ئوت كېتەر كۆڭۈلنىڭ باياۋېنىغا [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

ئوت كېتەر كۆڭۈلنىڭ باياۋېنىغا

دېرىزە ئولتۇرار جىمجىت،پەرىشان،
پىچىرلاپ قويىدۇ تۆكۈلگەن ياپراق.
ئاقماقتا كۆز يېشى چېقىلغان تاشنىڭ،
قۇشقاچلار ۋىچىرلاپ ئۇچماقتا يىراق.

كۆيمەكتە چاراسلاپ سۇنىڭ ئاۋازى،
تەلمۇرەر نەگىدۇر كىيىك بالىسى.
تولغۇنۇپ-تولغۇنۇپ ئاقار بىر ئېقىن،
ئۆزىگە سۆزلەيدۇ گۈللەرنىڭ ھىدى.

يىراققا قارايدۇ تاغلار پەرىشان،
تولغىنار تىنىچسىز توزىغان گۈللەر.
ئوت كېتەر كۆڭۈلنىڭ باياۋېنىغا،
كۆكلەيدۇ ئازاپتەك شۇ ئوتتا تاشلار .

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   مۇھەممەدجان تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-9-18 21:12  

ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم شېراق ئەپەندى، قەلەملىرىڭىز بەرىكەتلىك بولغاي !

بىر- بىرىگە يېپىشقان گۈزەل سۆزلەر شېئىرنىڭ جەزىبىسىنى ئاشۇرۇپتۇ.

ھېسسى ئۈنچىلىرىڭىز تېىخىمۇ سۈزۈك ، تېخىمۇ راۋان بولغۇسى ، بەرىكەتلىك بولۇڭ .

قەلىمىڭىزگە بەرىكەت ئاتا قىلغاي،تېىخىمۇ ياخشى ئەسەرلەرنى ئىجاد قىلىشىڭىزنى ئۆمۇد قىلىمەن

ئەجرىڭىزگگ رەھمەت يەنىمۇ ياخشى ئەسەرلەرنى ئىجاد قىلىشىڭىزنى ئۆمۇد قىلىمەن.

ماۋزۇ قولاشمىغاندەك ھېس قىلدىم

مۇھەممەتجاننىڭ بۇ شېئىرىنى ئوقۇپ، بۇرۇنقى شېئىرلىرىنى ئوقۇغاندىكى تاتلىق تۇيغۇنى تاپالمىدىم.......قەلىمىڭىزگە بەركەت تىلەيمەن.