سۆزلىرىمنى تىزدىم قۇرلارغا
ئېيتالمىغان كۆڭۈل سىرىمنى،
قىلدىم مانا قۇرلاردا ئايان.
كونا ئاغرىق چىقتى مېڭەمگە،
قاخشىماقتا ۋۇجۇدۇمدا جان.
جىمىقتى نەي كۈيى يىراقتا،
ئەمما دىلىم پەرىشان.
ئاھ، كالتەك توپ مەيدانى كەچكۈز ــ
تۇنجى قارغا كۆمۈلگەن ھەريان.
چۇقان سالە، كېچىككەن غازاڭ!
قىينار جاننى ئاداققى خىيال.
خۇشاللىققا كۆنگەن ئادەمنى،
قىلغۇم كەلمەس مېنىڭمۇ مالال.
مەغپىرەتلىك ئوماق لەۋلىرىم،
ھەزىللەرنى تۆكەر بىشەپقەت.
تاڭ بىلەن تەڭ كەلگىن چانامدا،
تۇنجى قارنى دەسسەپ، بە ھەيۋەت.
يورۇتايلى يېقىپ بىر تال شام،
خانىلەرنى كۈندۈزدەك ئاپپاق.
ھۇجرىمىزدا قۇتلىسۇن بىزنى،
ئەترىگۈللەر چېچىپ خۇشپۇراق.
1911 - يىل
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئازاد تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2013-2-13 14:50