شەيخلەر ۋە شېھىدلار كۇبراسى
ئىبراھىم ھەققۇل
III
مەلۇمكى، ئىنسان بارلىق تەرتىبىدە باشقا بارچە يارالمىشلارنىڭ ئەڭ كەيىندە تۇرىدۇ. دەسلەپ «ئەقلى ئەۋۋەل» يارالغان. كېيىن ئون ئەقل، پەلەكلەرنىڭ نەپسى، ئەرش، كۇرسى ۋە باشقا بىر قانچە جىسملار بىلەن بىرگە تۆت ئۇنسۇر، مەۋالىدى سەلاسە (مەدەن -نەباتات – ھەيۋانات) بىنا بىنا قىلىنغان. مانا مۇشۇلاردىن كېيىن، يەنى ئاخىردا ئىنسان يارىتىلىش. يارلىش ئېتىبارى بىلەن ئىنسان گەرچى ھەممە نەرسنىڭ كەيىندە بولسىمۇ، ماھىيەت، سالاھىيەت جەھەتىتىن ھەممىنىڭ ئالدىدا-يوكسەكلىكتە تۇرىدۇ.ئەمىلىيەتتە، ئىنسان- ئالەمنىڭ روھى، ئالەم گۈزەللىكلىرىنىڭ مۋىسى. كامىللىق ئۇنىڭ مەقسىتى ۋە ئەڭ ئالىي شان-شەرەپ دەرىجىسىدۇر. بۇ مەۋجۇتلۇق ئالىمىدە ئاللاھ كامىل ئىنساننىڭ ۋاسىتىسىدا تەجەللى بولىدۇ. كامىللىق نۇرى يوقالسا، ئالەمنى زۇلمەت قاپلايدۇ. بۇ ھەقتە شەيخ ئەكبەر مانا نىمە دەيدۇ: «ئاللاھ تائالا ئالەمنى ئامان سەقلاش ئۈچۈن ئادەمنى ئۆزىگە خەلىپە قىلدى.ئۇلارنىڭ ئىچىدە كامىل ئىنسان مەۋجۇت بولغانغا قەدەر ئالەممۇ مۇھاپەزەتتە بولىدۇ. ئىنسانى كامىل شۇ خەزىنىدىن ئايرىلىپ ئاخىرەتكە كوچىشى ھامان ئاسمان گۆمۈرلۈشكە، يولتۇزلار چېچىلىشقا، قۇياش سونۇشقا باشلار». دېمەك، بۇنداق مەنىۋىي ھاكىملىق ۋە مۇھاپىزەتچىلىك ئىنساننىڭ زىممىسىگە ناھايتى زور بىر مەسۇلىيەت بولۇپ يوكلەندى.بۇنداق قارالسا، ئىنسان پەقەت ئەقل ۋە بىلىش بىلەنلا ئەمەس، روھ، تۇيغۇ ۋە ھىسسىياتلىرى بىلەنمۇ ھايۋاندىن پەرق قىلىدۇ. ھىسسىياتى ئالىيە، يەنى يوكسەك ھىسسىياتلار دەپ ئاتالغان دىنىي ۋە ئېستېتىك تۇيغۇلار يالغۇز ئىنسانغا خاس، ئىنسان ئۈچۈن ئىمكانىيەت، ئىمتىياز مەيدانلىرىدۇر. دىنىي تۇيغۇغا ئوخشاش گۈزەللىك ھىسسىمۇ ئىنساننىڭ تەبىئىتىدە مەۋجۇت. ئىنسان تۇغۇلۇشىدنلا ئەنە شۇ تۇيغۇلەرئېرىشكەن بولىدۇ. تەرەققىيات ئۈچۈن خىزمەت قىلىدىغان، ئادەملەرنى بىرلىك ۋە ھەمكارلىققا چاقىرىدىغان ھېچ بىر كەيپىيات، ھېچ بىر ئېھتىياج تەسەۋۋۇپ تەرىپىدىن رەت قىلىنمىغان. بەلكى، تەسەۋۋۇپ ئىنساندا يارىتىلىشىتىلا مەۋجۇت بولغان ساپلىق، بىگۇناھلىق، مېھرىبانلىق كەبى خۇسۇسىيەت، قابىلىيەت ۋە پەزىلەتلەرنى مۇكەممەل تەرزدە ئاسراپ-ئاۋايلاش، تەرەققىي تاپقۇزۇشۇقا غەمخورلۇق قىلىدۇ. تەسەۋۋۇپ روھى ھاياتقا، ئۇنىڭدىن ئېرىشىكۈسى نەتىجىلەرگە قاتتىق دىققەت قىلىشقا ئۆگىتىدۇ. ئەڭ پېشقەدەم سوپىلار نۇقتىئىي نەزىرىدە تەرىقەت روھىي مىراجدىن ئۆزگە بىر نىمە ئەمەس. بۇ پىكر نەجمىددىن كۇبراغىمۇ تولۇق تىگىشلىك. شۇڭا كۇبرا بىر قانچە تەرىقەت ئەربابلىرىدىن پەرقلىق ھالدا، سەيرۇ سۇلۇك قىلغۇچى ھەر بىر ئىنساننىڭ ئۆزىگە خاس ھايات تەرزى ۋە ئوز ئالدىغا ياشىغۇچى روھى ئالىمى بارلىقىنى تولۇق ئىناۋەتكە ئالىدۇ.
تەسەۋۋۇپ تارىخىدىن مەلۇمكى، قەدىم دەۋرلەردىن ئېتىبارەن سوپىلار پسىخىلوگىك تۇيغۇلىرى ۋە ئېرىشىلگەن روھى ھالەتلىرىنى «ھال» دەپ ئاتىغان.كېيىن ھەر تۈرلۈك ئۇنۋان ۋە مەرتىۋىلەرتەقسىملىنىپ «مەقام» دەپ ئاتالغان. سالىك بۇ يولدا سوپىدىن باشقىغا نامەلۇم ۋە كۆرۈنمەيدىغان ھادىسىلەرگە ئۇدۇل كەلگەن. ئوزگىلەر روبىرۇ بولمايدىغان قىيىنچىلىق ۋە مۇشاققەتلەر ئۇنىڭ يولىغا توساق. سەيياھ شۇنداق ئەھۋاللارغا دۇچ كېلىدىغان بولۇپ، ئەزاپ-زەۋققا، زەۋق-ئەزاپقا ئالمىشىدۇ. بەزىدە ئۇ «ماددىي ئالەمگە نىسپەتەن بىرزېرىش»ھىس قىلىدۇ. «ئولمەستىن بۇرۇن ئولۈش» قىيناقلىرىغا چىدايدۇ. قەلبدىكى مەنالار ئوزگىرىدۇ. ھاللار يېڭىلىنىدۇ. نەجمىددىن كۇبرا بۇ ئۆزگۈرۈش ۋە يېڭىلىنىشلارنى رەڭ ۋاسىتىسى بىلەنمۇ ئىزاھلايدۇ. ئۇنىڭچە، يېشىل رەڭ«قەلىپ ھاياتى ۋە جانلىقلىقىنىڭ«رەمزى»(بىشارىتى)دۇر. «بۇ رەڭدىن كېيىن ئاق تاشنىڭ رېڭى پەيدا بولىدۇ. بۇ ئەقلى زورلۇقنىڭ رەڭگى». ئەقلى زورلۇقنىڭ رەڭگى قىزىللاشقاندىن كېيىن، ئەڭ قېلىن يېپىنچىلارمۇ يىرتىلىدۇ. قىزىل رەڭ پارلىغاندا«سەييارنى پەرىشان ئەيلەر، پارچىلار، قومۇرۇپ ئالار ۋە تەۋرىتەر». بۇلار غارايى ھادىسە ۋە ئوزگىرىشلەر. ئادەتتە مىستىك كۆرۈنۈشلەرگە ئاساسلانغاندا بۇنداق روھى-پسىخولوگىك جەريان سىرلىرى ۋە نەتىجىلىرىنى ئاشكارە قىلىشقا ئانچەبەك رۇخسەت بېرىلمىگەن. ئۇسمانلى تۇرك ئالىمى مۇستاپا قارە توغرىنىڭ تەكىتلىگىنىدەك، نەجمىددىن كۇبرا«پەۋايىھ ئۇل-جامال»ناملىق رىسالىسىدە تەسەۋۋۇپ كلا سسىكلىرى ئارىسىدا ناھايتى ئاز ئۇچرايدىغان بىر ئۇسۇل بىلەن، شەخسىي ھىس ۋە مىستىك كۆرۈنۈشلىرىگە دىققىتنى تارتىپ، غايبەت(ىلاھىي يېقىنلىق) ھالىدىكى تەشبىھلىرىنى قەلەمگە ئالغان ۋە ئوقۇغۇچىغا يەتۈزگەن. رىسالىگە شۇ نۇقتئى نەزەردىن ياندىشىلغانىدا، ئۇنى مۇكەممەل بىر تەسەۋۋۇپ پسىخولو گىيىسى دېيىشكە بولىدۇ ».
دەرھەقىقەت، «پەۋايىھ» كۇبرانىڭ ھال ھەقىقىتى، روھ گۈزەللىگى ۋە قەلپ كەچۈرمىشلىرىنى ئەكس ئەتتۈرگۈچى بىتەكرار بىر ئەسىرى. ئۇنىڭدا كۇبرا ئاجايىپ سەمىمىي،ناھايتى ھاياجانلىق، كۆڭۈل ھاياتىنى ناھايتى تېرەن ۋە تاللىغان يولىدا تەۋرەنمەيدىغان شەخس قىياپىتىدە نامايان بولىدۇ. كۇبرا ئىلاھىي ئىشقنىڭ سىر-ئەسرارىدىن، ھىكمەت ۋە ھەقىقەتلىرىدىن ئىشەنچ بىلەن سۆزلەيدۇ. ئىشقنىڭ ئىنسان قەلبىدىكى رەھىمسىز ۋە شىددەتلىك تەسىرلىرىنىمۇ ھەققانىي كۆرسىتىدۇ. ئەمما ئۇ ئىلاھىي ئىشققا مەجازىي ئىشقنى قارشى قويمايدۇ، ئاللاھقا بولغان ئىشقنى ياقلاپ، بەشەرىي سۆيگۈنى يەرگە ئۇرمايدۇ. ھەتتا تەسەۋۋۇپ شەيخلىرى ئۈچۈن خاس ۋە خەراكتېرلىك بولمىغان بىر تەرزدە مەجازىي ئىشق سەرگۇزەشتلىرىنى قەغەزگە كۆچۈرىدۇ: «مىسردا، نىل دەرياسى ساھىلىغا يېقىن يېزىدىكى بىر جارىيەگە ئاشىق بولغان ئىدىم. بىر نەچچە كۇن يىيىش - ئىچىشتىن توختۇدۇم. ئىشق ئوتى شۇ قەدەر كۈچەيدىكى، گويا نەپىسىممۇ ئوتقا ئايلانغان ئىدى»،-دەيدۇ ئۇ.
ئەمر ئەل-مەككىي:«ئاللاھ قەلپلەرنى بەدەنلەردىن يەتتە مىڭ يىل مۇقەددەم ياراتقان ۋە ئۆزىگە يېقىن بىر مەقامدا ساقلىغان. روھلارنى قەلپلەردىن يەتتە مىڭ يىل ئاۋال يارىتىپ ئۇلارنى يېقىنلىق بېغىدا ساقلىغان. ئەڭ ئىچكى كوچا بولغان ۋىجدانلار بولسا،روھلاردىن يەتتە مىڭ يىل ئالدىن ياراتىلغان ۋە ئۆزى بىلەن ئېرىشكۈچى ھالىدە ساقلانغان. ئاشۇچاغدا ۋىجدان روھقا، روھ قەلپكە، قەلپ ۋۇجۇدقا قامالغانكەن. ئەنە شۇ سىناق ئەسناسىدا بەدەن ئىبادەتكە بېرىلىدىكەن، قەلپ ئىشققا غەرق بولغانكەن، روھ رەببىگە يېقىنلىشدىكەن، ۋىجدان بولسا، ئۆزى بىلەن بىرلىك ھالىدە ھۇزۇر ئالىدىكەن». خۇددى شۇ تۆت مەۋجۇدلۇق: ۋۇجۇد، قەلپ، روھ ۋە ۋىجدان، شۇ تۆت مەۋجۇدلۇقنىڭ ھەقىقىتى: تائەت-ئبادەت، ئىشق، ئېرىشىش ۋە ئىلاھىي ھۇزۇر تەسەۋۋۇپتىكى باش مەقسەت، باش تەلەپ ۋە سەيرى سۇلۇ كدىكى ئەڭ ئالىي نەتىجە دېسە ئەسلا خاتا بولمايدۇ. نەجمىددىن كۇبرا رىسالىلىرىدە بۇلار توغرىسىدا قەيتا-قەيتا مۇھاكىمە يۈزگۈزىدۇ، ھەر نۆۋەت يا قەلپ، يا روھ ياكى ۋىجداننىڭ ماھىيىتى ۋە سىرلىرىنى گويا يېڭىدىن ئىجات قىلىپ بېرىدۇ.
IV
نەقل قىلىنىشىچە، كۇنلەردىن بىر كۇنى بىر كىيك خۇشبوي مىۋەلىك ئەنبەھ دەرەختىنىڭ تېگىدە ئۇخلاپ قاپتۇ. كۇتۈلمىگەندە دەھشەتلىك بىر شاۋقۇن ئىشىتىلگەندەك بوپتۇ. كىيىك ھېچ ئىككىلەنمەستىن قىيامەت قايىم بولدى، دەپ دەرھال قېچىپتۇ. بۇنى كۆرگەن باشقا كىيىكلەر ئۇنىڭدىن«نېمە بولدى؟ئۈچۈن بۇنچە تېز يۈگۈرەيسەن؟» -دەپ سورىغاندا ئۇ «ئاخىر زامان باشلاندى...»،-دەپ جاۋاپ قايتۇرۇپتۇ.باشقا كىيىكلەر بۇ گەپنى ئاڭلاپلا ئۇنىڭ ئارقىسدىن يۈگۈرۈشكە باشلاپتۇ. كىيىكلەرنىڭ جان-جەھلى بىلەن قېچىپ كېتىۋاتقانلىقىنى كۆرگەن بۇغىلار «ئاخىر زامان»نىڭ خەۋىرىنى ئاڭلاپلا ئۇلارغا قوشۇلۇپتۇ. شۇنداق قىلىپ ، ھەر تۈرلۈك جانلىقلار بىرىنىڭ ئارقىسدىن ئىككىنچىسى ئەگىشىپ چېپىشىۋەرگەندىن كېيىن، بۇ قاچقۇن دەھشەتلىك بىر خەۋپكە ئايلىنىپتۇ. شۇچاغداسەيلى-ساياھەت قىلىپ يورگەن ھىندى پەيغەمبىرى بۇددا بۇ ئەقىلغا سىغمايدىغان توپىلاڭغا دۇچ كېلپ، ئەڭ ئاخىردا يۈگۈرەۋاتقان ھايۋاندىن بۇ قاچە-قاچنىڭ سەۋەبىنى سۇرىشتۈرگەندە ئۇ «ئاخىر زامان باشلاندى...»،-دەپتۇ. شۇچاغدا بۇددا: «بۇ توغرا ئەمەس. توختاڭلار! دۇنيا ئاخىرلاشقىنى يوق. قاچماڭلار. مېنىڭ گېپىمنى ئاڭلاڭلار»، - دەپ ۋاقىراپتۇ. جانۋارلار توختاپتۇ. بۇددا ئاخىر زامان ۋەھىمىسىنى كىمنىڭ باشلىغانلىقىنى سۇرىشتۈرگەندە، گەپ بىرىنچى بولۇپ قېچىشنى باشلىغان كىيىككە كېلىپ تاقىلىپتۇ. بۇددا ئۇنىڭدىن سوراپتۇ:«ئاخىر زامان باشلانغانلىقىنى سەزگىنىڭدە سەن قايەردە ئىدىڭ ۋە نېمە ئىش بىلەن مەشغۇل بولىۋاتاتتىڭ؟» ،«ئەنبەھ دەرەختىنىڭ ئاستىدا ياتاتتىم»، - دەپتۇ كىيىك. «ئېھتىمال دەرەختدىن ئۇزىلىپ چۇشكەن مۋىنىڭ ئاۋازى سېنى ئۇيغىتىۋەتكەندۇ؟ بەلكى شۇ ئاۋاز سەندە ۋەھىمە پەيدا قىلىپ قورۇقىنىڭدىن قىيامەت بولدى دەپ ئويلىغانسەن؟ يورۈڭلار، بېرىپ ئاشۇ دەرەخنى كۆرەيلى، ھەممىسى ئاشۇ جايدا ئايدىڭلىشىدۇ». ئۇلار بېرىپ دەرەخكە قارىسا. بۇددىنىڭ پەرىزى ھەقىقەتەن توغرا ئىكەن.
تەسەۋۇر قىلىپ بېقىڭ، ئاشۇ توپ-توپ ھايۋانلار بۇددىغا ئۇچراپ قالمىغان بولسا قانداق بولاتتى؟ ئەلۋەتتە،باشقىچە بىر قىيامەت پەيدا بولاتتى. دېمەك،بۇ قىيامەتنىڭ تۈپ سەۋەبى، شۈبھىسىزكى، قورقۇنۇچتۇر. قورقۇنڭچ، ۋەھىمە قانداق چاغدا تەنتەنە قىلىدۇ؟ قاچانكى ئەقل،شەيئىيلەرنىڭ ماھىيتىنى تونۇس سۇسايسا.«كىيىك»لەرنىڭ ئەھۋالىنى چۈشىنىشكە بولىدۇ. لېكىن باشقا ھايۋانلارچۇ؟ ئۇلار قورقۇنۇچ ۋە ۋەھىمىگە نېمە ئۈچۈن بۇنچىلىك تېز، بۇنچىلىك ئاسان تەسلىم بولۇشتى؟ بۇ ھەقتە باش قاتۇرسا، بۇنىڭ سەۋەبلىرى توغرىسىدا چوڭقۇر پىكىر يۈرگۈزۈلسە ئەسلازىيان بولمايدۇ. چۈنكى ئىنسان ۋەھىمە ۋە قورقۇنۇچنىڭ «قاينىمى»غا يېتىپ بارمىغۇچە، ئۆزىگە خاس بىر ئىزچىللىق ۋە جۇرئەت بىلەن ئۇلارنى چۇڭقۇر ئىدراك قىلمىغۇچە، ھېچ قاچان جاسارەت تۇيغۇسىغا كېلەلمەيدۇ. جۇرئەت ۋە جاسارەت قۇرۇق گەپ ياكى دەۋا ئەمەس،ھال ۋە مەنادۇر. بۇنىڭغا ئېرىشىش ئۈچۈن بولسا،ساۋات، مەرىپەت بولۇشى زۆرۇر. ئىنسان ھېچ قاچان ئوز-ئۆزىدىن شىجائەتلىك بۇلۇپ قالمايدۇ. ئۇ ئۆزىنىڭ ئاجىزلىقى، قورقۇنچاقلىقى، مۇناپىقلىقىنى تونۇپ يېتىپ جۇرئەت ۋە جاسارەت تۇيغۇسىغا ئېرىشىدۇ. «بالىلىقىمدا ھېچكىم يوق بىر ئۇيدىكى نەرسىلەرنى قوغداش ئۈچۈن بۇ ئۆيدە ئۆزەم يالغۇز قونۇشقا توغرا كەلگەن ئىدى،-دەپ ھىكايە قىلىدۇ نەجمىددىن كۇبرا،-شەيتان: «ئۆيگە ئوغرى كىرىدۇ»،-دەپ توختىماي ۋەسۋەسىگە سالاتتى،كۆڭلۈم ۋەھىمىدە ئىدى. ھالبۇكى، ئېشىكلەر مەھكەم ئىتىلگەن ئىدى. غايىۋىي تۇيغۇلارنىڭ ئۇيغۇنىشى، ھېسلارنىڭ ئادىشىشى ۋە قورقۇنۇچنىڭ دەھشىتى بولسا كېرەك، مەن ئوغرى كەلگەنلىگىگە قەتىي ئىشەندىم، گويا قۇلىقىمغا ئۇنىڭ ئىشىكنى تىرىقلىتىشى ئاڭلىنىۋاتقاندەك قىلاتتى: ئەنە، ئىشىكنىڭ يېنىغا كەلدى، تەييارلاندى، ئىشىڭنىڭ مەھكەم تاقالغانلىقىنى بىلگەندىن كېيىن، چاچلىرىنى ئوينىتىشقا باشلىدى.ئاخىرىدا، ئىشىكنى ئاچتى،ئىچكىرىگە كىردى.ئەقل-ھۇشۇمنى يوقاتتىم. ئەتىسى كەچتە ھۇشۇمغا كېلىپ، ئۆز- ئۆزەمگە: «ماڭا نېمە بولدى؟» دېدىم. ئاستا-ئاستا كېچىسى ئۇيگە ئوغرى كىرگەنلىگىنى ۋە بەزى نەرسەلەرنىڭ ئوغىرلانغانلىقىنى ئەسلىدىم،-دە، دەرھال نەرسىلەرگە قارىدىم. ھەممە نەرسە جاي-جايىدا تۇراتتى. ئىشىكنى تەكشۈردۈم-ئۇمۇ تاقاقلىق ئىدى. شۇندىلا بۇنىڭ ھەممىسى شەيتاننىڭ قىلمىشى ئىكەنلىگىنى بىلدىم. قاتتىق قورۇققاندا ئاللىقانداق قورقۇنۇچلۇق شەخسلەر كۆزگە كۆرىنىدۇكى، بۇنىڭ سىرى ۋەھمىدۇر».بالىلىقتىكى ۋەھىمە-بالىلىقتىلا قېپقالمايدۇ:ئۇ ئىنسان بىلەن باپ-باراۋەر ئۆسۈپ، ئۇلغىيىدۇ. رىۋايەتكە كۆرە، بىر ئادەم كۇنلەردىن بىر كۇنى يولدا كېتىۋېتىپ ۋاباغا يولۇقۇپ قاپتۇ-دە، ئۇندىن قاياققا كېتىۋاتقانلىقىنى سوراپتۇ. «قوشنا يۇرتقا خىزمەت قىلىشقا كېتىۋاتىمەن، ئۇ يەردىن بەش يۈز ئادەمنىڭ جېنىنى ئېلىپ قايتىمەن»،-دەپتۇ ۋابا. ئارىدىن خېلى ۋاقىت ئۆتۈپتۇ. «خىزمەت سەپىرى»دىن قايتىۋاتقان ۋابا بىلەن ھېلىقى كىشى يەنە ئۇچرۇشۇپ قاپتۇ. «بەك ھېرىپ كەتكەندەك قىلىسەن.نۇرغۇن ئادەمنىڭ جېنىنى قۇرۇتتۇڭغۇ دەيمەن؟». ۋابا: «شۇنداق بولۇپ قالدى. ئەسلىدە مەن بەش يۈز كىشىنىڭ جېنىنى ئالدىم، خالاس. لېكىن بىر يېرىم مىڭ كىشى قورقۇنۇچتىن جان تەسلىم قىلدى»،-دېگەن ئېكەن.
خۇلاسە ئېنق: قورقۇنۇچ ۋابادىنمۇ يامان. قورقۇنۇچنىڭ ھالاكىتى ۋابانىڭكىدىنمۇ دەھشەتلىكراق بولىدۇ. شۇ سەۋەپتىن تەسەۋۋۇپ ئىنساننىڭ قەلبى ۋە روھىنى قورقۇنۇچتىن تازىلاشقا ئالاھىدە دىققىتىنى قاراتقان. چۈنكى قورقۇنۇچ ۋە تەھلىكە ئىرادىنىڭ كۇشەندىسى، ئەركىنلىكنىڭ كۆزگە كۆرۈنمەس قەپىزىدۇر. ھەممە جىنايەت، ھەممە خىيانەت، ھەممە قاباھەتلەردە قورقۇنۇچنىڭ قولى ۋە ئىشتىراكى بار بولۇپ، ئۇ ھەر قانداق كىشىنى ئاجىز، سەت،ھەقىقەت تۇيغۇسى ئۆلگەن بىر مەخلۇققا ئەيلاندۇرىدۇ.شۇڭا قورقماسلىق شەرت ۋە زۆرۇر بولغان نەرسىلەردىنمۇ قورقىلىدۇ. تەسەۋۋۇپتا قورقۇنۇچ بىر نەچچە تۇرگە بۆلۈنگەن. بۇلار:1.دۇنيا ئەھلىنىڭ قورقۇنۇشى. 2. ئاخىرەت ئەھلىنىڭ قورقۇنىشى. 3. ئەھلۇللاھنىڭ قورقۇنۇشى. بۇ قورقۇنۇشلار ئىچىدە ئىنساننىچەكلەيدىغان ۋەھىمە قوزغايدىغان ۋە جۇرئتىنى يىمىرىپ تاشلايدىغان قورقۇنۇچ دۇنيا ئەھلىنىڭ قورقۇنۇشىدۇر. چۈنكى ئۇ مال-مۇلك، ئەمەل- مەرتىۋە، ھۇزۇر-ھالاۋەتلەردىن ئايرىلىشتىن پەيدا بولغان بولۇپ،ئۇ ئادەمنى ئادەمگە ئىتائەتمەن ياكى قارام قىلىپ قويىدىغان تەھلىكە ۋە قورقۇنۇچ ھىسابلىنىدۇ. تەرىقەت تەربىيىسى بولسا، ئىنساننى ئاللاھتىن باشقا ھېچ كىم ۋە ھېچ نېمىدىن قورقماسلىق دەرىجىسىگە يوكسەلدۈرىدۇ. بۇنى نەجمىددىن كۇبرا ئەمىلىيەتتە ئىسپاتلىغان ئىدى.
بىرىنچى جاھان ئۇرۇشى يىللىرىدا رۇس مۇتەپەككۇرلىرىدىن بىرى، «ئنسا ننىڭ پەقەت ئىنسانلا بولۇپ تۇرالىشى ئەمەس، ئۇ ئۆزىدىن يا ئىگىزگە كۆتۈر لىشى ياكى تۆۋەنگە غۇلىشى كېرەك، ئۇ يا ئاللاھ تەرەپكە يوكسىلىدۇ ياكى يىرتقۇچلىشىدۇ»،-دېگەن ئىكەن. دەرھەقىقەت، ئىنساننىڭ پەقەت ئىنسان بولغانلىقى ئۈچۈنلا قانائەتلىنىشى ۋە پەخرلىنىشى ھەمىشە ئۆزىنى ئاقلىيا لمايدۇ. ئەمىلىيەتتە، ئىنسان ياخشىلىق ۋە يامانلىق، شەپقەت ۋە ياۋۇزلۇق، مېھر ۋە قەھرگە ئوخشاش ئۆزئارا ناھايىتى زىت، قارمۇ-قارشى خۇسۇسىيەت ۋە تۇيغۇلارنىڭ مۇجەسسەمىلىنىشىدۇر.مانا مۇشۇ ھەقىقەتنى چۇڭقۇر بىلىش -ئوزنى بىلىشنىڭ ئەڭ ئاساسىي، بەلكى بىرىنچى شەرتىدۇر. ئەكسىچە ھەر قانداق ئالىي تۇيغۇ ۋە چۈشەنچە قۇرۇق گەپ بولۇپ قالىدۇ. ئاقىۋەتتە ھەقىقەت ۋە توغرىلىق تۇيغۇسىغا تەلەپكارلار سانى كېمەيگەنسېرى كېمىيى بېرىۋېرىدۇ، يېتۇكلۈك،كامىللىق ھەققىدىكى ئېگىز-پەس سۆزلەرنى چايناش بىر ئادەتكە ئايلىنىدۇ. بۇنداق پەيتتە بوشاڭلىق، چەكلىمىلىك ۋە ئاۋاملىق شىددەت بىلەن ئىلگىرىلەيدۇ.چۈنكى، مەرىپەت زوقى تۈگگەن، نەپسانىي ۋە شەيتانىي مۇناسىۋەتلەر تەنتەنە قىلغان مۇھىتتا باشقىچە بولىشى مۇمكىن ئەمەس. «دەسلەپكى قېتىم خىلۋەتكە كىرگىنىمدە،-دەيدۇ نەجمىددىن كۇبرا، - ئىچىمدە بىرئازغۇنلۇق، شۇھرەتپەرەسلىك تۇيغۇسى، مۇنبەرلەرگە چىقىپ تەرىقەتنى ئىنسانلارغا بىلدۈرۈش ۋە ئۆگۈتۈش ئارزۇسى بار ئىدى. مەن شۇھرەتپەرەسلەردىن ئەمەس ئىدىم. ئەمما ئاغۇنلۇق مېنى بەرىبىر ئۇلارنىڭ سېپىگە قوشىۋەتكەن ئىدى. كېيىن بىلگىنىمگە قەدەر«بۇ يول توغرا»دېگەن بىر نەرسە مەندە ھاسىل بولدى. لېكىن خىلۋەتنىڭ تەمى بۇزۇق ئىدى. چۈنكى مەقسىتىم نائېنىق، نىيىتىمدە سادىق ئەمەس ئىدىم».بۈگۈننىڭ ئادىمى ئۆزىنى-ئۆزى بۇنداق تەرزدە تەكشۈرەلمەيدۇ. بۇنىڭغا سەل-پەل ئېرىشسىمۇ، ھەقىقەتنى ئوچۇق ئېتىراپ قىلىشقا كۇچى ئەتمەيدۇ. بۇ ئۇمۇمىي كۆنۈكمە ئۈچۈن كىملەرنىدۇر ئەيپلەش ئىنساپتىن ئەمەس.ئۇنىڭدىن قالسا، ھەر بىر شەخس نەجمىددىن كۇبرانىڭ «ئۇنۇتما، شاھ، نەپس ۋە شەيتان سەندىن باشقا ۋە سەندىن تاشقىرى بىر بارلىق ئەمەستۇر، بىلسەڭ، ئۇلار-سەن،سەن-ئۇلارسەن»،-دېگەن پىكرلىرىگە مەرىپەتنىڭ كۇچ-قۇدرىتى بىلەن ئىقرار بولمايدىكەن، ئۇ ھېچ قاچان ئۆزىنىڭ ھېس-تۇيغۇ ۋە مەيللىرىنى خالىس تەكشۈرۈشكە كىرىشىشنى بىلمەيدۇ. بۇنىڭ سەۋەبىنى باشقا بىر شەيخ،«نۇرغۇن ئنسانلارغا مەرىپەتنىڭ شەرىپى نىسىپ بولمايدۇ، ئۇلار جاھىل بولۇپ، لۇتپقا ئىشەنمەيدۇ، مەرتىۋە قۇدرىتىدىن خەۋەرسىز، تېرەن مەنالىرىدىن بەكمۇ يىراق» دەپ شەرھلەيدۇ ۋە ئۇلارنى«ئاداۋەت تەربىيىسىد ىكى كىشىلەر» دەپ باھالايدۇ. «ئاداۋەت تەربىيىسى»-بۇ نەپس ۋە شەيتان تەربىيىسى دېمەك. نەپسمۇ، شەيتانمۇ ئادەمنىڭ ئىچىدىكى «مۇرەببىي». ئۇلارنىڭ تەربىيە، تەسىر ۋە تەقىپلىرىدىن قۇتۇلۇش بەكمۇ مۈشكۇل. نەجمىددىن كۇبرا بۇنى بۇنى تولۇق ئېتىراپ قىلغان ھالدا نىجاتلىقنىڭ ئۇسۇلى ۋە يوللىرىنىمۇ ئېنىق كۆرسىتىپ بېرىدۇ. شۇ مەنادا ئۇلۇغ شەيخنىڭ تەجرىبىلىرى پەۋقۇلاددە قىزىقارلىق ۋە ناھايىتى ئىبرەتلىكتۇر.
مەشھۇر ياپۇن ئەدىپى كاۋاباتا ياسۇنارىنىڭ ئىقرارىغا قارىغاندا،«شەيتان دۇنياسى»غا كىرمەك بەك قىيىن. ئاجىز روھ بىلەن ئۇ ئىشنىڭھۆددىسىدىن چىققىلى بولمايدۇ». بۇ گەپكە ئىشىنىش كېرەك. چۈنكى شەيتان دۇنياسى ئىنسان سۈرىتىدىكى بىر دۇنيابولۇپ، ئۇندىكى توساقلارنىڭ سان-سانىقىنى ئېلىىش ۋە ئۇلارنىڭ ھەممىسىنى تۈپتىن يوقۇتۇش تولىمۇ مۇشكۈل. بۇ «توساقلار»بولسا، ئىنساندىكى نەپسانىي ۋە شەيتانىي ئارزۇ-ھەۋەسلەردۇر. بۇلارنىڭ بىر قانچىسى ھۆكۈمرانلىق مەۋقەيىگە ئېگە بولسا، يەنە بىر قانچىسى شىلاش، ئالداش،توغرا يولدىن ئازدۇرۇىشقا ماھىر. لېكىن بۇ يەردە مەسىلىنىڭ باشقا تەرىپىمۇ بار. ۋاقت-زامان ئۆتكەنسېرى ئىبلىسلىقتا ئىنسان ئىبلىستىنمۇ ئىلگىرلەپ،خۇسۇسەن،كېيىنكى ئەسرلەردە بۇزغۇنچىلىق،ياۋۇزلۇق، زالملىق، قانخورلۇقتا ئىبلىسنى تولىمۇ ھەيران قالدۇرغان، ھەتتا قورقۇنۇچقا سالىدىغان ھالغا يەتكەن. ھۇسەين جاۋىدنىڭ «ئىبلىس» ۋە «ئىبلىسنىڭ ئىنتىقامى» ناملىق دىرامىلىرى ئەنە شۇ مۇدھىش ھەقىقەتنى تەسۋىرلەشكە بېغىشلانغان. تەسەۋۋۇپ ئەھلى بۇ پاجىئەنى ئالدىن كۆرۈپ يەتكەن ۋە بۇنىڭ ئاقىۋىتىنى ناھايتى ياخشى تەسەۋۇر قىلالىغانلىقى ئۈچۈن ئىنسان ۋە شەيتان، شەيتا نىيلىق ۋە ئىنسان قىسمىتىمەسىلىلىرىگە دائمىي رەۋىشتە دىققەت قىلىپ كەلگەن. نەجمىددىن كۇبرانىڭ ئەسەرلىرىنى ئوقۇغاندا بۇنىڭغا يەنە بىر قېتىم ئىشەنچ ھاسىل قىلىسىز.
V
ئىمام رەببانىي تەسەۋۋۇپقا دائىر كىتاپلارنى ئوقۇش ھېچ قاچان ھېچ كىمگە زىيان يەتكۈزمەسلىگىنى مەخسۇس تەكىتلىگەن. ئەلۋەتتە، تەرىقەت، مەرىپەت، ھەقىقەت ياكى ئىشق ۋە كامىللىق سىرلىرى يۇرۇتۇپ بېرىلگەن كىتاپلاردىن ئادەملەر پايدا كۆرسە كۆرىدۇكى، زىيان كۆرمەيدۇ. ئەمما ئاشۇ كىتاپلار ئەۋام، جاھىل ۋە نادان ياكى پىكر-قاراشلىرى تار ئالىملارنىڭ قولىغا چۇشسىچۇ؟ بۇ بەك يامان، ئەلۋەتتە. چۈنكى ئۇلاردا ئىپادىلەنگەن مەنا ۋە ھەقىقەتلەر، بىرىنچىدىن،ئېغىر ۋە ناتوغرا چۇشۈنىلىدۇ، ئىككىنچىدىن، تەسەۋۋۇر قىلغىلى بولمايدىغان دەرىجىدە خاتا ھۆكۈملەر چىقىرىلىدۇ، خىلمۇ-خىل يالغانلار توقۇلىدۇ. شۇنىڭ ئۈچۈن ئوتمۈشتە سەيرى كېيىنكى ھاللىرىنى ياشاشنى بىلگەن ياكى تەسەۋۋۇپنىڭ باش تۈپ تەلەپلىرىگە ھالى قۇدرەت ئەمەل قىلالىغان كىشىلەرگىلا تەسەۋۋۇپ ھەققىدە سۆزلەش ھۇقۇقى بېرىلگەن. نەجمىددىن كۇبرا ھەزرەتلىرىنىڭ ئىبرەت ۋە نەمۇنىگە ئايلىنىپ كەتكەن ئۇلۇغ خىسلەتلىرىدىن بىرى شۇكى، ئۇ كىشى ھەق يولچىسى بولۇش سۈپىتى بىلەن سەيرى سەياھەتتە نېمىنى باشىتىن كەچۈرگەن بولسا، شۇنى سۆزلىگەن. ئەقلىي، مەنىۋى، روھى قۇۋىتى نېمىلەرگە يەتكەن بولسا، شۇلارنى بايان قىلغان. ئېرىشكىنىنى-ئېرىشتىم،دېگەن. ئېرىشەلمىگىنىنى يۇشۇرمىغان. ھۆر ئادەم باشقىلارنىڭ دۇنياسىدا ياشاشنى ئەسلا خالىمايدۇ. ئۇنىڭ ئەركىن، گۈزەل ۋە دەخلسىز ئۆز دۇنياسى بار. ھۆر ئادەم مەنپەئەت تۇزىقىغا چۈشۈپ قېلىشتىن خېلى بەك ئېگىزلەپ كەتكەن بولىدۇ. بۇنداق كىشى قۇشتەك يەڭگىل، قۇشتەك ئازاد-نەپس قۇتراتقۇلىرىدىن قۇتۇلغان ھالدا كۇن كەچۈرىدۇ. ئەمما بۇ-بىر قېتىم پاكلانغان قەلپ قايتا كىرلاشمايدۇ، بىر نۆۋەت ھۇرلۈككە ئېرىشكەن كىشى ئۆزىنى ھېچ قاچان قۇللۇققا مەھكۇم قىلمايدۇ، دېگىنى ئەمەس. شۇ مەنادا تەسەۋۋۇپتىكى نەپس تەلىماتى ۋە نەپسنى تەربىيلەش تەجرىبىسى ھېچ قاچان كونىرىمايدۇ، دائىمىي رەۋىشتە كامىللىق مەقسىتى ئۈچۈن خىزمەت قىلىشقا قادىر تەلىمات ۋە تەجرىبىدۇر ، دىيىشكە بولىدۇ.
بىز نادانلىق ۋە جاھالەت زۇلمىتىگە ئىلم نۇرىنىڭ بەرھەم بېرىدىغا نلىقىدىن شۇبھىلەنمەيمىز. بۇ توغرا، ئەلۋەتتە. شۇنىڭ ئۈچۈن ئالىملىققامۇ ئىشانچ-ئېتىبارىمىز قاتتىق. لېكىن يالغۇز ئىلم بىلەن ياكى ئالىملىق دەر ىجىسىنى ئېگەللەش بىلەن ئاساسىي مەسىلىنىڭ يىشىلمەيدىغانلىقىنى ئانچە كۆپ ئويلاپ ئولتۇرمايمىز. ۋەھالەنكى،«نۇرغۇن ئىلىملەر بار بولۇپ،بۇ ئىلىملەرنىڭ ئاخىرقى نەتىجىسى يەنىلا، جاھالەت ۋە بىلىمسىزلىكتۇر. نۇرغۇنلىغان ئىلمسىزلىكلەر باربولۇپ، بۇنىڭ نەتىجە كۆرۈنىشى ئىلمدۇر. كىشىگە غۇرۇر ۋە خۇداپەرەسلىك ئىددىئاسىنى تۇغدۇرىدىغان ئىلم جاھالەتتىن ئوزگە نەرسە ئەمەس» («ئەن-نىزامۇل خاس»، 169-بەت).
تەسەۋۋۇپتا «ئەقەباتى سەبە» دېگەن ۋە نەپسى ئەممارەنىڭ يەتتە تۈرىنى بىلدۈرىدىغان ئىبارە بار. بۇلار: 1.بۇخل. 2. ھىرس. 3.. جەھل. 4. كىبر. 5. ھەسەت. 6. شەھۋەت. 7. غەزەپتىن ئىبارەت. ئەگەر ئالىمنىڭ قۇدرىتى يەتسە، ئىلمنىڭ شاراپىتى تۇپەيلىدىن بۇ يەتتە ئاپەتتىن خالاس بولۇپ نەپسى ئۇلۇغلۇق مەرتىۋىسىگە يتىشىشى ۋە ساخاۋەت، قانائەت، تەۋەزۇ، سەۋىرگە ئوخشاش سۈپەتلەرگە ئېرىشىشى مۇمكىن. بىراق نەپسى ئۇلۇغ «مەزالىكى ئەقدام»-ئاياق تېيلىپ كېتىدىغان جاي، مەنزىل بولغانلىقى ئۈچۈن ھەتتا قىيىن ئىلىملەر سىرلىرىدىن خەۋەردار ئالىممۇ ئۆزىگەتامەننا قويۇپ ئىلمىدىن مەغرۇرلانغاندا، يەنە نەپسى ئەممارەگە قەيتىشقا مەجبۇر. بۇنداق بىخۇدلۇق تۇيغۇسى باش كۆتۈرگەندە ئالىمنىڭ ئالىملىقىدىن نام-نىشان قالمايدۇ: ئۇ قەھر-غەزەپ ئوتىدا كۆيىدۇ، يىرتقۇچلىشىدۇ، ئەشەددىي داۋراڭچىغائايلىنىدۇ، مەنپەئەتىگە توقۇنۇش كەلگەن ھەرقانداق بىر ئادەمگە تەشلىنىشتىن ئۆزىنى تارتالمايدۇ. بۇنداق ھالەت ۋە ھادىسىنى ھاياتتا كۆپ ئۇچرىتىش ياكى كۆرۈش مۇمكىن. تەسەۋۋۇپ ئەھلىنىڭ ھال ئىلمىگە نىجات ۋە ئۇمىد كۆزى بىلەن قاراپ، زاھىرىي ئىلملەرگە بىر قەدەر شۇبھە بىلدۈرۈشلىرىنىڭ ئاساسىي سەۋەبىمۇ ئەنە شۇنڭدا. ئەگەر مەسىلىنىڭ مۇشۇ تەرىپىگە دىققەت قىلىنسا، نەجمىددىن كۇبرانىڭ بەزى مۇلاھىزىلىرى، جۇ ملىدىن: «خىلۋەتتن نېرىدا بىر قانچە كىتاپلىرىم بار ئىدى. ئۇلارنى ئويلۇدۇم. شۇ كىتاپلار مېنى ئون بىر قېتىم خىلۋەتتىن ئايرىدى..»، دېگەن پىكىرلىر ىدىن باشقىچە مەنا چىقىرىش ئېھتىمالدىن يىراق ئەمەس. نەجمىددىن كۇبرا رىسالىلىرىدىكى مەقسەت-مۇددا، پىكىر،كۆرۈنۈشلەرنى دەرھال بىلىپ، بەك ئوڭاي ئۆزلەشتۈرۈۋالغىلى بولمايدۇ. ئۇلارنى سەۋىرچانلىق بىلەن، ھال ۋە مەرىپەت، ئىشق ۋە ھەقىقەت كۆرۈشۈشلىرىنى ھالى قۇدرەت ئىدراكتىن ئوتكۈ زۈپ ئوقۇپ، ئۈگۈنۈش كېرەك.
كۇبرانىڭ تەسەۋۋۇپتا ئېرىشكەنلىرىنى ئىككىگە بۆلۈشكە بولىدۇ: ئۇلارنىڭ بىرى - ئەدنا. ئىككىنچىسى - ئەلا. كېينكى كۆرۈنۈش(مۇشاھەدە)يوكسەك دەرىجىدىكى مۇشاھەدە بولۇپ، ئۇ سامادىكى بارلىقلارغا مۇناسىۋەتلىك.ھەققىتە«پەۋايىھ»تىكى مانا بۇ گەپلەرگە دىققەت قىلىڭ:«غايبەت ھالىدە جىسمانىي كۆزۈڭگە كۆرۈنگەن ئاسماننى-ھەمىيشە كۆرۈپ تۇرغان ئاسمان دەپ ئويلىما. غايپ ئالىمىدە تېخىمۇ گۈزەل،تېخىمۇ يېشىل،تېخىمۇ ساپ ۋە ناھايتى پارلاق سان-ساناقسىز كوكلەر بار. ئۆزىنىڭ ئىچكىي دۇنيايىڭنىڭ پاكلىقى بارغا نسېرى ئېشىپ، ئىلگىرلەش ھېس قىلغانسېرىڭ سامامۇ ساڭا تولىمۇ ئوچۇق، گۈزەل ۋە ساپ كۆرىنىدۇر».گەپلەرگە ئىشەنگۈمىز كېلىدۇ. ئەمما غايىپ ئالىمىدىكى ئاشۇ گۈزەل، ئاشۇ ساپ ۋە پارلاق كوكلەرنى كۆرىشكە ئىمكانىمىز يەتمەيدۇ. چۈنكى بىزدە زېرەكلىك تەربىيىسى يوق. لېكىن ھەممە نەرسە مەخپىي پاكلىنىش ۋە روھ تەزكىرىسىگە باغلىق ئىكەنلىگىگە ئۇمىد باغلىساق بولىدۇ.
كۇبرا مەرىپەت قانىتىنى ئىشق قانىتىدىنمۇ ئىگىز ھىساپلىغاندا سۆزلىشىش، خەت يېزىشىش ۋە مۇھاكىمە قىلىشنىڭ كۈچىگە تولۇق ئىشەنگەن.
ئىبراھىم ھەققۇلنىڭ «باقىي سەرچەشمىلەر»ناملىق كىتابىدىن ئۇيغۇرچىلاشتۇرۇلدى
داۋامى بار
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا bagyar تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-8-12 15:27