«ئىزگۈ تور ئەدەبىياتى» سەھىپىسىگە تەۋسىيە قىلىنغان ئەسەر 
 
قار ياغقان كۈنلەر 
 
مىرئەھمەد مامۇت 
 يىشىل چۈش 
 
ئۇ بىر ھەرىپ ئىدى . 
ھەر بىر قۇرۇلما سىزىقلاردا  
تۆكۈلەتتى سىغىنىش ھىدى . 
مەن  
توم ،ئىنچىكڭە ،ئەگىرى -بۈگرى سىزىقلارنى تۇتاشتۇرۇپ  
ياساپ چىقاتتىم ئۈنى . 
 
سىزىقلار ئۈستىگە قۇيۇلغان چىكىتتە  
كۆرۈنەتتى بىر قوياش بولۇپ ئۇ . 
گۈلگە ئوخشىغان بىر پارچە ئوتلاق  
يېيىلەتتى مىھىر بولۇپ ئۇ . 
تاتلىق چۈشلەر ئۇنىڭ ئىدى  
سىزىلاتتى باھار بولۇپ ئۇ ... 
 
ئۇ بىر تال تىنىققا ئايلاندى  
تۇغۇلدى مەغرۇر يۈرەك . 
ئۇ بىر تامچە يامغۇرغا ئايلاندى  
ئېچىلدى قەلبىدىكى ئاق چېچەك . 
ئۇ ھاياتقا ئايلاندى  
يازار قۇرلىرىغا ئۇماق كىپىنەك . 
 
يىراقتىن قارىساڭ  
نۇر بولۇپ كۆرۈنەتتى ئۇ . 
يېنىغا بارساڭ  
سۆيگۈ بولۇپ تۆكۈلەتتى ئۇ . 
يىشىل چۈشلەر بولدى ھۆكۈمران  
يەنىلا  
ئۆز رەڭگىدە چېچەكلىدى ئۇ ... 
  
 
ئۆلۈم  
قۇشلار ئەمدى ناخشا ئىيتىمەن دېمىسۇن  
شاماللار توختاتسۇن ھېكايىسىنى  
يوللار چەكسىزلىككە تۇتاشسۇن  
دەرەخلەر ئېگىلسۇن سارغايغان ياپراقلىرى بىلەن سۆيۈپ زىمىننى .  
 
مېنى كەلمەيدۇ دېىگەنلەر لېۋىنى چىشلىسۇن  
تىخى بالدۇرغۇ دېگەنلەر زار زار يىغلىسۇن ... 
ئادەملەر سىلەر بىلمەيسىلەر مېنىڭ دەردىمنى  
كۆرۈشنى خالىمايسىلەر تىنىقلىرىمنى .  
سىلەر قاقشاش ، تەلمۈرۈش ئىستىكىدە  
يېڭى ھىكايىلەرگە تولدۇرىسىلەر قاپقارا كېچىنى 
 .  
مەن كېلىمەن سۇدەك تامچىلاپ  
مەن كېلىمەن دەريادەك تىشىپ  
مەن كېلىمەن باھاردەك مەڭزىڭلارغا سۆيۈپ  
مەن كېلىمەن تۇرنىلاردەك چۆللەردىن ئېشىپ .  
 
ئۇ تىخى ياش ئىدى دېيىشىپ قالىسىلەر  
ئەجەپ بالدۇر كەتتى دەپ غىمىنى يېيىشىسىلەر  
بىر ئىسىل ئادەم ئىدى دەپ ئەسلىشىسىلەر . 
كۆزۈڭلاردا ياش يۇقى قەدەملىرىڭلار ئىغىر  
كىيىملەر توپا چىرايلار سۇلغۇن  
تاغدەك دەرت بېسىۋالغان قۇشتەك ماڭا ئەگىشىسىلەر 
 . 
ئاۋال مېنى كېلىدۇ دېگەنلەر ماڭىدۇ ئىغىر خۇرسىنىپ  
ئاندىن مەندىن قورقىدىغانلار ماڭىدۇ يىنىك تىترەپ  
ئاخىرىدا ھايات ماڭىدۇ ئۆزىدىن ئەنسىرەپ . 
ماڭا ئەگىشىسىلەر بىر توپ  
ماڭا ئەگىشىسىلەر بىر كارۋان  
ماڭا ئەگىشىسىلەر بىر تالاي ئىنسان.. . 
 
مەن كۆپ رەھىم قىلدىم سىلەرگە  
داداڭلارنى ئېلىپ كەتتىم باغرىمغا بېسىپ  
ئاناڭلارنى ئېلىپ كەتتىم زار-زار يىغلىتىپ  
بالاڭلارنى ئېلىپ كەتتىم باغرىڭلارنى تىلىپ ... 
مەن ھەممىڭلارنى ئېلىپ كېتىمەن  
ئىزىڭلارنى قۇرىتىمەن  
ھەممىڭلارنى يوقىتىمەن ...  
 
 
سىغىنىش ئەپسانىسى  
بىر ئىستاكان قىنىق دەملەنگەن قەھۋەنى ئېچىپ ئولتۇرۇپ 
سېنىڭ مەۋجۇدلىقىڭنى قىلدىم تەسەۋۋۇر . 
يوقلۇق ئىچىدىكى گۈزەللىكىڭ  
مىسكىن قەلبىمگە بېرەتتى ئالەمچە ھۇزۇر . 
 
سەن بىر تال تاش ئىدىڭ يىراقلارغا ئېتىلغان  
چۈشەتتىڭ قاغجىرىغان دالىلارغا . 
سەن چۈش ئىدىڭ قورقۇنۇچلۇق بىر چۈش  
سالاتتىڭ ھەر قەلىبنى يېڭى كويلارغا 
 . 
سېنى ئىزدەپ تاپىمەن دەيتتىم سارغايغان غازاڭلاردىن  
سېنى ئىزدەپ تاپىمەن دەيتتىم تىنىقىمدىن . 
سەن كۆزۈمگە كۆرۈنمىگەنسىرى شۇنچە خۇشال بولاتتىم  
تاپالمايدىغانلىقىمغا ئىشىنىپ قايتىدىن . 
 
سېنى سوراپ قولۇمنى سۇندۇم پارچە-پارچە بۇلۇتلارغا  
قولۇم ھەسرەت ياشلىرىدا قالدى پۇلاڭلاپ . 
سېنى سوراپ ئۇچۇر يازدىم غەمكىن تاغلارغا  
كېتەتتىڭ شۇ دەقىقلەردە مەندىن يىراقلاپ . 
 
سېنى يۇلتۇزغا ئوخشىتاتتىم قەلبىمنى يورۇتقان نۇرلۇق يۇلتۇزغا  
ئاسمىنىمدا كۆرۈنۈپ قالاتتىڭ غىل-پال لەپىلدەپ . 
سېنى ئۈمۈدكە ئوخشىتاتتىم كۆزلەردىن تۆكۈلۈپ تۇرغان  
بىلىجان كەبى ئۈزەتتىم قەلبىڭدە لەيلەپ . 
 
سەن ئالۋۇن كەبى كۆرۈنۈپ قالاتتىڭ مەنزىلىمدە  
كەينىڭدىن قوغلايتتىم ئاقساپ ، تەمتىرەپ . 
ۋىسال كەبى قەلبىمنى ئاۋۇندۇراتتىڭ  
سۇۋىناتتىم خىياللىرىمدا ساڭا ئەركىلەپ . 
 
سېنى ئىزدىدىم سەيياھ كەبى قەلبىمنى كېزىپ  
يۈرىكىمنىڭ بىر بۇرجىكىدە تۇراتتىڭ مەغرۇر . 
قولۇڭدا ، بوينۇڭدا تۇراتتى قىلىچ كەبى پارقىراپ  
ئۈجمە كۆڭۈللەردە توپا بېسىپ ياتقان غۇرۇر . 
 
سېنىڭ كىلىدىغانلىقىڭنى بىلەتتىم  
كېلەتتىڭ قەدەملىرىڭدە جاھاننى تىترىتىپ . 
سېنىڭ سىماھىڭ كۆرۈنگەن دەملەردە  
ھايات كونتۇرۇللىقىنى يوقىتاتتى قەلبىمنى يەنچىپ . 
 
يىراق ، تولىمۇ يىراق بىر ماكاندا  
سېنىڭ قەدرىڭنى قىلىۋاتقانلارنى كۆردۈم . 
سەندىن قورقۇپ ، كېلىشىڭدىن ئەنسىرەپ  
ئىگىلىپ تۇرۇپ ئىخلاس بىلەن تىۋىنىۋاتقانلارنى كۆردۈم . 
 
سېنى كىلىدۇ دېگەنلەر  
قورقۇنىچ ئىچىدە باساتتى ھەر بىر قەدەمنى  
سېنىڭ كېلىدىغانلىقىڭغا ئىشەنمىگەنلەر  
ئۆزىنى ئاتاتتى شاراپ قۇيۇلغان جايلارغا  
ئېچەتتى ، ئۆمۈر بويى ئېچىپ قانمىغاندەك  
كۈلەتتى ھەر دەقىقە كۈلۈپ قانمىغاندەك  
ھەۋەس ئۈچۈنلا ياشايدىغاندەك  
ھەر تەرەپكە ئاتاتتى ئەرزىمەس جېنىنى ... 
 
سېنى كېلىدۇ دېدىم  
ئىشەنمىدى ھېچكىم . 
كەل دېدىم سېنى چاقىرىپ  
تىترەپ كەتتى بۇ ئۇلۇغ زىمىن ... 
 
قار ياغقان كۈنلەر  
 
بۇلۇتلارنىڭ كۆزىدە لىق ياش  
يۇلتۇزلارنىڭ قەلبىدە بوران . 
يۇپۇرماقلار تۆكۈلەر سىم-سىم  
قۇشلار مېنىڭ دەردىمگە دەرمان 
 . 
شاماللاردەك ئۇچتۇم ھەر تامان  
يۈرىكىمنى تىلدى غىرىپلىق . 
لەپ-لەپ ئۇچقان قار تۇمانلىرى  
ھېكايەمنى سۆزلەشكە لايىق . 
1 
تۇلپار ئىدىم كىشنىگەن مۇڭلۇق ، 
تۇياقلىرىم ئۇچاتتى كۆكتە . 
خىياللىرىم چۈش كەبى لەرزان  
تەۋرىنەتتە ئالتۇن بۆشۈكتە . 
 
شامال ئىدىم سۆيەتتىم تاتلىق ، 
چىچەكلىگەن تۇيغۇلىرىمنى . 
يۈرىكىدە ياشايتتىم مەغرۇر  
بۇزۇپ يازنىڭ خىياللىرىنى  
.  
ئۈگىتەتتى ماڭا بىرمۇ بىر  
باغرى دەريا بىر بۈيۈك ئادەم . 
ئۇنىڭ تاتلىق سۆيۈشلىرىدە  
پورەكلەيتتىم گۈل كەبى ھەردەم 
 . 
ئۇ مىھىرلىك بىر ئۇستاز ئىدى  
يۈرىكىمگە يازاتتى قىسسە . 
مەغرۇر باسقان ئىزلىرى بىلەن  
يارىتاتتى بۈيۈك ھېكايە 
 . 
ئۇ ئوتقاشتەك بىر قوياش ئىدى  
يۇرۇتاتتى قەلبىمنى ئاپئاق . 
قەغەز ئىدى تۇراتتى مەزمۇت  
مەن شېئىرنى يازغان بىر ۋاراق . 
 
ئۇ مەردانە بىر توغراق ئىدى  
ئوق يىلتىزى قەلبىمگە تۇتاش . 
يارىتاتتى گۈزەل مۇھەببەت  
ئاڭا ھەمراھ مەردانە ياشاش 
 . 
ئۇ سۆيەتتى بۈيۈك ۋەتەننى  
ھەر تىنىقتا ياڭرىتىپ ناخشا . 
ئۆزى كەتتى قالدى ئىزلىرى  
ئۇنى سۆيگەن ۋەتەن باغرىدا ... 
3 
جۇل-جۇل بولدى يىرتىلدى ئاسمان  
تاشتى سۇلار يېرىلدى دەريا . 
كۆچتى قۇملار مۇڭلاندى تۇپراق  
ئاھ، باغرىمغا ئېتىلدى ئوقيا .  
 
يۇلتۇز كۆچتى دېدى بىر كىشى  
ئاقتى باغرىم چۇۋۇلدى چېچىم . 
ئاھ قەلبىمدە ئاقتى شۇررىدە  
دادا دېگەن بىر بۈيۈك ئىسىم . 
 
«ئىزگۈ تور ئەدەبىياتى» سەھىپىسىگە تەۋسىيە قىلىنغان ئەسەر 
  |