كوللېكتىپ: ئابدۇراھمان ئابلىكىمگە مەرسىيەنامىلەر

مەھەممەتجان · ۋاقتى: 2015-1-22 09:52:36


	تېما يوللىغۇچى ئىلاۋىسى:ئاسىيا بوكس چىمپىيۇنى،پەخىرلىك ئوغلانىمىز ئابدۇراھمان ئابلىكىم مىلادىيە 2015-يىل 1-ئاينىڭ 21-كۈنى ئۈرۈمچىدىكى ئۆيىدە (لاڭتيەن 2-قورۇسىدا) ئالەمدىن ئۆتكەن.شۇ مۇناسىۋەت ھەرقايسى توربىكەتلەردە بەس-بەستە تورداشلارنىڭ مەرھۇمغا بولغان ھەرخىل شەكىلدىكى يازمىلىرى ئۈزۈلدۈرمەي بېرىلىۋاتىدۇ،شۇنداقلا يەنە مەرھۇمنىڭ ھايات ۋاقتىدا ئايرىم مۇنبەرلەردە ‹‹ئاكىللېس››نامىدا مۇلاھىزە خاراكتىرلىك خىلى نۇرغۇن يازمىلارنى يېزىپ قالدۇرغانلىقىنى دېيىشىۋاتىدۇ ... مەزكۇر مۇنبەر مەخسۇس ئەدەبىيات مۇنبىرى بولۇش سۈپىتى بىلەن مەن موشۇ تېمىنى پەخىرلىك ئوغلانىمىز ئابدۇراھمان ئابلىكىمگە يېزىلغان مەرسىيەنامىلەرنى توپلاش ئۈچۈن ئاچتىم. مۇنبەرداشلىرىمىزنىڭ ھەم چىمپىيۇنىمىزغا بولغان يۈرەك سۆزلىرىنى موشۇ تېما ئاستىغا يېزىشىنى ئۈمىد قىلىمەن... ئابدۇراخمان ئابلىكىمگە مەرسىيە ئابدۇشۈكۈر قاسىم خەۋەر كەلدى بۈگۈن تۇيۇقسىز، ئابدۇراخمان «باقى» بولدى دەپ. ياقا يىرتىپ يىغلاشتى ئەل-يۇرت، ئەزىمەتنىڭ ھەسرىتىنى يەپ. ئەمدى ئوتتۇز يەتتىدە ئىدى، ئەجەل باقماس ئىكەن يېشىغا، ئەجەپ ئېغىر مۇسىبەت كەلدى، ئۇيغۇرۇمنىڭ بۈگۈن بېشىغا. ساقىغاندا كۆكتىن بىر چولپان، بېرەلمەستىن ھېجرانغا بەرداش. ھەسرەت بىلەن ئاقماقتا مانا، ئىلى، تارىم، يەكەن، قارىقاش. ھازا تۇتتى قول باغلاپ يىغلاپ، بارچە ئۇيغۇر، قەۋمى- قېرىنداش. سۈكۈت بىلەن تەڭرىتاغ ئاتا، ئوغلان ئۈچۈن ئەگدە مانا باش. ئەلۋىدا ئەي ئۇيغۇرۇرۇم پەخرى، سىزنى مەڭگۈ ياد ئېتەر خەلقىم. قەبرىڭىزدە يېتىڭ خاتىرجەم، قوچاق ئاچار جەننەتمۇ بەلكىم. 2015-يىلى 1-ئاينىڭ 21-كۈنى پەيزاۋات سەنمۇ چارچاپسەن - ئۇيغۇر ئوغلانى ئابدۇراخمانغا مەرسىيە تۈندىكى ئادەم(ئەسلى يوللىغۇچى:raxit1973) ئابدۇراخماننى ئۆلدى دېدى بىرى، ئابدۇراخمان مۇش ياراتتى، دېدى بىرى، ئابدۇراخمان ھايات، دېدى يەنە بىرى... مەن تۇرۇپ قالدىم نېمە دېيىش كېرەكلىكىنى ئويلاپ جەزمەن بىر نېمە دېيىشىم كېرەكتەك. لېكىن مەن ئابدۇراخماننى ئۆلدى دېيىشنى خالىمايمەن چۈنكى ئابدۇراخمان تۇتۇپ تۇرار قۇلۇمنى شۇ تاپ. ئابدۇراخمان مۇش ياراتتى دېيىشتىن قورقىمەن ئۇ ياراتقان مۇش ئۇدۇل كېلىپ مېنى ماخچايتىۋىتىدىغاندەك نىچۈن مۇشت ئاتمايسەن دەپ، ئابدۇراخماننى ھايات دېسەم غايىپ بولار ھايات ئابدۇراخمان غايىپ بولغاندەك... ئۇ يېنىمدا ئەمەسمىدى ماڭا مۇشت ئاتقان ئەمەسمىدى ئۇ ھاياتنى مەغلۇپ قىلغان ئەمەسمىدى دەپ قالارمەن كىيىكتەك بوزلاپ. ھەي ئابدۇراخمان ھەي تەكلىماكان ھەي ئاسمان ھەي بىچارە، ئۇيغۇر بولۇپ قالغان ئەگەر سەن ئېنگىلىز بولۇپ قالغان ۋە ئامېرىكىدا تۇرىۋاتقان بولساڭ بولار ئىدىڭ دۇنيانىڭ بوكسيور ئاتىسى، توكيودا تۇرىۋاتقان بولساڭ بۇلار ئىدىڭ ياپونلارنىڭ ئىلاھەسى. بىراق سەن مۇشۇ تۇپراقتا تۇردۇڭ مۇشۇ تۇپراقتىن كەلگەنلىكىڭگە كەتسەڭ مۇشۇ تۇپراقنىڭ قوينىغا ئالقدىغانلىقىغا ئىشەندىڭ. رەقىبىڭگە بىر مۇشت ئۇرغاندا مۇشۇ تۇپراقنىڭ ئاچ-يېلىڭ قېرىنداشلىرىڭنىڭ ئاسمىنىڭدىكى ئۇچار قاناتلارنىڭ ھەر تۈپ گۈل-گىياھ ھەتتا ئەخلەتنىڭمۇ ساڭا ئۈنسىز تەنتەنە قىلىۋاتقانلىقىنى بېشىنى كۆتۈرىۋاتقانلىقىنى ھېس قىلدىڭ، تۈگۈلگەن مۇشتۇم مۇشۇ ۋەتەننىڭ دەپ ئىپتىخارلاندىڭ رەقىبىمنى يىقىتقىنى مەن ئەمەس ۋەتەندۇر، دېدىڭ، ئۇسسىغاندا تەڭلەنگەن لاي سۇ سېنى مىڭ يىللىق توغراقتەك قىلدى قەيسەر ھارغاندا مەنزىلىڭگە يەتكۈزگەن ئېشەك ھارۋىسىنىڭ سۈرئىتى نەزەرىڭدە چىڭلۇڭنىڭ ئايرۇپىلانىدىنمۇ تېز ئىدى... بۈگۈن مەن چارچىغانلىقىمنى ئېتىراپ قىلغانىدىم توۋا دەيمەن، سەنمۇ چارچاپسەن بىر ياتقانچە ئويغانماپسەن سېنى چارچىتىدىغانلار ئويغىتالماي سېنى «كېتىپتۇ» دەپتۇ. بىراق كەتسەڭ نەگە كېتىدىغانلىقىڭنى ئۇلار نېمە بىلسۇن، كىندىك قېنىڭنى ئىزدەپ ماڭغانلىقىڭنى ئۇلار نېمە بىلسۇن، سېنىڭ بۇ ۋاقىتلىق ھاياتتىن مەڭگۈلۈك ھاياتقا يول ئالغانلىقىڭنى ئۇلار نېمە بىلسۇن، نېمە بىلسۇن ئۇلار- سېنىڭ ئارام ئېلىۋاتقانلىقىڭنى بىر پەس... مۇشتى تۈگۈلگەن پېتى... دېيىشىدۇ دېمەك، سەن يەنە بىر جەڭگە تەييارلىنىپسەن يوقۇتۇشقا، يوقۇلۇشقا ئەمەس! 2015-يىلى 21-يانۋار دوكتور قەيسەر مىجىتنىڭ مەرسىيەسى ‏(بوكسچى ئابدۇراھمانغا بىغىشلايمەن) ‏ قەيسەر مىجىت ‏****** ‏‏تاڭ سەھەر، مۇسىبەتلىك شۇمپەن خەۋەر، ‏يۈرەكنى ئەزدى ھەجەپ، كۆڭۈل يىرىم. ‏يىغلايدۇ خەلقىڭ سىنىڭ، قايغۇ بىلەن، ‏ئەل ئۈچۈن شاۋكەت قۇچقان باتۇر ئىنىم. ‏ۋاقىتسىز قازا قىلىپ كەتتىڭ ئەجەپ، ‏ئازاپتا تىترىمەكتە مىنىڭ جىسمىم. ‏جەننەتتىن بولغاي ئورنۇڭ، مۆمىن يىگىت، ‏دۇئاغا قول كۆتۈردى پۈتۈن خەلقىم! ‏ياش ئىدىڭ، ياخشى ئىدىڭ، ياشىغانتىڭ، ‏كۆمۈلگەن ئىدىڭ ئەلنىڭ ھۆرمىتىگە. ‏ئەل -ئادىل، قەدىرلەيدۇ كىشىلەرنى،. ‏ئىرىشكەن تا-ئەبەتلىك سۆيگۈسىگە. (ئامېرىكا، بوستۇن شەھىرى) مۇسىبەت پەسلى خەندان (ئەسلى يوللىغۇچى:mastura) ئابدۇراھمان ئابلىكىم ئاكىمىزنى ئەسلەپ– كېتىش بار، قايتىپ كەلمەك يوق، بىر ئارىدا يېڭىباشتىن كۈلمەك يوق. شۇڭا سەپەر ئەمەس قايتىش دەيدىكەن، بىزگىمۇ بار، دېسەكمۇ بۇ مۇسىبەت يۈرەكلەرنى يەيدىكەن. كېتىش بار، تۇتۇپ قالماق يوق، ياكى بىللە كەتمەك ئۈچۈن كىملەرنىدۇر ساقلىماق يوق. شۇڭا ئۆلۈمدىن باشقىسى تاماشا دەيدىكەن، ئۆلۈملا ئويۇن ئەمەس، ھەقىقەتنى سۆزلەيدىكەن. ئۈنسىز يىغلايسەن، رەببىم دەيسەن، يەنە كىملەرگىدۇر ئۇزۇن ئۆمۈر تىلەيسەن، كەتكەنلەرگە ئەجىر، قالغانلارغا سەۋر تىلەيسەن. باش كۆتۈرۈپ كەلگەندە زىمىستان بۇ ھازىلارنى ئاچارغا ئۈچ كۈنلۈك مادار بارمۇ؟ ئۇلانغاندا ماتەمدار يۈرەكلەر بىر–بىرىگە ئۈرۈمچىنى بويلىغان ياشلارغا تۇغان سالار بارمۇ؟ غۇنچە پەسلىگە ئىككى ئاي قالغان بولسا كېرەك، پورەكلەپ ئېچىلغان گۈللەرنىڭ سۈرىتى چاناقلاردا قالدى، ئۇيقۇدىكى قاناتلاردا قالدى. ئۇلارنى ئۈششۈتمەي ساقلاش ئۈچۈن قانچە يىگىت ئات سالدى؟ قانچە قىزنىڭ دىلىدا بىر پارچە ئوت ياندى؟ كېتىش بار قايرىلىپ قارىماق يوق، ئۇنتۇلغانلارغا ئەسلەپ يەنە باقماق يوق. شۇڭا ئۇزۇن بىر ئۇيقۇ ئىكەن ئۆلۈم دېگەن. بەزىلەر ئۈچۈن ھېچكىم ئىشىنەلمەس تۇيغۇ ئىكەن. مۇسىبەت قاپلىدى تەڭرىتاغنى، تارىمنى، يىغلىتار بالام دېگەن ئاتاڭنى، باغرى خازان يارىڭنى. تالاي ئۆتتى ئۇيغۇرنىڭ مۇسىبەت پەسلى، كەلدى يەنە ئۇنىڭ يېڭىچە ئەسلى... بەلكىم ھەركۈنى بىر مۇسىبەت پەسلى... 2015–يىلى 21–يانۋار ئۇيغۇرلارنىڭ پەخىرلىك ئوغلانى دوستۇم ئابدۇراھمانغا مەرسىيە رۇستەم قاراسۇ ئابدۇراھمان كەتتى كۆز يۇمۇپ، مۇسىبەتكە تولدى دىيارىم. قان يىغلايدۇ تۇلغۇنۇپ ئاچچىق، تەكلىماكان تەڭرى تاغ تارىم. قۇچقان شەرەپ ھايات چېغىدا، ئەل ۋەتەنگە تۆھپە ياغدۇرۇپ. ئىلىپ كەتتى ئەجەپمۇ ئەجەل، بارچە ئەلنى داغدا قالدۇرۇپ. يىغلاش بىلەن قايتۇرۇش بولسا، يىغلايتۇق كۆز كور بوپ كەتكىچە. يانىۋارنىڭ يىگىرمە بىرى، بولدى بىزگە زۇلمەتلىك كېچە. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا Erchin تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2015-1-22 10:47

مەھەممەتجان · ۋاقتى: 2015-1-22 10:32:40


	ئاسىيا بوكىس چېمپىيونى ئابدۇراھمان ئابلىكىم بۈگۈن 37 يېشىدا قازا قىلدى. ئۇ 1978-يىلى ئالتاي شەھىرىدە تۇغۇلغان، 1994-يىلى 16 يېشىدا ئەمدىلا قۇرۇلغان شىنجاڭ بوكىس كوماندىسىغا تاللانغان. 1999-يىلى ئابدۇراھمان ئاسىيا لەۋھە تالىشىش مۇسابىقىسى 75 كىلوگراملىقلار مۇسابىقىسىدە چېمپىيونلۇققا ئېرىشكەن. ھەرقېتىم شىنجاڭ بوكىس تەنھەرىكىتى باشقۇرۇش مەركىزىگە مەشىق مەيدانىغا زىيارەتكە بارغاندا بىر ئېگىز بويلۇق سۈكۈتتە تۇرغان ئۇيغۇر يىگىتى ئۇچرايدۇ، گەرچە ئۇ باشقا ئەزالاردىن ياشقا چوڭراق بولسىمۇ، ئەمما ئۇ مەشىق مەيدانىدا ياش ئەزالار بىلەن ئوخشاش مەشىق قىلىدۇ، ھەمىشە بەدىنىدىن تەر ئېقىپ كەتكەندە، ئاندىن ئازراق ئارام ئالىدۇ. ئۇ دەل ئىلگىرى ئاسىيا بوكىس سەھنىسىنى زىلزىلگە كەلتۈرگەن دۆلەت كوماندىسىنىڭ سابىق داڭلىق بوكىس ماھىرى ئابدۇراھمان ئابلىكىم، تۇنجى بولۇپ ئولىمپىك تەنھەرىكەت يىغىنىغا ئاتلانغان شىنجاڭلىق بوكىس ماھىرى. ئابدۇراھمان ئابلىكىمنىڭ يۇرتى ئالتاي شەھىرىدە، 1994-يىلى، شىنجاڭ بوكىس كوماندىسى رەسمىي قۇرۇلغان، ئەمدىلا 16 ياشقا كىرگەن ئابدۇراھمان ئامما ئىچىدىن چىققان تەبئىي تالانتى بىلەن ترېنېر ئابلىكىم تەرىپىدىن تاللاندى. ئابلىكىم ترېنېرنىڭ كۆڭۈل قويۇپ يېتەكلىشى ئاستىدا، ئۇ ناھايىتى ئەستايىدىل مەشىق قىلدى، ئەمما 71 كىلوگراملىق بوكىس ماھىرى بولۇش سۈپىتى بىلەن، ئۇنىڭ ئەڭ ياخشى نەتىجىسى 1995-يىللىق مەملىكەتلىك ياشلار مۇسابىقىسىدە ئۈچىنچى دەرىجىگە ئېرىشىش بولدى. 1997-يىلى ئابدۇراھمان «ئۆزىنى ناھايىتى ئەمەلىي كۈچۈم بار »دەپ قاراپ، كۆڭلىدە مەملىكەتلىك 8-نۆۋەتلىك تەنھەرىكەت يىغىنىدا نەتىجە ئېلىشنى ئويلىدى، نەتىجىدە تۇنجى مەيدان مۇسابىقىدە ئويلىمىغان يەردىن شاللىنىپ كەتتى. ئۇ ئەينى ۋاقىتتا 19 ياش ئىدى، مۇسابىقىدىن كېيىن ئابلىكىم ترېنېر ئۇنى قىلچىمۇ ئەيىبلىمىدى، ئەمما ئابدۇراھماننىڭ ئۆزىگە بولغان ئىشەنچى تەۋرىنىشكە باشلىدى:« ئاشۇ مەيدان مۇسابىقىدىن كېيىن، مەن ھەتتا ئۆزۈمنىڭ يەنىلا بوكىس مەشىق قىلىدىغان كىشى ياكى ئەمەسلىكىمدىن گۇمانلاندىم» دېدى. 1998-يىلى، 20 ياشلىق ئابدۇراھمان 75 كىلوگراملىقلار دەرىجىسىنى مەشىق قىلىشقا باشلىدى، ئويلىمىغان يەردىن بۇ ئۇنىڭ كەسپىي ھاياتىنىڭ بۇرۇلۇش نۇقتىسىغا ئايلاندى. يېرىم يىلدىن كېيىن، ئۇ كۈتۈلمىگەندە مەملىكەتلىك سەرخىللار مۇسابىقىسىدە بىراقلا چېمپىيونلۇققا ئېرىشتى، بۇ نەتىجە بىراقلا ئابدۇراھماننىڭ جۇڭگو بوكىس سەھنىسىدىكى داڭلىق كىشىگە ئايلاندى، ئۇنىڭ ئىشەنچى قايتىپ كەلدى. 1999-يىلى، ئاسىيا لەۋھە تالىشىش مۇسابىقىسى 75 كىلوگراملىقلار مۇسابىقىسىدە ئابدۇراھمان بىراقلا ھىندىستان، كورىيە ۋە قىرغىزىستان ماھىرىنى مەغلۇب قىلىپ كىشلەرنى ھەيران قالدۇرۇپ چېمپىيونلۇق مۇكاپات تارقىتىش سۇپىسىدا تۇردى. ئەينى ۋاقىتتا كۆپلىگەن چەتئەللىك ماھىرلار: ئۇ جۇڭگولۇق ئەمەس!» دېگەن، ئابلىكىم ترېنېر پەخىرلەنگەن ھالدا پاسپورتنى كۆرسىتىپ تۇرۇپ، : « ئېنىق كۆردىڭلار، بىز جۇڭگولۇق، جۇڭگودىمۇ ئاسىيادىكى ئالدىنقى قاتاردا تۇرىدىغان بوكىس ماھىرلىرى بار» دېگەن. ئابدۇراھمان جۇڭگو بوكىسچىلىقى ئۈچۈن تۇنجى قېتىم ئاسىيا چېمپىيونلۇقىغا ئېرىشكەن، ئەمدىلا قۇرۇلغىنىغا تۆت يىل بولغان شىنجاڭ بوكىس كوماندىسىمۇ بىراقلا مەملىكەتلىك كۈچلۈك كوماندىلار قاتارىغا كىرگەن. شىنجاڭ بوكىس باشقۇرۇش مەركىزىنىڭ مۇدىرى ئابلىكىم ئەسلەپ تۇرۇپ:« ئىلگىرى ئولىمپىكنى ئويلاشقا جۈرئەت قىلالمايتۇق، مەملىكەتلىك چېمپىيونلۇققا ئېرىشسەك خوشال بولۇپ كېتەتتۇق. ئابدۇراھمان 2000-يىللىق سېدنىي ئولىمپىك مۇسابىقىسىغا قاتنىشىش بېلىتىگە ئېرىشتى، ئاندىن بىزنىڭ تېخىمۇ چوڭ ئارزۇيىمىز بار بولدى.» دېگەن. ئەينى يىللاردىكى شان شەرەپنى تىلغا ئېلىپ: «ئۈچ نەپەر ئولىمپىك بوكىس مۇسابىقىسىگە قاتناشقان جۇڭگو ماھىرى ئىچىدە، مەن تۇنجى بولۇپ مەيدانغا كىرىش بېلىتىگە ئېرىشكەن.» ئابدۇراھمان بىردىنلا پەخىرلەنگەن ھالدا :« ۋەتەنگە ۋاكالىتەن ئولىمپىك مۇسابىقىسىگە قاتنىشىش مېنىڭ ھاياتىمدىكى ئەڭ شەرەپلىك مىنۇتلار» دېدى. تەييارلىق مۇسابىقىدە، ئۇ بىر نەپەر پولشا ماھىرى بىلەن مۇسابىقىگە چۈشتى، ئابدۇراھمان 15 نومۇر ئارقىدا قالدى، روھسىز ھالدا مەيداندىن خوشلاشتى. «گەرچە مەن بىلەن رەقىبىمنىڭ ئەمەلىي كۈچى تەڭ بولسىمۇ، ئەمما مۇسابىقە تەجىربىسىدە ئۇتتۇرۇپ قويدۇم.» دېدى ئابدۇراھمان. قىسقىغىنە ۋاقىتلىق ئولىمپىكتىكى مەغلۇبىيەتتىن تەجىرىبە توپلىغاندىن كېيىن، ئابدۇراھمان قەلبى ئىشەنىچكە تولۇپ، يەنە قايتا 2004-يىللىق ئولىمپىك مۇسابىقىسىنى نىشانلىدى. شۇندىن كېيىن، ئۇ 2001-يىللىق مەملىكەتلىك 9-نۆۋەتلىك تەنھەرىكەت يىغىنىدا چېمپىيونلۇققا ئېرىشتى ھەمدە 2002-يىللىق مەملىكەتلىك بوكىس مۇسابىقىسىدە يەنە قايتا چېمپىيونلۇققا ئېرىشتى، ئەمما 2003-يىلى ئۇنىڭ ئارزۇسى تۇيۇقسىزتوختاپ قالدى، ئەڭ ئېغىر بولغىنى ئۇنىڭ بەل ئومۇرتقىسى تۇيۇقسىز يارىلىنىپ مەجبۇرى ھالدا ئامالسىز بارلىق مۇسابىقە ۋە مەشىقتىن توختىدى، پەقەتلا ئولىمپىك سالاھىيەت مۇسابىقىسىنىڭ كۆز ئالدىدىن كېتىشىگە قاراپ تۇردى،« ئافىنا ئولىمپىك مۇسابىقىسىگە قاتنىشالماسلىق مېنىڭ ھاياتىمدىكى ئەڭ چوڭ ئۆكۈنۈش.» ئابدۇراھمان بۈگۈنگىچە بۇنىڭ ئۈچۈن ئازابلاندى. مەنبە:http://www.nur.cn/news/2015/01/205171.shtml سېپىل ۋە سېپىل مەنتىقىسى (ئابدۇراخمان ئابلىكىم) - كىتاب ئوقۇش تەسىراتىمدىن تامچە: ئەنئەنە ۋە ئېتىقاد ھەققىدە ئويلىغانلىرىم -" ئادەمدىن ھايا كەتسە، ئورنىغا بالا كېلۇر" - ئۇيغۇر خەلق ماقالى بۇرۇننىڭ بۇرۇنىسىدا بىز ياۋايىلارچە ، ھەرخىل خېيىمخەتەر ئىچىدە ، ئۆزىمىزنىڭ كىملىكىنىمۇ بىلمەي نادانلىقتا ياشاۋاتقان چېغىمىزدا بىر ئۇلۇغ ئادەم ھاياتلىق ماكانىمىز ۋە تىنچ- ئامانلىقىمىز ئۈچۈن بىزگەئەڭ مۇستەھكەم سېپىل سېلىپ بەرگەنىكەن . سېپىلنىڭ ئۈچ تەرىپى ئىنتايىن خەتەرلىك دەريالار بىلەن قورشالغان بولۇپ، بۇ ھەيۋەتلىك سېپىل دەريالاردىكى زەھەرلىك دۇتنىڭ بىزنى زەھەرلەپ قويۇشىدىن،كەلكۈن كەلگەندە بولسا دەريالار تېشىپ بىزنى غەرق قىلىۋېتىشىدىن ساقلاش ئۈچۈن سوقۇلغانىكەن. ئۇلۇغ ئادەم بىزنى مەڭگۈ سېپىلنى قوغداشقا، سېپىلدىن چىقماسلىققا دەۋەت قىپتۇ. شۇنداق قىلغاندىلائەلدە تىنچ- ئەمىنلىك ۋە بەرىكەت بولىدىغانلىقىنى ئېيتىپتۇ. ئۇلۇغ ئادەمنىڭ دېيىشىچە،بۇ سېپىل ئىنتايىنمۇستەھكەم ۋە بىخەتەر بولۇپ، بىز ئىزدەيدىغان نەرسىلەرنىڭ ھەممىسى سېپىلنىڭ ئىچىدە بار ئىكەن. ئۇزاتى مۇبارەك يەنە بۇ سېپىلنىڭ دۈشمىنى سېپىلنى يالاپ ئاقىدىغان ئەشۇ خەتەرلىك دەريالاردۇر، دەپتۇۋە يەنە سېپىلنىڭ دەريا يالاپ-چېقىپ ئاقىدىغان يەرلىرىنى قانداق پۇختىلاش چارىلىرىنى ئۈگىتىپ قويۇپبىز بىلەن خوشلىشىپتۇ. شۇندىن باشلاپ بىز بۇ سېپىل ئىچىدە بىخەتەر- خاتىرجەم، ئىناق، بەخىتلىك ياشاپتۇق.ئۇلۇغ ئادەمنىڭنەسىھىتى بويىچە سېپىلنى مەزمۇتلاشنى ئۈزۈلدۈرمەي داۋام قىپتۇق. بىزدىكى بۇ بەخىتلىك ھايات تالاي يىللار داۋاملىشىپتۇ. كېيىنچە، بارا- بارا سېپىل سىرتىدا يەنە باشقا شەھەرلەرمۇ قۇرۇلۇشقا باشلاپتۇ.زامان ئۆزگىرىپتۇ. سېپىلدىكى بەزى ئادەملەر سېپىل سىرتىدىكى شەھەر كىشىلىرىنىڭ باشقىچە بىر خىل ئەركىن تۇرمۇش كەچۈرىدىغانلىقىنى،ئۇلار سېپىلنى قورشاپ تۇرغان دەريالاردا ئەر-ئايال دېمەي ئۈزۈپ- تاماشا، ئىشقىۋازلىق قىلىشىدىغانلىقىنى كۆرۈپتۇ. ئۇلۇغ كىشى: بۇ دەريالارنىڭ سۈيى بەكمۇ خەتەرلىك، ئۇلاردا ئېقىۋاتقىنى سۇ ئەمەس ئەيىش- ئىشرەتتىن ئاققان قان- يىرىڭدۇر، دەپ نەسىھەت قىلغانىكەن. ئۇزۇن يىللار داۋاملاشقان تىنچ- ئەمىنلىك بۇ نادانلارنى بىخۇدلاشتۇرغاچقا ئۇلار كەلگۈسىخىيىمخەتەرنى ئۇنتۇپتۇ؛ غەپلەت پەردىسى كۆزلەرنى توسۇۋېلىپ دەريادىكى قان- يىرىڭنى سۈزۈك سۇقىلىپ كۆرسىتىپتۇ. شۇنىڭ بىلەن ئۇلار بىرلەپ- ئىككىلەپ سېپىلدىن چۈشۈپ دەريادا چۈمۈلۈپتۇ. ئۇلاردەريا سۈيىدە ئۆزلىرىنى تولىمۇ ئەركىن- ھوزۇرلۇق سېزىشىپتۇ. يىللار- قەرنەلەرنىڭ ئۆتۈشىگە ئەگىشىپ بۇ نادانلارنىڭ سانىمۇ كۆپىيىپتۇ.ئەجداتلار نەسىھىتىنى ئۇنتۇشقا باشلاپتۇ.سېپىلدىن چۈشكەن ئادەملەرنىڭ كۆپىيىشىگە ئەگىشىپ ئۇلار چۈشكەن جاي شورا بوپتۇ. بۇ نادانلار شورىنى ئېتىشنىڭ ئورنىغا تالاغاچىقىشىمىزغا ئەمدى ئاسان بولدى، دەپ خۇش بوپتۇ. ئاخىرى بىر كۈنى سېپىلنىڭ بىر تەرىپى ئۆرۈلۈپ چۈشۈپتۇ. دەريا سۈيى شەھەرگە بېسىپ كىرىپتۇ. كىشىلەر ئەمدى دەريالارنىڭ ئۆز ئىشىكلىرى ئالدىدا ئاققىنىدىن شادلىنىپتۇ. گەرچە بەزىلەر دەريا سۈيىدە ئېقىپ كېتىپ تۇرسىمۇ ھېچكىم ئىبرەت ئالماپتۇ.ۋاقىتنىڭ ئۆتۈشىگە ئەگىشىپ دەريا ئۇلارغا قورقۇنچلۇق تۇيۇلمايدىغان بوپتۇ.دەريادىن چىققان زەھەرلىك دۇت ئۇلارنىڭ ئەقلىنى كېسىپتۇ. شۇنداق قىلىپ تولا كىشىنىڭ دەرياغا بولغان كۆز قارىشى ئۆزگىرىپ سېپىلنىڭ ئەھمىيىتىنى ئۇنتۇپتۇ؛ سېپىلنى پۇختىلاش ئىشى تاشلىنىپ قاپتۇ. گەرچە بەزى ئەقلى ئويغاق،ئىمانى كامىل كىشىلەر سېپىلنىڭ ئەھمىيىتىنى ئەستىن چىقارمىغان،سېپىلنى مۇستەھكەملەشنى داۋام قىلىپ كەلگەن بولسىمۇ ھەممە ئادەم بىللە قىلمىغاچقا ھېچ ئىشنى باشقا ئېلىپ چىقالمىغاننى ئاز دەپ ئۆز قېــرىنداشلىرىنىڭ مەسخىرىسىگە ئۇچراپتۇ. يەنە تالاي يىللار ئۆتۈپ سېپىلنىڭ ئىككىنچى، ئۈچىنچى بۆلىكىمۇ ئۆرۈلۈپ چۈشۈپتۇ. ئەقىل- ھوشى جايىدا كىشىلەر قايغۇرغان بولسىمۇ ئامالسىز قاپتۇ. شۇنداق قىلىپ كىشىلەر سېپىلنىڭ يوقاپ كېتىۋاتقانلىقىنى تۇيمايلا قاپتۇ. سېپىلنىڭ يوقاپ بېرىشىغا ئەگىشىپ ئادەملەردىن ئىنساب، دىيانەت، شەرم- ھايا، يۇرتتىن بەرىكەت كۆتۈرۈلۈپ، نىزا-ئاداۋەت، جەڭگى-جېدەل،ئوغرىـ-ـيالغان، زىنايى- ھارام، بەڭگىلىك باش كۆتۈرۈپ، يوقۇملۇق كېسەل، ئاغرىق- سىلاق ئاۋۇپ كېتىپتۇ.روھى ساغلام،تەندۇرۇست ئادەملەر ئاز قاپتۇ. دەريادىن كۆتىرىلگەن زەھەرلىك دۇت ئادەملەرنى سېھىر-لەپ، دىللىرىنى كور قىلىپ، ئوڭنى تەتۈر، رۇستنى قىڭغىر كۆرۈدىغان قىلىپ قويۇپتۇ. لېكىن تالاي كىشىلەر بۇ ئاپەتلەرنىڭ سىرىنى بىلەلمەپتۇ. بىلگەنلەرنىڭ گېپىگە ئەتراپتىكىلەر ئىشەنمەپتۇ. كېيىن سېپىلنىڭ بىر بۈرجىكىلا قاپتۇ. شۇ بۈرجەككە قاراپ نۇرغۇن كىشىلەر يەنىلا ئۆزىنى سېپىلدىكىئادەملەر دەيدىكەن. لېكىن بۇ كىشىلەرنىڭ سېپىل سىرتىدىكى ئادەملەردىن قىلچە پەرقى يوق ىكەن.بىز ھەممىمىز ئۆزىمىزنى سېپىل ئىچىدىكى ئادەملەر دەيمىز. لېكىن قېنى بۇ سېپىلىمىز؟ پەقەت ئۆرۈلۈپچۈشەي دەپ قالغان سېپىل پارچىسى بىلەنلا ئۆزىمىزنى سېپىل ئادەملىرى دىيەلەمدۇق؟ ھازىر ئالدىمىزدا ئىككى يول تۇرۇپتۇ. بىرى، ئەسلى تەبىئىتىمىزدىن ياتلاشقان، ساختىلىق، ئەقىدە- ئېــتىقادسىزلىق، رىياكارلىقتىن بۇلغانغان ۋۇجۇدىمىزنى پاكلاپ ئۆزىمىزنى ھەقىقىي تونۇش؛ يەنە بىرى،گۇمراھلىق يولىغا مېڭىپ ئاخىرى بىر كۈنى دەرياغا غەرق بولۇش. ياكى بولمىسا ئىككى پۇتىمىز گۆرگە ساڭگىلىغاندا ئاندىن دەريانىڭ ماھىيىتىگە يېتىپ، سېپىلىمىزگە سېغىنىش. دەريا بىزگە قاراپ ئېتىلماقتا. نادان كىشىلەر دەريادا ئېقىۋاتقىنى ھاياتلىق سۈيى دەپ قارىماقتا. سېـ-ـپىلنىڭ ئاخىرقى بۈرجىكى ئۆرۈلۈپ تۈگىمەكتە… ئاز ساندىكى بىر قىسىم كىشىلەر سېپىل سوقۇشبىلەن ئاۋارە. لېكىن ئۇلار دەريا دولقۇنى ئالدىدا ھالسىز ۋە ئاجىز… 2000- يىل سىنتەبر، سدنېي. (بۇ يازما بوكس چېمپيونىمىزنىڭ تۇنجى ئەسىرى) ئۇستازىم ئابلىكىم ئابدۇرىشىتقا بېغىشلايمەن ئابدۇراھمان ئابلىكىم يوللىغۇچى:yusran ناھايتتى رەھىمدىل ۋە شەپقەتلىك ئۇلۇغ ئاللاھنىڭ نامى بىلەن باشلايمەن،23-ئوغۇز يېرىم كېچىدە خۇددى قارا باسقاندەكلا مۇسىبەت خەۋىرى يېتىپ كەلدى. يەنە بىر قېتىم ئاللاھنىڭ ئىرادىسىنى چۈشىنىشكە ئاجىزلىقىمنى ھېس قىلدىم. ئاللاھ بۇ قېتىم يەنە قانداق سىنىماقچىدۇ؟ بىزنىڭ تەغدىرىمىزگە قانداق تاللاش پۇرسىتى بەرگەندۇ؟ ھېس-تۇيغۇم بۇ ھەقىقەتنى ھازىرغىچە قوبۇل قىلالمايۋاتقانلىقىنى ئىپادىلەۋاتىدۇ. ئۇستازنىڭ ئەڭ ئاخىرقى ئازابلىق چاغلىرىدا ئۇنىڭ يېنىدا بولالمىدىم،.. ئەڭ ئاخىرقى ئەسلىمەمدە يەنىلا ئۇنىڭ قەيسەر ، نۇرلۇق چىرايىلا بار…. .. ئۇستاز! بىزنىڭ نۇرغۇنلىغان پىلانلىرىمىز بار ئىدىغۇ ؟ سىز دەم ئېلىشقا چىققۇچە بىز بىر جاھان چېمپيونى كۆرمەكچى بولغانغۇ؟ كوماندىمىزنىڭ داۋالىنىش بىناسىنىڭ قۇرۇلۇشى تېخى پۈتمىدغۇ؟ كېلەر يىلى ئەتىيازدا ياتاق بىناسىنىڭ ئالدىغا كۆچەت ئەكىلىپ تىكمەكچىتىڭىزغۇ؟ مەشىق زالىغا ياساتقان ھەيكەللەرنى كۆردىڭىزمۇ؟ ئارافاتنىڭ تويىنى تېخى ئوينىمىدىققۇ؟ نەۋرىلىرىڭىزنى كۆرمىدىڭىزغۇ؟ مۇشۇ ھېيتتا سىزنى يېڭى تۇتقان ئۆيۈمگە چاقىرماقچى ئىدىمغۇ؟ مەن يېقىندا ھېس قىلغان زىبىبۇللانىڭ بەزى يېتەرسىزلىكلىرى ۋە ئۇنى ھەل قىلىش توغرىسىدا سىزدىن سوراشقا تەييارلاپ قويغان مەسلىھەتلىرىم بار ئىدىغۇ؟ دۇنيا ۋەزىيتى توغرىسىدا سىز بىلەن پاراڭلىشىدىغانغا نۇرغۇن يېڭى تېمىلىرم بارتىغۇ ؟ سىز راستىنلا بۇ دۇنيادىن كەتتىڭىزمۇ؟؟؟؟؟ ۋىنجۇدا يېرىم كېچىدە ئابدۇسەمى ئىشكنى چېكىپ يىغلىغان ھالدا مۇسبەت خەۋىرىنى ئېلىپ كىرگەندە مەن ئىشىنەلمىدىم. ۋۇجۇدۇمدا قانداقدۇر بىر نەرسىنىڭ ئىشىنشكە يول قويمايۋاتقانلىقىنى شۇ چاغدىن ھازىرغىچە سېزىۋاتىمەن.لېكىن بۇ نەرسىنىڭ نىمىلكىنى بىلەلمىدىم. بەلكىم بۇ نەرسە يۇقۇرىدىكى ئورتاق بولغان گۈزەل ، شېرىن ئازۇ تىلەكلىرىمىزدۇر. بەلكىم سىزنىڭ ئەڭ ئاخىرقى كېسەل ئازابى تارتقان تۇرقىڭىزنى كۆرەلمەي، ئەسلىمەمدە پەقەت سىزنىڭ ئاشۇ جاسارەتلىك ، قەيسەر، جانلىق ئوبرازىڭىزلا قالغانلىقىنىڭ سەۋەبىدىندۇر. مەن شۇنىڭ ئۈچۈن مۇسابىقىنى تاشلاپ قايتىپ كەلدىم. يېغا-زارە ئاۋازلىرى تېخى پەسەيمىگەن بۇ مۇھىتقا كېلىپ ئۆزۈمگە بۇ رىئاللىقىنى قوبۇل قىلدۇرۇپ باقماقچى بولغاندىمەن. ئابدۇنەبى مېنى ئايرودرومدىن ئېلىپ سىزنىڭ ئۆيىڭىزنىڭ ئالدىغا كەلگەندە سائەت ئونبىر يېرىملار بولغان ئىدى. ئابدۇنەبى ئەڭ ياخشىسى بۇ كېچىدە ئۆيدىكىلەرگە ئارام بېرىشىمنى تەۋسىيە قىلدى. توپراق بېشىغا چىقىپ قەبرىنى كۆرۈشنى تەلەپ قىلساممۇ ، كېچىدە ياخشى بولمايدىغانلىقىنى ئېيتىپ ئەتە چۈشتىن بۇرۇن بىللە بارايلى دەپ مەسلەھەت بەردى. ئۇنىڭ سۆزلىرىنى ئاڭلاپ ئۆيگە قايتتىم. ئەتىسى سەھەر بامداتنى ئۆيدە ئوقۇپلا ماشىنا توسۇپ قەبرىستانلىققا چىقتىم. قەبرىستانلىققا چىققان ۋاقىتتا كۈن تېخىچىلا زۈلمەت قاراڭغۇ ئىدى. ئۈرۈمچىدىكى ئەڭ چوڭ مۇسۇلمانلار رايونىدا سىزنى قاياقتىن ئىزدەپ تېپىشنى بىلەلمەي تەمتىلەپ يۈردۈم. بىر ئاز ۋاقىت ئۆتۈپ كۈن سۈزۈلۈشكە باشلىغان ۋاقىتتا بىرسى موتو بىلەن قەبرىسىتانلقنىڭ يولىغا كىرىپ كەلدى. مەن ئالدىمغا مېڭىپ ئۇنى كۈتۈۋالدىم ۋە توستۇم. بىر گۆركاركەن. مەن تۈنۈگۈن پىشىندىن كېيىن 5-ياكى 6-رايونغا يەرلىگەن بىر مىيىتنىڭ ئۇچۇرىنى بىلىدىغان بىلمەيدىغانلىقىنى سورىدىم. گۆركار : ھە ھېلىقى تەنھەركەتچىمۇ؟ ئالدىڭىزغا 500مىېتىرچە مېڭىپ سولغا ماڭسىڭىز ئوتتۇرىسىغا قويدىغۇ دەيمەن دەپ جاۋاب بەردى. ئالدىمغا 500مېتىرچە ماڭغاندىن كېىين تاختىدىكى نومۇرنىڭ 5 ياكى 6-رايون ئەمەسلىكى مەلۇم بولسىمۇ سولغا بۇرۇلۇپ ماڭدىم. قەبرىلەر ئىچىدە خۇددى ئۇخلاۋاتقان ئادەملەرنىڭ ئارسىدا ، ئۇلارنى ئويغىتىپ قويماي دېگەندەك ئېھتىيات بىلەن يەڭگىل ماڭاتتىم. خېلى ئۇزۇن ئايلىنىپ يىراقلاپ تۆۋەن رايونغا چۈشۈپ كەتكەنلىكىمنى سەزدىم . يېقىن قەبرىلەر ئارىسىدىن ئاۋايلاپ ئۆتۈپ ، شوتىلارغا يامىشىپ دېگەندەك ئۈستۈنكى رايونغا يەنە قايتىپ چىقىتىم. قايتىدىن يۇقۇرىغا قاراپ ماڭدىم. بىر يول ئېغىزىغا كەلگەندە خادا تاشتىكى 5-رايون دېگەن خەتنى كۆرۈپ بۇ يولغا كىرىپ ماڭدىم. پىيادىلەر يولىدا كېتىۋاتاتتىم. پىيادىلەر يولىنىڭ ئالدىنقى قسىمىدا بىر توپا دۆۋىسىنى كۆردۈم. ئۇنىڭغا يېقىنلاپ كەلگىنىمدە ئۇنىڭ ئۈستىدە ئىككى ئاق داكا بىلەن باغلانغان تاشنىڭ بارلىقىنى كۆرۈپ بۇنىڭ بىر يېڭى قەۋرە ئىكەنلىكىنى جەزىملەشتۈردۈم ۋە يۈرىكىم جىغىلداشقا باشلىدى. بۇ قەۋرە پىيادىلەر يولىنىڭ ئۈستىدىلا ۋە تېخى ياسالمىغان بولغاچ ناھايتتى تەنھا ھەم بىچارە كۆرۈنەتتى . يان تەرەپتىلا شۈكۈر يالقۇننىڭ قەۋرىسى شۇنداق ھەيۋەت تۇرغاندەك كۆرۈندى. بۇ يەردە بىر ئۆزگەرمەس ھەقىقەت بارلىقىنى بىلسەممۇ لېكىن يەنىلا قەبرىسىتانلىق ئىچىگە كىرىپ يەنە بىر لايىق قەبرىنى تېپىپ باقماقچى بولدۇم . شۇنچە ئايلىنىپ يېڭى قەبرە تاپالماي يەنىلا ئاشۇ مىسكىن قەبىرنىڭ ئالدىغا يېىنىپ كېلىپ پەرھاتقا تېلېفون قىلدىم:5-رايون پىيادىلەر يولىدىكى، شۈكۈر يالقۇننىڭ قەبرىسىنىڭ يېنىدىكى قەۋرە شۇمۇ؟ ……………………….. شۇ ئىكەن. پىيادىلەر يولىدىكى بۇ بىر دۆۋە توپىنىڭ ئاستىدا مېنىڭ ئاشۇ ئۈمىدلىرىگە تېخى يەتمىگەن، يۈرەك ئىزھارىمنى تېخى ئاڭلاپ باقمىغان، كېلىنلىرىنىڭ تامىقىنى تېتىيالمىغان ، تورلاردا تارقاپ يۈرگەن ئۇيغۇرلاردىكى مەشھۈر شەخسىلەر توپلىمنىڭ ئىچىگە تېخى رەسىمى چىقمىغان بۈيۈك ئەركەك ئۇستازىمنىڭ ياتقانلىقىغا يەنە قانداق ئىشىنەي……. بىلگەن سۈرۈلىرىمنى قىرائەت قىلدىم. دۇئالىرىمنى تالاۋەت قىلدىم. ئورنۇمدىن تۇرۇپ قەبرىگە قارىدىم. يەنە ئولتۇرۇپ قەبرىنى سىلىدىم. قوللۇرۇم يەنىلا مۇزدەك توپىنىلا سېزەتتى. نىمە ئۈچۈن كىتەلمەيۋاتقانلىقىم توغرىسىدىمۇ ئويلىشىۋاتاتتىم. بىر چاغدا قۇياش تاغنىڭ كەينىدىن كۆتۈرۈلۈپ ئىللىق نۇرىنى بۇ يالاڭ قەۋرىگە ياقتى. بىر ئاينىڭ ئالدىدىلا مەن بىلەن چوڭ پىلانغا شېرىك بولۇپ ئولتۇرغان ئارسلاندەك ئۇستازىمنى قۇياشنىڭ ھەمرالىقىغا تاشلاپ كېتىشكە قىيالىغان بولدۇممۇ؟ قانداقلا بولمىسۇن مەن قەبرىستانلقىتىن ئۇماچتەك كۆڭلۈم بىلەن قايتىپ چىقىپ ئاپتوبۇسقا ئولتۇرۇپ ئۇستازنىڭ ئۆيىگە كەلدىم. ئامانگۈل ھەدەم، ئارافات، ئادىلە، ئەركىن ئاكام ۋە چوڭ ئانامنىڭ تاش يۈرەكنى ئېزىپ تالقان قىلىۋەتكۈدەك يېغىلىرىنى باغرىمغا بېسىپ نېرۋىلىرىم تېخىمۇ گاللىشىشقا باشلىدى. سىلەرنىڭ بۇنداق نالە قىلىشىڭلار مېنى ئىشەندۈرۈش ئۈچۈنمۇ؟ مېنىڭ ۋاپارىمنى، پەخرىمنى، روھى ئالاقەمنى ، كەلگۈسۈمنى توپىغا كۆمىۋەتمەكچىمۇ؟ ئۇلۇغ ئاللاھ گۇناھلىرىمنى كەچۈرگەيسەن! بەندىلىرىڭ ئاجىزكەن! بىلىپ-بىلمەي كۇپىرلىق قىلىپ قويۇشىمىزدىن ساقلىغايسەن!!!! بىزگە ۋاقىت ئۆتكەنسېرى مۇسىبەت تۇيغۇمىز ئېغىرلاپ بارىدىغان ئۇستازىمنىڭ بۇ ۋاپاتىنى قوبۇل قىلالايدىغان غەيرەت-شىجائەت، سەۋرى-تاقەت ئاتا قىلغايسەن! ئۇلۇغ ئاللاھ ئۇستازىمنىڭ ياتقان يېرىنى جەننەتتىن قىلغايسەن! بۇ يازمىنى ئاخىرىدا مەھەممەتجان تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2015-1-22 15:51

ت.مۇھەممەت · ۋاقتى: 2015-1-22 11:27:02


	ئاپلا، پەخىرلىك ئوغلانىمىز ئابدۇراخمان ئابلىكىم ياشلا كېتىپ قاپتۇ، ياتقان يېرى جەننەتتە بولغاي. شىنجاڭنىڭ بوكىس ساھەسىدىكى ياراملىق، كوزىر تەنھەرىكەتچىسى ئىدى، بوكىس كەسپى بىلەن شۇغۇللانغانلارنىڭمۇ ئۆمرى قىسقا بولامدىغاندۇ؟ ئالدىنقى يىلى خەلقئارىدىمۇ تەسىرى بار ئاتاغلىق بوكىس مەشقاۋۇلىمىز قازا قىلغانىدى، مانا ئەمدى يەنە بىر پەخىرلىك ئوغلانىمىز كۆز يۇمۇپتۇ، مەرھۇملارنىڭ ئاخىرەتلىكى خەيىرلىك بولسۇن. ئائىلە تاۋابىئاتلىرىغا سەۋر تىلەيمەن.

دېھقانباي · ۋاقتى: 2015-1-22 11:53:55


	ئۆز قۇلىقىمغا ئۆزۈم ئىشىنەلمەيلا قالغانىدىم ئاخشام بۇ خەۋەرنى ئاڭلاپ… ئۈندىداردىكى يالقۇن روزى ئاكىنىڭ تۈن كىچىدە مەرھۇمغا ئاتاپ يازغان يازمىسى يۈرىكىمنى تىتىرەتكەن ئىدى， بۇ مەرسىيەلەرنى ئوقۇپ تېخىمۇ كۆڭلۈم بۇزۇلدى،مەرھۇمنىڭ ئاخىرەتلىكى ياخشى بولغاي！…ئائىلىسىدىكىلەرگە سەۋرى تىلەيمەن！ بىز ھەممىمىز مەرھۇم ئوغلانىمىز بىلەن پەخىرلىنىمىز！ مەرھۇمنىڭ چىرىغىنى ياندۇرىدىغان ئىككى نارىسىدە قىزىمىزمۇ پەھلىۋان ئاتىسىدىن پەخىرلىنىدۇ！

ABLAJAN.BOWAKI · ۋاقتى: 2015-1-22 12:04:57


	يۈرەك يىغلايدۇ ئەجەبكىم كەلگۈلۈك كەلدى، پىغاندا پارىدۇر بۇ ئوت دىل، بۈيۈك ئوغلانغا ئالەمدە تېخى ئۇزۇنتىغۇ مەنزىل. يامان قىسمەت دېگەن جانغا قادار ئوق بىر مىق دائىم، ئىدى تەرىپلىرىڭگە جانبەدەل ئاجىز مېنىڭدە تىل. سېنى كۆز يۇمدى دەپ ئاڭلاپ، دىلىمنى غەم بىلەن داغلاپ، دېدىم:« تەڭرىم، ئۇنىڭ باقىيلىقىنى سەن چىمەنزار قىل!...» توۋا، ماۋۇ شۇم خەۋەرنىڭ دەھشتىنى قاراڭلار...ئوغلانىمىز بۈيۈك مىللەتنىڭ جاھانشۇمۇل شۆھرەتلىك سەركەردىسى ئەمەسمىدى؟ خەير، ئامان بول ئەزىزىم، ئىلاھىم، جەننەت ئاتا ئەيلىگەي!

سۆسۈن · ۋاقتى: 2015-1-22 12:07:01


	پەخىرلىك، باتۇر ئوغلانىمىزنىڭ ياتقان يېرى جەننەت بولغاي، بەكلا ياش كېتىپ قاپتۇ، كۆز تەككەندەكلا ئىش بوپتۇ، باتۇرىمىزنىڭ ئاخىرەتلىك ئىشلىرىنىڭ خەيىرلىك بولۇشىنى تىلەش بىلەن بىرگە ئائىلىسىدىكىلەرگە سەۋىر تىلەيمەن.

ABLAJAN.BOWAKI · ۋاقتى: 2015-1-22 12:07:36


	ئۈچىنچى مىسردىكى «بىرلە» دېگەن سۆز «بىر» دەپ يېزىلىپ قاپتۇ ئەلەم ئىچىدە، دوستلار، تۈزىتىپ ئوقۇشۇڭلارنى سەمىمىيلىك بىلەن ئۈمىد قىلىش بىلەن بىللە «ئۇزۇنتىغۇ» دېگەن» سۆزنىمۇ «يىراق ئىدى» دەپ ئوقۇشۇڭلارنى ئۈمىد قىلىمەن!...

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2015-1-22 12:20:24


	مەرھۇمنىڭ ياتقان قايى جەننەتتە بولاي، ئامىن!

قاراتېكىن · ۋاقتى: 2015-1-22 12:40:25


	ئۆلۈم قەدىناس راست، ئۆلۈم قەدىناس - باشلىنىدۇ،ئاخىرىلاشماس... قولى يوق، سىلايدۇ ھاياتىمىزنى لەۋلىرى يوق، پىچىرلايدۇ بىر سۆزنى ئېرىقى يوق، بويلاپ ئاقار ئۆمرىمىزنى... كېتىش ئۈچۈن كەلگۈچىلەر بىز، بىرلا ئىشىك بار كىرىش ئورۇنۇشىدا چىقىپ كېتىمىز. مۇسىبەتكە سەۋردىن باشقىسى پايدىسىزدۇر. مەرھۇمنىڭ شەرىپى،سۈپىتى توغرىسىدا كۆپچىلىككە ئورتاق مەن. 2002-يىلى نورۇز خاسىيىتىدە جەم بولغان ئوغلانلىرىمىز ئارىسىدا مەرھۇم ئابلېكىم ئابدۇراخمان،ئەكرەملەرمۇ بولغانىدى. نەچچە سائەتلەپ مۇڭداشقان ئىدۇق ( مەرھۇمنىڭ تولىمۇ كەمسۆزلىكى ھازىرقىدەك ئېسىمدە). كەتمەن بىسىدەك كەڭ ئالىقانلىرى ئارىسىدا قولۇمنىڭ كۆرۈنمەي قالغانلىقىمۇ شۇ پېتى ئېسىمدە. خەير...نېمە دەيمەن! مەرھۇمنىڭ ياتقان يېرى جەننەتتە بولغاي!

admin · ۋاقتى: 2015-1-22 13:26:20


	37 ياش، ئېسىت! ئۇ تېخى ياشىشى كېرەك ئىدىغۇ؟ شۇنداق، بۇ سەپەر ياش قېرىغا باقمايدۇ. مەرھۇمغا ئاسانلىق، ئائىلە-تاۋابات، دوست-يارەنلىرىگە سەبرە تىلەيمەن!

ئابدۇرەشىد · ۋاقتى: 2015-1-22 13:29:47


	قەددىڭ ئىدى تەڭرىتاغ (مەرھۇم ئاسىيا بوكىس چېمپىيونى ئابدۇراھمان ئابلىكىمگە مەرسىيە) ئابدۇرەشىد مۇتەللىپ بۇ زېمىننىڭ باغرىدا ئۆسكەن تالاي مەرد ئوغلان، شۇڭا ئۇشبۇ ماكانغا تەڭرىتاغ دەپ نام قويغان. ئەزىزلىگەچ خۇدايىم تا ئەزەلدىن ئۇلارنى، ياراق تۇتۇپ جەڭلەردە تاغلىرىغا تۇغ ئويغان！～ ئەسىرلەردىن مابەينى ئۇزاپ كەلدى كۆپ كارۋان، كولدۇرمىسى ئويغىتار شېرىن چۈشتىن، بىر ئارمان. تەكلىماكانغا دۈملەنگەن تىلسىملىق سىر تولا، كۆچۈپ يۈرەر شۇندىمۇ يۇلغۇنلۇقتا قۇم بارخان. ～ چېلىشتا مەردلىكنى جاكارلىغان ئەزىمەتلەر، تىغ سالسىمۇ ئارقىدىن خۇمسى ،ناكەس، نامەردلەر. ئوغۇز قېنى ئۇرغۇغاچ يەر چىشلىتەر دۈشمەننى، يەڭلەر تۈرۈپ تەق تۇرغاچ دوست-يارەن ھەم ئۈلپەتلەر. ～ سېنىڭ قېنىڭ شۇ ئىدى گۈلخان كەبى قاينىغان، جاسارىتىڭ تەپتىدىن ئۇيغۇر روھى ئاينىغان. مەيدان ئارا ھۇررادا قىلچە ئارتقا يانمىغان، كىم دېسە، ئابدۇراھمان ئاسىيادا چاقنىغان. ～ تەقدىر شۇنداق ئىكەنغۇ ياخشىلارغا كۈن يوق دەپ، يامانلاردىن بۇ ئۆلۈم ئەجەب يىراق قاپتۇ خەپ！ ۋادەرىخ！ يۈرەك داغلاپ كېتىپ قالدىڭ بىمەھەل، سەن كەبى بىر ئوغلاننىڭ چىقىشىدا ئەمدى گەپ... ～ ياۋغا ئاتقان مۇشتنى، بولسا ئەجەلگە ئاتقىلى، ئاتار ئىدۇق بەسمۇ-بەس سېنى ئېلىپ قالغىلى！ كەتكەنلەرنىڭ كەينىدىن بولماسكەن يا كەتكىلى، ياكى ياخشىچۈن ياماننىڭ بىر جانىنى ساتقىلى؟ ～ سادىر، غېنى باتۇرۇڭ چاقىردىمۇ يا سېنى؟ ئىزلىرىڭنى باسارغا ئوغلان چىقار، سەن قېنى؟ ئاھ،ئىسىت!دەپ لەۋ چىشلەپ،قاناپ كەتتى چىشلارمۇ، بىزگە ئېغىر كەلدىغۇ ياش كەتكەننىڭ يامىنى！～ شىر ئىدىڭ مەيدان ئارا ئەغيارنى تىز پۈكتۈرگەن، غۇرۇر،ئەخلاق،ئىماندا ۋۇجۇدۇڭنى پۈتكۈزگەن. مىخ بولۇپ پاتقان ئىدىڭ ھەر رەقىبنىڭ كۆزىگە، نۇسرىتىڭ ئۇيغۇرنى شەرەپ تەختىگە ئۆتكۈزگەن… ～ سېنىڭدەكتىن قورققانلار،سېپىلىنى* سوققانلار، ئەلگە كېرەك ئىدى رەقىب گېلىنى بوغقانلار. شۇم ئەجەلنىڭ قوينىدىن قۇتۇلماسكەن ھېچكىممۇ، قان يىغلىدۇق،دوست-ئاداش،يىراق-يېقىن تۇغقانلار… ～ ئاسىيادا بىر يۇلتۇز ساقىپ كەتتى ئەجەبمۇ، داڭ قالغان نامىڭغا ۋەتەن تۈگۈل ئەرەبمۇ؟ تەقدىر دەيمىز ئاھ ئۇرۇپ، توپا تاشلاپ كەتمەندە، ئەل ئايرىدۇ ھەممىنى گۆھەر، زەررە، سەدەپمۇ… ～ رەھمانىدىن راھمانغا بالدۇر كەلگەچ شۇم ئەجەل. جىمىپ كەتتى تەڭرىتاغ، بۇغدا، تارىم شۇ قەدەر. جەننىتىڭنى تىلىدۇق مىليون ئۇيغۇر دۇئادا، خانتەڭرىنىڭ كۆكسىگە يېزىپ قويدۇڭ مۇڭ غەزەل！～ سېپىل*-مەرھۇمنىڭ تۇنجى ئەسىرى كۆزدە تۇتۇلغان.

ق.سىدىق · ۋاقتى: 2015-1-22 14:16:30


	مەرسىيە قاسىم سىدىق (ناخشا تېكسىتى) دىلدىن ئۆچمىدى چولپان، كۆكتىن ئۆچسە ئۆچگەندۇ. يوقالمىدى ئالەمدىن ، ئۇجماغلارغا كۆچكەندۇ. بىر جاسارەت،بىر روھتۇر، قالدۇرغىنى ئەۋلاتقا. روھى ئۇنىڭ تەسەللى ، بىزلەر چەككەن پەرياتقا. رەھمان بەرگەي مۇكاپات، ئابدۇرەھمان قۇلىغا. سادىق بولغاي ئەۋلاتلار، ئۇنىڭ باسقان يولىغا. 2015.1.22 خالىغان كومپىزىتۇر دۇسىتلارنىڭ ئاھاڭ ئىشلەپ ،ئەلگە تەقدىم قىلىشىنى ئۈمىت قىلمەن. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ق.سىدىق تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2015-1-22 14:17

admin · ۋاقتى: 2015-1-22 14:18:42


	يىگىت كەتتى يۈرەكنى يېرىپ... ياسىنجان سادىق چوغلان ئۇنىڭ شەرەپلىك نامىنى _ خەلقارا بوكىس سەھنىسىدە شەرەپ قۇچقان قۇد خەۋىرىنى تۇنجى قېتىم ئاڭلىغىنىمدا ھاياجانلىق يۈرىكىم «يىگىت» دەپ سادا چىقارغان ئىدى. شۇندىن كېيىن «يىگىت»تتىن يىل ئېشىپ خۇش خەۋەرلەر كەلگىلى تۇردى. مەنمۇ مىليۇنلىغان ئۇيغۇر قاتارىدا ئۆزۈمنى شەرەپلىك ھېس قىلىپ تۇردۇم. ئوغۇزخاندەك بەستىگە تېخىمۇ جاسارەت، بازغان مىسالى بىر جۈپ مۇشتىغا قۇۋەت تىلەپ تۇردۇم. ساددا تۇيغۇمدا يىگىت تولىمۇ بەققۇۋەت، تولىمۇ ساغلام ئىدى. ئەجدادى بۇزرۇك ئوغۇزخاننىڭ سىماسىنى، جەڭگىۋارلىق بالقىپ تۇرغان كۆك كۆزلىرىدىن، بابايى بۇزرۇك ماخمۇت قەشقىرىنىڭ ئۆزىنى ئىلىمگە بېغىشلاش روھىنى بىر جۈپ يېڭىلمەس مۇشتىدىن، ئىلىم-ئىرپان مەشئىلىگە ھۆددىگەر بابام يۈسۈپ خاس ھاجىپنىڭ ئەقىل-پاراسىتىنى بوكس مۇسابىقە سەھنىسىدىكى ئەقىل بىلەن يۇغۇرۇلغان مۇشت ئېتىشلىرىدىن ھېس قىلاتتىم. ھەئە، «يىگىت» ھەزرىتى ناۋايى بابىمىزدەك مۇھەببەتلىك، بابۇر پادىشاھ، سۇلتان سەئىدىخان بابىمىزدەك سەلتەنەتلىك ئىدى. يۈرىكىمدە بىر ئارمان بار ئىدى. كۈنلەرنىڭ بىرىدە «يىگىت»نىڭ قۇۋەتلىك قوللىرىنى مەھكەم سىقىپ، مېھىرلىك باغرىغا باغرىمنى يېقىپ كۆرۈشسەم، ئاددى ئەمما سەمىمى رەھمىتىمنى ئۆز زۇۋانىم بىلەن بايان قىلىۋالسام دەيدىغان...... ۋادىرىخا! ئۇيغۇرنىڭ يىگىتى ئابدۇراخمان ئابلىكىم مېنى بۇ ئارزۇيۇمغا يەتكۈزسەڭ بولماسمىدى؟ ساڭا يېقىن كەلگىنىمگە خۇشال بولغان ئىدىم، ئارمانغا يېتىدىغانغا پۇرسەتلەر كۆپ بولىدۇ دەپ سۆيۈنگەن ئىدىم، مەندەك بوي-بەستى بولسىمۇ جاسارىتى يوق، شىرنىڭ پەنجىدەك ئالقانلىرى بولسىمۇ قەلەم تۇتۇشتىن باشقىغا يارىمايدىغان ئاغا يوللۇق قېرىندىشىڭىنى داغدا قويدۇڭغۇ ئەجەپ! تۇغۇم بار ئىكەن ئۆلۈم بار. ياراتقۇچىنىڭ پۈتكەن تەقدىرى بار ئەلۋەتتە! ئەمما نۆۋەت سېنىڭ ئەمەس ئىدى شەرەپلىك يىگىتىم! باغلىرىمنى غازاڭ قىلىپ، تاغلىرىمنى غۇلىتىپ، ئاسمىنىمنى پەسلىتىپ، يۈرىكىمنى يىرتىپ كەتتىڭغۇ شەرەپلىك يىگىتىم! ئاتام ئوغلۇم قېنى دەپ قالسا، ئانام ئوغلۇم قېنى دەپ قالسا، كېلىنچىكىم ئېرىم-باتۇرۇم قېنى دەپ قالسا، بىر جۈپ قىزىم پالۋان ئاتام قېنى دەپ سورىسا، سېنى نەگە كەتتى دەيمەن شەرەپلىك يىگىتىم! ئۆزۈڭ كەتسەڭمۇ پالۋانلىق روھىڭنى، يىگىتلىك جاسارىتىڭنى قويۇپ كەت! بىر جۈپ بوكس پەلىيىڭنى كىيىشكە جۈرئەت قىلغان يىگىت ئىنىلىرىڭ بۇ روھىڭدىن، بۇ جاسارىتىڭدىن ئۇدۇم ئالسۇن...... ئەلۋىدا... ئەلۋىدا! ئېھ مېھرىبان ئاللاھ! شەرەپلىك يىگىتىمنىڭ گۇناھلىرىنى مەغپىرەت قىلغايسەن! ياتقان جايىنى باغى-بىھىشلىرىڭدىن قىلغايسەن! ــ ئىلاۋە: مەزكۇر يازما يازغۇچى ياسىنجان سادىق چوغلاننىڭ ئۇندىدارغا يوللىغان مۇسىبەتنامىسى.

eli.abdukadir · ۋاقتى: 2015-1-22 14:51:34


	تۈگەتتىڭىزياشاپ ھاياتنى ئېلى ئابدۇقادىر )ئەل ئوغلى ئابدۇراخمان ئابلىكىمگە بېغىشلايمەن( سىزنى كەتتى دېدى باشقىلار، ئىشەنمىدىم يەنە ھېچكىمگە. ۋەتەن ئۈچۈن ئۇرغانتىڭىز مۇش، ئۇنىڭ قەدرى يىتەر نىمىگە؟!. ئۈلۈم قۇلىنى ئۇزاتتى سىزگە، ئېرىشكىنىڭىز بولدى يۇرۇقلۇق. بارغان يېرىڭىزگۈللەرگە تولسۇن، باغرىمىزنى ئەزمەكتە يوقلۇق. نىمە ئامال بىزمۇبىر-بىرلەپ، كەلمەكتىمىزئاستا ئەگىشىپ. تۈگەتتىڭىز ياشاپ ھاياتنى ئابدۇراخمان كۈندەك چاقنىتىپ... 2015- يىلى 22- يانۋار.لوپ.

shaidayi · ۋاقتى: 2015-1-22 14:59:34


	35 ياش! راستلا ياش كېتىپتۇ، بۇ خەۋەرنى كۈرۈپ كۆزلىرىمگە ئىتىيارسىز يىغا ئولاشتى. مەرھۇمنىڭ ئاخىرەرلىكىگە ئاسانلىق، ئائىلىسىدىكىلەرگە سەۋىر تىلەيمەن! ئارىدىدا بىلىدىغانلار بولسا تەرجىمھالىنى يوللاپ قويغان بولسا تېخىمۇ ياخشى ئىش بولاركەن!