ﺋﯘﻧﺘﯘﻟﻤﺎس ﺳﯩﻤﺎ، ﻳﯩﻘﯩﻠﻤﺎس ﺋﺎﺑﯩﺪە [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

ﺋﯘﻧﺘﯘﻟﻤﺎس ﺳﯩﻤﺎ، ﻳﯩﻘﯩﻠﻤﺎس ﺋﺎﺑﯩﺪە
ﮬﻪﺑﯩﺒﯘﻟلا ﺳﯧﻴﯩﺖ ﺑﺎﮬﺎۋۇدۇن
   ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺧﻪﻟﻘﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺗﺎﻗﻠﯩﻖ ﻳﺎزﻏﯘﭼﯩﺴﻰ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ 27 ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﺋﯩﺠﺎدﯨﻴﻪت ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﺪا 100 ﭘﺎرﭼﯩﺪەك ﮬﯧﻜﺎﻳﻪ، 18 ﭘﺎرﭼﻪ ﭘﻮۋﯦﺴﺖ، ﺗﯚت روﻣﺎن (ﻳﻪﺗﺘﻪ ﺗﻮﻣﻠﯘق) ۋە ﺑﯩﺮ ﻗﺎﻧﭽﻪ ﭘﺎرﭼﻪ ﺋﻪدەﺑﯩﻲ ﺋﺎﺧﺒﺎرات، ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ ﻣﺎﻗﺎﻟﯩﻠﻪرﻧﻰ ﺧﻪﻟﻘﻘﻪ ﻳﺎدﯨﻜﺎر ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮﻗﻰ 10 ﻳﯩﻠﯩﺪا ﻳﺎزﻏﺎن ﻣﻪﺷﮭﯘر روﻣﺎﻧﻰ «ﺋﺎﻧﺎ ﻳﯘرت» ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ، ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﯩﺪا ﺋﺎزادﻟﯩﻘﺘﯩﻦ ﺑﯘﻳﺎن ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎن روﻣﺎﻧلار ﺋﺎرﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪزﻣﯘن ۋە ﺑﻪدﯨﺌﯩﻴﻠﯩﻚ ﺟﻪﮬﻪﺗﻠﻪردە ﻳﯜﻛﺴﻪك ﺳﻪۋﯨﻴﻪ ﻳﺎرﯨﺘﯩﭗ، ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎت ﺳﺎﮬﻪﺳﯩﺪە ﺋﯜﻟﮕﻪ ۋە ﺋﺎﺑﯩﺪە ﺗﯩﻜﻠﯩﺪى.
   ﻣﻪن ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮﻧﻰ 1978- ﻳﯩﻠﻰ 9- ﺋﺎﻳﺪا ﺗﻮﻟﯘﻗﺴﯩﺰ ﺋﻮﺗﺘﯘرا ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ3 - ﻳﯩﻠﻠﻠﯩﻘﯩﺪا ﺋﻮﻗﯘۋاﺗﻘﺎن ﻣﻪزﮔﯩﻠﯩﻤﺪە ﺗﯩﻞ - ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎت دەرﺳﻠﯩﻚ ﻛﯩﺘﺎﺑﯩﻐﺎ ﻛﯩﺮﮔﯜزۈﻟﮕﻪن «ﺗﺎغ ﻛﻪﻳﻨﯩﮕﻪ ﺋﯚﺗﻜﯩﭽﻪ» ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﮬﯧﻜﺎﻳﯩﺴﻰ ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ ﺗﻮﻧﯘﻏﺎﻧﯩﺪﯨﻢ.
   ﻣﻪن ﺷﯘ دەۋرﻟﻪردە ﺋﻪﻗﻠﯩﻢ ﻛﻪﻣﭽﯩﻠﯩﻜﯩﺪﯨﻨﻤﯘ ﻳﺎﻛﻰ ﻛﯩﭽﯩﻜﻠﯩﻜﯩﻤﺪﯨﻨﻤﯘ  ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ دﯦﮕﻪﻧﻨﻰ ﺋﯧﯖﯩﻤﺪا ﻛﯩﻴﯩﻢ - ﻛﯧﭽﻪﻛﻠﻪرﻧﻰ ﻗﺎﺗﺘﯘرۇپ ﻛﯩﻴﯩﭗ ﻳﯜرﯨﺪﯨﻐﺎن، ﺑﯧﺸﯩﻐﺎ ﺷﯩﻠﻪﭘﻪ ﻛﯩﻴﮕﻪن، ﺋﺎﭘﭙﺎق ﺳﺎﻗﺎﻟﻠﯩﻖ، ﻗﻮﻟﯩﺪا ﮬﺎﺳﯩﺴﻰ ﺑﺎر، ﻗﻮﯕﻐﯘز ﭘﯩﻜﺎﭘلاردا ﺋﻮﻟﺘﯘرﯨﺪﯨﻐﺎن، ﭼﯩﺮاﻳﯩﺪﯨﻦ ﻧﯘر ﻳﯧﻐﯩﭗ ﺗﯘرﯨﺪﯨﻐﺎن ﭘﻪرﯨﺸﺘﯩﺴﯩﻤﺎن ﻛﯩﺸﯩﻠﻪر ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮەك، دەپ ﺗﻪﺳﻪۋۋۇر ﻗﯩلاﺗﺘﯩﻢ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺷﯘ ۋاﻗﯩﺘﻘﯩﭽﻪ ﺑﯩﺮەر داﯕﻠﯩﻖ ﺷﺎﺋﯩﺮ، ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ دﯦﮕﻪﻧﻨﻰ ﻛﯚرۈپ ﺑﺎﻗﻤﯩﻐﺎن ﺋﯩﺪﯨﻢ.
  ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻛﯚرۈﺷﯜش
   -1985 ﻳﯩﻠﻰ ﻓﯧﯟرال. ﻣﻪن ﺷﯘ ۋاﻗﯩﺘﺘﺎ ﭘﯩﭽﺎن ﻧﺎﮬﯩﻴﻪ ﭘﯩﭽﺎن ﻳﯧﺰا ﻣﺎﭼﺎڭ ﺑﺎﺷلاﻧﻐﯘچ ﻣﻪﻛﺘﯩﭙﯩﺪە ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ ﺋﯩﺪﯨﻢ، ﻣﻪﻛﺘﻪپ ﻣﯘدﯨﺮﯨﻤﯩﺰ ﺋﯩﺒﺮاﮬﯩﻢ رازى ﻛﯧﺴﻪل ﺑﻮﻟﯘپ ﺋﯜرۈﻣﭽﯩﮕﻪ ﮬﻪم داۋاﻟﯩﻨﯩﺶ، ﮬﻪم ﺋﺎرام ﺋﯧﻠﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜن ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺋﺎرﯨﺪﯨﻦ 15 ﻛﯜﻧﺪەك ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﺪە ﺑﯩﺮ ﻧﻪﭼﭽﻪﻳﻠﻪن ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﺘﯩﻜﻰ 20 ﭼﻪ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻨﯩﯔ ﺳﺎﻟﯩﻤﯩﻨﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ، ﺋﯘﻧﻰ ﻳﻮﻗلاش ﻧﯩﻴﯩﺘﯩﺪە ﺋﯜرۈﻣﭽﯩﮕﻪ ﺑﺎرﻏﺎﻧﯩﺪۇق، 3- ﺋﺎﻳﻨﯩﯔ 13- ﻛﯜﻧﻰ ﺋﻪﺗﯩﮕﻪﻧﺪە ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﻗﺎﻳﺘﻤﺎﻗﭽﻰ ﺑﻮﻟﯘپ، دۆﯕﻜﯚۋرۈﻛﺘﯩﻜﻰ ﺑﯧﻜﻪﺗﺘﻪ ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘس ﺳﺎﻗلاپ ﺗﯘرﻏﯩﻨﯩﻤﯩﺰدا، ﺑﯩﺮى ﺧﯘددى ﻛﻮﻧﺎ ﺗﻮﻧﯘﺷلاردەﻛلا ﻣﯜرەﻣﮕﻪ «ﭘﺎق» ﻗﯩﺪە ﺋﯘرۇپ:
   − ﻧﻪﮔﻪ ﺑﺎرﯨﺴﯩﺰ ﺋﯘﻛﺎم، ﺑﯘ ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘس ﻧﻪﮔﻪ ﺑﺎرﯨﺪﯨﻜﻪن؟ - دەپ ﺳﻮرﯨﺪى.
   − ﺋﯚزﻟﻪ ﻣﻪﺷﮭﯘر ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﺋﺎﻛﯩﻤﯩﺰ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﯘ؟ - دﯦﺪﯨﻢ ﮬﺎﻳﺎﺟﺎﻧلاﻧﻐﺎن ﮬﺎﻟﺪا ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻗﻮﻟﯩﻨﻰ ﻣﻪﮬﻜﻪم ﺗﯘﺗﯘپ.
   − ﺳﯩﺰ ﻣﯧﻨﻰ ﻗﺎﻧﺪاق ﺗﻮﻧﯘﻳﺴﯩﺰ، ﺋﯘﻛﺎم؟ - دەپ ﺳﻮرﯨﺪى ﻳﯘﻗﯩﺮى ﮔﯩﺮادۇﺳﻠﯘق ﻛﯚزەﻳﻨﻪك ﺗﺎﻗﯩﻐﺎن، ﺑﯘرۇﺗﻠﯘق، ﻣﯜرﯨﺴﯩﮕﻪ ﺑﯩﺮ ﻗﺎرا ﺳﻮﻣﻜﺎ ﺋﺎﺳﻘﺎن زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﺋﺎﻛﺎ ﻛﯜﻟﯜﻣﺴﯩﺮەپ.
   − ﺋﯚزﻟﻪﻧﯩﯔ ﺳﯜرەﺗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ»، «ﺋﺎرﭼﺎ ﻳﺎﭘﺮﯨﻘﻰ» دﯦﮕﻪن روﻣﺎن ۋە ﭘﻮۋﯦﺴﺘلار ﺗﻮﭘلاﻣﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﻛﯚرﮔﻪن ﺋﯩﺪﯨﻢ.
   − ﻛﯚزﯨﯖﯩﺰﮔﻪ ﺑﺎرﯨﻜﺎﻟلا! ﮬﻪ راﺳﺖ، ﺳﯩﺰ ﻧﻪﮔﻪ ﺑﺎرﯨﺴﯩﺰ؟ - دﯦﺪى ﺋﯘ.
   − ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﺋﺎﻛﺎ، ﺑﯘ ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘس ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﺑﺎرﯨﺪۇ.
   − ﻳﻮﻟﯩﻤﯩﺰ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﻜﻪن، ﻣﻪﻧﻤﯘ ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﻣﺎﯕﺪﯨﻢ. ﺳﯩﺰ ﺑﯩﻠﻪن ﭼﯩﻘﯩﺸﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﯘدەﻛﻤﻪن! ﻳﯜرۈڭ، ﺑﯩﻠﻠﻪ ﻣﺎﯕﺎﻳﻠﻰ، - دەپ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘس ﺗﻪرەﭘﻜﻪ ﺗﺎرﺗﺘﻰ ﺋﯘ...
  ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘﺳﻘﺎ ﭼﯩﻘﯩﺸﯩﻤﯩﺰﻏﺎ رﯦﺸﯩﺖ ﺋﯩﺴﯩﻤﻠﯩﻚ ﺑﯧﻠﻪﺗﭽﻰ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪن ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﺧﯘﺷﺎل ﻛﯚرۈﺷﻜﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﭼﺎۋاك ﭼﯧﻠﯩﭗ دﯦﺪى:
  − ﻳﻮﻟﯘﭼﯩلار دﯨﻘﻘﻪت، ﭘﺎراڭ ﺳﺎﻟﻤﺎﻳﻠﻰ! ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘﺳﻘﺎ ﺋﺎﺗﺎﻗﻠﯩﻖ ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﭼﯩﻘﺘﻰ، ﮬﻪﻣﻤﯩﻤﯩﺰ ﺑﯩﺮﻟﯩﻜﺘﻪ ﻗﺎرﺷﻰ ﺋﺎلاﻳﻠﻰ.
   − ﻳﯩﯖﻨﯩﻨﻰ ﻟﯩﻢ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﺎﻟﻪﻣﻨﻰ ﻣﺎﻟﻪم ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن ﺑﯩﺮ ﻧﻪرﺳﻪ ﺋﯩﻜﻪﻧﺴﻪن! ﺋﺎز ﮔﻪپ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺗﯩﻨﭻ ﺋﻮرۇن ﺗﺎﭘﻘﯩﻦ، − دﯦﺪى ﺑﯘﻳﺮۇق ﺋﺎﮬﺎﯕﺪا ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ.
   − ﺳﯩﻠﻪر ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘﺳﻨﯩﯔ ﺷﻮﭘﯘر ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯧﻠﻪت ﺳﺎﺗﻘﯘﭼﻰ ﺋﻮﻟﺘﯘرﯨﺪﯨﻐﺎن ﻣﯘﻧﯘ ﺋﻮرۇﻧﺪا ﺋﻮﻟﺘﯘرۇﯕلار، − ﺋﯘ ﺷﯘﻧﺪاق دەپ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘﺳﻨﯩﯔ  ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﯨﻜﻰ ﺋﻮرۇﻧﻐﺎ ﺋﻮﻟﺘﯘرﻏﯘزدى.
   ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘس ﻗﻮزﻏﯩﻠﯩﭗ ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﻗﺎراپ ﻳﻮل ﺋﺎﻟﺪۇق. 5--10 ﻣﯩﻨﯘﺗﺘﻪك ﻣﺎﯕﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮﻧﯩﯔ ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﺑﺎرﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻐﺎ ﺋﯩﺸﻪﻧﻤﻪي ﺳﻮرﯨﺪﯨﻢ:
   − زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ، ﺋﯚزﻟﻪ راﺳﺘﺘﯩﻨلا ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﺑﺎراﻣﺪﯨلا؟
   − ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﺑﺎرﻣﯩﺴﺎم ﭘﯩﭽﺎﻧﻨﯩﯔ ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘﺳﯩﻐﺎ ﭼﯜﺷﯜپ ﻧﯧﻤﯩﺶ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪن؟ - دﯦﺪى.
   − ﺋﯘﻧﺪاق ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻳﺎﺧﺸﻰ، ﺋﯚزﻟﻪ ﺋﯜﭼﯜن ﻗﻮﻟﯘم ﻛﯚﻛﺴﯜﻣﺪە، - دﯦﺪﯨﻢ ﮬﺎﻳﺎﺟﯧﻨﯩﻤﻨﻰ ﺑﺎﺳﺎﻟﻤﺎي.
   − ﮬﻪ راﺳﺖ، ﺳﯩﺰ ﺑﯩﻠﻪن ﺗﻮﻧﯘﺷﻘﯩﻠﻰ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﺳﺎﺋﻪﺗﺘﻪك ﺑﻮﻟﺪى، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﯩﺴﻤﯩﯖﯩﺰﻧﻰ، ﻧﯧﻤﻪ ﺋﯩﺶ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﯖﯩﺰﻧﻰ دەپ ﺑﻪرﻣﯩﺪﯨﯖﯩﺰﻏﯘ؟ - دﯦﺪى ﺋﯘﺳﺘﺎز ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ ﺳﻪﻣﯩﻤﯩﻲ ﺋﺎۋازدا.
  − ﺋﯩﺴﻤﯩﻢ ﮬﻪﺑﯩﺒﯘﻟلا ﺳﯧﻴﯩﺖ، ﭘﯩﭽﺎن ﻧﺎﮬﯩﻴﻪ ﭘﯩﭽﺎن ﻳﯧﺰا ﻣﺎﭼﺎڭ ﺑﺎﺷلاﻧﻐﯘچ ﻣﻪﻛﺘﯩﭙﯩﺪە ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﻤﻪن، - دﯦﺪﯨﻢ ﻣﻪن.
   − ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﻳﺎﺧﺸﻰ! ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮى ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﻐﺎن، ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﻖ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﺋﯘﻟﯘغ ﻛﻪﺳﯩﭗ، ﺗﺎ ﮬﺎزﯨﺮﻏﯩﭽﻪ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﻖ ﻛﻪﺳﭙﯩﮕﻪ ﻣﯧﮭﺮﯨﻢ ۋە ﮬﯚرﻣﯩﺘﯩﻢ ﺑﺎر. ﺑﯩﺮاق ﮬﺎزﯨﺮ ﻗﯩﺰﯨﻘﯩﺶ ۋە ﺧﯩﺰﻣﻪت ﺋﯧﮭﺘﯩﻴﺎﺟﻰ ﺗﯜﭘﻪﻳﻠﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎزﻏﯘﭼﯩﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﯟاﺗﯩﻤﻪن.
   − ﮬﻪ راﺳﺖ، ﺋﯚزﻟﻪ ﺋﯜرۈﻣﭽﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﻳﺴﻰ ﺟﺎﻳﯩﺪا ﺋﻮﻟﺘﯘرﯨلا؟
   − ﻣﻪن «ﻳﻪﻧﺌﻪن» ﻳﻮﻟﻰ 44- ﻗﻮرۇدا، ﻳﺎزﻏﯘﭼﯩلار ﻗﻮرۇﺳﻰ دﯦﺴﻪ ﺋﯜرۈﻣﭽﯩﻠﯩﻜﻠﻪرﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﺑﯩﻠﯩﺪۇ، ﻳﺎزﻏﯘﭼﯩلارﻧﯩﯔ ﻛﯚﭘﯩﻨﭽﯩﺴﻰ ﺷﯘ ﻗﻮرۇدا ﺋﻮﻟﺘﯘرﯨﺪۇ.
   − زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ، ﻣﻪن ﺋﯚزﻟﻪﻧﯩﯔ ﺳﺎداﻗﻪﺗﻤﻪن ﺋﻮﻗﯘرﻣﯩﻨﻰ، ﻳﺎزﻏﺎن ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﻮﻗﯘپ ﭼﻮﯕﻘﯘر ﺗﻪﺳﯩﺮاﺗلارﻏﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻤﻪن.
   − ﻣﻪﺳﯩﻠﻪن: ﻗﺎﻳﺴﻰ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎن؟
   − ﺗﯘﻧﺠﻰ ﮬﯧﻜﺎﻳﯩﻠﯩﺮى «ﺗﺎغ ﻛﻪﻳﻨﯩﮕﻪ ﺋﯚﺗﻜﯜﭼﻪ» دﯨﻦ ﺗﺎرﺗﯩﭗ «ﻗﻪرزدار» ﻏﯩﭽﻪ، «ﺋﯧﮫ، ﺗﻮﭘﯩﻠﯩﻖ ﻳﻮل»، «ﺟﯩﮕﺪﯨﻠﻪر ﭘﯩﭽﯩﺮلاﻳﺪۇ»، «ﺋﺎرﭼﺎ ﻳﺎﭘﺮﯨﻘﻰ»، ﻳﻪﻧﻪ «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» روﻣﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻐﯩﭽﻪ.
   ﺋﯚزﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺳﻮﺋﺎل ﺳﻮرﯨﺴﺎم ﺑﻮلارﻣﯘ؟
   − ﺳﻮراڭ ﺋﯘﻛﺎم، ﻗﺎﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺑﯩﻠﺴﻪم ﺷﯘﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ﺟﺎۋاب ﺑﯧﺮﯨﻤﻪن.
   − ﺑﻮﻟﯩﺪۇ ﺋﻪﻣﯩﺴﻪ. «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» ﺗﯩﻜﻰ ﺋﻪلا ﺋﯚزەﻣﻤﯘ؟ ﮬﺎﺷﯩﺮ ﺗﯚﮔﻪ، رەﻗﯩﺐ ۋە ﮔﯜزەﻟﺌﺎي ﮬﯧﻠﯩﻤﯘ ﮬﺎﻳﺎﺗﻤﯘ؟
   − ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﺳﺎﻟﻤﯩﻘﻰ ﺑﺎر ﺳﻮﺋﺎل ﺳﻮرﯨﺪﯨﯖﯩﺰ ﺋﯘﻛﺎم، ﺑﯘ ﺳﻮﺋﺎﻟلارﻏﺎ ﺑﯩﺮ ﺋﯧﻐﯩﺰ ﮔﻪپ ﺑﯩﻠﻪن ﺟﺎۋاب ﺑﻪرﮔﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ، − دﯦﺪى ﺋﯘ ﺑﯧﺸﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﻮﺑﺮﯨﻜﺘﯩﻦ ﺗﯩﻜﯩﻠﮕﻪن ﻛﻪﭘﻜﯩﺴﯩﻨﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﺑﯧﺸﯩﻨﻰ ﺗﺎﺗﯩﻠﯩﯟەﺗﻜﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘﺳﻨﯩﯔ دﯦﺮﯨﺰﯨﺴﯩﺪﯨﻦ ﻳﯩﺮاﻗلارﻏﺎ ﻛﯚز ﺗﯩﻜﯩﭗ ﺗﯘرۇپ، - «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» روﻣﺎﻧﯩﻢ ﻧﻪﺷﺮ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺳﯩﺰلا ﺋﻪﻣﻪس ﻧﯘرﻏﯘن ﺋﻮﻗﯘرﻣﻪن ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ ﺑﯘ ﺳﻮﺋﺎﻟلارﻧﻰ ﺳﻮرﯨﺪى، ﻣﻪن ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻤﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺟﺎۋاب ﻳﯧﺰﯨﭗ ﭼﯜﺷﻪﻧﭽﻪ ﺑﻪردﯨﻢ. ۋاﻗﯩﺘﻨﯩﯔ ﻗﯩﺴﻠﯩﻘﻰ ﺗﯜﭘﻪﻳﻠﯩﺪﯨﻦ، ﮬﻪﻣﻤﯩلا ﺋﺎدەﻣﮕﻪ ﺧﻪت ﻳﯧﺰﯨﭗ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪۈرۈپ ﻛﻪﺗﻜﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪن. راﺳﺘﯩﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﺴﺎم، «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» روﻣﺎﻧﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪلا ﺋﺎﺳﺎﺳﻪن ﻣﻪن. روﻣﺎﻧﻨﻰ ﻳﯧﺰﯨﺶ ﺟﻪرﻳﺎﻧﯩﺪا ﺋﻪلا ﺋﻮﺑﺮازﯨﻨﻰ ﺗﯩﭙﯩﻜﻠﻪﺷﺘﯜرۈش، ﺋﯘﻧﻰ ﺑﯩﻠﯩﻤﻠﯩﻚ، ﺋﻪﺧلاﻗﻠﯩﻖ، ﺋﯧﺘﯩﻘﺎدﻟﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺳﯜرەﺗﻠﻪش ﺋﯜﭼﯜن، ﺋﺎزدۇر - ﻛﯚﭘﺘﯘر ﻛﯚﭘﺘﯜرۈش، ﻣﯘﺑﺎﻟﯩﻐﻪ ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺑﻮﻟﺪى. ﺳﯩﺰ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ ﺋﯩﻜﻪﻧﺴﯩﺰ، «ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎت ﻧﻪزەرﯨﻴﻪﺳﻰ» ﻧﻰ ﺋﯚﮔﻪﻧﮕﻪن ۋاﻗﺘﯩﯖﯩﺰدا ﺋﻪدەﺑﯩﻲ ﺋﻪﺳﻪرﻟﻪردﯨﻜﻰ ﺗﯘرﻣﯘش ﺋﺎدەﺗﺘﯩﻜﻰ ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﺗﯘرﻣﯘﺷﺘﯩﻦ ﺋﯜﺳﺘﯜن ﺗﯘرﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ، ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﺋﺎدەم ﺋﻪﺳﻪردﯨﻜﻰ ﺑﺎش ﻗﻪﮬﺮﯨﻤﺎﻧﻨﻰ ﻳﺎرﯨﺘﯩﺶ ۋە ﺗﯩﭙﯩﻜﻠﻪﺷﺘﯜرۈش ﺟﻪرﻳﺎﻧﯩﺪا ﺋﻪﺳﻪر ﺑﺎش ﻗﻪﮬﺮﯨﻤﺎﻧﯩﻐﺎ ﺑﺎﺷﻘﯩلار ﻗﯩﻠﻐﺎن ﺋﯩﺶ ﭘﺎﺋﺎﻟﯩﻴﻪﺗﻠﻪرﻧﯩﻤﯘ ﻳﯜﻛﻠﻪش ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ، ﺋﯩﺠﺎﺑﯩﻲ ﭘﯧﺮﺳﻮﻧﺎژﻧﻰ ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﻳﺎرﻗﯩﻦ، ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﻳﯜﻛﺴﻪك، ﺑﺎﺷﻘﯩلارﻧﻰ ﺗﻪﺳﯩﺮﻟﻪﻧﺪۈرﮔﯜدەك دەرﯨﺠﯩﺪە ﻳﺎزﯨﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﺴﯩﺰ، ﻣﻪن «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» ﺗﻪ ﺋﻪلا ﺋﻮﺑﺮازﯨﻨﻰ ﺷﯘﻧﺪاق ﻳﺎراﺗﺘﯩﻢ...
   ﮬﺎﺷﯩﺮ ﺗﯚﮔﻪ، رەﻗﯩﺐ، ﮔﯜزەﻟﺌﺎي دﯦﮕﻪﻧﻠﻪرﮔﻪ ﻛﻪﻟﺴﻪك، ﺋﯘلار ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﺗﯘرﻣﯘﺷﯩﻤﯩﺰدا ﺑﺎﻳﻘﯩﺴﺎق، ﺋﯩﻨﭽﯩﻜﻪ ﻛﯚزەﺗﺴﻪك داﺋﯩﻢ ﺋﯘﭼﺮاپ ﺗﯘرﯨﺪۇ. ﮬﺎﺷﯩﺮ ﺗﯚﮔﻪ، رەﻗﯩﺐ ۋە ﮔﯜزەﻟﺌﺎي ﮬﯧﻠﯩﻤﯘ ﮬﺎﻳﺎت. ﻣﻪن ﺋﯘلارﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺋﯚزﮔﻪرﺗﯩﭗ، ﺋﯘلارﻧﯩﯔ ﺳﯚز - ﮬﻪرﯨﻜﯩﺘﻰ ۋە ﺋﯩﺪﯨﻴﻪﺳﯩﻨﻰ، ﻗﯩﻠﻤﯩﺶ - ﺋﻪﺗﻤﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﻪﻳﻨﻪن ﺋﯩﭙﺎدﯨﻠﯩﺪﯨﻢ. ﺋﯘلار ﮬﯧﻠﯩﮭﻪم ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﺎﻧﺎ ﻳﯘرﺗﯘم ﻏﯘﻟﺠﯩﺪا ﻳﺎﺷﺎۋاﺗﯩﺪۇ، ﺑﯩﺮاق ﻣﻪن ﺳﯩﺰﮔﻪ ﮬﺎزﯨﺮ ﺋﯧﻨﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﮬﺎﺷﯩﺮ ﺗﯚﮔﻪ دﯦﮕﻪن ﮬﺎزﯨﺮﻗﻰ ﭘﺎلاﻧﭽﻰ، رەﻗﯩﺐ دﯦﮕﻪن ﭘﯘﺳﺘﺎﻧﭽﻰ، ﮔﯜزەﻟﺌﺎي ﭘﺎلاﻧﭽﻰ دەپ ﺑﯧﺮەﻟﻤﻪﻳﻤﻪن، ﺑﯘ ﮬﻪﻗﺘﻪ 2- ﻗﯩﺴﯩﻢ «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» روﻣﺎﻧﯩﻨﯩﯔ ﺧﺎﺗﯩﻤﯩﺴﯩﺪە ﺋﯧﻨﯩﻖ ﺟﺎۋاب ﻳﺎزدﯨﻢ.
   ﺳﯩﺰﮔﻪ دﯦﺴﻪم ﺋﯘﻛﺎم، ﻣﻪن ﻣﯘﺷﯘ ﺋﯚﻣﺮۈﻣﮕﯩﭽﻪ ﻛﯚپ رﯨﻴﺎزەت ﭼﻪﻛﺘﯩﻢ، ﺑﻪزﯨﺪە ﺷﯘ ﺟﺎﭘﺎ - ﻣﯘﺷﻪﻗﻘﻪﺗﻠﻪرﻧﻰ ﺗﺎرﺗﻤﯩﻐﺎن ﺑﻮﻟﺴﺎم، رﯨﻴﺎزەت ﭼﻪﻛﻤﯩﮕﻪن ﺑﻮﻟﺴﺎم ﻣﯘﺷﯘﻧﺪاق ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ ﺑﻮلالاﻳﺘﺘﯩﻤﻤﯘ؟! دەﭘﻤﯘ ﺋﻮﻳلاپ ﻗﺎﻟﯩﻤﻪن. ﺋﺎدەم ﺋﯜﭼﯜن ﺟﺎﭘﺎ ﺗﺎرﺗﯩﺸﻨﯩﯔ ﺋﯚزﯨﻤﯘ ﻛﻪﻟﮕﯜﺳﯩﺪە راﮬﻪت ﻛﯚرۈﺷﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻜﻪن. ﻛﯩﻤﯩﻜﻰ ﺟﺎﭘﺎ ﺗﺎرﺗﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪن، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻗﻮﻟﯩﺪﯨﻦ ﭼﻮڭ ﺋﯩﺸلار ﻛﻪﻟﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪن، ﻗﯩﺴﻘﯩﺴﻰ، داﯕﻠﯩﻖ ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ ﺑﻮلاﻟﻤﺎﻳﺪۇ. ﮬﺎﻳﺎت ﻗﺎﻧﯘﻧﯩﻴﯩﺘﻰ ﺋﯚزﮔﻪرﻣﻪﻳﺪۇ، ﭘﺎﻛﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪن رەزﯨﻠﻠﯩﻚ، ﮔﯜزەﻟﻠﯩﻚ ﺑﯩﻠﻪن ۋەﮬﺸﯩﻴﻠﯩﻚ، ﮬﻪﻗﯩﻘﻪت ﺑﯩﻠﻪن ﺳﺎﺧﺘﯩﻠﯩﻖ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﻛﯜرەش ﻗﯩﻠﯩﺪۇ. ﮬﺎﻳﺎﺗﻠﯩﻖ ۋە ﻛﯜرەش ﺋﺎدەﻣﻠﻪرﻧﯩﯔ ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚزﮔﻪرﺗﯩﺪۇ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﺎدەﻣﻠﻪر ﮬﺎﻳﺎت ﻗﺎﻧﯘﻧﯩﻴﻪﺗﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﺋﯚزﮔﻪرﺗﻪﻟﻤﻪﻳﺪۇ. «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» روﻣﺎﻧﯩﺪﯨﻜﻰ ﭘﯧﺮﺳﻮﻧﺎژلار ﮬﯧﻠﯩﮭﻪم ﻳﺎﺷﯩﻤﺎﻗﺘﺎ، ﻛﯜﻟﻤﻪﻛﺘﻪ، ﻳﯩﻐﻠﯩﻤﺎﻗﺘﺎ. ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺑﯩﺮلا ﺋﯩﺶ ﺋﯚزﮔﻪرﻣﯩﺪى: ﺋﺎدەﻣﻠﻪر ﮬﺎﻣﺎن ﺗﯩﺮﯨﺸﻤﺎﻗﺘﺎ، ﻛﯜرەش ﻗﯩﻠﻤﺎﻗﺘﺎ، ﺋﯘلارﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﻨﻰ، ﺋﯚز ﺋﻮرﻧﯩﻨﻰ ﺋﯚزﮔﻪرﺗﯩﺶ ﻛﻮﻳﯩﺪا. ﺷﯘﻧﺪاق ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﯜﭼﯜن ﮬﺎﻳﺎﺗﺘﯩﻜﻰ ﺑﯩﺰ ﭼﯜﺷﯩﻨﻪﻟﻤﯩﮕﻪن ﺋﯩﺸلارﻧﻰ ﻛﻪﻟﮕﯜﺳﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪت ﺑﯩﺰﮔﻪ ﭼﯜﺷﻪﻧﺪۈرۈپ ﺑﯧﺮﯨﺪۇ.
   − ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﺳﻮﺋﺎﻟﻨﻰ ﺳﻮرﯨﻐﯩﻢ ﻛﯧﻠﯩﯟاﺗﯩﺪۇ؟ - دﯦﺪﯨﻢ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﺋﺎﻛﯩﻐﺎ، − ﺋﻪلاﻏﺎ رەﻗﯩﺐ ﺷﯘﻧﭽﻪ زﯨﻴﺎﻧﻜﻪﺷﻠﯩﻚ ﻗﯩﻠﺴﯩﻤﯘ، ﻳﻪﻧﯩلا ﺋﻪلا رەﻗﯩﺒﻜﻪ ﻧﯧﻤﻪ ﺋﯜﭼﯜن  ﻗﺎرﺷﻰ ﭼﯩﻘﻤﺎﻳﺪۇ؟
   1950- ﻳﯩﻠلاردﯨﻦ 1970- ﻳﯩﻠلارﻧﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﻐﯩﭽﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎن ۋەزﯨﻴﻪت ﺷﯘﻧﺪاق، ﺑﯩﺰ ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﯘرﻏﺎن ﺑﯩﻠﻪﻧﻤﯘ ﺑﯩﻜﺎر. رەﻗﯩﺒﺘﻪك ﺋﺎدەﻣﻠﻪر ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻐﺎ ﺧﯘﺷﺎﻣﻪت ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺗﯚۋەﻧﺪﯨﻜﯩﻠﻪرﮔﻪ ﺑﯧﺴﯩﻢ ﭼﯜﺷﯜرۈپ، ﺋﯚز ﻣﻪﻧﭙﻪﺋﻪﺗﻰ، ﻧﺎم - ﺋﺎﺑﺮۇﻳﻰ ﺋﯜﭼﯜن ۋاﺳﯩﺘﻪ ﺗﺎﻟﻠﯩﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧلارﻧﯩﯔ ﺗﯩﭙﻰ. ﺋﯘﻧﺪاق ﺋﺎدەﻣﻠﻪرﻧﯩﯔ ﻛﯜﻧﻰ ﺋﯘزاﻗﻘﺎ ﺑﺎرﻣﺎﻳﺪۇ، ﮬﺎﻣﺎن ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﺗﺎرﯨﺦ ﺳﻪﮬﻨﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺷﺎﻟﻠﯩﻨﯩﺪۇ، ﺑﯘ ﭘﻪﻗﻪت ۋاﻗﯩﺖ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﺴﻰ.
   − ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﮔﻪپ زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ، ﻣﻪن «ﺋﺎرﭼﺎ ﻳﺎﭘﺮﯨﻘﻰ» ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﭘﻮۋﯦﺴﺘلار ﺗﻮﭘﻠﯩﻤﯩﯖﯩﺰدﯨﻜﻰ ﺗﯚت ﭘﻮۋﯦﺴﺘﻨﻰ ﻗﺎﻳﺘﺎ - ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺋﻮﻗﯘپ ﭼﯩﻘﺘﯩﻢ، ﮬﻪﺗﺘﺎ «ﺋﺎرﭼﺎ ﻳﺎﭘﺮﯨﻘﻰ» ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﭘﻮۋﯦﺴﺘﻨﻰ ﺋﻮﻗﯘپ ﺋﯧﻠﯩﻐﺎ ﺋﯩﭻ ﺋﺎﻏﺮﯨﺘﯩﭗ، ﺷﺎﻣﯩﻠﻐﺎ ﻧﻪﭘﺮﯨﺘﯩﻢ ﻗﻮزﻏﯩﻠﯩﭗ ﻛﯚزﻟﯩﺮﯨﻤﺪﯨﻦ ﻳﺎش ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪن. دﯦﻤﻪك، ﺑﯘ ﭘﻮۋﯦﺴﺘﻨﯩﯔ ﻣﻪﻧﺪە ﻗﺎﻟﺪۇرﻏﺎن ﺗﻪﺳﯩﺮ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﺑﻮﻟﺪى، ﺋﯚزﻟﻪ ﺋﻪﺳﻪر ﺗﯩﻠﯩﻐﺎ ﻗﺎﻧﺪاق ﺋﯩﺸﻠﻪﻳلا؟
   − ﻣﻪن ﺋﻪﺳﻪر ﻳﯧﺰﯨﺸﺘﯩﻦ ﺑﯘرۇن ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎل ﺗﻮﭘلاش، ﺗﺎﻟلاﺷﻘﺎ ﻛﯚپ ﺋﻪﮬﻤﯩﻴﻪت ﺑﯧﺮﯨﻤﻪن. ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎل ﺗﺎﻟلاپ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻛﺎﻟلاﻣﺪا ﺋﯘزاق ﻣﻪزﮔﯩﻞ ﭘﯩﺸﯘرﯨﻤﻪن، ﻣﯘلاﮬﯩﺰە ﻗﯩﻠﯩﻤﻪن، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻗﻪﻟﻪم ﺗﻪۋرﯨﺘﯩﭗ ﺗﯩﻠﯩﻐﺎ ﺋﯩﺸﻠﻪﻳﻤﻪن، ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﻗﻪدەر ﺋﺎددﯨﻲ، ﺳﺎپ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺗﯩﻠﯩﻨﻰ ﺋﯩﺸﻠﯩﺘﯩﻤﻪن. ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻤﻨﯩﯔ ﭼﯩﻦ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻐﺎ، ﺗﻪﺳﯩﺮﻟﯩﻚ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻐﺎ ﻛﯚپ ﻛﯜچ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﻤﻪن. ﺋﻪﺳﻪرﻧﻰ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ 5-10 ﻛﯜﻧﮕﯩﭽﻪ ﻗﺎﻳﺘﺎ - ﻗﺎﻳﺘﺎ ﺋﻮﻗﯘپ ﺗﯜزﯨﺘﯩﻤﻪن، ﺋﯧلان ﻗﯩﻠﯩﺸﻘﺎ ﺋﺎﻟﺪﯨﺮاپ ﻛﻪﺗﻤﻪﻳﻤﻪن...
   ﺋﯜچ ﺳﺎﺋﻪﺗﺘﻪك ﻳﻮﻟﻨﻰ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮى ﺋﯜﺳﺘﯩﺪە ﻣﯘلاﮬﯩﺰە ﻗﯩﻠﯩﺶ، ﻣﺎﯕﺎ ﺋﯧﻨﯩﻖ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎن ﺗﻪرەﭘﻠﻪر ﺋﯜﺳﺘﯩﺪە دەﺗﺎلاش ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺑﯩﻠﻪن ﺗﺎﻣﺎﻣﻠﯩﺪۇق. ﺋﺎﭘﺘﻮﺑﯘس ﺗﯘرﭘﺎﻧﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﭗ 15-20 ﻣﯩﻨﯘﺗﺘﻪك ﺗﻮﺧﺘﯩﺪى، زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪا ﻣﻪن ﺑﯩﻠﻪن ﺧﻮﺷلاﺷﺘﻰ.
   − ﺋﯚزﻟﻪ ﻣﻪن ﺑﯩﻠﻪن ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﺑﺎرﻣﺎﻗﭽﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻐﯘ؟ - دﯦﺪﯨﻢ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻗﻮﻟﯩﻨﻰ ﻣﻪﮬﻜﻪم ﺗﯘﺗﯘپ ﺗﯘرۇپ.
   − ﻣﻪن ﺗﯘرﭘﺎﻧﺪا ﮬﻪﭘﺘﻪ - ﺋﻮن ﻛﯜن ﺗﯘرۇپ ﺗﯘرﻣﯘش ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎن، ﺋﻪﺳﻪر ﻳﺎزﯨﺪﯨﻐﺎن ﺋﯩﺸﯩﻢ ﺑﺎر. ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ، «ﺗﯘرﭘﺎن» ژۇرﻧﯩﻠﻰ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺗﻪﮬﺮﯨﺮ ﺑﯚﻟﯜﻣﯩﺪﯨﻜﯩﻠﻪر ﺑﯩﻠﻪن ﻛﯚرۈﺷﯜپ، ﺋﯘلارﻏﺎ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﯩﺪﯨﻐﺎن ﺋﯩﻜﻜﻰ ﭘﺎرﭼﻪ ﮬﯧﻜﺎﻳﻪم ﺑﺎر. ﺋﻪﮔﻪر «ﻗﯘم ﺑﺎرﺧﺎﻧﻠﯩﺮى»، «ﺑﻮش ﻛﻪﻟﻤﻪ ﺗﯘرﭘﺎﻧﻠﯩﻖ» ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻢ ژۇرﻧﺎﻟﻐﺎ ﻳﺎراپ ﻗﺎﻟﺴﺎ، ﺑﯘ ﻳﯩﻠﻘﻰ ﺳﺎﻧﻠﯩﺮﯨﺪا ﻛﯚرﯨﺴﯩﺰ ﮬﻪﻗﺎﭼﺎن. ﺧﺎﭘﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎڭ، ﺋﯩﺸﯩﻢ ﺗﯜﮔﯩﺴﻪ ﭘﯩﭽﺎﻧﻐﺎ ﭼﻮﻗﯘم ﺑﺎرﯨﻤﻪن، ﺑﺎرﻏﺎﻧﺪا ﺳﯩﺰﻧﻰ ﺋﯩﺰدەﻳﻤﻪن. ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻳﯧﺸﯩﻤﯩﺰدا ﭘﻪرق ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﺳﻪﭘﻪر ﺟﻪرﻳﺎﻧﯩﺪا دوﺳﺖ ﺑﻮﻟﯘپ ﻗﺎﻟﺪۇق، ﺋﯩﺰدﯨﺸﯩﭗ ﺋﯚﺗﻪﻳﻠﻰ. ﺋﯜرۈﻣﭽﯩﮕﻪ ﭼﯩﻘﻘﺎﻧﺪا ﻣﯧﻨﻰ ﺋﯩﺰدەﺷﻨﻰ، ﺋﯚﻳﯜﻣﮕﻪ ﺑﯧﺮﯨﺸﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﻣﺎڭ، ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺳﯩﺰﻧﻰ ﺋﻮﻧﺘﯘﻣﺎﻳﻤﻪن، ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺧﻪت ﻳﺎزﯨﻤﻪن، ﻛﯩﺘﺎﺑﻠﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺋﻪۋەﺗﯩﭗ ﺑﯧﺮﯨﻤﻪن. ﺋﯜرۈﻣﭽﯩﮕﻪ ﭼﯩﻘﺴﯩﯖﯩﺰ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﯩﺰدەڭ، - دﯦﮕﯩﻨﯩﭽﻪ ﻗﻮﻟﯘﻣﺪﯨﻦ ﻗﻮﻟﯩﻨﻰ ﺑﻮﺷﺎﺗﺘﻰ...
*   *   *   
   1985-ﻳﯩﻠﻰ 4- ﺋﺎﻳﻨﯩﯔ ﺋﻮﺗﺘﯘرﯨﻠﯩﺮى ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮەك، ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﭘﻮﭼﺘﯩﻜﻪش ﻣﺎﯕﺎ ﭼﻮڭ ﺑﯩﺮ ﺗﯧﯖﯩﻖ ﭘﻮﺳﯘﻟﻜﺎ ﺋﻪﻛﯩﻠﯩﭗ ﺑﻪردى. ﻗﺎرﯨﺴﺎم ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﺎدرﯦﺴﯩﻢ ۋە ﺋﯩﺴﻤﯩﻢ ﺋﯧﻨﯩﻖ ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎن، ﭘﻮﺳﯘﻟﻜﺎ ﺋﻪۋەﺗﻜﯜﭼﻰ ﻛﯩﻤﺪۇ؟ دەپ ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﻪرەﭘﻨﯩﯔ ﺋﺎدرﯦﺴﯩﻐﺎ ﻗﺎرﯨﺪﯨﻢ: «ﺋﯜرۈﻣﭽﻰ ﺷﻪﮬﯩﺮى <ﻳﻪﻧﺌﻪن> ﻳﻮﻟﻰ 44- ﻗﻮرۇدﯨﻜﻰ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮدﯨﻦ» دەپ ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎن ﺋﯩﺪى.
   ﻣﻪن ﭘﻮﺳﯘﻟﻜﯩﻨﻰ ﺋﯩﺸﺨﺎﻧﯩﻐﺎ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﺋﺎﭼﺘﯩﻢ، ﺋﯩﭽﯩﺪە زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮﻧﯩﯔ «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ»، «ﺋﺎﺑﺮال ﺷﺎﻣﺎﻟﻠﯩﺮى»، «ﺋﺎرﭼﺎ ﻳﺎﭘﺮﯨﻘﻰ»، «ﺟﯩﮕﺪﯨﻠﻪر ﭘﯩﭽﯩﺮلاﻳﺪۇ»، «ﺷﻪﺑﻨﻪم» ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ روﻣﺎن، ﭘﻮۋﯦﺴﺖ، ﮬﯧﻜﺎﻳﯩﻠﻪر ﺗﻮﭘﻠﯩﻤﯩﻨﯩﯔ ﺋﯩﻤﺰا ﻗﻮﻳﯘﻟﻐﺎن ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﻣﯘﻗﺎۋﯨﻠﯩﻖ ﻧﯘﺳﺨﯩﻠﯩﺮى ﺗﯘراﺗﺘﻰ.
   ﻣﻪن ﺑﯘ ﻛﯩﺘﺎﺑلارﻧﻰ ۋاراﻗلاۋﯦﺘﯩﭗ ﺋﺎﺗﺎﻗﻠﯩﻖ ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮﻧﯩﯔ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘپ ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻐﺎ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺋﯩﺸﻪﻧﺪﯨﻢ. ﻛﯩﺘﺎﺑﻨﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻦ ﺑﯩﺮ ﭘﺎرﭼﻪ ﺧﻪﺗﻤﯘ ﭼﯩﻘﺘﻰ، ﺧﻪت:
   «ﺋﯩﻨﯩﻢ ﮬﻪﺑﯩﺒﯘﻟلا ﺳﯧﻴﯩﺖ، ﻳﺎﺧﺸﯩﻤﯘﺳﯩﺰ؟ ﺗﯧﻨﯩﯖﯩﺰ ﺳﺎلاﻣﻪﺗﻤﯘ؟ ﻳﻪﻧﻪ ﭘﯩﭽﺎﻧﻨﯩﯔ ﻣﺎﭼﺎڭ دﯦﮕﻪن ﻳﯧﺮﯨﺪە ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﯟاﺗﺎﻣﺴﯩﺰ؟ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﻖ ﮬﻪﻗﯩﻘﻪﺗﻪن ﻛﯚﯕﯜﻟﻠﯜك ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺧﯩﺰﻣﻪت، ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺑﯘرۇن ﻟﻪﻧﺠﯘ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻠﻪر ﺋﯩﻨﺴﺘﯩﺘﯘﺗﯩﺪا، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻏﯘﻟﺠﺎ ﺷﻪﮬﻪرﻟﯩﻚ 2- ﺋﻮﺗﺘﯘرا ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻠﻪردە ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﻐﺎن. ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩﻠﯩﻖ ﺧﯩﺰﻣﯩﺘﯩﮕﻪ ﻣﯧﮭﺮﯨﻢ ﺑﺎر. ﻣﻪن ﻣﺎﯕﻐﺎن ﻳﻮﻟﺪا ﺳﯩﺰﻣﯘ ﻣﯧﯖﯩﯟاﺗﯩﺴﯩﺰ، ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﻨﻰ ﻣﯧﮭﺮﯨﯖﯩﺰ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯩﺸﻠﻪڭ، ﺟﺎﭘﺎ ﺗﺎرﺗﯩﺸﺘﯩﻦ ﻗﻮرﻗﻤﺎڭ، ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨلا ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﯜﻧﯜﻣﻰ، ﮬﺎﻳﺎﺗﯩﯖﯩﺰﻧﯩﯔ راﮬﯩﺘﻰ ﻛﯚرۈﻟﯩﺪۇ. ﺷﺎن - ﺷﻪرەپ، ﻧﻪﺗﯩﺠﻪ دﯦﮕﻪﻧﻠﻪر ﺳﯩﺰﮔﻪ ﻳﺎر ﺑﻮﻟﯩﺪۇ.
   ﮬﻪ راﺳﺖ، ﺳﯩﺰ ﻛﯩﺘﺎﺑﻨﻰ ﻛﯚپ ﺋﻮﻗﯘﻳﺪﯨﻜﻪﻧﺴﯩﺰ، ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﻘﺎ ﺑﻪك ﻗﯩﺰﯨﻘﯩﺪﯨﻜﻪﻧﺴﯩﺰ، ﺗﯘرﻣﯘش ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺶ ۋە ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﻜﻪ ﺗﻪﺗﺒﯩﻘلاﺷﻨﻰ ﺑﯩﺮﻟﻪﺷﺘﯜرﺳﯩﯖﯩﺰ، ﻛﻪﻟﮕﯜﺳﯩﺪە ﭼﻮﻗﯘم ﺧﻪﻟﻘﻘﻪ ﻧﻪپ ﺑﯧﺮﯨﺪﯨﻐﺎن ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ ﺑﻮﻟﯘپ ﻗﺎﻟﯩﺴﯩﺰ، ﻣﻪن ﺳﯩﺰﮔﻪ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﺑﯧﻐﯩﺸلاﻳﻤﻪن. ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﯔ، ﺗﯩﺮﯨﺸﯩﯔ، ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ، ﺷﺎﺋﯩﺮ، ﺋﺎﻟﯩﻤلارﻧﯩﯔ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎن ﻣﻪﻛﺘﯩﭙﻰ ﭼﻮڭ ﺋﻪﻣﻪس، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﯘلار ﻛﯧﭽﻪ - ﻛﯜﻧﺪۈز ﺗﯩﺮﯨﺸﯩﭗ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﭗ ﻧﺎدﯨﺮ ﺷﯧﺌﯩﺮ، ﮬﯧﻜﺎﻳﯩﻠﻪرﻧﻰ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﭼﯩﻘﺎﻟﯩﻐﺎن، ﺷﯘﻧﺪاﻗلا ﻧﯘرﻏﯘن ﻧﻪرﺳﯩﻠﻪرﻧﻰ ﺋﯩﺠﺎد ﻗﯩلاﻟﯩﻐﺎن. ﺗﯩﺮﯨﺸﯩﺶ ۋە ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺸلا ﻧﻪﺗﯩﺠﻪ ۋە ﺋﯘﺗﯘق ﻗﺎزﯨﻨﯩﺸﻨﯩﯔ ﻣﻪﯕﮕﯜﻟﯜك ﻳﻮل ﺧﯧﺘﻰ.
   ۋاﻗﯩﺖ ﻗﯩﺴﻠﯩﻘﻰ ﺗﯜﭘﻪﻳﻠﯩﺪﯨﻦ ﺧﯧﺘﯩﻤﻨﻰ ﻣﯘﺷﯘ ﻳﻪردە ﺋﺎﺧﯩﺮلاﺷﺘﯘردۇم. ﺧﻪت ﻳﯧﺰﯨﭗ ﺗﯘرۇڭ، ﺧﻪﻳﺮ، ﻛﯚرۈﺷﻜﯩﭽﻪ ﺋﺎﻣﺎن ﺑﻮﻟﯘڭ.
   ز. ﺳﺎﺑﯩﺮ، 1985- ﻳﯩﻠﻰ 11- ﺋﺎﭘﺮﯦﻞ، ﺋﯜرۈﻣﭽﻰ» دەپ ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎن ﺋﯩﺪى...
  2- ﻗﯧﺘﯩﻢ ﻛﯚرۈﺷﯜش
  1991- ﻳﯩﻠﻰ 9- ﺋﺎﻳﺪا ﺋﯩﻤﺘﯩﮭﺎن ﺑﯧﺮﯨﭗ، ﺷﯩﻨﺠﺎڭ ﻣﺎﺋﺎرﯨﭗ ﺋﯩﻨﺴﺘﯩﺘﯘﺗﯩﻨﯩﯔ ﺗﯩﻞ - ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎت ﻓﺎﻛﯘﻟﺘﯧﺘﻰ ﺗﻮﻟﯘق ﻛﯘرﺳﯩﻐﺎ ﺋﯚﺗﺘﯜم.
   ﺑﯩﺮ ﻛﯜﻧﻰ ﺳﺎۋاﻗﺪاﺷﻠﯩﺮﯨﻢ ﺑﯩﻠﻪن دۆﯕﻜﯚۋرۈك ﺗﻪرەﭘﻜﻪ ﻗﺎراپ ﻛﯧﺘﯩﯟاﺗﺴﺎق، ﺑﯩﺮى ﺋﯩﺴﻤﯩﻤﻨﻰ ﭼﺎﻗﯩﺮدى:
   − ﮬﻪﺑﯩﺒﯘﻟلا، ﮬﻪي ﮬﻪﺑﯩﺒﯘﻟلا!
   ﻣﻪن دەرﮬﺎل ﺋﺎۋاز ﭼﯩﻘﻘﺎن ﺗﻪرەﭘﻜﻪ ﻗﺎرﯨﺪﯨﻢ، ﻳﻪﺗﺘﻪ، ﺳﻪﻛﻜﯩﺰ ﻣﯧﺘﯩﺮدەك ﻳﯧﺮاﻗﻠﯩﻘﺘﺎ ﺋﯘﺳﺘﺎز ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﻣﺎﯕﺎ ﻗﺎراپ ﺗﯘرۇﭘﺘﯘ. ﻣﻪن ﺋﯩﺘﺘﯩﻚ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﺎ ﻗﻮل ﺋﯘزاﺗﺘﯩﻢ.
   − ﮬﻪ، ﺋﯜرۈﻣﭽﯩﮕﻪ ﻗﺎﭼﺎن ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺘﯩﯖﯩﺰ؟
   − ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺋﺎﺷﯘرۇش ﺋﯜﭼﯜن ﺷﯩﻨﺠﺎڭ ﻣﺎﺋﺎرﯨﭗ ﺋﯩﻨﯩﺴﺘﯩﺘﯘﺗﯩﻐﺎ ﺑﯘ ﻳﯩﻞ 9- ﺋﺎﻳﺪا ﻛﻪﻟﮕﻪن.
   − 9- ﺋﺎﻳﺪا ﺋﯜرۈﻣﭽﯩﮕﻪ ﻛﻪﻟﮕﻪن ﺑﻮﻟﺴﯩﯖﯩﺰ ﮬﺎزﯨﺮﻏﯩﭽﻪ ﺗﯚت ﺋﺎي ﺑﻮﭘﺘﯘ، ﺗﯚت ﺋﺎﻳﻐﯩﭽﻪ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﺑﺎرﻣﺎي ﻧﯧﻤﻪ ﻗﯩﻠﺪﯨﯖﯩﺰ؟ ﺑﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﻪش، ﺋﺎﻟﺘﻪ ﻳﯩﻞ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮى ﺳﯩﺰ ﺑﯩﻠﻪن ﻛﯚرۈﺷﻜﻪﻧﺪە «ﺋﯜرۈﻣﭽﯩﮕﻪ ﭼﯩﻘﻘﯘدەك ﺑﻮﻟﺴﯩﯖﯩﺰ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﯩﺰدەڭ» دﯦﮕﻪن ﮔﯧﭙﯩﻢ ﻳﺎدﯨﯖﯩﺰدﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯘ - ﮬﻪ؟! ﻳﯜرﯨﯖﻪ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﺑﺎرﯨﻤﯩﺰ، ﺋﯚﻳﮕﻪ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﻳﯧﯖﻰ ﻳﯩﻞ ﺋﯚﺗﻜﯜزﯨﻤﯩﺰ، ﺋﻪرﻛﯩﻦ - ﺋﺎزادە ﻣﯘﯕﺪﯨﺸﯩﻤﯩﺰ.
   − ﻣﯧﻨﯩﯔ ﮬﻪﻣﺮاﮬﻠﯩﺮﯨﻢ ﺑﺎر ﺋﯩﺪى، ﻣﻪن ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺑﺎراي، - دﯦﺪﯨﻢ دوﺳﺘﻠﯩﺮﯨﻤﻐﺎ ﻗﺎراپ ﺧﯧﺠﯩﻞ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﯩﻤﺪﯨﻦ.
   − ﺳﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﯘ دوﺳﺘﻠﯩﺮﯨﯖﯩﺰ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺋﻮﻗﯘﻳﺪﯨﻐﺎن ﺳﺎۋاﻗﺪاﺷﻠﯩﺮﯨﯖﯩﺰﻣﯘ؟
   − ﮬﻪﺋﻪ.
   − ﻧﻪﻟﯩﻚ ﺑﺎﻟﯩلار ﺋﯘ؟
   − ﺋﺎﺳﺎﺳﻪن ﻏﯘﻟﺠﯩﺪﯨﻦ.
   − ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﯔ، ﺋﯘلارﻣﯘ ﺑﺎرﺳﯘن، − دﯦﺪى زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ.
   ﻣﻪن ﺑﯩﺰدﯨﻦ 10-15 ﻣﯧﺘﯩﺮ ﻧﯧﺮﯨﺪا ﻣﯧﻨﻰ ﺳﺎﻗلاپ ﺗﯘرﻏﺎن ﺳﺎۋاﻗﺪاﺷﻠﯩﺮﯨﻤﻐﺎ ﺋﻪﮬﯟاﻟﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﺘﯩﻢ، ﺋﯘلارﻣﯘ ﻣﺎﯕﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎش ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎت ﻛﻪﺳﭙﯩﺪە ﺋﻮﻗﯘۋاﺗﻘﺎن، ﺷﯘﻧﺪاﻗلا ﺋﺎز - ﺗﻮلا ﺋﻪﺳﻪر ﻳﺎزﯨﺪﯨﻐﺎن ﮬﻪۋەﺳﻜﺎرلار ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ، زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮﻧﯩﯔ ﺗﻪﻛﻠﯩﭙﯩﮕﻪ ﺗﯧﺰلا ﻗﻮﺷﯘﻟﺪى. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎت ﺋﺎﺷﻨﺎﻟﯩﺮى ﺋﯜﭼﯜن، ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺧﻪﻟﻘﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺗﺎﻗﻠﯩﻖ، ﺋﯘﺳﺘﺎز ﻳﺎزﻏﯘﭼﯩﺴﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﻛﯚرۈﺷﯜش، ﮬﻪﻣﺴﯚﮬﺒﻪﺗﺘﻪ ﺑﻮﻟﯘش، ﺗﻪﻟﯩﻢ ﺋﯧﻠﯩﺶ ﺗﯧﭙﯩﻠﻐﯘﺳﯩﺰ ﭘﯘرﺳﻪت ﺋﯩﺪى.
   ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪن زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺑﺎﺷلاپ «ﻣﺎﺷﯩﻨﯩﻐﺎ ﭼﯜﺷﻪﻳﻠﻰ» دﯦﮕﯩﻨﯩﻤﯩﺰﮔﯩﻤﯘ ﺋﯘﻧﯩﻤﺎي، ﭘﯩﻴﺎدە ﻣﯘﯕﺪاﺷﻘﺎچ دۆﯕﻜﯚۋرۈﻛﺘﯩﻜﻰ «ﺋﯩﺘﺘﯩﭙﺎق» ﺗﯩﻴﺎﺗﯩﺮﺧﺎﻧﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﺪﯨﻦ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﺳﺎﺋﻪﺗﺘﻪك ﭘﯩﻴﺎدە ﻣﯧﯖﯩﭗ ﺋﯚﻳﯩﮕﻪ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﻪﻟﺪى. ﺋﯚﻳﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﺳﺎلام - ﺳﻪﮬﻪت ﻗﯩﻠﯩﭗ دۇﺋﺎ ﻛﻪﻟﺘﯜردۇق.
   زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﺋﯚﻳﻨﯩﯔ ﻳﺎﺗﺎق ﺋﯚﻳﯩﮕﻪ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﯧﺘﯩﭗ، ﺧﻮﺗﯘﻧﻰ ﺧﻪﻟﭽﻪم ﮬﻪدەم ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺋﻮﻏﻠﯩﻨﻰ ﭼﺎﻗﯩﺮﯨﭗ ﭼﯩﻘﺘﻰ.
   − ﺑﯘلار ﻣﯧﻨﯩﯔ دوﺳﺘﻠﯩﺮﯨﻢ. ﺑﯘ ﭘﯩﭽﺎﻧﺪﯨﻦ ﮬﻪﺑﯩﺒﯘﻟلا، ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﻠﯩﺮى ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﻳﯘرﺗﻠﯘق ﺑﺎﻟﯩلارﻛﻪن. ﮬﻪﺑﯩﺒﯘﻟلا، ﺳﯩﺰ ﺑﯘ ﺑﺎﻟﯩلارﻧﻰ ﻣﺎﯕﺎ ﮬﻪﻣﺪە ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﭽﺎﻗﯩﻠﯩﺮﯨﻤﻐﺎ ﺗﻮﻧﯘﺷﺘﯘرۇپ ﻗﻮﻳﯘڭ، - دﯦﺪى ﻣﺎﯕﺎ ﻗﺎراپ.
   ﻣﻪن ﺗﯚت ﺳﺎۋاﻗﺪﯨﺸﯩﻤﻨﻰ ﻳﯘرﺗﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﻗﻮﺷﯘپ ﺗﻮﻧﯘﺷﺘﯘردۇم.
   − ﮬﻪ، ﺋﻪﻣﺪى ﺗﻮﻧﯘﺷﯘۋاﻟﺪۇق، ﺋﻪﻣﺪى ﭼﺎﭘﺎﻧلارﻧﻰ ﺳﯧﻠﯩﯟﯦﺘﯩﭗ، ﻛﻪڭ - ﻛﯘﺷﺎدە ﺋﻮﻟﺘﯘرۇﯕلار، ﺧﯘددى ﺋﯚزۈﯕلارﻧﯩﯔ ﺋﯚﻳﯩﺪە ﺋﻮﻟﺘﯘرﻏﺎﻧﺪەك، - دﯦﺪى زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ ﺧﯘﺷﺎل ﮬﺎﻟﺪا، ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﺰ ﻗﯩﺸﻠﯩﻖ ﻗﯧﻠﯩﻦ ﭼﺎﭘﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺳﯧﻠﯩﯟﯦﺘﯩﭗ، ﺋﻪرﻛﯩﻦ - ﺋﺎزادە ﺋﻮﻟﺘﯘردۇق. ﺧﻪﻟﭽﻪم ﮬﻪدەم ﺑﯩﺰﮔﻪ ﭼﺎي ﻗﯘﻳﺪى، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﺋﯘﻧﯩﻤﯩﻐﯩﻨﯩﻤﯩﺰﻏﺎ ﻗﻮﻳﻤﺎي ﺗﺎﻣﺎق ﺋﻪﺗﺘﻰ.
   − زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ، ﺳﯩﺰﻧﯩﯔ «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» روﻣﺎﻧﯩﯖﯩﺰ ۋە ﺑﯩﺮ ﻳﯜرۈش «ﻗﻪﺷﻘﻪر ﻛﻮﭼﯩﻠﯩﺮى» ﻏﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎش ﮬﯧﻜﺎﻳﯩﻠﯩﺮﯨﯖﯩﺰ ﺋﯧلان ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﯩﻨﻜﺎﺳلار ﺑﻮﻟﺪى. ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﺋﻮﻗﯘرﻣﻪﻧﻠﻪر، ﺷﯘﻧﺪاﻗلا ﺋﻮﺑﺰورﭼﯩلار ﮬﻪر ﺧﯩﻞ ﻧﯘﻗﺘﯩلاردﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﯖﯩﺰﮔﻪ ﺑﺎﮬﺎ ﺑﯧﺮﯨﺸﺘﻰ، ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» ﻧﯩﯔ 1- ﻗﯩﺴﻤﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻪلا ﺑﯩﻠﻪن ﺋﺎدﯨﻠﻪﻧﯩﯔ ﻳﺎﺗﺎﻗﺘﯩﻜﻰ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻐﺎ، ﻳﻪﻧﻰ ﺋﺎدﯨﻠﻪﻧﯩﯔ ﺋﻪلاﻏﺎ ﺳﯜرﻛﯩﻠﯩﺶ، ﺗﻪﮬﺪﯨﺖ ۋە ﺟﯩﻨﺴﯩﻲ ﭘﺎراﻛﻪﻧﺪﯨﭽﯩﻠﯩﻚ ﺳﯧﻠﯩﺶ ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﻧﯩﺴﺒﻪﺗﻪن «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» روﻣﺎﻧﯩﺪﯨﻜﻰ ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﮬﺎﻟﻪت ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺗﯘرﻣﯘﺷﯩﻐﺎ ﻳﺎد ﻗﯩﻠﻤﯩﺶ، ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﺗﻪرەﭘﻨﻰ ﺋﻪﻛﺲ ﺋﻪﺗﺘﯜرﮔﻪن ﭼﺎﻏﺪا ﺗﯘرﻣﯘﺷﻘﺎ ﭼﻮﯕﻘﯘر ﭼﯚﻛﻤﯩﮕﻪن، ﺋﯘﻳﻐﯘرلارﻧﯩﯔ ﭘﯩﺴﺨﯩﻜﯩﺴﯩﻨﻰ ﺗﻮﻟﯘق ﭼﯜﺷﻪﻧﻤﯩﮕﻪن... دﯦﮕﻪﻧﺪەك ﺑﺎﮬﺎلارﻧﻰ ﺑﯧﺮﯨﺸﺘﻰ. ﺋﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ، ﻳﯧﻘﯩﻨﺪا «ﺗﻪﯕﺮﯨﺘﺎغ» ژۇرﻧﯩﻠﯩﺪا ﺑﯩﺮ ﺋﻮﺑﺰورﭼﻰ «ﻗﻪﺷﻘﻪر ﻛﻮﭼﯩﻠﯩﺮى» ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﮬﯧﻜﺎﻳﯩﻨﻰ ﻧﯧﻤﻪ ﻣﻪﻗﺴﻪت ﺑﯩﻠﻪن ﻳﺎزﻏﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﮕﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ، دﯦﮕﻪﻧﺪەك ﺑﺎﮬﺎلارﻧﻰ ﺑﯧﺮﯨﺸﺘﻰ، ﺳﯩﺰ ﺑﯘ ﻗﺎراش ۋە ﺑﺎﮬﺎلارﻏﺎ ﻗﺎﻧﺪاق ﻗﺎراﻳﺴﯩﺰ؟ - دەپ ﺳﻮرﯨﺪﯨﻢ ﻣﻪن. ﺋﯘﺳﺘﺎز ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ ﺑﯧﮕﯩﺰ ﻗﻮﻟﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯧﺸﯩﻨﻰ ﺗﺎﺗﯩﻠﯩﯟەﺗﻜﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺳﺎﻟﻤﺎﻗﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪن ﺳﯚزﻟﻪﺷﻜﻪ ﺑﺎﺷﻠﯩﺪى:
   80- ﻳﯩﻠلارﻧﯩﯔ ﺑﯧﺸﯩﺪا «ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ» روﻣﺎﻧﯩﻢ ﻧﻪﺷﺮ ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﻮﺑﺰورﭼﯩلاردﯨﻦ ﻣﯘﮬﻪﻣﻤﻪت زۇﻧﯘن، ﻣﯘﮬﻪﻣﻤﻪت ﭘﻮلات ۋە ۋۇ ﻳﯥ... ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘر، ﺧﻪﻧﺰۇ ۋە ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻗﯧﺮﯨﻨﺪاش ﻣﯩﻠﻠﻪت ﺋﻮﺑﺰورﭼﯩﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺑﻮﻟﯘپ 20 ﮔﻪ ﻳﯧﻘﯩﻦ ﻛﯩﺸﻰ ﺋﻮﺧﺸﯩﻤﯩﻐﺎن ﻗﺎراﺷلاردا ﺋﻮﺑﺰور ﺋﯧلان ﻗﯩﻠﺪى، ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﯩﻨﻜﺎس ۋە ﺑﺎﮬﺎلار ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻲ ﺳﺎﻟﻤﺎﻗﻨﻰ ﺋﯩﮕﯩﻠﻪﻳﺪۇ.
   ﺑﻪزﯨﺪە ﺋﻮﺑﺰورﭼﯩلار ﺋﺎدﯨﻠﻪﻧﯩﯔ ﻳﺎﺗﺎﻗﺘﺎ ﺋﻪلاﻏﺎ ﺗﻪﻟﻪپ ﻗﻮﻳﻐﺎن، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﻪلاﻧﯩﯔ ﺋﺎدﯨﻠﻪﮔﻪ ﮬﯘﺟﯘم ﻗﯩﻠﻤﯩﻐﺎن، ﭼﯧﻘﯩﻠﻤﯩﻐﺎن، ﭘﺎﺳﺴﯩﭗ ﮬﺎﻟﺪا ﺗﯘرۇۋاﻟﻐﺎن ﺋﯩﺸﯩﻨﻰ ﻛﯚﺗﯜرۈپ ﭼﯩﻘﯩﭗ، «ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﮬﺎﻟﻪت ﺋﯘﻳﻐﯘرلارﻧﯩﯔ ﭘﯩﺴﺨﯩﻜﯩﺴﯩﻐﺎ، ﺋﺎدﯨﺘﯩﮕﻪ ﺋﯘﻳﻐﯘن ﺋﻪﻣﻪس، ﺑﯘ رﯦﺌﺎل ﺗﯘرﻣﯘﺷﺘﯩﻦ ﭼﻪﺗﻨﯩﮕﻪﻧﻠﯩﻚ، ﺗﯘرﻣﯘﺷﻘﺎ ﭼﻮﯕﻘﯘر ﭼﯚﻛﻤﯩﮕﻪﻧﻠﯩﻚ...» دەپ ﺋﻪﻳﯩﺒﻠﻪﺷﺘﻰ. ﺑﯘ ۋەﻗﻪﻟﯩﻚ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺑﯧﺸﯩﻤﺪﯨﻦ ﺋﯚﺗﻜﻪن، ﻣﻪن ﻛﻪﭼﯜرﮔﻪن ۋەﻗﻪ، ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﻪرەﭘﻜﻪ ﻛﯚﯕﻠﻰ ﭼﯜﺷﻤﯩﺴﻪ، ﺷﯘﻧﺪاﻗلا ﺳﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﻪﺧلاﻗﯩﯖﯩﺰ ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﻪرەﭘﻨﯩﯔ ﺋﻪﺧلاﻗﯩﺪﯨﻦ ﻏﺎﻟﯩﺐ ﻛﻪﻟﺴﻪ، ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﺋﻪﮬﯟاﻟﻨﻰ ﻛﯩﻢ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ، دەپ ﺋﯧﻴﺘﺎلاﻳﺪۇ؟ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪﯨﻜﻰ ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎﺗﯩﻢ ﺷﯘﻧﺪاق ﺑﻮﻟﻐﺎن، ﺷﯘﯕﺎ روﻣﺎﻧﻨﯩﯔ ﺷﯘ ﻳﯧﺮﯨﻨﻰ ﺷﯘﻧﺪاق ﻳﺎزدﯨﻢ. ﺋﻪﻣﺪى «ﻗﻪﺷﻘﻪر ﻛﻮﭼﯩﻠﯩﺮى» ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﮬﯧﻜﺎﻳﻪﻣﮕﻪ ﻛﻪﻟﺴﻪك، ﺳﯩﺰ دﯦﮕﻪﻧﺪەك «ﺗﻪﯕﺮﯨﺘﺎغ» ژۇرﻧﯩﻠﯩﺪا ﺋﯧلان ﻗﯩﻠﯩﻨﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺑﯩﺮ ﺋﻮﺑﺰورﭼﻰ «ﺑﯘ ﮬﯧﻜﺎﻳﻪ ﻣﻪﻗﺴﻪﺗﺴﯩﺰ ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎن ﮬﯧﻜﺎﻳﻪ، ﮬﯧﻜﺎﻳﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﻗﺴﯩﺘﯩﻨﻰ ﺋﺎﭘﺘﻮر زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮﻧﯩﯔ ﺋﯚزﯨﻤﯘ ﺋﯧﻴﺘﯩﭗ ﺑﯧﺮەﻟﻤﻪﻳﺪۇ» دﯦﮕﻪﻧﺪەك ﺳﯚزﻟﻪر ﺑﯩﻠﻪن ﻣﺎﯕﺎ ۋە ﮬﯧﻜﺎﻳﻪﻣﮕﻪ ﮬﯘﺟﯘم ﻗﯩﻠﺪى. ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ ۋە ﺋﻪﺳﻪرﻟﻪر ﺗﻮﻏﺮا ﺑﺎﮬﺎ ۋە ﻣﯘﺋﻪﻳﻴﻪﻧﻠﻪﺷﺘﯜرۈﺷﻜﻪ ﻣﻮﮬﺘﺎج، ﮬﻪرﮔﯩﺰ «ﺗﻮﻟﯘﻣﺪﯨﻦ ﺗﻮﻗﻤﺎق ﭼﯩﻘﻘﺎن» دەك ﺟﯚﻳﻠﯜﻳﺪﯨﻐﺎن ﻛﺎﻟﺘﻪﻛﭽﯩﻠﻪرﮔﻪ ﻣﻮﮬﺘﺎج ﺋﻪﻣﻪس. ﺋﻪﺳﻪر ﻳﺎزﻏﯘﭼﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﻟﯩﺴﯩﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎش، ﺑﺎﻟﯩﺴﯩﻨﻰ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻛﯚرﻣﻪﻳﺪﯨﻐﺎن ﺋﺎﺗﺎ- ﺋﺎﻧﺎ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻧﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎش، ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻛﯚرۈپ زﯦﮭﻨﯩﻢ ﺑﯩﻠﻪن ﻳﺎزﯨﻤﻪن. «ﻗﻪﺷﻘﻪر ﻛﻮﭼﯩﻠﯩﺮى» ﺳﻪرﻟﻪۋﮬﯩﻠﯩﻚ ﮬﯧﻜﺎﻳﻪﻣﻨﻰ ﻣﻪن ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻛﯚرﯨﻤﻪن ۋە ﻣﻪﻟﯘم ﻣﻪﻗﺴﻪت ﺑﯩﻠﻪن ﻳﺎزدﯨﻢ. ﮬﻪرﻗﺎﻧﺪاق ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ ﻣﻪﻟﯘم ﻣﻪﻗﺴﻪت ﺑﯩﻠﻪن ﺋﻪﺳﻪر ﻳﺎزﯨﺪۇ، ﺋﻪﺳﻪرﻧﯩﯔ ﻣﻪﻗﺴﯩﺘﯩﻨﻰ ﭼﯜﺷﯩﻨﯩﺶ ﺋﻮﻗﯘرﻣﻪﻧﻨﯩﯔ ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺳﻪۋﯨﻴﻪﺳﯩﮕﻪ ﺑﺎﻏﻠﯩﻖ. ﺋﻮﻗﯘرﻣﻪﻧﻨﯩﯔ ﺳﻪۋﯨﻴﻪﺳﻰ ﺗﯚۋەن ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻜﻪن، ﮬﻪرﻗﺎﻧﺪاق ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻳﯧﺰﯨﻠﻐﺎن ﺋﻪﺳﻪر ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﺋﻪﻳﻨﻪﻛﺘﯩﻦ لاﻗﻘﺎ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﭗ، ﺗﻮﺧﯘﻣﺪﯨﻦ ﺗﯜك ﺋﯜﻧﺪۈرﮔﻪﻧﺪەﻛلا ﻗﺎﻣلاﺷﻤﯩﻐﺎن ﺑﯩﺮ ﺋﯩﺸلارﻧﻰ، ﻳﻪﻧﻰ «ﻛﺎﻟﺘﻪ ﺋﯩﺸﺘﯩﻨﯩﻤﻨﯩﯔ ﻣﻪﻳﺪە ﻳﺎﻧﭽﯘﻗﻰ ﺑﺎر» دﯦﮕﻪﻧﺪەك ﮔﻪﭘﻠﻪرﻧﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺟﯚﻳﻠﯜپ ﻳﯜرۈﺷﯩﺪۇ، ﺧﺎلاس... ﮬﻪ راﺳﺖ، ﺳﻮراﻳﻤﻪن دەپ ﺋﯘﻧﺘﯘپ ﻗﺎﭘﺘﯩﻤﻪن، ﺋﺎز - ﺗﻮلا ﺋﻪﺳﻪر ﻳﺎزﻏﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﺪﯨﻤﯘ؟ - دەپ ﺳﻮرﯨﺪى زوردۇن ﺋﺎﻛﺎم ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪا ﻣﻪﻧﺪﯨﻦ.
   − ﻳﺎزدﯨﻢ. ﮬﺎزﯨﺮﻏﯩﭽﻪ ﺋﻮن ﻧﻪﭼﭽﻪ ﭘﺎرﭼﻪ ﮬﯧﻜﺎﻳﻪ، ﺋﻮﭼﯧﺮﯨﻚ، 70-80 ﭘﺎرﭼﯩﺪەك ﻳﯘﻣﯘر - ﭼﺎﻗﭽﺎق، ﺑﻪش، ﺋﺎﻟﺘﻪ ﭘﺎرﭼﻪ ﺋﯩﻠﻤﯩﻲ ﻣﺎﻗﺎﻟﻪ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﮔﯧﺰﯨﺖ - ژۇرﻧﺎﻟلاردا ﺋﯧلان ﻗﯩﻠﺪۇردۇم، - دﯦﺪﯨﻢ ﻣﻪن.
   − ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﻳﺎﺧﺸﻰ، ﺗﯧﺰ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻠﻪﭘﺴﯩﺰ، داۋاﻣﻠﯩﻖ ﺗﯩﺮﯨﺸﯩﯔ. ﻛﯚپ ﻛﯩﺘﺎب ﺋﻮﻗﯘڭ، ﻛﯚپ ﻛﯚزﯨﺘﯩﯔ، ﻛﯚپ ﺋﻮﻳﻠﯩﻨﯩﯔ، ﻣﯘلاﮬﯩﺰە ﻗﯩﻠﯩﯔ... ﮬﻪ ﺳﯩﻠﻪرﭼﯘ؟ - دەپ ﻣﻪن ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺑﺎرﻏﺎن ﺳﺎۋاﻗﺪاﺷﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺳﻮﺋﺎل ﺑﯩﻠﻪن ﻗﺎرﯨﺪى زوردۇﻧﻜﺎم.
  ﺋﯘلارﻣﯘ ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﻨﯩﯔ ﮬﻪرﻗﺎﻳﺴﻰ ژاﻧﯧﺮﻟﯩﺮﯨﺪا ﺋﻪﺳﻪر ﻳﯧﺰﯨﯟاﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯧﻴﺘﯩﺸﺘﻰ.
   − ﻳﺎﺧﺸﻰ، ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﯩﺶ ﻗﯩﭙﺴﯩﻠﻪر. ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﺘﺎ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎن ﺋﯩﻜﻪﻧﺴﯩﻠﻪر، ﺑﯘﻧﯩﯖﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻣﯘﺷﯘ ﻛﻪﺳﯩﭙﻨﯩﯔ ﻧﯧﻨﯩﻨﻰ ﻳﻪﻳﺪﯨﻐﺎن ﮔﻪپ. ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﻨﯩﯔ ﻧﯧﻨﯩﻨﻰ ﻳﯧﮕﻪن ﺋﯩﻜﻪﻧﺴﯩﻠﻪر، ﺋﺎز - ﺗﻮلا ﺑﯩﺮ ﻧﯧﻤﻪ ﻳﺎزﻣﯩﺴﺎﯕلار ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ، ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﻗﯘرۇق ﻧﻪزەرﯨﻴﻪﭼﻰ ﺑﻮﻟﯘپ ﻗﺎﻟﯩﺴﯩﻠﻪر. 10 ﺋﯧﻐﯩﺰ ﻗﯘرۇق ﮔﻪﭘﺘﯩﻦ، ﺑﯩﺮ ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻲ ﮬﻪرﯨﻜﻪت ﺋﻪلا. ﺷﺎﺋﯩﺮ ﺗﯧﻴﯩﭙﺠﺎن ﺋﯧﻠﯩﻴﻮﻓﻤﯘ ﺑﯘ ﮬﻪﻗﺘﻪ ﺗﻮﺧﺘﯩﻠﯩﭗ «ۋالاﻗﺘﻪﻛﻜﯜرۈﭘﻨﯩﯔ ﺋﯚﻟﯜﻣﻰ» ﻧﻰ ﻳﺎزدﯨﻐﯘ؟! ﺳﯩﻠﻪر ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﻰ ﭘﯜﺗﻜﯜزۈپ ﺗﯚۋەﻧﮕﻪ ﺑﺎرﻏﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻣﯩﻠﻠﻪﺗﻨﯩﯔ ﭼﻮڭ زﯨﻴﺎﻟﯩﻴﺴﯩﻐﺎ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﺴﯩﻠﻪر، ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪا ﻳﯜﻛﻨﯩﯔ ﺋﯧﻐﯩﺮﯨﻨﻰ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻠﻪر ﺳﯩﻠﻪرﮔﻪ ﺋﺎرﺗﯩﺪۇ ﮬﻪم ﻣﻪﻛﺘﻪپ ﻣﯘدﯨﺮﻟﯩﺮى ﺳﯩﻠﻪر ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﻨﯩﯔ ﺗﻮﻟﯘق ﻛﯘرﺳﯩﻨﻰ ﭘﯜﺗﻜﯜزﮔﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺋﯘ دوﻛلات، ﺑﯘ ﺋﯩﻠﺘﯩﻤﺎس، ﺋﯘ ﭘﯩلان، ﺑﯘ ﺧﯘلاﺳﻪ، ﻧﯘﺗﯘق... دﯦﮕﻪﻧﺪەك ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻲ ﻗﻮﻟﻠﯩﻨﯩﺸﭽﺎن ﺧﻪت - ﭼﻪﻛﻠﻪرﻧﻰ ﺳﯩﻠﻪرﮔﻪ ﻳﺎزﻏﯘزﯨﺪۇ.
   − زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ، ﻳﯧﻘﯩﻨﺪﯨﻦ ﺑﯘﻳﺎن، ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮەر ﭼﻮڭ ﮬﻪﺟﯩﻤﻠﯩﻚ ﺋﻪﺳﻪرﮔﻪ ﺗﯘﺗﯘش ﻗﯩﻠﺪﯨﯖﯩﺰﻣﯘ؟
   − ﻣﻪن ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﺪە ﺳﻪﺋﯘدى ﺋﻪرەﺑﯩﺴﺘﺎﻧﻰ، ۋﯦﻨﮕﯩﺮﯨﻴﻪ، ﮔﯧﺮﻣﺎﻧﯩﻴﻪ ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ دۆﻟﻪﺗﻠﻪرﮔﻪ ﺑﺎردﯨﻢ، ﺋﯘ دۆﻟﻪﺗﻠﻪرﻧﯩﯔ ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻴﺎﺗﻰ ﺑﯩﺰدﯨﻦ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﯨﻜﻪن. ﺑﯩﺰ 5000 ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﻣﻪدەﻧﯩﻴﯩﺘﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎر، دۇﻧﻴﺎدﯨﻜﻰ ﺗﯚت ﭼﻮڭ ﻣﻪدەﻧﯩﻴﻪﺗﻠﯩﻚ دۆﻟﻪﺗﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮى، ﺋﯘﻳﻐﯘرلارﻧﯩﯔ ﺑﻮﻟﺴﺎ 12 ﻣﯘﻗﺎﻣﯩﻤﯩﺰ ﺑﺎر، ﻳﯜﺳﯜپ ﺧﺎس ﮬﺎﺟﯩﭗ ﻳﺎزﻏﺎن «ﻗﯘﺗﺎدﻏﯘﺑﯩﻠﯩﻚ» داﺳﺘﺎﻧﯩﻤﯩﺰ، ﻣﻪﮬﻤﯘد ﻗﻪﺷﻘﯩﺮى ﻳﺎزﻏﺎن «ﺗﯜرﻛﻰ ﺗﯩﻠلار دﯨﯟاﻧﻰ» ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ ﻛﺎﺗﺘﺎ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰ ﺑﺎر، دەپ ﺋﯚزﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺋﯚزﯨﻤﯩﺰ ﻣﺎﺧﺘﺎپ ﻳﯜرۈۋﯦﺮﯨﭙﺘﯩﻤﯩﺰ. ﺋﯘ ﺧﻪق ﺋﺎرﻗﯩﻐﺎ ﻗﺎرﯨﻤﺎي ﺋﺎﻟﺪﯨﻐﺎ ﻗﺎراپ ﻣﯧﯖﯩﯟﯦﺮﯨﭙﺘﯘ، ﺑﯩﺰ ﻛﻪﻳﻨﯩﻤﯩﺰﮔﻪ ﻗﺎراپ ﺋﺎرﻗﯩﺪا ﻗﺎﭘﺘﯩﻤﯩﺰ، ﺧﻪﻗﻠﻪر ﺑﯩﺰدﯨﻦ  ﺑﻪك ﻳﯩﺮاﻗلاپ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯘ.
   ﻣﻪن ﭼﻪت ﺋﻪﻟﮕﻪ ﺑﺎرﻏﺎﻧﺪا ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﻨﯩﯔ ﺋﯩﻠﻰ، ﺋﺎﻟﺘﺎي ۋە ﭼﯚﭼﻪك ﻗﺎﺗﺎرﻟﯩﻖ ﺋﯜچ ۋﯨلاﻳﻪﺗﺘﻪ ﻗﻮزﻏﺎﻟﻐﺎن ﺋﯜچ ۋﯨلاﻳﻪت ﺋﯩﻨﻘﯩلاﺑﯩﻐﺎ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟەﺗﻠﯩﻚ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟلارﻧﻰ ﻛﯚﭘﻪﻳﺘﯩﭗ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﻪﻟﺪﯨﻢ، ﺋﻪﺟﻨﻪﺑﯩﻴﻠﻪر ﺑﯘ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟلارﻧﻰ «ﻣﻪدەﻧﯩﻴﻪت زور ﺋﯩﻨﻘﯩلاﺑﻰ» دا، ﻳﻪﻧﻰ 70- ﻳﯩﻠلاردا ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﯨﻦ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﻜﻪن ﺋﯩﻜﻪن. ﻣﻪن ﻣﯘﺷﯘ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟلارﻏﺎ ﺋﺎﺳﺎﺳﻪن، ﺷﯘﻧﺪاﻗلا ﺷﯩﻨﺠﺎﯕﺪﯨﻜﻰ ﺗﺎرﯨﺨﯩﻲ ﻣﺎﺗﯧﺮﯨﻴﺎﻟلار ۋە ﺋﯜچ ۋﯨلاﻳﻪت ﺋﯩﻨﻘﯩلاﺑﯩﻐﺎ ﻗﺎﺗﻨﺎﺷﻘﺎن ﮬﺎﻳﺎت ﺋﯩﻨﻘﯩلاﺑﭽﯩلارﻧﻰ زﯨﻴﺎرەت ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ، ﺋﯜچ ۋﯨلاﻳﻪت ﺋﯩﻨﻘﯩلاﺑﯩﻐﺎ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟەﺗﻠﯩﻚ ﭼﻮڭ ﮬﻪﺟﯩﻤﻠﯩﻚ ﺋﻪﺳﻪرﮔﻪ ﺗﯘﺗﯘش ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ، - دەپ 1800 ﺋﺎرﮔﯩﻨﺎﻟﻠﯩﻖ «زﯦﻤﯩﻦ ﺳﯚﻳﮕﯜﺳﻰ» ﻧﺎﻣﻠﯩﻖ ﺑﯩﺮ ﻗﻮﻟﻴﺎزﻣﯩﻨﻰ ﻣﺎﯕﺎ ﺗﯘﺗﻘﯘزدى، ﺑﯘ ﻗﻮﻟﻴﺎزﻣﯩﺪﯨﻜﻰ ﺧﻪﺗﻠﻪر ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﭼﯩﺮاﻳﻠﯩﻖ ﺋﯩﺪى.
   − زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ، ﺑﯘ روﻣﺎﻧﯩﯖﯩﺰ ﻳﯧﺰﯨﻠﯩﭗ ﺑﻮﻟﺪﯨﻤﯘ ﻳﺎﻛﻰ داۋاﻣﻰ ﺑﺎرﻣﯘ؟
   − ﮬﺎزﯨﺮﭼﻪ ﺑﯩﺮ ﻗﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﺑﻮﻟﺪۇم، ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯜچ ﻗﯩﺴﯩﻢ ﺑﺎر. ﺳﺎلاﻣﻪﺗﻠﯩﻜﯩﻢ ﻧﺎﭼﺎرﻟﯩﺸﯩﯟاﺗﯩﺪۇ، ﺑﻮﻟﯘﭘﻤﯘ ﻛﯚزۈم ﺋﺎﻧﭽﻪ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﻛﯚرﻣﻪﻳﺪۇ. ﺋﺎﻟلادﯨﻦ ﻣﯘﺷﯘ ﺋﻪﺳﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﭘﯜﺗﻜﯜزﮔﯩﭽﻪ ﺋﯚﻣﯜر ﺗﯩﻠﻪۋاﺗﯩﻤﻪن. ﻛﯜﻧﺪە ﺋﻪﺗﯩﮕﻪن ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺳﺎﺋﻪت ﺋﯩﺠﺎدﯨﻴﻪت ﻗﯩﻠﯩﻤﻪن، ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪن ﭼﺎرﭼﺎﻳﻤﻪن، ﺷﯘﯕﺎ ﺋﯩﺘﺘﯩﭙﺎق ﺗﯩﻴﺎﺗﯩﺮﺧﺎﻧﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﻳﺎن ﺗﻪرﯨﭙﯩﺪﯨﻜﻰ ﺷﺎﮬﻤﺎﺗﺨﺎﻧﯩﺪا ﺷﺎﮬﻤﺎت ﺋﻮﻳﻨﺎپ ﮬﺎردۇﻗﯘﻣﻨﻰ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﻤﻪن، ﭼﯜﺷﺘﯩﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﺎزدۇر - ﻛﯚﭘﺘﯘر ﻛﯩﺘﺎب ﻛﯚرﯨﻤﻪن، - دﯦﺪى ﺋﯘ.
  − زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ، ﻧﻮﺑﯧﻞ ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎت ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﯩﻐﺎ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﺶ ﺋﺎرزۇﻳﯩﯖﯩﺰ ﺑﺎرﻣﯘ؟ - دەپ ﺳﻮرﯨﺪﯨﻢ ﻣﻪن.
   − ﮬﻪي ﺋﯘﻛﺎم، ﻛﯩﻤﻨﯩﯖﻤﯘ دۇﻧﻴﺎۋى ﻛﺎﺗﺘﺎ ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﻘﺎ ﺋﯧﺮﯨﺸﻜﯜﺳﻰ ﻳﻮق دەﻳﺴﯩﺰ؟ ﻧﻮﺑﯧﻞ ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﻰ ﺗﺎرﻗﯩﺘﯩﻠﻐﯩﻠﻰ 90 ﻳﯩﻠﺪﯨﻦ ﺋﺎﺷﺘﻰ، ﺗﺎ ﮬﺎزﯨﺮﻏﯩﭽﻪ ﺟﯘﯕﮕﻮدﯨﻦ ﺑﯩﺮەرﻣﯘ ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ، ﺷﺎﺋﯩﺮ، ﺋﺎﻟﯩﻢ ﺑﯘ ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﻘﺎ ﻧﺎﺋﯩﻞ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ ﻳﻮق. ﻣﻪﻧﻤﯘ ﺑﯘ ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﻨﻰ ﺋﯧﻠﯩﺶ ﺋﯜﭼﯜن ﺧﯧﻠﻰ ﻛﯚپ ﺋﻪﺳﻪر ﻳﺎزدﯨﻢ، ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﺋﯩﻨﮕﻠﯩﺰ ﺗﯩﻠﯩﻐﺎ ﺗﻪرﺟﯩﻤﻪ ﻗﯩﻠﺪۇرۇپ، ﻧﻮﺑﯧﻞ ﺑﺎﮬﺎلاش ﺋﺎﻛﺎدﯦﻤﯩﻴﻪﺳﯩﮕﻪ ﺗﺎﭘﺸﯘرۇﭘﻤﯘ ﻛﯚردۈم. ﺋﯘلار ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻤﻨﻰ ﻛﯚرۈﭘﺘﯘ، ﺑﺎﮬﺎﺳﻰ «ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﺪە ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎت ﻛﻪﻣﭽﯩﻞ، ﻗﯘرﻏﺎق ﺋﯩﻜﻪن، زﯨﺪدﯨﻴﻪت - ﺗﻮﻗﯘﻧﯘﺷلار ﺑﻪك ﺋﺎددﯨﻲ...» دەﭘﺘﯘ. ﺑﯩﺰ ﺋﻪﺳﻪرﻧﻰ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺗﯩﻠﯩﺪا ﻳﺎزﯨﺪﯨﻜﻪﻧﻤﯩﺰ، ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﯩﻨﮕﻠﯩﺰ ﺗﯩﻠﯩﻐﺎ ﺗﻪرﺟﯩﻤﻪ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎت ﻛﻪﻣﭽﯩﻞ ۋە ﻗﯘرﻏﺎق ﺑﻮﻟﯘپ ﻗﺎﻟﯩﺪﯨﻜﻪن ﺷﯘ. دﯦﻤﯩﺴﯩﻤﯘ ﺑﯩﺰﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﻧﻮﺑﯧﻞ ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﯩﻐﺎ ﺋﯧﺮﯨﺸﻜﻪن دۇﻧﻴﺎۋى ﺋﻪﺳﻪرﻟﻪرﮔﻪ ﺳﯧﻠﯩﺸﺘﯘرﻏﺎﻧﺪا ﺗﯩﻞ ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺑﻮﻟﺴﯘن، ﺋﻪﺳﻪردﯨﻜﻰ زﯨﺪدﯨﻴﻪت - ﺗﻮﻗﯘﻧﯘﺷلار، ﺷﯘﻧﺪاﻗلا ﮬﯧﺴﺴﯩﻴﺎت ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﯩﻦ ﺑﻮﻟﺴﯘن، ﺑﻪك ﺋﺎددﯨﻲ، ﻣﻪن ﺑﯘ ﻧﯘﻗﺘﯩﻨﻰ ﭼﻪت ﺋﻪﻟﻠﯩﻜﻠﻪرﻧﯩﯔ ﺑﺎﮬﺎﺳﯩﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﭼﻮﯕﻘﯘر ﺗﻮﻧﯘپ ﻳﻪﺗﺘﯩﻢ. ﺑﯩﺰ ﻧﻮﺑﯧﻞ ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎت ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﯩﻐﺎ ﺋﯧﺮﯨﺸﯩﻤﯩﺰ دەﻳﺪﯨﻜﻪﻧﻤﯩﺰ، ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﯩﺪﯨﻦ، ﺳﻪۋﯨﻴﻪﻣﯩﺰﻧﻰ ﮬﻪﺳﺴﯩﻠﻪپ ﺋﺎﺷﯘرۇﺷﯩﻤﯩﺰ، ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﯩﺪﯨﻦ، ﺋﻪﺳﻪرﻟﯩﺮﯨﻤﯩﺰﻧﻰ ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ ﺋﯩﻨﮕﻠﯩﺰ ﺗﯩﻠﯩﺪا ﻳﯧﺰﯨﺸﯩﻤﯩﺰ ﻛﯧﺮەك ﺋﯩﻜﻪن. ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎ ﺑﯩﻜﺎر، ﺋﯜﻣﯩﺪ ﻳﻮق. ﻳﻪﻧﻪ ﻛﻪﻟﮕﯜﺳﻰ 50 ﻳﯩﻠﻐﯩﭽﻪ ﺑﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺗﻪﻟﻪﭘﻜﻪ ﻣﺎس ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎن ﻳﺎزﻏﯘﭼﯩلار ﭼﯩﻘﺴﺎ، ﺋﯘﻳﻐﯘرلارﻏﺎ ﻧﻮﺑﯧﻞ ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎت ﻣﯘﻛﺎﭘﺎﺗﯩﺪﯨﻦ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﺑﺎر، - دﯦﺪى.
   ﺑﯩﺰ ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺧﻪﻟﻘﯩﻨﯩﯔ ﭘﻪﺧﯩﺮﻟﯩﻚ، ﮔﯧﮕﺎﻧﺖ ﺋﯘﺳﺘﺎز ﻳﺎزﻏﯘﭼﯩﺴﻰ زوردۇن ﺳﺎﺑﯩﺮ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯜچ، ﺗﯚت ﺳﺎﺋﻪﺗﺘﻪك ﻣﯘﯕﺪﯨﺸﯩﺶ، ﺳﯩﺮدﯨﺸﯩﺶ، ﺳﯚﮬﺒﻪﺗﻠﯩﺸﯩﺶ ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ، ﻧﯘرﻏﯘن ﺑﯩﻠﯩﻤﯩﻠﻪرﮔﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﯘش ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﻠﻠﻪ، ﻳﻪﻧﻪ ﻛﻪﺳﯩﭙﻨﻰ ﻗﯩﺰﻏﯩﻦ ﺳﯚﻳﯜش، ﺗﯩﺮﯨﺸﯩﭗ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺶ، ﻧﻪﺗﯩﺠﻪ ﻳﺎرﯨﺘﯩﺶ، ﺷﻪﻛﯩﻠﮕﻪ ﺑﯧﺮﯨﻠﻤﻪي ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻴﻪﺗﭽﯩﻞ ﺑﻮﻟﯘش، ﻳﺎزﻏﯘﭼﻰ ﺑﻮﻟﯘش ﺋﯜﭼﯜن ﻛﯚپ ﺋﯚﮔﯩﻨﯩﺶ، ﻛﯚپ ﺋﯩﺰدﯨﻨﯩﺶ، ﺷﯘﻧﺪاﻗلا ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﻘﺎ ﺋﯚزﯨﻨﻰ ﺑﯧﻐﯩﺸلاش ﻛﯧﺮەﻛﻠﯩﻜﻰ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪە ﻧﯘرﻏﯘﻧﻠﯩﻐﺎن ﺋﻪﻣﻪﻟﯩﻲ ﺑﯩﻠﯩﻤﻠﻪرﮔﻪ، ﺳﺎۋاﻗلارﻏﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﺪۇق.
   ﻣﻪن زوردۇن ﺋﺎﻛﺎ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯩﻜﻜﻰ ﻗﯧﺘﯩﻤﻠﯩﻖ ﺗﺎﺳﺎدﯨﭙﯩﻲ ﭘﯘرﺳﻪﺗﺘﻪ ﻛﯚرۈﺷﻜﻪن ﺑﻮﻟﺴﺎﻣﻤﯘ، ﻟﯧﻜﯩﻦ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯧﮕﯩﻠﻤﻪس - ﺳﯘﻧﻤﺎس ﺋﯩﺮادﯨﺴﻰ، ﺋﺎددﯨﻲ - ﺳﺎددا، ﻣﯧﮭﻤﺎﻧﺪوﺳﺖ، ﺋﻮﭼﯘق - ﻳﻮرۇق، ﻛﯚﻳﯜﻣﭽﺎن ﺧﺎراﻛﺘﯧﺮى، ﺳﺎلاﻣﻪﺗﻠﯩﻜﻰ ﻧﺎﭼﺎر ﺷﺎراﺋﯩﺘﺘﯩﻤﯘ ﺋﯩﺠﺎد ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن ﺋﯩﺰﭼﯩﻠﻠﯩﻘﻰ، ﺷﯘﻧﺪاﻗلا ﺋﻪدەﺑﯩﻴﺎﺗﻘﺎ ﺋﯚزﯨﻨﻰ ﺑﯧﻐﯩﺸلاش روﮬﻰ ﻣﻪﻧﺪە ﭼﻮﯕﻘﯘر ﺗﻪﺳﯩﺮ ﻗﺎﻟﺪۇردى.
«ئۈرۈمچى كەچلىك گېزىتى»، «ھايات ئەلبۇمى» سەھىپىسى، 15- ئىيۇن سانىدىن

‹‹شىنجاڭ ياشلىرى›› ژۇرنىلىدا ئېلان قىلىنغان بۇ ماقالىنىڭ ماۋزۇسىنى ئۆزگەرتىپلا «ئۈرۈمچى كەچلىك گېزىتى›› دە ئېلان قىلىنغانلىقىغا مۇبارەك بولسۇن. مەتبۇئاتلارنى مۇشۇنداق قىلىپ پاخاللاشتۇرايلى قېرىنداشلار...




بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   abdulla.sawut تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-7-10 19:40  

توغرا ،مەنمۇ بۇ ماقالىنى شىنجاڭ ياشلىرى ژۇرنىلىدا ئۇقۇغان. مەيلى قانداق بولۇشىدىن قەتئىينەزەر زۇردۇن سابىر ئاكىنىڭ ئىجادىيەتكە ئۆزىنى بېغىشلاش روھى ماڭا تەسىر قىلدى. ياتقان يېرى جەننەتتە بولغاي.

        يەنە بىر قانچە مەتبۇئاتقا بەرسىمۇ بولغۇدەك ماقالىكەن بۇ،‹‹شىنجاڭ ياشلىرى››ژۇرنىلىنى ئوقۇغانلارنىڭ ‹‹ئۈرۈمچى كەچلىك گېزىتى››نى ئوقۇشى ناتايىن،‹‹ئۈرۈمچى كەچلىك گېزىتى››نى ئوقۇغانلارنىڭ ‹‹ئىشچىلار ۋاقىت گېزىتى››ىنى ئوقۇشى ناتايىن،‹‹ئىشچىلار ۋاقىت گېزىتى››ىنى ئوقۇغانلارنىڭ ‹‹ئاسىيا كىندىكى›› گېزىتىنى بىلىشى ناتايىن.‹‹ئاسىيا كىندىكى›› گېزىتىنى بىلىدىغانلارنىڭ ‹‹شىنجاڭ تارىخ - مەدەنىيىتى››دېگەن ژۇرنالنىڭ بارلىقىنى ئاڭلىغان بولۇشى ناتايىن!
        مەتبۇئاتلارنىڭ نېمە سەۋەپتىن پاخاللىشىدىغانلىقى ھەققىدە ئوبدانراق ئويلىنايلى،بالىلار!

قانداق بولسا پاخاللاشتى دەيمىز ئەمسە؟ ... تەكرار- تەكرار بېسىۋەرسۇنمۇ مەتبۇئاتلار؟ ئۇنىڭسىزمۇ نۇرغۇن ياخشى ئەسەرلەر يوق ئەمەسقۇ؟...