىغان بولسۇن-دە، توپراققا سىڭسۇن.
ھاياتنىڭ ئۆڭكۈرلىرىدە ئۇنىڭ روھى تەمتىرەپ قالمىسىلا
بۇ قەبرىگە گۈللەر كېرەك ئەمەس.

مېنى بىر تال يۇلغۇن يېنىغا قويۇڭلار،
مېنى بىر تۈپ يانتاق تۈۋىگە قويۇڭلار،
نېمىلا بولمىسۇن، يول بويىدا بولسا
بىر غېرىبنى مېھىر بىلەن سۆيۈڭلار.

يەنە  بىر جايدا ياكى دۇنيانىڭ ھەرقانداق يېرىدە
ئۇنىڭ ئىسمى ئۇنتۇلسىمۇ،
ئۇنى سۆيىدىغانلار ئۆزى ئۈچۈن شېئىرلارنى يازسۇن
بۇپتۇ، بۇ قېتىم سۆيگۈسى ئۈچۈن بىر قېتىم ئۆلسۇن،
خاتىرىلەر كۆيسۇن، لەۋلىرى مىدىرلىسۇن-دە،
ئاھ، ئىگەم، ساڭا رەھمەت دېسۇن!

شۇنداق، شېئىر تۇتقىلى بولىدىغان،
سۆيگىلى بولىدىغان
كۆرگىلى بولىدىغان ھېچ بىر نەرسىگە يېزىلمىسۇن
قەلبكە، روھىڭغا ياكى ھەممىنى كۆرۈپ تۇرىدىغان
ئەمما ئۆزى ساڭا كۆرۈنمەيدىغان يەردىكى بىرىگە
يېزىلسۇن.

ئۇنىڭغا كۆز يېشىڭ، دەردىڭ، ئىشەنچىڭ ۋە يوقاتقان نەرسىلىرىڭ ھەققىدىكى
ھەقىقىي تۇنۇش، چۈشەنچىلىرىڭ لىق قاچىلاسۇن.

شېئىر،
ئۇ قەغەزگە ئەمەس، نۇرغا يېزىلسۇن،
ئاندىن تاپشۇرۋالغۇچۇڭ ئۇنى جىمجىت ئولتۇرۇپ ئاڭلايدۇ
يۈر بىز ماڭايلى، ئۇ بىردەم ئوقىسۇن...